Norðanfari - 21.08.1884, Qupperneq 4

r,o —
niðurstöðu að búsmalinn sýni eins golt gagn
nicð i'ví að hýsa hann að sumrinu til, bæði
að ær verði eins leitar að haustinu eins og
ekki væru þær liýstar, og injólkin verði eins
xnikil, en síður að smjör sje eins jafnt í mjólk-
inni, jeg fyrir initt leyti hef hvorki þekkingu
nje reynslu fyrir þessu atriði búskaparins, því
bæði er það að jeg hef aldrei verið talinn
góður búmaður og þaðan af síður góður fjár-
inaður, sem hlýtur þá að vera nokkurskonar
orsök og afleiðing ef búskapurinn á að fara
vel úr hendi þess sem býr.
ís kom ekki fyrir Júngeyjarsýslu svo það
hamlaðí skipaferðum. Landvara nema kjöt og
tólg í lágu verði, enn sióvaran oll í afarháu
vcrði. Yfir það heila tekið má þetta liðna ár
teljast gott meðalár eða með þeim beztu sem
komið -hafa hinn næst liðna ára tug.
Jeg bið yðúr nú vinur minn að taka vilj-
nnn fyrir verkið, lagfæra gallana og lesa í
málið, því það er fyrir mjer eins og börnun-
um það þarf að kenna þeim; jeg hverki hef
gefið mig út fyrir að rita í blöðin enda vant-
ar mig marga hæfilegleika til að geta það
svo vel sje, enda mun ekki náunginn selja
•sig úr íæri með að finna lýtin, en jeg geng
þá fram óskelfdur og segi með skáldinu:
„jþegar meining þín er hrein
þú mátt einurð halda“.
ftitað seint i marz 1884.
J». H a 11 d ó r s s o n.
INM.KNDAIÍ FllJETTIR.
— » « —
Úr brjefum úr Seyðisfirði dag-
settum 10. ág. 1884.
„Hjeðan er fátt að frjetta nema beztu
4íð og góða heilsu allra hjer. Afli er lijer
heldur góður ef beila væri stöðugt, þó hefir
opt reitzt dálítið af síld og margir brúka skel-
lisk. Hjer er nú kominn lyfsali og þegar
farinn að selja meðöl; einnig liafa menn hjer
von um læknir ef til vill í haust, enda veitir
ekki af því að minnsta kosli á sumrin. Jmð
hefir bætt hjer mikið úr skák, að „Diana“
liefir opt komið hjer og legið nokkra daga,
og heíir læknirinn af henni haft nóg að gjöra
og licfir hann heldur ekki sparað krapta sína
til að líkna þeim veiku. Hann á hrós skilið
fyrir það“.
„Allvel lætur nú sumarið okkur Aust-
firðingum. Tíðin ágæt, heyskapur frcmur
bardaganum við Fleurys, hægra augað á her-
ferðinni yfir Rin, annan handlegginn í or-
ustunni hjá Steinkerque, og fótinn hinu meg
inn (pann vinstri) í slagnum við Halplaquet.
í umsátrinu um Yalenciennes var skotið
kúlu í hökuna á honum og færðist hún við
pað hroðalega úr lagi, en þeim læknisfróðu
mönnum tókst að lækna hana, pótt ljót
væri alla tið síðan“.
fað mundi kosta mikil ómök, að leita
uppi riddara með jafnmiklum örkumslum,
og bó með annari eins heilsu og þessi hetja
var. Sandolet hafði að fagna góðri matar-
lyst, en fæðona brast á stundum, því eptir-
launin voru að eins l*/g franki (o:70 aur,)
um daginn. J>á er skiljanlegt að þetta
hrykki lítið til allra þarfa handa honum og
rakkanum, enda kom dögum optar fyrir að
riddarinn var margs þurfi þá er gamli leð-
ur pungurinn var tómur.
Hundur riddarans lijet Capucinerin, og
þar eð hann hafði öll beinin til að vínna,
kom gamla manninum til hugar að láta seppa
vinna fyrir fæði sínu, og sendi hann þess-
góður og jafnóðum liirt. Hjer við sjáfarsíð-
utia má kalla góðann afla þegar beita hefir
fengist, en það er nú stopult, því fáir hafa
enn sjálfir síldarnet. J>að er annars ekkert
smáræði sem beitan kostar bjer á Seyðisfirði
því þótt Norðmenn fái lás með hjerumbíl 80
—100 tunnum, þá er hann strax upptekinn
einungis til beitu. Vanalegt verð á síldinni
er 3—4 aura stykkið, reikni maður nú upp
og niður 300 sildar í tunnuna, og að hver-
bátur taki í 2 róðra, þá kostar einungis beit-
an í einn róður fyrir Seyðfirðinga hjer um bil
500 krónur, og er þetta allt borgað með pen-
ingum úti liönd. þegar hjer við bælist hið
afarháa mánaðarkaup, sem sjómönnum er
gefið hjer, húsaleiga og svo frv., getur mað-
ur fengið hugmynd um þann kostnað sem
sjáar útgjörð hjer á Seyðislii ði hefir í for með
sjer, enda mun margur „þótt nú horskur sje“
kvíða fyrir Opgjor í haust. Sagt er að Frakk-
ar hafi komið með lival inn á Vopnaíjörð og
var hann keyptur þar af einhverjum Specu-
löntum, Jíklega ekki til að tapa á því“.
Síðan höfum vjer frjett, að hvalur þessi
hafi verið a niilli þritugs og fertugs að stærð
og að mestu óskemmdur og þeir keypt hann
Y. Davíðsson, P. Guðjohnsen og Vig-
fús borgari fyrir 700 kr. og selt spikvætt-
ina 4 kr. rengisvættina 3 kr. og megruvætt-
ina 1 mest 1 x/2 kr., og hafði nú eins og
optast fjöldi manns, sumir langt að komnir,
sótt á hvalfjöru þessa. f>á farið var að
skera upp hvalinn sást að gat var á huppn-
um á honum og innifyrir fannst hákarlsgot
í hverju að voru 2 kútar lifrar.
7 þ. m. koin póstgnfnskipið „Thyra“
híngað aptur að sunnan og vestan, og með
henni herra landshöfðingi Dergur Tlior-
berg með fru sinni. svo og herra Legatióus-
ráð og alþingismaður Ctrímur ThomsCll
frá Bessastöðum og margir farþegar, þar á
meðal ýmsir heldri menn. Daginn eptir
lagði „Thyra“ hjeðan á austurleið og herra
landshiifðinginn með henni austur á Seyðis-
fjörð, og lnngað kom hann aptur með „Lauru“
að austan 14 þ. m. og hjeðan fór „Laura“
s. d. að áliðnu og með henni herra lands-
höfðinginn, frú hans, herra Gr. Thom-
sen og fjöldi farþegja á leið vestur ogsuð-
ur. Allir þeir er hafa getið landshöfðingja-
hjónanna við oss, hafa dáðst að litillæti
þeirra og Ijúfmennsku.
Veðuráttan hefir hjer nyrðra lengi ver-
ið hin hagstæðasta, svo að heyannirnar hafa
vegna til vina sinna gömlu, að biðja þáurn
hjálp.
Sandolet tók gamla leðurpunginn sinn,
batt bann á bak hundinum, ljet í hann brjef
með utanáskrift til viss manns, og þangað
sagði hann seppa að fara; hann var kunn-
ugur að fornu fari og bar því gott skin á
að hlýðnast þessu.
J>á er seppi kom þangað, sein hann átti
að reka erindi sitt, ljet hann það í ljósi með
mörgu móti; stundum rjetti hann framlöpp-,
ina, og vakti atbygb á pungnum. Kom
rakkinn sjaldnast til þess, er eígi þekkti hann,
svo hann var ætið heppinn að komast á
framfæri.
A meðan brjefið var lesið og seppi af-
greiddur, hljóp hann inn til eldastúlkunnar,
og fór ósvangur út þaðan aptur.
Arangurinn af ferðum hundsins var æ-
tið sá, að látnir voru peningar i punginn,
hann bundinn eins og fyr og mátti sjá glaðna
yfxr seppa, er þaut þá óðarheim, endaþótti
hann ekki lamb i leikum ef einhver hafði
víðast livar gengið með bezta móti. Nú er
mikill fiskafii sagður hjer á Eyjafirði þá er
honum vegna heyanna eða beituskorts verð-
ur sætt. 4 af hákarlaskipunum eru enn
úti, og eitt af þeim „Akureyrin“, er sagt að
skipverjar hennar hafi fyrír nokkru síðan
fundið undan Hælavíkurbjargi á Hornströnd-
um, flak af þilskipi og eitt segl með ránni,
sem þeir þekktu að var af þilskipinu „Ulfi11'
er á samt „Hermanni“ týndist i vorogmeð
þeim 23 menn. Skipstjórinn á „Akureyr-
inni“ herra Vilhjálmur þorsteínsson frá Nesi
í Höfðahverfi, sem síðan að haun byrjaði
bákarlaveiði, hefir afiað hjer manna mest.
átti víst 'U í „Úlfi“ sem var í ábyrgð. I
fyrradag fór frá Oddeyri skipið Craigbfortli
fermt hátt á annað hundrað hrossum, seni
lierra Cog iill hafði keypt fyrir vestan og
hjer.
Auglýsingar.
Pelr. sem eru mjer enn skyldug-
ir fyrir Norbanfara og fleira frá undan-
förnum árum, óska jcg að vilduborga mjer
þab sem allra fyrst, í næstu 2. mán. að hver-
jum fyrir sig er unnt, helzt meb peningum,
eður innskript í reikning minn hjer á
Akureyri eða Oddeyri og hvar annarstuð-
ar á verzlunarstööum, sem jeg hefi reikn-
ing, en þeir sem skulda mjer í Subur-
eða Vesturamtinu, bib jeg að greiba þab
til hr. landshöfbingjaritara Sighv. Bjarna-
sonar í Revkjavik, eða sýsluritara I>. Lár-
ussonar á Arnarholti.
Akureyri 20 .ágúst 1884,
lijörn Jónsson.
(Aðsent).
í hlabinu Norbanfara 22. árgangi
eru nokkrar greinar sem þeir Jón hrepp-
stjóri Einarsson og Stefán bóndi Bergs-
son ritubu hvor á móti öðrum. Um á-
greining som þnr af leiddi varb sætt á
millum þeirra svo þær greinar koma hvor-
ugum þeirra að nokkrum vansa. I>ctta
þykir eiga vib ab auglýsa í sama blabi.
j»egar jeg í vor ljet reka saman til
rúnings, komu fyrir í fje mínu 4 geml-
ingar, sem eptir markaskrá Eyjafjarbar-
sýslu ekki fundust eigendur ab, á þrem-
ur þeirra var mark: Sýlt h. og Sýlt og
gagnbitað v.. og á einum var mark: Sneitt
apt. h., Stýft og biti fr. v. Kindui
þessar vorú rúnar og ullin geymd hjá
mjer, þar til rjettir eigendur vitja henn-
ar og jafnframt borga auglýsingu þessa.
Tjörnum í júlím. 1884.
Páll Steinsson.
Ab Ytrí-Varbgjá vib Eyjafjörb sel-
ur undirskrifabur ferbamönnum naubsyn-
legann greiöa, svo sem hey, mat og kaffl.
frá 1. sept. næstkomandi.
Ytri-Varbgjá í ágústm. 1884.
Baldvin Jónathansson.
Eigandi og ábyrgðarm.: líjörn Jónsson.
Prentsmiðja Norðanfara.
sjer til gamans, að tálma ferð hans þegar
svona stóð á.
þe^sar forðir for hann einatt 6 8 a
hverjum degi fyrir kl. 12. enda rjeði seppi.
sjer eigi fyrir kæti á kvöldin, þegar gamli
maðurinn taldi peningana, á gamla borðina
sínu, sem aflast höfðu um daginn.
bá er bezt bafði gengið, var það vant,
seppa að hljóða og átti sú aðferð að gefa til
kynna meiri ánægju en endrarnær. Seppi
lifði Sandolet gamla, og uppfrá þvi var rauna-
svipur yfir hinum vitra rakka, ersvohyggi-
lega reyndist husbonda sinum.
(Framhald).
k rr