Tíminn - 22.01.1873, Blaðsíða 2

22
verið mjög mikill. Margir menn hafa fengið góða
atvinnu með því að fyigja þeim, leggja þeim til
hesta m. fl., og þar eð þeir borga vel fyrir sig,
þá hafa miklir peningar við það komið inn í land-
ið fyrir lítinn útbæran eyrir. Heimsóknir ferða-
manna úr útlöndum ættu að rjettu lagi ef lag-
lega er að farið, að geta orðið eins mikil auðs-
uppspretta, eins og í Noregi og Schweitz.
Vjer höfum áður minnst á verzlunarfjelögin,
og er viðgangur þeirra eitt hið merkasta sem hjá
oss heflr skeð á hinu liðna ári. Af öðrum stofn-
unum, sem hala komizt á, skulum vjer í fyrsta
flokki minnast á «sparisjóðinn» í Reykjavík. Eptir
öllu útliti heflr verið mjög mikil þörf á honum.
Peningarnir koma á viku hverri inn í sjóðinn, og
oss er sagt að hátt á annað hundrað manna sjeu
búnir að leggja í hann rúma 7,000 rd., og er það
góð byrjun, einkum af því, að sjóðurinn heflr
þannig sýnt það að hann er þarfur og góður, og
að landsbúar bera gott traust til hans. Nokkrir
hafa stofnað Legat í endurminningu um gullbrúð-
kaup konferenzráðs B. þorsteinssonar og konu
hans, frú fórunnar Hannesdóttur, og á að verja
vöxtunum af þessari gjöf til þess að leggja brýr
yfir ár og torfærur, þegar sjóðurinn er orðinn
1,500 rd., en nú mun hann vera 800 rd.; augna-
mið þetta er ágætt, og menn ættu að láta sem
stytztan tíma verða þangað til að sjóðurinn geti
magnast svo, að verja megi vöxtunum. Slíkt get-
ur nú valla hugsast nema með samskotum, og
ættu góðir menn að gangast fyrir þeim. Menn
í Rangárvallasýslu hafa á því liðna ári stofnað
fjelag til þess að leggja brú yfir Þjórsá, og þykir
oss næsta leitt að geta ekki skýrt gjörla frá þess-
um samtökum, það eina sem vjer vitum um þau
er að samskotum hefir verið safnað til þess, að
ransaka stæði fyrir brúna og til þess að gjöra á-
ætlun um kostnaðinn við að leggja hana. Stjórn-
in mun hafa veitt eitthvert vilyrði fyrir að einhver
hluti af kostnaðinum við þessar ransóknir verði
greiddur af opinberu fje, oss er ókunnugt um,
hvert heldur af jafnaðarsjóði eður landssjóðnum.
það er vonandi að menn þessir geti fundið bæði
ráð og efni til að leggja brú yfir vatnsfall þetta,
og af því að það er eitt hvort hið mesta i land-
inu, þá æltu önnur hjeruð hver í sínu lagi ekki
að verða eptirbátar í því að mynda fjelög til að
brúa minni ár og læki, því það er sorglegt að
\ila til þess, hversu margir opt verða fyrir tíma-
töf og jafnvel fjörtjóni, við smásprænur sem laf-
hægt er að ieggja brýr yfir. í sambandi við þetta
skulum vjer minnast á annað fyrirtæki, sem er
næsta þarflegt, Ifafnfirðingar og menn úr nær-
lendum hjeröðum hafa tekið sig saman um að
stofna fjelag lil að leggja veg yfir Hafnarfjarðar-
hraun, sein er næsta erfitt yfirferðar. Samskotin
til þessa munu hafa orðið nærri því 700 rd., og
fyrir rúm 500 rd. hefir verið lagður fallegur vagn-
vegur í gegnum hraunið, hjer um bil 500 faðm-
ar á lengd. Verkinu verðnr haldið áfram að vorí
og veginum lokið yfir allt hraunið. Öllum sem
sjá hvað hjer hefir verið áunnið í verkinu, með
fjelagsskap og samtöknm má liggja í augum uppi,
að oss er ekkert til jafns sóma, sem að starfaað
því sem gagnlegt er, og svo lengi sem vegur
þessi er farinn af mönnum, við helst minningin
um það að góðir menn hafa lagt veginn af eigin
efnum með frjálsum samskotum, en sjálfir hafa
þeir og almenningur mikið gagn af honum.
tað lítur svo út, að sunnlendingar sjeu farn-
ir að komast á þá skoðun, að það sje arðsamt
að hafa þiljuskip til fiskiveiða, og að slíkt megi
eins vel stunda hjer syðra eins og fyrir norðan
og vestan. Hingað á Suðurland eru á því liðna
ári keypt 4 þiljuskip, sem eiga að stunda þorsk
og hákallaveiðar og er þaðgóð viðbot og framfarir
á einu ári. Jarðyrkjan heflr líka tekið nokkrum
framl'örum, einkum hafa menn á ýmsum stöðum
aukið engjaslægjur sínar með vatns áveitun og
framskurði á mýrum. Hin nýja vatnsveitinga
mylna Magnúsar í Bráðræði hefir sýnt sig ágæta
og ættu bændur almennt að taka hana upp, því
með því að anka heyin, eykst skepnufjöldinn og áburð-
urinn, sem opt og tíðum er ónógur fyrirtún manna.