Víkverji - 18.09.1873, Blaðsíða 1

Afgreiðslustofa «Vtk-'
verja« er í hiísi Gísla i
skólahennara Magn- l
ússonar. Verð blaðs-
ins er 8 mrk um árið, |
2 mrk um ársfjórð.
wimLwmmsw,
f« Vikverji» kemr út á
hverjum virkum
fimtudegi. Borgun
fyrir auglýsingar
4 fi fyrir smáletrs-
línu eðr viðUktrúm.
Istadag innar 22ar viku sumars,
fimtud. 18. dag septembermán.
Vilja guðs, oss og vorri þjóð
vinnum, á meðan hrœrist blóð.
1. ár, 2. ársfjórðungr,
25. tölublað.
Um ÞlLSKlPASMÍÐAlí á Suðrnesjum
getr Þjóðólfr í inu síðasta blaði sínu, um
leið og hann segir lesöndum langa og snjalla
sögu af þilskipsstrandi, ereigihefir orðið, en
sumt af því, er Þjóðólfr segir af smíðum
þeim, er vér nefndum, er ranghermt; vér er-
um að vísu samdóma Þjóðólfi í því, að þil-
skipasmíðar þær, er hafa gjörst hér á landi
þau in síðustu árin, eru einn inn mesti fram-
faravísir, er fram hefirkomið; envér viljum þó
segja nokkru nákvæmar hér frá, og vonum vér,
að margir muni verða til að fylgja því fagra
dæmi til atorku og dugnaðar, er einstaka
menn hafa sýnt.
tað var Sveinbjörn bóndi á Sandgerði
Þórðarson, er hér á suðrlandi fyrst rann á
vaðið í þessari grein. Hann er nú halfsegs-
tugr, fæddr á Járngerðarstöðum í Grindavík;
þar var faðir hans bóndi. þórðr, faðir Svein-
bjarnar, bjó nokkuð svo vel, en við lítil efni,
og lét engan auð eptir sig; varð Sveinbjörn
því að treysta hugviti sínu að eins og hönd-
um, þá er hann hóf búskap; en hann var
atorkumaðr mikill, og iðni hans blessaðist
svo, að hann fékk eptir nokkur ár eignast
Sandgerði á Suðrnesjum, og flutti sig þang-
að úr Grindavík. í Víkinni hafði hann sýnt,
að hann var góðr smiðr og gjört meðal ann-
ars fallegt timbrhús á Húsatoptum, og lagði
hann nú kapp á að húsa upp bæinn á eignar-
jörð sinni. Þá er hann hafði reist fallegt
timbrhús á henni, tók hann til skipasmíða,
og fyrir 5 árum smíðaði hann ið fyrsta þil-
skip sitt. Hann hafði gagn af því eitt ár,
en varð þá fyrir því stórslysi, að skipið sætti
misförum á vöruflutningarferð suðr í Hafnir,
og varð landreka á Merkinesi. Menn er á
voru, komust af, en skipið sjalft molaðist f
spón. Það var mikið tjón fyrir bónda, er
átti eigi annað en það, er bann hafði sjalfr
aflað sér, en Sveinbjörn lét eigi hugbugast,
og tók af stundu að efna til nýrrar skip-
smíðar; eptir ár hafði hann komið upp nýu
skipi. ^essu skipi hefir hann í þau 3 til 4
ár, ersíðan eru liðin,haldið út ýmist til fiski-
veiða eðr til vöruflutninga; hefir hann haft
góðan hag þar af. í fyrra föluðu þeir Magn-
ús í Bráðræði og nokkrir aðrir búandmenn
á Seltjarnarnesi skipið af Sveinbirni; hann
vildi eigi láta, en bauð þeim að smíða heldr
nýtt skip fyrir ið sama verð, sem þeir höfðu
boðið honum fyrir það skip, er hann átti,
I200rd. Magnús og félagar hans þáguboð-
ið, og féngu þeir skipið nú f sumar, en svo
voru öll smíðarefni verðhækkuð, að skipið
varð að kosta 1300 rd., og taldi Sveinbjörn
sig þó eigi alsendis skaðlausan.
Annar bóndi áSuðrnesjum, er hefir látið
smíða þilskip, er Árni hreppstjóri Þorvalds-
son á Meiðastöðum, einn inn mesti atorku-
maðr og dugbóndi f Garði suðr; hefir hann
in sfðustu árin aflað langmest allra Garðs-
manna; heíir hann að sögn manna lagt
stundum í kaupstað í Iíeflavík alt að hundr-
aði skippunda af saltfiski auk gotu, lýsis og
annara sjófanga að tiltölu hér við. Árni þessi
lét næstliðið vor smíða heima hjá sér 10 til
11 lesta þilskip, og stóðu með honum fyrir
smiðinni trésmiðirnir Páll Stefánsson og Jón
Ásmundsson úr Reykjavfk. Enn 28. f. mán.
lá skip þetta um akkeri f norðanrokinu, er
þá var; það var fyrir utan Hrafnkelsstaði.
Akkerisstokkrinn brotnaði, svo að akkerið valt
um, og mátti eigi lengr halda skipinu; rak
það þá að landi með akkerinu. Skipverjar
tóku það til bragðs, að þeir hjuggu bæði
siglutréin; litlu sfðar festust akkerisfleinarnir
í grjóti, skipið staðnæmdist, og fékk nú leg-
ið storminn af sér. Skipið rak þvf eigi nema
nokkur hundruð faðma að mesta leyti, og
97