Tíminn - 27.08.1874, Page 5

61
ur upp í Almannagjá og upp eptir henni, þar til
hann hvarf honum uppi á gjáarbarmi, var þá kall-
að i einu hljóði: Lengi liíl konungur vor Kristján
9. og sungið eptir það í gjánni niðri undir berg-
máli hennar. Siðan gengu menn til þjóðhátíðar-
tjaldsins og var þá sungið af söngfjelaginu hinn
ágæti þjóðhátíðarsöngur, eptir skáldið Steingrím
Thorsteinson, og íslands minni eptir sira Matlh.
Jochumsson. Að söngnum loknum, mæltu þeir
sjera St. Thorarensen á Kálfatjörn og sýslumaður
L. Blöndal fyrir minni Steingríms Thorsteinsen,
sem hins mesta þjóðskálds íslendinga, fyrirþað minni
þakkaði Steingrímur, og mælti um leið, snjallt
fyrir minni Jónasar Helgasonar og söngfjelagsins.
Eptir þetla skemmtu menn sjer um kveldið og
fram á nótt með samdrykkju og viðræðum; þann-
ig lauk þessum allsherjarfundi á Þingvöllum, er
flestum mun verða í minni er þangað sóktu, og
sem er einnig merkisatburður i hinni nýju sögu.
Veðrið var þurt og blítt, alla þessa fundardaga,
allt fram að álíðandi föstudegi, því þá rigndi tölu-
vert og nóttina eptir. Nálægt kl. 9 um kveldið
kom konungur til Reykjavíkur. Sunnudaginn þann
9. fór konungur í kirkju og hlýddi danskri messu;
hjelt hann þá síðast miðdegisborðhald í skólanum
þar sem hann hafði haft það dagiega, eins og áður er
sagt, og boðið til öllum heldri mönnum bæjarins
borgurum og helztu bændum, en nú einnig þeim
er veitt höfðu honum fylgd til ÍMngvalla og Geys-
is. Um kveldið var dansleikur haldinn í lærða
skólanum, er Reykjavíkurbúar höfðu stofnað, var
konungi boðið lil hans ásamt sveit hans, helztu
mönnum af herskipunum, og mörgum íbúum bæj-
arins, körlum og konum.
Á mánndaginn hinn 10. kl. 4 e. m. fór kon-
ungur alfarinn um borð, var hin sama viðhöfn höfð
og þá hann stje ( land, og um leið og hann stje
niður á lausu bryggjuna, ávarpaði landshöfðinginn
hann með nokkrum þakklætisorðum f nafni sín og
allra íslendinga, fyrir Ijúfmennsku hans með því
að heimsækja íslendinga og vera nærstaddur á
þeirra 10 alda hátíð. Konungur svaraði aptur með
nokkrum hjartanlegum orðum, og bað guð að varð-
veita land petta og lýð. Um leið og konungur
Ijet frá landi á bát er dreginn var af litlum gufu-
báti, kvað við margfalt «húrra« af mannfjölda þeim
er stóðu umhverfis bryggjuna og í Ijörunni, er þeir
sáu sinn elskuverða konung í seinasta sinni, er á
unnið hefir sjer með komu sinni ást og virðingu
í brjóstum þegna sinna, á Islandi. Um leið og
konungur ljet frá landi dundi skothríð mikil á her-
skipunum á höfninni. Um kveldið hjelt konungur
dansleik um borð á skipi sínu, og bauð til þess
heldri mönnum bæjarins með konum þeirra, og fl.
er stóð fram yfir miðnætti, en flugeldar gengu um
leið á skipunum með Ijósagangi. Ivl. 3 um nótt-
ina lagði konungsskipið á stað af höfninni, ásamt
Heimdal og Fyllu er fylgdi þeim á leið, en sænska
og norska skipið á eptir kl. 5 '/2 og seinast hið
þýzka hálfri stundu síðar.
ðleðan konungur dvaldi hjer, hafði hann dag
hvern, ýmsa menn bæjarins æðri sem lægri í boði
við miðdegisverð sinn; hvervetna kom hann fram
með Ijúfmennsku og lítillæti, við hvern þann er náði
fundi hans. Má teljavístað Islandi og íslending-
urn standi heill af komu hans fyriralda og óborna.
Ráðherra Klein kom einnig Ijúfmannlega fram
enda lýsti hann með ræðu sinni, góðum hug til
íslendinga og hinna íslenzku mála, má ætla eptir
því, að hann muni láta að skynsamlegum óskum
alþingis í málefnurn landsins og framförum þess,
ef konung- sem þjóðkjörnir menn vinna að þeim
samhugaí eindrægnis anda, meir en sýnzt? hefur
hingað til.
— í 13. tölublaði, 3. ári „Tímans“, hefír „Alþýðumað-
ur“ minnzt „Lestrarbókar handa alþýðu á íslandi", sem
nýprentuð er í Kaupmannahöfn. pó höfundurinn farivin-
samlegum orðum um bók þessa, og mæli með henni, vil
jeg leiðrjetta nokkuð af athugasemdum hans.
pað er eigi allskostar rjett, að bókmenntafjelagið hafi
eigi viljað prenta bók þessa. Reykjavíkurdeildin samfiykkti
að gefa hana út, en Kaupmannahafnardeildinni þótti vanta
fje til þess. par sem höf. minnist á prentvillur, þá er
það víst, að þær eru allt of margar, og má mæla þeim
sem leiðrjetti, þábót, að handritið var sumstaðar fljótlega
skrifað og óskýrt, en því verður engin bót mælt. Biðjeg
góða lesendur, að afsaka villui-nar og ijetta þær. Enþar