Víkverji - 11.09.1874, Síða 8

186
þötti Jicss vcrt a8 leggja scr á lijarta. — j)ví var
hann líka frásncyddur öllu óliófi og lauslæti, og
munu fáir, scm hafa átt viS jafn crviB kjör að búa
og hann.hafa lifað jaf sómasamlega og siðsamlega.
J)að sem hann vann, vann hann f kyrþey, og þekkti
hvorki hégóma né gort.
Af þessú má sjá, að líf Sigurðar hefir verið
þarfara cn mjög margra annara, sem eigi gjörðu
honum annað en að tala illt um hann ogálasahon-
um fyrir leti og framtaksleysi, af þvf þeir þektu
eigi, hversu þarft líf hans var fyrir ísland; en líf
hans var íslandi svo þarft að mfnu áliti, að það
skarð, sem dauði Sigurðar hefir orsakað, verðr obs
eigi fylt að sinni; vér fáum varla einn Sígurð Guð-
mundsson á hverri öld; það er vandfenginn maðr,
sem fyrir jafn litla viðrkenningu og laun og hann,
ver lífi sínu jafn gagnlega föðurlandi sínu og hann
hefir gjört; það eru ekki margir, sem jafn vel og
fagrlega og um leið jafn fast og hann gjöra nafn Bitt
óútmáanlegt í Islands sögu.
AUGLÝSING.
Kins og v*'r tókuni fram í bobebréfl voru og í
grein í 28 tMublafi voru, var blat> þetta ekki stofnab
til þess að útvega oss etr nokkrnm mebal vor atvinnu
ebr gróía. Vér tókum oss f fyrra saman nm ab gefa
ót blaþ af því, at) oss þótti þórf nú, þegar hreiflng var
komin á ýms árítandi þjóbaimál vor, þegar þjóbin
virtist í mörgn vera eins og at) vakna af blundi, at) fá
nýtt frjálslynt og þjóblegt blab, er gæti statit) jafn-
fætis því btabi, er þangab til liafbi verið álitib abal-
blat) vort, og tekib met) því þátt í nmræbunnm om in
ýmsn nmvarbandi mál, er gætn komií) til tals. Síban
hafa margir, og fleiri en vér gátnm haft von á, styrkt
þetta fyrirtæki vort, og hafa kanpendr blabsins eink-
um á sítari tib fjölgat), en sanit höfnm véT orbit) at)
leggja tölnvert f sölurnar til at) halda blabinn ót, en
vér heftnm ekki horft í þat) og skyldnm hafa haldib
blati vorn ót þangab til þah f ölln falli hefbi getat)
borit) sig sjálft, ef oss heftii þótt nó in sama þörf á
því, og þegar blatit) var stofnal); eo sú þörf virbist
nú ekki lengnr vera fyrir hendi. þaí> mnn vera mörg-
nm knnnngt, at> á sibasta þingvallafundi var ályktab
ab stofna skyldi nýtt þjótblat), og var kandidat BJBrn
Jóusson, sem er oss öllnm at) gótn knnnr frá ritstörf-
nm hans viti „Skfrni“, fenginn til þese ab taka ati sér
forstötm þess. Hann heflr snúit) sér til vor meí) uppá-
stnngn nin at) kaupa blat) vort, en slíkt gat sjálfsagt
eigi komib til tals nm blat, er var stofnat) f alt öt)r-
nm tllgangi, en ati vera oss féþúfa, þar í mót sýndist
oss þat) skylda vor, eptir því hvernig þetta áformaba
nýa blat) var nndir komlt), at) veita því þann styrk,
sem f vora valdi stæji. Yér höfnm þvf heitib herra
Birni fyrst nm sinn at) hætta vit) blab vort, og í stat)
þess leyfa honnm ab senda kanpöndnm vornm blab
sitt, er hann vlll láta hefta
í S A F 0 L D.
Me?) því mnn fylgja áframhaldi?) af þeím dóma-
bió?)i)m og, ef þa?) ver?)r me?) nokkru mdtl fært, þoim
sagnablóbum, er hafa fylgt Yíkverja, og eins miinnm
vér me?) því senda kanpondum Yíkverja regi^tr og
titilbla?1 til þess, sera út er komib af Víkverja. Vér
vonum a?) kaupendr Víkverja mnni eigi skorast nndan a?)
taka i?) nýa bla?), sem kernr í hans sta?), þenna árs-
fjrtr?)nng fit, en vi?'rkennnm sJAlfsagt a?) þa?) sé hverj-
nm manni heimilt a?) segja nú þegar a?) óllu ieyti
skili?) vi?) oss. Blabi voru heflr í mörgu veri?) ábdta-
vant, en vér treystnm því, a% flestfr muul vi?rkenna,
a?) vér höfum af veikum mætti reynt a?) leyta sann-
leikans í hverjn mélefni, sem rætt heflr veri?» í bla?i
voru, og haft þor og djörfong til a?) segja hann tin-
ar?)iega án tillits til þess, hvort hann mnndi þykja súr
e?)a sætr á æ?)ri e?)a lægri stöbum. Vér vonom ab
„Isafold* mnni verta fnlt efns byrsæl sem „VíkverJI"
heflr verib, og a?) henni mnni hepnast engn si?)r en
honnm, a?) fylgja þeirri hvöt þjú?)skálds vors Eggerts
Olafssonar, er hvert einstakt tölubia?) Víkverja heflr
brýnt fyiir iesöndum sinom, og vér allir ættum a?)
bafa fyrir augnm í hverjo sem vér höfum fyrir stafni:
wVilja gn?)8, oss og vorri þjúh
vinnnrn, á me?>ari hrærist bló?).
Utgefendr „Víkverja*.
— „ISAFOLD* á a?) koma út 2—3 sinnnm á
mánuhi hálf örk í einn, í vi?)líka stúrn broti og nIS-
LENDINGRa var. Umtalsefni hennar mnn ver?)a sams-
konar og vant er a?) ræ?)a í gú?)om blö?)fim hér á landi
sem annarsta?)ar, og allr frágangr á henni svo vanda?)r
sem kostr er á. Sér í lagi mun lagt kapp á, a?) hún
færi lesöndom sínom sem grei?ast öll merk tí?)indi
bæ?)i hé?)an úr landi og af ö?rnm þjú?nro. Ne?an-
máis mnon ver?a prenta?ar smásögur og ljá?mæli,
ýmist frnmritab á íslensko, e?a þá þýbingar úr beetu
ritnm á öbrum málnm. Auglýsingar verba prenta?)ar
me?) smáu letri, til rúmsparna?)ar.
Argangrlnn af bla?)inu verbr a? minsta kosti 16
arkir, og á ab kosta 9 mörk. þangab til á nýári
í vetr er ætlast til a?) út komi 10 númer e?)a 5 arkir
af blabinu sjálfu, auk frambaldsins af dómasafnfno og
sagnablöbunnm, og kostar þab alt 4 8 skildfnga, er
borgast efga innan loka núvembermán. næstkomandi.
þ>eir af kanpöndum wVfkverJa“, er ekki ætla ab
halda wfSAFOLD“, ern vineamlegast beðnir ab láta
mig vita það sem allraíyret. Hinnm verlr send hún
orfalanst, samkvæmt nmmælom útgefenda Víkverja, er
af veglyndi sínn hafa þokaþ kanplanet fyrir hinn nýablaði.
Fyrsta blalið af „ísafold* kemr út laugard. 19. þ. m.
Reykjavfk 11. september 1874.
Björn J ó n s 8 o n.
— lnn- og útborgnn sparisjólbslns í Reykjavfk verðr
! prestaskólabúsinn á hverjnm langardegi kl. 4—5 e. m
Útgefendr: nokkrir menn í Reykjavík.
Ábyrgðarmaðr: Páll Melsteð.
Prentaðr f prentsmiðjn íslauds. Klnar þúrðartoa.