Víkverji - 25.10.1873, Blaðsíða 1

Afgreibnlustofa • Vih-
verja• er i htísi Teits
dýralœkn. Finnboga-
sonar. Verb blaðs-
ins er 8 mrk um árið,
2 mrk um ársfjnrð.
vVMBLVERtMi
Vfkverji* hemr iit á
hverjum virkum
fimtudegi. Borgun
fyrir auylýsingar
4fi fyrir smálefrs-
linu eðr viðlíkt rúm.
Ijudag innar |i» vikn velrar, j Vilja yuðs, oss og vorri þjoð 1. ár, 2. ársljórðnngr,
langard. 25. dag októbermán. nmrn/m, á meðan hrœrist blóð. 31. tölublað.
F.4LL SANEKER115S.
Eptlr Byron.
Sonur Assúrs kom austan sem brennandi bál,
og þar blikuðu gullhjálmar, purpnri og stál,
óg á glymbrodda stirndi sem slraumöldu-flet,
þegar stjörnurnar leiptra við Genezarcth.
Eins og lauíin á vorin um gróandi grund,
var hinn gunn-sterki herinn um sólarlags-
stund.
Eins og laufln á haustin um hélaðan völl,
láu heiðingjar dauðir, er sól skein á fjöll,
því að fárengill guðs kom þá neyðdimmu nótt,
og blés náþyt í andlit á sofandi drótl ;
á hvert auga féll hræleiptur, helkalt og stirt,
og hvert hjarta tók viðbragð, og stóð síðan
kyrt.
Og með háttspertar nasir lá hel-stirður jór
um hinn hrægrimma vanga rann náfroðu-sjór;
eins og hruninnar brimöldu hrámjöll ( vör,
nú var hreystin í brott og hið storm-óða fjör.
I>ar lá riddarinn örendur, rammur og blár,
meður rykslegna gunnhlíf og helsveittar brár;
þar lá mannlaust hvert merki og herbúð hver
hljóð,
og þar heyrðist ei gnýr eða básúnuljóð.
Og hátt grætur ekkjan í Assúrskum lund;
sjáið ölturu Baais þau liggja við grund;
sjáið ofmetnað heiðingjans hniginn úr stól
fyrir hátign vors guðs, eins og mjöll fyrir
sól.
M. J.
AÐ VESTAN 111. (Framh. frá bls. 119).
Um Breiðafjarðardali mun það teljast í betra
lagi gagn af ám, þar sem þær eru margar,
ef hver ser að tiltölu gjörir 60 merkr mjólkr,
er fæst úr 7 merkr smjörs og lö pottar
sekkbærs skyrs. En það er erfltt að segja,
þelta með nokkrum vissu, því blessaðar bú-
konurnar okkar eru allt of ónákvæmar í bún-
aðarreikningunum, og kalla okkr piltana, ef
til vill, búrsnata, séum við að bnýsast eptir
þessu; en það er rangt.
Eg get sagt með nokkurri vissu af einu
búi í sumar, sem voru á 90 ær, þar af fullr
þriðjungr tvævetlur og mylkjur, og engin ær
eldri en á 7. ári; eg tek þetta fraro, því þessi
aldr og ástand veldr að mjólkin er lítil að
tiltölu. Inn 10. júlí var mjólkin 46 poltar
á dag, er gáfu 7 pd smjörs og hér um 30
potta sekkbærs skyrs. Inn 1. ág. voru 32
pottarádag, er gáfu 4 pd smjörs og hér um
20 potla skyrs. lnn 5. 6ept. voru 16 pottar
á dag, er gáfu rúmt 1 pd smjörs, og hér um
8 potta skyrs. Til jafnaðar var undan hverri
á hér um 50 merkr mjólkr, sem gáfu tæpar 6
merkrsmjörs og áað gizka 12—15 potta skyrs,
og áþekt þessum arði mun vera víðar. Eg
þykist viss um, að bestu ærnar á þessu búi
hafi gjört sjálfsagl þriðjungi meiri arð en
meðaltalan varð.
Jarðepla- og kálrófnavöxlr mun varla hafa
náð meðallagi. Frostin spiltu honum.
Bólguveikin sýnist í mestu rénun í Helga-
fellssveit, og ekki dreiflst hún enn þá með
nokkrum krapti til Dalanna eða hiogað á
Strandirnar. Ekki vilja dæmin sanna, að hún
sé náskyld bólusóltinni, en heldr iná leiða
rök að því, að hún taki fremr fyrir suma ætt-
leggi en suma. í Stykkishólmi hjó maðr sig
í lærið með öxi mikið sár, og lá við sjálft,
að blóðrásiu yrði ekki stemd. Nú er sárið
á besta batavegi. í gærmorgun dó að Bíld-
hóli á kynnisferð prestsekkjan Salbjörg Jóns-
dóttir frá Hörðubóli af «slagi». Hún var á-
gæt kona.
121