Tíminn - 30.06.1874, Blaðsíða 1

Verð blaðsins (22 arltir) árg.
4 #. Fyrri hlutinn greiðist
fyrir lok marzm., en síðari
hlutinn fyrir útgöngu jiílí-
mánaðar 1874 til ábyrgðar-
mannsins.
TÍMIWM.
„Tímans í straumi stöndum,
sterkiega sem oss ber“.
Auglýsingar verða teknar í bl.,
fyrir 3 /3 smáleturslínan, en
2 /3 stœrraleturst. lhirfleg-
ar ritgj. til almenningsheilla
verða borgaðar eptir sam-
komulagi við ábyrgðarm.
3. ár.
Reyltjavík, 30. júní 1874.
13. blað.
— Póstskipið •Diana», fór hjeðan 17. þ. m.
Með því sigldu: Clausen sýslumaður ásamt frú
sinni og börnum. Fischer kaupmaður og B. Sand-
holt, er hingað kom upp veikur, og fór því aptur
til Kaupmannahafnar.
— Landshöfðinginn fór af stað í embættisferð
sína vestur og norður um land 24. þ. m.
Grein eptir íslending í dönsku blaði.
(«Dagstelegrafen» 16. mai).
Póstskipið Díana kom í gær frá íslandi, nokkr-
um dögum fyr en menn gátu vænzt þess eptir
fararplaninu, og færir það i þetta skipti nokkuð
fleiri »data,« en hingað til hafa getað fengizt, til
þess að geta dæmt um, hverjnm viðtökum hin
nýja stjórnarbót að öllu samtöldu muni eiga von
á hjá öllum þorra hinna íslenzku landsbúa (»Be-
folkning»). bað var, eins og kunnugt er, ekki fyr
en í marzmánuði, sem hljóðbært varð á íslandi
um það, að stjórnarbótin væri komin út, og þá
eiginlega að eins í Reykjavík og þar nærsveitis,
þegar póstskipið kom þangað í fyrsta sinn á þessu
ári, en hinir fáu dagar, sem liðu til burtfarar
þess þaðan, voru allt of stuttur tími til þess, að
það gæti komið með nokkur opinber ummæli frá
íslendinga háifu. Menn vissu það einungis, að í
Reykjavík hafði þegar komið til orða, að hlutast
til um þakkarávarp til konungs, er senda skyldi
með póstskipi í næsta sinn, og það er þá líka
þetta, sem nú er orðið, þar sem ekki að eins er
komið ávarp til Hans Hátignar frá Reykjavik og
hennar nágrenni, heldur einnig annað frá helztu
bændum í syðra helmingi Gullbringusýslu. Hvað
ávarpið frá Reykjavík snertir, þá er það undir-
skrifað af rúmlega fimmtíu mönnum, embættis-
.mönnum sumpart, með biskupi og báyfirdótnara
landsyfirrjettarins fremstum í röð, eins og rjett er
og tilhlýðílegt, en líka sumpartinn, og enda að
meiri hlut af atvinnuhafandi borgnrum, og eru
einnig meðal þeirra allmargir fiskimenn eða sjáv-
arbændnr, eins og þeir nefnast á íslandi. Það
má og taka það fram, að það er engan veginn
þýðingarlaust, að nálega allir kennararnir við hinn
lærða skóla og prestaskólann hafa undirskrifað
ávarpið, en hitt er þó höfuðatriðið, að það einnig
er undirskrifað af tíu alþingismönnum, það er að
segja ekki að eins af hinum fimm konungkjörnu,
heldur af jafnmörgnm þjóðkjörnum, meðal hverra
einkum má nefna skólakennara Halldór Friðriks-
son, af því hann hingað til ekki að eins hefur
verið ein af aðalstyttum hinnar gömlu «negativu»
politisku stefnu, heldur jafnvel enn þá ervarafor-
seti þjóðvinafjelagsins, sem upphaflega var stofnað
til að styðja tjeðastefnu; en nú er vonandi að fje-
lag þetta verði að starfa hjer eptir í nokkuð aðra
stefnu heldnr en öndverðlega var áformað, og að
svo muni líklegast verða, má ráða af því, að þessi
sami maður hefur nú einnig fylgt ráði því, er gefið
var þjóðvinafjelaginu, að oddvitar þess sumsje ættu
að gjörast forgöngumenn þúsund ára hátíðahalds-
ins í sumar, og hefur hann loksins í i’jóðólfi 13.
apríl komið fram með áskorun til fulltrúa félags-
ins um það, að hlutast til kosningar tveggja full-
trúa fyrir hvert kjördæmi, sem mæti á Þingvelli í
sumar svo sem hluttakendur þjóðhátíðarinnar frá
fimmta til sjöunda ágúst, enda er þetta líka sá
eini viðbúnaður, sem allt til þessa hefur verið
hafður á íslandi til hátíðahaldsins, og með því
varaforsetinn í þessu almennt úlbreidda fjelagi, að
því er ísland eiginlega snertir, má segjast að vera
hinn eiginlegi forstjóri, þar sem sjálfur forsetinn,
eins og allir vita, er búfastur í Kaupmannahöfn,
49