Víkverji - 09.10.1873, Blaðsíða 1

AfgreiÖslustofa • Vík- > verja« er í húsi Teits , dýralœkn. Finnboga- ' sonar. Verð blaðs- ins er 8 mrk um árið, 2 mrk um ársfjórð. Í7 « Vikverji* kemr út á hverjum virkum fimtudegi. Borgun fyrir auglýsingar 4/3 fyrir smáletrs- linu eðr viðlíkt rúm.
>W MMAkWMÍlMMtPl 1 1W. [.<
Istadag innar 251'1 viku sumars, fimtud. 9. dag októbermán. Vilja guðs, oss og vorri pjóð vinnum, á meðan hrœrist blóð. 1. ár, 2. ársfjórðungr, 28. tölublað.
Síðan blað vort tók að koma út, hafa
ýmsar getgátur verið um, hverjir hefðu stofn-
að blaðið, hverjir œttu það nú, og hverjir
þeir »nokkrir menn í Reykjavík», er gefa
blaðið út, mundu vera. Einkum hefir Þjóð-
ólfr, er lengi hefir þótst geta betr en aðrir
menn sagt af öllu því, er gerist, fært ýmsar
sögur hér um.
Ætlan vor hefir aldrei verið að fara
huldu höfði, og viljum vér fyrir því til þess
að eyða öllum getgátum segja mönnum
stuttlega frá upphafi blaðsins.
Lengi hafði það verið ætlun manna, að
þörf þeirri, er vér íslendingar höfum sem
aðrar þjóðir á góðum biöðum og frjálslynd-
um, væri eigi fullnægt af hendi J>jóðólfs, er
hefir nú bráðum í heilan starfsaldr manns
verið höfuðblað vort, ið pappírsmesta, tíð-
förulasta og víðgengasla blað. Mönnum þótti
blað þetta of hverfult í skoðunum sínum
einkum um þau mál, er nokkru varða. í
stjórnarmálinu hafði Þjóðólfr komið stundum
svo fram, sem væri hann sjónvana sporðfastr
fylgifiskr sljórnarinnar; en stundum hafði
hann hinsvegar þótt fara lengra en þeir inir
«rauðustu af inum rauðu» fara. Ið sama
höfðu skoðanir hans í fjárkláðamálinu verið
mjög á reiki; var hann stundum ógnarfullr
niðrskurðarforkólfr og stundum inn Ijúflát-
asti sauðagræðari. Svo var og um önnur
mál, er hann ræddi um, og sumir menn voru
jafnvel farnir að færast á þá ætlun, að Þjóð-
ólfr, þrált fyrir það, að hann vildi láta jafna
sér við Njál (sjá árið 187 ’/ta bls- 186) hefði
eigi eirð eðr næga skynjan til þess að skapa
i hug sér neina sjálfmáttka skoðun, og að
hann segði það jafnan, er þorra manna
mundi helst getast að í svipinn. Þar með
þótti Þjóðólfr of fjölorðr um inörg þau mál,
er litlu eðr engu skiptu almenning, en af ann-
ari hálfu þótti svo, sem vantaði skýrslur hjá
honum um ýmislegt, er eigi þótti vel mega
frásagnar án vera.
Þó að nú svo mætti vera, að þessi á-
mæli væru tilhæfalítil, varð öllum að korna
saman um, að til þess að ræða mál þau, er
koma fyrir, þyrfti að minsta kosti 2gja blaða
í höfuðstað landsins. Ýms blöð voru fyrir
því stofnuð, en engu þeirra tókst að ná in-
um sömu þrifum, sem Þjóðólfr hafði. Þá
tóku nokkrir menn í Reykjavík sig saman f
febrúarmánuði 1871 og vildu stofna blað,
er skyldi vera bæði dýrara og stærra en Þjóð-
ólfr. Þessir menn létu boðsbréf berast út
um land, en undirtektir flestra landsmanna
voru eigi svo, að bjóðendr þættust geta ráð-
ist í útgjörð ins fyrirhugaða blaðs.
Nú í sumar kom aptr til tals meðal nokk-
urra manna hér í Víkinni, að nauðsyn væri
að halda út blaði, er mætli að minsta kosti
standa við hliðina á Þjóðólfl. Boðsbréf var
samið inn 20. d. maímán. þ. á. og 22. s.
m. áttu útgefendr fund með sér, og vér 5
þeirra, er ritum nöfn vor hér undir, Páll,
Gísli, Helgi og Jónar tveir, gengum í nefnd
til þess að veita blaðinu forstöðu, og hefi eg
Teitr, er með er undirskrifaðr, nú bætst þar
við. Vér höfum sjálfsagt allir siðferðislega
ábyrgð á, að blaðið komi fram á sómasam-
legan hátt, alla þá stund, er vér erum í for-
stöðunefndinni; en ina lagalegu ábyrgð á
efni blaðsins heflr ábyrgðarmaðrinn einn,
og verðr ekkert prentað í blaðinu án leyfls
hans. Fjárhaldsmaðr blaðsins er fyrst um
sinn Jón J., og hefir hann einn alla fjárábyrgð
á blaðinu. Teitr er frá því í dag höfuðútsölu-
maðr blaðsins.
Forstótbunefud „Vikíorja“ inn l. d októberm 1873.
Fáll Mehteð. G. Magnússon T. Finnbogason.
H. E. Helgesen. Jón Árnason. Jón Jónsson.
109