Heilbrigðistíðindi - 01.01.1872, Síða 2

9
þegar menn lesa í íslenzkum blöðum um ýmsar ófarír,
sem menn hafa orðið fyrir, þá er það eigi sjaldan, að ofdrykkja
á allmikinn þátt í slíku, og munu hin dæmin þó vera enn þá
fieiri, er aldrei hafa orðið heyrum kunnug. Þannig þekki jeg
mörg dæmi, að ungir menn hafa orðið bráðveikir eða dáið
snögglega af völdum ol'drykkju, og hefur þess þó hvergi verið
getið í blöðunum. Þetta er með náttúriegum hætti opt sprott-
ið af ókunnugleika rithöfundanna, enda er það fögur regla,
sem margir hugsa út í við slíkt tækifæri, að «hinn dauði hefur
sinn dóm með sjer, hver helzt hann er; sem bezt haf gát á
sjálfum þjem. Menn vila, sem satt er, að slysið verður eigi
aptur tekið, þegar það er orðið, og að það er ómannlegt, að
lasta þann, sem eigi getur varið sig. Með þessuin hætti verð-
ur það, að allmörg af slysum þeim, er af ofdrykkjunni leiðir,
verða aldrei heyrum kunnng, en þó mun hver sá, sem vill lesa
dagblöð vor, og einkum þann kafla þeirra, er hljóðar uin manna-
lát og slysfarir, um hið seinasta 10 ára hil — og er það þó
eigi langur tími, — geta fundið ærið mörg dæmi þess, hve
mörgum ofdrykkjan hefur orðið að fjörtjóni. En þó nú fjöldi
þeirra, sem við slík atvik hafa farið sjer að voða, sje, ef vei
er að gáð, ærið stór, þá þori jeg þó að segja, að tala
þeirra, sem hafa skemmt heilsu sína á ofdrykkju, er enn þá
stærri. Þetta er opt hulið hæði fyrir blaðamönnum og almenn-
ingi, en læknirinn fær því optar að sjá hinar sorglegu afleið-
ingar af ofnauln áfengra drykkja bæði hjer og erlendis. Það er
nú á tímum meðal lækna mjög tíðrætt um það, hvílíkan skaða
ofnautn allra slíkra drykkja vinni á heilsu manna, og ljúka all-
ir upp einum munni um það, að afdrifm sjeu hin skaðvæn-
legustu og sorglegustn. Um þetta má með sanni segja, að í
öllum löndum sje pottur brotinn, og varla hygg jeg það land
til vera í allri norðurálfu heims, þar sem læknar sjeu eigi sjón-
arvottar að þessu, og að minnsta kosti þekki jeg ekkert lækn-
isfræðislegt tímarit, að eigi sje þar ár frá ári getið um hinar
óhappalegu aíleiðingar ofdrykkjunnar.
En þegar þessu er svona varið nálega um allan heim, þá
kynnu nú ýmsir brennivínsvinir að segja: «má það yfir marg-