Skuld - 22.06.1878, Qupperneq 4

II. ár, nr. 16.]
SIvULD.
[23/fi 1878.
sem gætu komið sér saman við njeiri
hluta pingsins, enda létu peir i ljósi,
að peir mundu fúsir að gefa fjárlög
eftir pörfum, ef sú stjórn sæti að völd-
um, sem peir gætu komið sér saman
við; í stuttu máli: peir vildu herða
að konungi að láta undan vilja meiri
lilutans og taka sér ráðherra af peirra
flokki. En af pví liðið var fram yfir
fjárhagsárið gáfu pcir fjárlög til bráða-
byrgða til 16. apríl, og væntu að nú
mundi Estrúp og lians samráðunaut-
ar víkja, pví engu landi verðr stýrt
fjárlagalaust; pví hver stjórn verðr að
horga mörg útgjöld og kostnað, og
verðr fé til pess að veitast með lög-
um.
f>etta fór pó alt á annan veg;
konungr sleit pingi, og skömmu síð-
ar (12. apríl 1877) gaf hann út án
sampykkis pingsins ný bráða-
byrgðar-fjárlög. — í stjórnarskrá Dana
(eins og í inni íslenzku) er svo ákveð-
ið, að milli pinga má konungr á
ábyrgð ráðgjafa sinna gefa út bráða-
byrgðar-lög, ef á liggr. Kvað stjórn-
in nú nauðsyn til bera, að konungr
neytti pessa valds, or ríkið væri fjár-
lagalaust. En vinstri rnenn sögðu, að
petta gæti eigi tekið til fjárlaga,
pví pau væri að eðli sínu svo merki-
leg lög, að til peirra pyrfti fult sam-
pykki pjóðarinnar. Að vísu skal leggja
öll bráðabyrgðarlög fyrir næsta ping
á efrir, og ræðr pað, hvort pað sam-
pykkir pau eða ógildir.
f>að hafa nú áðr a 1 i i r verið á
einu máli um, að bráðabyrgðar-
fjárlög væru ólögleg. Meiningin
með að leyfa konungi að gefa út
bráðabyrgðarlög, sögðu menn væri auð-
sjáanlega sú, að stjórnin hefði heirn-
ild til að gjöra nauðsynlegar fyrirskip-
anir að lögum, ef eitthvað óvænt (t. d.
stórsóttir eða pví um líkt) bæri að
höndummilli pinga, svo að bráðra að-
gjörða' pyrfti við áðr ping yrði saman-
kállað; eða ef skipa pyrfti að lögum
bráðlega fyrir um eitthvert 1 í t i 1 v æ g t
atriði, sem eigi væri pess vert, að
kveðja til aukasamkomu pings fyrir.
Ejárlög rikisins væri aftr svo merki-
legt atriði, að gæti stjórn og ping eigi
orðið á eitt sátt um pau, pá hlyti pað
að vera skylda stjórnarinnar að slíta
pingi og kveðja til nýrra kosninga,
og ef hún pá eigi gæti enn komið sér
saman við meiri lilutann, pá yrði stjórn-
in að láta undan.
J>að er óneitanlegt, að petta virð-
asta dagblab mcð myndum, scm
ég þekki.
Eitt er emkennilegt við blaða-
menskuna í Ameríku; skrípa-
myndablöð(„Carricatur“-blbð)eru
/þar eklci til. (l'iamh. síðar);
ist og inn eðlilegasti skilningr lag-
anna Hægri menn (sem nú fylgja
stjórninni) hafa og, sjálíir lcent petta
áðr. jpannig var nefnd i landsping-
inu 1855, par sem Orla Lehmann
var framsögumaðr, öll á einu máli
um pað, að pað væri „liafið yfir all-
an efa“, að „tilraun af stjórnarinnar
hendi til að gefa bráðabyrgðar-fjár-
hagslög út, pegar rikispingið liefði
hafnað fjárlaga-frumvarpi stjórnarinn-
ar, væri lirein og bein stjórnar-
bylting, og pað væri glæpaverk
að framkvæma slík lög“. (Framh.)
ísland.
A ft a u s t a n.
Eskifirði, 20. júní.
Yíiftrátta er nú loksins orðin hlý
og sumarleg og hefir nú um hríð geng-
ið sunnanátt og pó nokkuð vestanstætt.
Er vonandi að hafísinn sé nú rekinn
til fulls frá norðrlandinu.
„Diaua“ hafði verið komin til
Akreyrar og farin áleiðis paðan axistr,
áðr en póstrlagði paðan á stað austr
hingað, en með pví hún kom aldrei
liingað austr, virðist ís munu hafa
bagað henni að komast austr fyrir
Langanes. Hér beið nokkuð af far-
pegum eftir lienni langan tíma og varð
að snúa aftr við svo búið; eins kvað
verið hafa á Seyðisfirði.
Fundr. Fulltrúar „Gránufél.“
hér í hreppi gátu pess hér um daginn
á hreppamótinu (15. p. m.), að hér
yrði haldinn opinber fundr pann 27.
p. m. til að ræða um, að fá „Gránu-
fél.“ til að taka sér fast aðsetr hér á
Eskilirði. Kaupstjóri Tryggvi Gunn-
arsson verðr hér viðstaddr.
Annar fundr höfum vcr hlerað
að haldast ætti í J>órsnesi 29. p. m.;
höfum vér heyrt að pað eigi að vera
almennr(?) fundr og opinber(P), sem
hr. alpingismaðr Tr. Gunnarsson ætli
að halda með kjósondum sínum hér í
S.-Múlasýslu. — p>að er annars merki-
legt, að pa3 skub vera verið að pukra
svona með slikan fund, að auglýsa
hann eigi hér í blaðinu, pví munnleg
boð i fárra manna áheyrn geta varla
kallast almenn og opinber fundarboð-
un. En slíkir fundir missa pó sína
mestu pýðing, ef alpýða veit ekki af
peim, fyr en peir eru um garð gengn-
ir. Tryggvi hefir ekki boðað fundinn
hér sjálfr, og mun pað pví umboðs-
manni hans, hverjum sem liann hefir
verið, að kenna, en ekki pingmann-
inum sjálfum, að svona ómyndarlega
og ófullkomlega er boðað til fundarins.
Strundaft er franskt fiskiskip í
Fáskrúðsf., og annað minna í Sandvik.
11 I T T 0 0 f ETTA.
— Bannett vngri, eigandi „X. Y.líeralds11
192 ________
er að útbúa nýja norðrför til að reyna að
kanna norðrheimskautið; fararmenn eiga að
hafa með sér loftskip („balloons"), tilaðreyna
að komast til hoimskautains í loftinu, ef eigi
gengr sjóleiðis eða á is. („V. G.“)
— Símon „Dalask...“, sem er einn inn
helzti rithöfundr „Norðanfara“, frœðirmenn
í |)ví hlaði um ýmislcg mikilsvcrð atriði úr
æfisilgu ritstjóra „Skuldar“, scm enginn hefír
fyrr heyrt, t. d. að ritstj. „Skuldar“ hafi
„strokið11 af landi burt tvívegis, og að liann
í annað skiftið hafi klæðzt kvennbúningi (!)
pað er nú eklti kastandi |mngum steini á Sí-
mon „Dalask..11 fyrir þessi eða þvílík ósann-
indi, því ef oss minnir rétt, mun liann hafa
sotið í „svartholinu11 um þær mundir, að ritstj.
„Skuldar“ sigldi; og er þá ekki að undra,
þótt honum hafi verið dimt fyrir augum, eða
enda séð ofsjónir, einkum ef hann hefir nú liaft
nokkuð i „kollinum", sem hann á vanda fyrir.
— Peigðar-glámskygni. „Norðanfari”
er að spá „Skuld” skammlífi, þegar hún er í
beztum hlóina og uppgangi;----- en á sama
tíma or uNf.” sjálfr að mínka sig um fjórða
par.t; en slíkt hefir sjaldan verið talið lang-
lífis-merki blaða, heldr mun það öllu fremr
vera óbrigðult einkenni banvænnar upp-
dráttarsýki.
Auglýsiiigar.
— Auglýsing a-verð (hvert letr sem er):
heill dálkr kostar 5 Kr.\ hvor 1 þuml. af
lengd dálks: 60 Au. Minst auglýsing: 26Au.
Vcr leyfum ossaðminna kanpcmlr vora á,
að verð þossa árgangs (4 Kr.) á að horgast
nú í sumarkauptíð.
&4F Oss væri kringumstmðamla vegna
sérleg þagð í, að sem flestir htr eystra vildu
horga oss „Skuld“ Tyrir 15. júlí.
Jón Óíafsson.
Eftir að auglýsing pessi er birt
sel ég ferðamönnum greiða með svip-
uðu verði og nábúar mínir, Einar á
Miðhúsum og Jón á J>uríðarstöðum. —
Líka óska ég að menn eftirleiðis kann-
istvið fjármark mitt: stýfthægraog
sneiðrifað framan vinstra; brennimark:
ÓLI.
Dalhúsnm, 10. júní 1878.
ÓIi Halldórsson.
í-Ki sem hý við Breiðdalsheiði ofaníjalls,
verð oft fyrir átroðningi af forðafólki; hyrja
ég því með júlí-mánuði næstkomandi (1878)
að selja með sanngjörnu verði allagreiða, sein
ég heft áðr ókoy^iis úti látið, sem er liýsing,
matr, kaffi, fylgdir, rekstr á fé suðr yfir heiði
og vöktun á rekstrum.
Vatnsskógum, 8. júní 1878-
Sigríðr Jónsdóttir.
„SKULD.“ — Árgangrinn er að minsta
kosti 40 nr. og kostar 4 Kr., er horgist í
8umar-kauptíð. — Auk þess fá allir kaup-
endr ólceypis eifct eða fleiri hefti af skemti-
ritinu „Nanna“ um árið. — Kaupi á blaðinu
verðr cigi sagt upp nemá með 3 mán. fyrirvara.
Eigandi og ritstjóri: JÓll ÓlilfsSOH.
Prentsmiðja „Skuldar11. Tb. Olementzen.