Tíminn - 08.05.1873, Qupperneq 1

ITÍMIMMo
2. ar. Reykjavík, 8. maí 1873. 13. bla5.
— Póstskipi?) „Diana“ bafnabi sig hjer nm ki. 11 ab kveldi
hins 29. f. m Meii því komn: hinn nýi Landshóffingja-em-
bættisskrifari Jdn Jobnsen, kand Júris frá Alaborg, korisúl M
Smith, fyrrverandi veitingamaþur N. Jórgensen, stórkanpmaí)-
ur J. Geelmnyden frá Bergeri, einn af forstóþnmónnnm Bjórg-
vinarsamlagsins og þórtur Gufsmmidsen kandíd. í læknisfræhi.
Frá Bretlandi þessir menn til fjár og hrossaknpa: Mr. Bain,
Mr. Mitchel, Mr. Watson, Mr. Micheijohn og Mr. Henry. En
fremnr: Oddnr Gíslason, kand., kanpmaþur Guþmundiir Lam-
bertsen og Einar Zóega, veitingamabur, er sigldu hjeþau niefe
fyrri fertinni.
— 24. f. m. kom Jagtin „Ingólfur" meí) vörur frá verzl-
unar„samlaginu“ í Bergen. — 26 s. m „Agnete" 58,00 t.
til kaupmanns H. St. Johnsen.
— 5. þ. mán. kom hjer frakkneska herskipib hií) minna
Beaumonoir, sem gæta á frakkneskra flskara hjer í ár.
— Með póstskipiau frjettist almenn árgæzka
um öll norðurlönd, og kornvara að lækka í verði
en verðlag á kaffi hækkandi. Óeirðir miklar á
Spáni og einnig innbyrðis á Frakklandi.
— Enn var óveitt, þá póstskipið fór, rektorsem-
bættið hjer við latinu skólann.
— Norðanpóstur kom hingað 3. þ. m. Érbrjef-
um sem bárust með honum er beztu tíð að frjetta
um alt norðurland síðan í marz, skip komu inn
þar snemma venju framar, hafíslaust, sildarafli við-
unanlegur á Eyjafirði og aflavart orðið. Áhugi
manna mikill að flytja sig af landi brott í sumar
bæði til Brasilíu og Norðurameríku, helzt í Eyja-
fjarðar- og l’ingeyjarsýslum og enda f Múlasýslum.
— Vestanpóstur kom hingað 5. þ. m., með hon-
um frjettist, að bezta tíð sje á vesturlandi, og ein-
mánuðurinn hafl verið sjerlega góður; flskilítið
undir jökli, en ágætur flskafli á ísaflrði.
— í fyrri mánuði ráku 2 hvalir á land f
Strandasýslu undan hafíshroða, er snöggvast rak
þar inn.
— Skipströnd á 4 frakkneskum fiskiduggum
urðu aðfaranóttina 6. marz í Hornafirði, komust
lífs af 31 af öllum skipunum en hinir allir týndust.
— Sunnudaginn 2. s. e. páska voru vígðir til
presta, kandídatarnir í guðfræði: Valdimar Ólafs-
son Briem til Hrepphóla, Jón Þarláksson til Tjarn-
ar á Vatnsnesi og Steindór Jóhansson Briem til
aðstoðarprests föður síns Jóh. Briems að Hruna.
(Aðsent).
(Niðurl. frá bls. 46). Meiri hlutinn á alþingi
1871 nuin hinsvegar hafl litið svo á málið: tjóð-
rjetti Islands er reglulega misboðið með lögunum
frá 2. jan 1871. Stjórnarbót sú, sem íslandi er
boðin, er í raun og veru engin stjórnarbót. Hún
er íslandi óverðug, því það er einskonar nýlendu-
stjórn. Hún er óeðlileg og getur aldrei orðið
oss heilladrjúg fyrst aðalstjórnin er suður í Dan-
mörku. Hún er svo golt sem ábyrgðarlaus, og
getur því Ieitt til eins gjörræðis á fætur öðru, án
þess að dómur fáist á því máli f landinu sjálfu.
íslendingar eru skyldir til að verja þjóðrjettindi
sín; þeir eigað að mótmæla því, sem valdboðið er
uppá þá; þeir eiga aldrei að ganga að þeirri
stjórnarbót, sem þeim er óverðug, óeðlileg og í
tilbót ábyrgðarlaus. Látum stjórnina reka þau lög
á oss, og setja þá stjórnarskipun hjer á landi, sem
henni þóknast. Látum hana ráska með fjárhag
vorn eins og henni þykir bezt henta. Látum
hana slá sljórnarbótinni á frest fram f ókominn
tíma. Leggjum heldur allt f sölurnar en að ganga
að þessum ókostum. Sú stjórnartilhögun, sem
nú er, eða kann að verða, getur ekki staðið lengi,
annaðhvert innri eða ytri atvik eða hvoru tveggju
ónýta hana innan skamms. Vjerhöfum nógu lengi
slakað til oss til mínkunar og skaða. Sjenú slak-
að til í nokkru, þá er aldrei viðreisnar von.