Fréttablaðið - 04.03.2002, Síða 4

4
Heimilisblaðið
4. til 10. mars 2002
Yngismær í annað sinn
Matarilminn leggur á móti
blaðamanni og ljósmyndara
þegar þær koma inn um dyrnar í
Efstasundinu hjá Elínu G. Ólafs-
dóttur fyrrverandi borgarfulltrúa,
kennara og aðstoðarskólastjóra.
Þegar búið er að snæða bakaða lúðu
með rauðu pestói ásamt nýbökuðu
brauði er sest að spjalli í vinnuher-
bergi Elínar undir ljúfri franskri
kaffihúsatónlist. „Ég er geymari,"
segir Elín og heimilið ber þess svo
sannarlega merki.
Elín og Matthias heitinn Har-
aldsson, bóndi hennar, fluttu í húsið
fyrir tæpum 40 árum ásamt börn-
um sínum sex á aldrinum eins til
ellefu ára. „Ég sá ekkert annað en
herbergjafjöldann og garðinn. Allir
gátu fengið sérherbergi nema litl-
urnar. Þær deildu herbergi þangað
til elsta stelpan fór að heiman." Þá
ákváðu þau líka að flytja eldhúsið
og búa til sitt eigið afdrep. „Það er
svo mikilvægt að geta haft eitt-
hvert prívat."
Elín og Matthías kynntust í
Kennaraskólanum. „Við Matthías
vorum eins og eitt. Við vorum svo
miklir félagar." Þau kenndu saman
bæði í Langholtsskólanum og
heima. „Hér voru ekki bara okkar
börn. Hingað komu í kennslu börn
sem þurftu á aðstoð við nám að
halda.“ Elín og Matthías deildu ekki
bara áhuganum á börnum og
kennslu heldur fjölmörgu öðru, til
dæmis störfuðu þau bæði að rétt-
indamálum kennara. Matthías dó í
febrúar 1990. „Þá var ég á kafi í
borgarpólitíkinni en svo var ég beð-
in um að taka við starfi Matthíasar
sem yfirkennari í Langholtsskóla
þannig að hálfum mánuði eftir að
hann dó var ég sest í embættið
hans.“
Margt hefur breyst i Efstasund-
_____________________innHt
í Sundunum
Settu hlýjan svip á heímilið eða í sumarbústaðinn. Úrvalið er hjá okkur
rímlagluggatjöld
® Mælum.
Smíðum.
Setjum upp.
Stuttur afgreiðslutími.
J^L
Z-brautir & gluggatjöld
-• Faxafen 14 j 108 Reykjavik , Sími 525 8200 í Fax 525 8201' Nelfang www.zeta.is
UMHVERFIÐ NÆRIR ANDANN
Hér er Elín G. Ólafsdóttir í vinnuherberginu þar sem hún situr við skriftir. Herbergið var
áður svefnherbergi en eftir að Elín fór að vinna heima vildi hún nýta stærsta herbergið á
efri hæðinni undir vinnuna.
BÓKUNUM KOMIÐ FYRIR
Matthías smíðaði mikið innanhúss
til dæmis allar hillur sem sumar eru inn-
felldar í veggi eða uppi undir rjáfri því allt
pláss var nýtt.
Hús Elínar G. Ölafs-
dóttur inni við Sund
hefur sál. Það er fullt
af fallegum hlutum
og líílaust horn
finnst ekki þótt nú
eigi ein kona heima í
átta herbergjum á
tveimur hæðum.
ALLIR HLUTIR AÐGENGILEGIR
Elín vill hafa hlutina aðgengilega og
láta þá sjást. Þessa stefnu má vel sjá í
eldhúsinu. Þar eru allir hlutir aðgengilegir,
hnífapörin á borðinu og glösin í hillum
og gluggum.
ein er ég að finna alls konar hluti
sem búið er að lauma hingað inn
þegar ég er ekki heima, til dæmis
alls konar hollustuvörum. Það er
ekki til það sem þau vilja ekki gera
fyrir mig,“ segir Elín og er nú að
tala um börnin sex sem enn eru öll
með lykla að æskuheimilinu.
Elín kann að mörgu leyti vel að
meta einveruna. Hún segist eigin-
lega lifa hálfgerðu unglingslífi,
vera eins og yngismær í annað sinn.
„Ég get til dæmis ákveðið að fara
að baka brauð upp úr miðnætti og
þá er bara enginn sem skiptir sér af
því.“
Heimili Elínar ber þess vott að
þar ríkir mikill áhugi bæði á bók-
menntum og myndlist. Bækurnar
eru út um allt og málverk og annars
konar myndlist prýðir flest herber-
gi. Elín segist hafa fengi klassískt
uppeldi þar sem fagurfræði var í
hávegum höfð og er þessi áhugi
hennar án efa sprottin úr þeim jarð-
vegi.
Það er einstakt jafnvægi yfir
heimili Elínar. Þar er gott að vera,
fallegt og einstaklega góður andi.
Einhvern veginn er svo greinilegt
að þarna á heima kona sem nýtur
lífsins út í ystu æsar. „Ég fæ mjög
mikið út úr lífinu. Ég á auðvelt með
að njóta einfaldra hluta. Það er svo
afstætt hvað er verðmætt." ■
inu frá því fjölskyldan flutti þang-
að. „Mér fannst ég vera flutt upp í
sveit en við það að bærinn stækkar
erum við orðin miðsvæðis. Hér er
allt sem maður þarf og ég er í stök-
ustu vandræðum með að þurfa að
fara héðan, fá mér hús á einni
hæð.“ Elínu langar ekkert að flytja.
„Ég er mjög ósammála því að fólk
sem er farið að eldast þurfi að búa í
litlu húsnæði. Það þarf bara að hjál-
pa því að þrífa. Hins vegar held ég
að verði ekki lengi að hreiðra um
mig á nýjum stað.“ Á heimili Elínar
standa engin tóm barnaherbergi.
Öll herbergi hafa öðlast nýtt hlut-
verk. „Ónotuð, dauð herbergi eru
óþolandi. Þess vegna hef ég aldrei
verið með ónotaðar borðstofur eða
stofur."
ELDHLISGLUGGINN
Þessi gluggi er lýsandi fyrir heimili Elínar,
hlutunum sem notaðir eru dags daglega er
raðað saman þannig að úr verður skreyting.
betra. Svo er andinn í húsinu líka
einstakur. „Þetta hús er búið að
vera alveg yndislegt. Það hefur
haldið svoleiðis utan um þessa fjöl-
skyldu og þjónað okkur algerlega.
Það er svo mikil sál í því og það
sveigir sig og beygir með okkur.“
Fjölskylda Elínar hefur alltaf
verið mjög sterk og samheldin.
„Við höfum alltaf verið svo mikil
klíka og aldrei þurft á öðrum að
halda. Við erum svona klan,“ segir
Elín og hlær. „Eftir að ég er orðin
BEST AÐ
VERA SAMAN
Börnin á bæn-
um röðuðu sér
í stígann þegar
þau voru að
læra fyrir skól-
ann, þrátt fyrir
að hver ætti sitt
herbergi.
Húsið hennar Elínar er forskall-
að timburhús, byggt af mönnum
sem kunnu til verka þannig að
aldrei hefur verið í því raki eða fúi.
Elín er ein þeirra sem kjósa frekar
að búa í timburhúsi en steinhúsi
vegna þess að henni finnst loftið