Skuld - 05.12.1878, Blaðsíða 4

II. ár, nr. 37.]
SKULD.
[3/l2 1878.
442
og oftast halda ræður, pingheimi bæði
til skops og leiðinda, ]en sjálfum sér
til lítillar frægðar.
(Xiðrlag síðar.)
Auglýsingar.
— Auglýsing a-verð (hvert letr sem er):
heill dálkr kostar 5 AV.; hver 1 þuml. af
lengd dálks: 50 Au. Minst auglýsing: 25Au.
Edinburgh, 4. Sept. 1878.
Gróðir skólabræður!
Eg hefi yður að færa þau tíðindi, seni eg
veit að öllum yður muni sorg að heyra, og
þau eru, að kennari vor Gísli Magnússon and-
aðist hér í Edinburgh 24. ágústmánaðar. Eg
veit eigi, hvort yðr sýnist svo sem mér, að
að vér lærisveinar hans fáim stein reistan til
að marka staðinn, þar sem moldir hans hvíla
hér fjarri fósturjörðu hans og vor. En þess
er eg fullviss, að þér eruð mér samdóma um
það, að hann verðskuldaði allan þann sóma,
sem vér getum sýnt honum. Að vísu snertir
]>að hann oigi sjálfan, hvað vör gjörum í þessu
efni, en mér finnst það viðkunnanlegra fyrir
sjálfa oss, að sá staður gleymist ekki þegar
með öllu, þar sem hann er lagður. Læri-
sveinar Gisla eru nú svo margir orðnir, að
laglegan bautastein mætti rcisa, þótt lítið
væri, er hver legði til.
Herra Jón porkelsson rektor, Magnús
Stephensen yfirdómari og Jón Johnsen sýslu-
maður taka við samskotum til þessa minnis-
varða. Jón A. Hjaltalín.
viljum nefna, pví ættjörð hans á hon-
um svo mikið gott upp að inna, pótt
naumast sé pað virði pess tjóns, er
heimrinn híðr, ef pessi mikli leyndar-
dómr tapast.
|>að, sem höfundrinn hefir hér
skýrt frá, á hann að pakka trúnaðar-
frásögn pingmannsins, er við var á
fundum nefndarinnar, og er hann nú
eftir hálft annað ár eigi lengr bund-
inn pagnarheiti sínu. Nú mun og
hráðum mega vænta skýrslu frá ein-
hverjum öðrum af peim, sem tóku pátt
1 samningunum eða voru við inar fyrstu
tilraunir.
Líkindin lúta öll að pví, að höf-
undr pessarar merkilegu nýjungar hafi
að lokum orðið hryggr og gramr við
vandræði pau, er menn bjugguhonum
á ættjörðu hans, og hafi pví ætlað að
snúa haki við fóstrjörðu sinni og fara
til útlanda og reyna svo — annað hvort
í Englandi eða Bandaríkjunum í Vestr-
heimi — að fá borgaða nýjung sína.
En á leiðinni til útlanda hitti skapa-
dægrið hann.
Meðal farpegja peirra, er líf sitt létu
á „Mosel“, skipinu, sem norðrpýzka
443
fSbr. „Norðanfara" Nr. 13.—14. 1878].
„Andlát Bakkusar“ ill er vara
óvinsælt ljóð í „Norðanfara11
(ósóminn djarfur friðar fátt).
Yið gáska-skop að mannlcyns meini
á mann án saka kastar steini
áleitni klædd í gaman grátt.
Ilitstjórann hlifumst við að víta,
hans virðum þol og skeggið hvíta,
þó oss ei líki þess kyns hragð:
orsakalaust sér í það hleypa
óskila-flugu við að gleypa;
þar er í skinni fægðu flagð.
D. J.
Hvítkollótt ær vetrgömul með sýlt
og fjöðr framan hægra og gagn-
bitað vinstra, sem er mark Brynj-
ólfs Brynjólfssonar, sem hér á heima, en sem
hann elcki á til, var hingað dregin seint í
haust, og er sá, sem eiga kynni, beðínn að
snúa sér til undirskrifaðs.
Ormsstöðum í Norðf. 28. nóvember 1878.
B. Stefánsson.
13. þ. m. voru seldar á
Arnhólsstöðum þessar ó-
skilakindr: hrútr vetrg.,
stýft, biti fr. hægra; míðhlutað vinstra; — ær
vetrg., hamarskorið h., sýlt eða miðhlut., hiti
fr. v.; — ær, fjöðr fr. h.; blaðstýft fr. v.; —
lamb, vaglskora fr. h.; stýft v.; — lamb, sneið-
rifað fr. h.; hvatt, gat v.; —lamb, stýft, fjöðr
fr. h.; sýlt v.; — lambhrútr, sneitt fr. li. —
peir, sem sanna eignarrétt sinn á ofan-
skrifuðum kindum, fá þær, til nýjárs, móti
því að borga alla fyrirhöfn á þeim og þessa
auglýsingu, —. en eftir það, til fardaga 1879,
andvirði þeirra.
Arnhólsstöðum, Skriðdal, 16. nóv. 1878.
Arnfinnr Jónsson.
Lloydsfélagið átti, pá er pað sprakk
í loft upp í Brimarliöfn 11. desem-
ber 1875 af völdum Thomasar ins
ameríska, var meðal annara maðr
nokkur, sem á"farpegja-skrá skipsins
var'-nefndr Johann Wegele frá Wiir-
temberg — og er varla efi á, að pað
var inn ókunnimaðr, ervérhöfum um
rætt.
Eftirlátnir munir hans, sem voru
fáir og lítilfjörlegir, eru geymdir enn í
Brimarhöfn, og hafa engir erfingjar
gefið sig fram að peim. I minnis-
bók hans voru nokkur nöfn og heimili
manna í Englandi og Ameríku, nokk-
ur bréf, undirskrifuð „María“, og svo
skjal eitt svo hljóðandi:
„Með pví ég fer nú í langferð og
„vel má verða að eittlivert slys eða
„dauðinn hitti mig, pá hefi ég í dag
„(9. desember 1875) afhent bank-
„anum í ...... til geymslu innsiglaðann
„bréfböggul, og er par í nákvæmlega
„lýst öllum atriðum í inni miklu nýj-
„ung, er ég hefi fundið, nefnil. yfir-
„bugun pyngdaraflsins. Skyldi ég deyja
„eða eigi gjöra vart við mig innan
„priggjn ára, pá hefi ég lagt fyrir
444
Sá, sem hefir tekið til handargagns
blátvinnaða, snúna reiðsokka (með böndum
til að binda þá upp urn sig, úr sama efni,
sem í sokkunum er) hjá eða á stöplinum fyrir
neðan dyrnar 4 Tuliniusar-búð, er beðinn að
koma þeim til ritstjora „Skuldar“ gegn
sanngjörnum hirðingarlaunum.
Yerði sokkunum mót von minni eigi skil-
að af finnanda, heitir undirskrifaðr hverjum
þeim 2 Iir. þóknun, sem gefr honum vissu
um, hvar þeir eru niðr komnir.
Arnhólsstöðum, 27. nóv. 1878.
Arnfinnr Jónsson.
Anchor-Línan.
r
Eg leyfi mér að áminna pá, sem
ætla að sæta fari í vor eða sumar með
Ancchor-línunni til Vestrheims, um
að ljúka innskriftargj aldi sínu til mín,
áðr en Jauúar pústr fer.
Eg veit eigi til, að nein önnur
lína flytji fólk í sumar kemr, svo pað
er ráðlegast að skrifa sig hjá mér í
tíma.
W&? “ Innskriftargjaldið er hjá mér
9 Kr. fyrir fullorðinn, en 4 Kr.
50 Au. fyrir börn.
Jón Ólafsson,
á Eskifirði,
löglegr umboðsmaðr austanlands.
„SK.ULD.11 — Árgangrinn er að minsta
kosti 40 nr. og kostar 4 Iir., er borgist í
sumar-kauptíð. — Auk þess fá allir kaup-
endr ókeypis eitt eða fleiri hefti af skemti-
ritinu „Nanna“ um árið. — Kaupi á blaðinu
verðr eigi sagt upp nema með 3 mán. fyrirvara.
Eigandi og ritstjóri: J Óll Ólafssoil.
Prentsmiðja „Skuldar11. Th. Clementzen.
„stjórn bankans, að opna böggulinn,
„— og í síðasta lagi pannig 9. (lesem-
„bcr 1878 — og gjöra heyrumkunna
„nýjung mína“.
Nafn bankans vantar í.skjalið;
má vera hann hafi ætlað að fylla út
eyðuna, er hann léti í haf. Einnig er
bréfið óuudirskrifað, og pað er vafa-
samt, að Johann Wegele, sem í far-
pegja-skrá skipsins stóð, sé ið rétta
lieiti mannsins.
Hér lýkr nú sögu vorri. En eng-
inn getr efazt um sannleik hennar,
par sem jafn mörg og merk vitni cru
að atburðunum; pað er pví eigi ann-
að en bíða pess tíma, að bankinn opni
böggulinn og skýri öllu undrandi mann-
kyni frá inni miklu nýjung; en petta
verðr gjört
9. dcsember 1878.
[pað er varla af vegi, sakir þess þekking-
arstigs, er vænta má hjá sumum af lesendum
vorum, að taka það fram, að þetta er náttúr-
lega tómr samsetningr, er enginn skyldi í
alvöru trú á festa. En, að nokkrum skuli
hugkvæmast að setja slikt saman, það sýnir,
hversu þessi nýjunga-öld hefir gjört ímyndun
mannlegs anda liugumstóra og spádjarfa.
Ritstj.]
J