Skuld - 28.07.1877, Blaðsíða 1

Nr. 6.-7.
Skuld.
I. ár.
Laugardag, 28. júlí. 1877.
„SKULD“
irgangrinn er 40 Nr. og nýársgjðf að auk.
Ritstjóri J6n Ólafsson.
„SKULD“ er stœrsta blað á íslandi.
Yerðið: 4 Kr. um árið.
Frá 1. Maí 1877 til nýárs eiga að koma út
20 Nr. (með nýársgjöf). Ycrð 2 Kr.
TOMBOLA og LOTTEBI.
(sjá síðar í blaðinu.)
„A N C H 0 R“ - L í N A N.
(sjá „SKULD“ Nr. 5.)
WtF* Literature.
b oreign Authors or Publishers who want their literary pro-
Í.U.cts noticed in Ieeland, will please forward a copy to
wus Journal, the only one inthis country that pays espe-
cial attention to literature. — Books, Pamphlets, Maga-
Zlnes and Newspapers to be adressed:
Editor „SKIJLD“, Eskefiord, Iceland.
RITSTJÓROIÍ í stólkum.
Svar til fáeinna kaupanda
í mörgum kapítulum
innihaldandi ýmislogar samfastar og sundrlausar hugsanir um landsins
gagn og nauðsynjar, og jafnvel langtum fleira.
Á „forundrunar“-stólnum.
[.^jórinn ris upp syfjaðr að morgni dags, og höfðu lionum veri
n°kkur hréf með morgun-kaffinu. pegar maðr er ritstjói
iy 1 lnaðr ekkert láta sig undra, og því hefir ritstjórinn þá regl
'hlu'ailr^ hrýtr upp hréf (þvi þau flytja manni oft helzt óvœnt
' að Setjast á „forundrunar“-stólinn og lesa þau þar.]
Ihib hafa eitthvað fjórir menn, sem hafa skrii
a oss, meðal annars spurt oss um, liver vær
stefna vor í „pólitíkinni." —
Einn komst svo að orbi:
rAf hendingu kom ég pó auga á pitt 1. nr. — E:
e^(h,saknaði ég púðrsins og prógramsins [skýrslu ur
fcfnu blaðsins]. En hvað á að segja? livar erprc
bfani Linna blaðanna? Yiljinn mun vera að haí
stefnuna pá: að hreinsa og slétta heimatún hugsunar
nnar’ samf pað að fœra út frá forinni túngarð greind
• nnnar, p. e. losa læðing peisuskaparins oginnarsið
— 51 —
ierðislegu sálar-kreppu og æruleysis vors pjóðlega kot-
ungsskapar.“
Yér hugsuðum nú satt að segja, að sumpart
væri það fram tekib berum orbum í kaflanum úr
boðsbréfi voru í 4. dálki „Skuldar," sumpart mætti
lesa þab þár milli línanna og sumpart mætti ráða
þab af þeim 5 Nr., sem þegar eru komin út af
blaðinu, hvert vér stefndum.
I>að er nú sannast að segja, að tilgangr vor
meö blaðib er als eigi eingöngu eða einu sinni mest-
megnis pólitískr. Yér höfum hér á landi engin
alþýbu-fræðiblöb (magasín) og einmitt fyrir þá sök
vildum vér hafa blab vort svo stórt, ab vér gæt-
um bætt úr þessu að nokkru leyti, því lítið er
betra en ekki. Engu að síðr munum vér ætla
pólitíkinni hóflegt rúm, einkum milli þinga, þvi
um sjálfan þingtímann er þýöingarlítið að vera að
jóðla á pólitískum málum, nema segja fréttir frá
þinginu, þegar þær koma.
En það er ein spurning, af því hún er almens
efnis, sem vér viljum fara fleiri orðum um. Einn
spyr oss nl. þannig:
„Hverja almenna skoðun hafið þér á stjórnar-
skrá vorri? Eigum vér að reyna að svo komnu
að fara aö framkvæma ýmisleg þau ætlunar-
verk, er hún sýnist að ráðgjöra og enda fela-
í sér sem nauðsynleg, eba eigum vér að þ o 1 a
hana aöeins sem nauðungarlög, þar eð þab
kynni að skoðast sem viðrkenning vor um
gildi hennar, ef vér færum að færa oss hana
í nyt og gjöra oss lög og breytingar á hátt-
um vorum eftir henni?
Inn heibraði spyrjandi fram setr þetta sem tvær
spurningar, og þær eru það og i forminu; en að
efninu er spurningin abeins ein; því vér getum
eigi svarab inni libamörgu og löngu síðari spurn-
ingu („Eigum vér ..." o. s. frv.) nema svo, ab í
því svari felist svarið til hins, hvert álit vér höfum
á stjórnarskránni.
n.
Á ritstjórnar-stólnum.
[Nú sér ritstjórinn, að eigi má við svo búið standa, og að það
verðr að greiða úr merg þessara spurninga og tekr hann því pípu
sína og Sezt á ritstjórnar-stólinn til að skrifa svar sitt. Tvo á
hann stólana; heitir annar Steinhítr því hann er harðr viðkomu,
en hinn Lífsháski, og er sá fótaveikr og eigi alltraustr; erhonum
heldr fallhætt, en mýkri er hann viðkomu. Steinhítr heíir þann
kost, ef ritstjóri skal hraða sér að rita, að hann rekr á eftir, því
að sá, er á hann sezt, verðr þeirri stundu fegnastr, er hann stendr(
upp aftr. Öll svör eru skrifuð á Steinbít, og eins þetta.]
Vér ætlum nú að fara aftan að siöunum oq-
o
svara síbari liö seinni spurningar lians fyrst, og þá •
ab vísu byrja á því að spyrja hannaftr: Tilhvers
er þab annars, en að gjöra sig hlægilega, ab vera
að nöldra og mótmæla lögum eins og stjórnarskrá
— 52 —