Norðanfari - 20.08.1883, Page 3

— 78 —
kom fram í því verki — sem kverretna —
eins oghinn nýtasti og bezti drengur.
Blessuð sje minning bans!
|>ú fagri meiður fallinn ert,
1 fangið pinnar móður;
Og starf pitt varð í slryndi skert
Af skæðum værðar bróður.
En lifir önd á himni hrein
Frá börmung leyst og kvíða,
Og minning pín sem gullskær grein
Hún grær í brjóstum lýða.
Vjer pig kveðjum vinur kær
Með virðingu og trega,
Manndyggð pín hjá skötnum skær
Hún skín svo tignarlega;
£ú efndir störf og æru og trú
Að andráns degi ströngum,
Og höndin preytta hviidist nú
Er heillum stýrði löngum.
J>ú liði pínu lágst ei á;
Að iýða trausti kenndur,
Og marmara fegri mönnum hjá
J>inn minnisvarði stendur:
Hann er dyggð sem právalt pú
Á pessari sáðir jörðu;
og hennar greinin gæða trú,
Á grjóti blómgvast hörðu.
J>ú sýndir vinum vinardáð,
Og varst peim æ hinn sami
Og hjörtu gladdir pungu pjáð,
Er prengdi sorg og ami.
Drottni æ pú trúðir traust
Og tilbaðst hann í anda;
---------—
Hann var pín borg og verja hraust,
J>jer veitti í trú að standa.
J>ú öðlaðist pann heilla hug
í hugarstyrkleik nægum,
Að enda fagran æfidag
Með andlátssvefni hægum ;
Hans aptansól á andlit pitt
Sló engilfögrum roða,
Er sorgardægur sýndi stytt
Og sælli tið nam boða.
Og vjer pig kveðjum vinur kær,
Með virðingu og gleði;
Líf pitt allt var skuggsjá skær,
Er skýrlega sýna rjeði:
J>ann auð sem rið ei eyðá kann,
Er ávalt heldur blóma;
Og ætíð lýsir heimi hann
Með helgum Guðaljóma.
J. M.
Frjettir innlendar.
— Úr brjefi úr Patreksfirði 23. júlí 1883.
*Tíðarfarið á vorinu var mjög kallt allt fram
3Tfir fardaga; snjóaði sífellt pá er nokkur úr-
koma var. En frá fardögum til pessa tíma
liefur yfir höfuð verið liin æskilegasta tíð,
hlýindi og góðviðri; en fullmiklir purkar
hafa verið fyrir harðlenda og purra jörð, svo
að slíkum túnum lá við að vera farin að
brenna um daginn; en pá kom dálítil væta.
Grasvöxtur verður víst góður á öllu raklendi,
bæði túnum og engjnm, en harðlendi verður
miklu lakara. Sláttur var almennt byrjaður
hjer fyrir viku.
Eiskiafli varð á vorinu í lakara lagi,
pví að vísu var nægur fiskur fyrir framan af
vorinu, en pá voru slikar stöðugar ógæftir,
að pað varð ekki að notum, en er veðráttan
tók að stillast, liætti að fiskast nærri
eins vel. B j a r g a f 1 i eða fugla- og eggja-
tekja úr bjargi varð aptur í bezta lagi, pví að
purviðrin eru einkar hentug til pessa.
Um verðlag á varningi, er enn ekki
víst, svo jeg læt pað óumtalað að sinni.
Heilsufar fólks í vor allgott, að eins hefir
gengið nokkurt kvef um tíma, og barnaveiki
stungið sjer niður; úr henni hafa látizt fáein
börn í vetur og vor. Lungnakvef gekk og
töluvert fram á vor, en mun nú að mestu
eða fullu afijett.
Sauðburður gekk vel; en tóa lagðist á
lömbin, hjá sumum og var ill til varnar, pví
af tóum er hjer aragrúi hinn mesti. Helzt
liún við í Látrabjargi og víðar, en lógun henn-
hefur eigi vel tekist undan farin ár.»
— Úr brjefi úr Reykjavík, 1. ágúst 1883.
«Hjeðan almenn tíðindi lítil, blöðin færa pau;
staðviðri og góðviðri næstliðin mánuð, hitinn
10—12 og mest 14 stig á R., allvel sprottið
gras og nýting. Aflalítið. 24. f. m. sofnaði
Teitur Einnbogason dýralæknir, hægt og ró-
lega út frá pessu lífi^, í dag var hann jarð-
sunginn. Húskveðjuna hjelt dómkirkjuprest-
urinn og síðari ræðuna i dómkirkjunni, enpá
fyrri Jakob prestur Guðmundsson írá Sauða-
felli, allar ræðurnar voru ágætar, er hæfðu
eins merkum manni og Teitur sál var. Jarð-
arförin var fjölmenn og sungið á lúðra. í
Kaupmannahöfn hafa gengið mildir hitar og
afarmiklir í Ameríku. Gripasýning iðnaðar-
mannafjelagsins á að byrja á morgun kl. 4
e. m., og opnar landshöfðingi hana. Árni
Bjarnarson prests að Júngvöllum Pálssonar,
andaðist 30. júní mæstliðin á ísafirði, merkur
maður og vel að sjer um margt, hann hafði
flutt pangað fyrir nokkrum árum til sonar
síns; hann byggði fyrrum nýbýlið Eellsenda
í J>ingvallasveit, síðan bjó hann í Brautar-
holti á Kjalarnesi og síðast í Hvammkoti.
Brá par búi og fluttist til Reyjavíkur, var
um tíma lögreglupjónn (1876).»
— Úr öðru brjefi úr Reykjavík, 3. ágúst
1883. «Iðnaðarsýningin handiðnamannanna í
Reykjavík var opnuð í gær kl. 4 e. m. af
landshöfðingjanum yfir íslandi, eptir að sungið
hafði verið kvæði ort af stúdentsefni J>or-
steini Erlingssyni. Sýningin er haldin í
hinu nýja barnaskólahúsi bæjarins og á að
standa yfir í 14 daga.
Nýdáinn er Teitur Einnbogason dýra-
læknir og járnsmiður áttræður; atgjörfismað-
ur mesti og fjölhæfur mjög, var einhver elzti
borgari Reykjavíkurbæjar. Einnig er nýdáinn
Steinn Steinsson prestur í Árnesi í Stranda-
sýslu, var fluttur hingað suður sullaveikur
með síðasta strandferðaskipi.»
— Úr brjefi úr Skagafirði d. 1. ágúst 1883.
«Tíðin yfir höfuð góð, grasvöxtur í sveitum
góður, en hjer við fjallsíðuna bágur; fiskiafli
á Skagafirði góður pá síld er til beitu. Fyrir
nokkru síðan er Guðmundur J>orsteinsson,
smáskammtalæknir dáinn, og nú nýlega Sig-
ríður Halldórsdóttir, kona Jóns Benidiktsson-
ar frá Hólum, bæði úr lungnabólgu».
tJr lirjefl frá Kaupmannahöfn sem
dagsett er 3. ág. 1883. Jeg er fyrir skömmu
kominn heim aptur frá J>ýzkalandi, fyrst var
jeg í Berlín, svo í Dresden í Saehisk Sweitz,
svo aptur í Dresden, Leipzig og 3V2 dag í
Harzfjöllum, síðan aptur í Berlin, Stettin og
svo heim. J>að var mikið skemmtileg ferð.
Kólera æðir á Egyptalandi, og er búin að
drepa par margar púsundir manna. Eyrir 2
dögum, er hún komin til Smýrna, ogbreiðist
svo liklega út um allt. Hinn 28. júlí p. á.
skeði ógurlegurlegasti jarðskjálfti í ískia í
Italíu, í hverjum að fjöldi húsa hrundu til
grunna eða sukku i jörð niður og 4000
manna biðu bana auk grúa fólks, er meira
og minna meiddist og iimiestist.
KYÆÐI
sungið við hyrjun iðnaðarsýningar
í Reyjavík 2. ágúst 1883.
Lag: Eyjafjörður finnst oss er.
Áfram kallar eylíft hljóð
Allan heiminn, hverja pjóð:
«Eflið framför, eflið dáð,
Einnig djörfung, prek og ráð».
J>etta eitt, getur greitt
göfgum pjóðum blómga slóð;
J>að má færa fögur gjöld:
frelsi, heiður, gull og völd.
Heim til vor við heimsins skaut
Hefir rödd sú greitt sjer braut,
Til að vekja land og lýð,
Lipta hug að fegri tíð.
Hvað oss hjá hulið lá,
Hvað vor dugur orka má:
Fræðsla sú er fyrsta spor
Eram á nýtt og betra vor.
Meðan allskyns óvægt stríð
Eyðir byggð og pjakar lýð,
Meðan íjártjón heptir hönd,
Hafís girðir fósturströnd:
J>á er fátt fram í átt
Flug sem beini vængjum hátt;
Aðeins gegnum ís og praut
Eygir vonin fegri braut.
J>ótt vor framför, pótt vor list
J>yki lítil allra fyrst,
J>á á Alberts ættarströnd
Enn pá marga snillingshönd,
Sem oss má sæmdir fá,
Sýnir bezt Iivað íand vort á,
Yelcur framför'fjör og dug
Frjálsra drengja prek og hug.
£. E.
Askoriui.
(Aðsent).
Nú á seinni árum er íarinn að vakna
mikill áhugi hjá mönnum á að skoða ýmsar
stöðvar hjer á landi, sem getið er um í
sögunum, og sem að einhverju leiti eru
merkilegir fyrir fornfræði vora. J>að er
auðvitað, að til pess að skoðun geti fram-
farið á pessum stöðum og nokkurt gagn
verði að pví fyrir vísindin, pá verður pjóðin
að eiga pá njenn, er bæði hafi tíma og
hæfilegleika til pess. Sigurður Yigfússon
fornfræðingur hefur lagt mikinn áhuga á
slíkt og varið til pess miklum tíma, en hann
hefur líka fengið til pess .styrk af opinberu
fje. J>ótt Sigurður sje vafalaust duglegur
fornfræðingur, pá er pó auðsætt, að einn
maður getur ekki rannsakað alla pá staði,
sem pörf væri á að rannsaka. J>að er pví
mjög lofsvert, pegar aðrir menn, sem hafa
hæfilegleika til pess', taka sjer fyrir hendur
að ljetta undir með honum, og pað án opin-
bers styrks.
Nú höfum við lieyrt að einhver ónefnd-
ur maður hafi í ágústmánuði í fyrra sumar
ferðast austur á J>órsmörk til pess að skoða
hana, og af pví par er sögulegur staður,
svo sem „Snorrariki11 með rúnamyndum, er
fáir hafa rannsakað, og líklega fleiri forn-
menjar, pá viljum vjer skora á liann að
skýra frá ferð sinni pangað, pví pað mundi
verða sannarlega íróðlegt og ef til vill til
töluverðs gagns fyrir vísindin. J>að er auð-
vitað að slíkur maður, hver svo áem hann
nú er, hefur ekki farið pangað erindisleysu,
svo tortókt sem leiðin er, par sem bann