Skuld - 14.10.1878, Qupperneq 8

Skuld - 14.10.1878, Qupperneq 8
II. ár, nr. 28..—29.] 8II1) LD. [u/io 1878. 346 347 348 lierrabréf 26. maí 1877. — En nú er bannað í inum nýju laxveiðalögum að að þvergirða nokkra áhérálandi. Og í kaupbréfinu, sem stjórnin gaf fyrir veiðinni, er hún seldi hana, stendr, að hann megi nota sér og hagnýta veiði pessa á hvern hátt, sem hann bezt veit, villog getr, en pó „samkvæmt peim lögum, er nú gilda, eða gefin kunnna að verða um veiði- skap á íslandi“. — Samkvæmt pessu hafa ýmsir lilutaðeigendr álitið, að Th. yrði að vera bundinn eins og aðrir við ákvarðanir inna nýju laga, og fyrir pví rifið upp kistur hans. í fyrra átti petta sér stað og voru hlutaðeigendr pá dæmdir fyrir tiltæki sitt; en hér er einbeittr ásetn- ingr, að pví er virðist, hjá almenn- ingi að láta lionum eigi haldast uppi pessa veiðiaðferð, er peir ætla ólög- mæta, pvi í sumar kom æði-fjölmennr fiokkr að ánum og tók upp háfanaúr kistunum. — Skömmu áðr hafði ið opinbera fyrirskipað rannsókn um veiði- aðferð Thomsens; svo nú er vonandi að pessi spurning, sem lengi hefir ver- ið látin afskiptalaus af yfirvöldum, verði leyst á löglegan hátt. Frami. Ið pýzka félag: Das freie deutsche Hochstift fiir Vissenscliaften, Kunste und all gemeine Bildung in Goethes Vaterhause („in frjálsa pýzka há- stofnun fyrir vísindi, listir og almenna mentun, í föðrhúsi Goethe“) liefirkos- ið skáldið Steingrím Tliorsteinsson, skólakenn., fyrir heiðrs-félaga sinn. A ð n o r ð a n. — -j- 3.júní dó séra Jón Blöndal, fyrrum prestr á Hofi á Skagaströnd, síðan verzlunarmaðr, verzlunarstjóri á Grafarósi fyrir Félagsverzlunina við Húnaflóa, og síðast kaupstjóri Graf- arósfélagsins, alpingismaðr Skagfirð- ínga. — Séra Jón var gáfumaðr, sem hann átti ætt til, vandaðr maðr og vel að sér gjör, söngmaðr mikill sem peir bræðr allir. Hver kjarkmaðr og ein- beitnis-maðr hann var, má marka af pví, að hann lagði niðr prestskap, er hann póttist rángindum beittr af yfir- boðurum sínum (í brauðaveitingu). Hann var skemtinn maðr og glað- lyndr, en péttr í lund í góðri merkiugu orðsins og sannr Íslondíngr. — -j- 15. júlí Eriðfinnr porláksson gullsmiðr á Akreyri, maðr „ráðvandr og háttprúðr, skemtinn í viðræðu og kurteys“ (segir „Nf.“, og er pað sönn lýsing). — -j- Nýdáinná Gautlöndum Bjarni Jónsson forsteinssonar prests, bróðir séra Hallgríms á Hólmum og peirra bræðra. Áfellið í f. m. mun hafa komið fjarska hart niðr’á Norðrlandi, einkum í píngeyjarsýslum, eftir pví sem vér höfum heyrt eftir pósti; kvað hann hafa sagt, að sumir búendr væri peir par, er stæði eftir alveg sauðlausir — Úr Laxárdal er svo skrifað 27. f. m.: Ljótar eru fréttir af tíðinni og sköðunum. Gífrleg snjóburðarhríð skall hér yfir rétt fyrir göngurnar; fenti pá bæði fé og stórgripi í bygð. Hér um slóðir mun allmarga vanta um helming fjár. Jegar í veðrið gekk áttu flestir hey úti, og sumir talsvert; mun pess varla að vænta að í pau náist héðan af, pótt upp taki í bygð. Af og til gengr hér krapahríð með veðrofsa og tíð yfir höfuð verzta. Kvefsótt gengr í |>ingeyjarsýslum og legst einkum pungt á börn og gam- almenni, einnig stingr sér niðr illkynj- uð taksótt. A ð a u s t a n. Veðrið hefir verið með versta slag síðan síðasta blað kom út, sífeldar hellirigningar, stundum krapableyta og snjór til fjalla, af og til rosaveðr, mest á norðaustan. Haustskip komin al- staðar eystra, nema á Eskifjörð.’ Manndauði og veikindi. í Hér- aði liefir gengið ýmisleg kvellsýki, kvef- veiki og taksótt, og pað svo alment að varla hefir orðið sinnt haustgöng- um. Manndauði og orðið nokkur. Af heldri mönnum, er látizt hafa, bor fyrst og fremst að geta merkis- mannsins |>órarins bónda Hallgríms- sonar á Ketilsstöðum. Hann var höfð- ingi að risnu og gestrisni, mesti bjarg- vættr í sveit, félagsmaðr inn bezti og átti í stuttu máli skilið pað lof, er fornmenn vorir táknuðu með pví að segja: liann var drengr góðr“; pví auk als pess annars, sem telja mátti J>órarni heitnum til gildis, máttifyrst og siðast segja pað um hann með sönnu, aðliannvar drenglyndr áallaraun. — |>að er ekki ofsagt, að segja pað, að peir verða teljandi bændrnir í pess- um landsfjórðungi, sem oftir verðr meira „skarð fyrir skildi“ í héraði við lát peirra. — Annar nafnkondr bóndi ofra par í Héraðinu, sem nú er látinn, er Sig- urðr Guttormsson í Kolstaðagerði, einn af peim alkunnu Arnheiðarstaða- bræðrum, sonum merkismannsins Gutt- orms stúdents Vigfússonar áArnheið- arstöðum. — Jón bóndi Eyjólfsson á Strönd er og látinnn. — Tveir austfirðingar eru látmr erlendis, sem vert og skylt er að minn- ast; annar var jporvaldr Stígsson frá Kelduskógum, sem sigldi með vestr- faraskipi af Djúpavog í sumar að leita sér lækninga, valinkunnr merkisbóndi, samviskusamr sveitarstjóri og mörg- um hjálpsamr maðr. — Hinn er Georg Eiríksson, ættaðr af Djúpavog, ungr maðr á bezta skeiði (innan prítugs), giftr í fyrra, inn snjallasti maðr í iðn sinni, og liafði hvers manns virðing, cr pekti hann, fyrir einstaka háttprýði, ráð- vendni og samvizkusemi. Útilegumaðr. Síðan seint í sumar hefir af og til á suðrbygð Reyðarfjarð- ar (er mestmeg-.is tilheyrir Fáskrúðs- fjarðarhreprpi) pút vart verða við úti- legumann p.e mann, semfæriliuldu höfði fyrir bygða-mönnum, og hefð- ist við á fjöllum uppi milli fjarðanna, fyrst í haust var hann utan til á fjölL unum, en virðist hafa dregið sig meir til dala, er haustaði, einkum síðan fölva fór. — Hann hefir sést af 6—7 manns í einu, en með pví enginn liofir haft pá eigingirnis-hvöt til eftirgrennsl- unar, að bíða skaða af honum, svo víst víti, pá hefir og enginn liaft framkvæmdardáð til að grenslast eftir um hann. — Hann hefir oftast s é s t í fjalliuu milli Reyðarfjarðar og Fá- skrúðsfjarðar; nú í göngum pykjast menn hafa séð merki pess, að hann liafi haft náttból í beitarhúsum á Sléttuströnd (sunnantil við innanverð- ann Reyðarfjörð); og hér á dögunum fundu Skriðdælingar, er voru í fjall- göngu á innstu fjalldrögum afrétta par, um morgun sauðargæru og tvo bóga innan í, og skornar æsar í, og lágu manns-för að norðan par að og svo par frá 3uðr eftir, pví föl hafði fallið um nóttina. Yér höfum lengi dregið að geta um petta, af pvi sögurnar voru í fyrstu óljósar og vér vorum á báðum áttum, hvort petta væri lyga- eða ýkju- saga eða ekki; en nú pykjumst vér af öllum rökum vera gengnir úr skugga um, að pað sé víst, að friðlaus maðr liggi hér við bygð. Auglýsmgar. Til Vestrheims. SVO ÓDÝliT FAR heflr a 1 cl r e i fengizt og fæsthvergi annarstaðar, cins og núna hjá AííCHOli LÍ5UTÍNI, og pví ætti hver sá, sem ætlar að fara vestr á annað borð, að snúa sér til mín sem fyrst, pví að petta tækifæri lt e m r e k k i a f t r. INNSKliIFTAIiG JALI) • er helmingi lægraen hjá Allan-línunni! Fáið afgjört um farið helzt ínunnlcga fyrir lok pessa mánaðar! Jón ólafssoil á Eslcifirði, [með löggiltu umboði]. Eigandi og ritatjóri: JÓll Olafsson. Prentsmiðja „Skuldar“. Th. Clementzen.

x

Skuld

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skuld
https://timarit.is/publication/109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.