Skuld - 12.03.1879, Qupperneq 4

III. ár, nr. 6.]
S K U LI).
78
ni879-
76
báti rétt fyrir jólin. Kétt áðr en póstr
fór af ísafirði týndist skip úr Bolung-
arvík með 6 mönnum; par af var helztr
merkisb. og sjókappinn GTuðm. Jó-
hannesson frá Kyrkjubóli. Bezti
afli í Bolungarvík og undir Jökli.
Bráðapestin hefir verið in skæð-
asta víða hér syðra, einkum íKjósar-
sýslu og neðri hreppum Arnessýslu.
Töður manna pykja óvenjulega léttar
mjög víða, svo kýr mjólka mjög illa.
Um vestrfarir heyrist nú fátttal-
að, pó er hreyfing nokkur að sögn í
Dalasýslu.
— Nýlega er sáluð frú Hildr
kona Hjartar læknis Jónssonar í
Stykkishólmi, fædd Thorarensen (dótt-
ir Boga sál.), sköruleg kona, barnung
að aldri.
— Nýdáinn var og, er póstr fór að
vestan: Gfuðmundr Brynjólfsson,
dannebrogsmaðr á Mýrum í Dýrafirði;
mun hann hafa verið nálægt sjötugs-
aldri. Mistu par Yestfirðingar einn
sinn helzta og merkasta mann í bænda-
röð. UÞjóð.“]
— Um rniðjan janúar liafði hafísinn
verið horfinn úr sýn, eftir því sem „Nf.“
segir, frá Norðrlandi. En mikil harka og
hagleysi er haft eftir pósti að gengið hafi yfir
alt, er hann fór að norðan; hafði hann víða
hrept vestu tið og fcerð.
Gífrleg hefir frostharkan verið í Eyjafirði
um hátíðarnar, að því er „Nðl.“ segir, 20°
R. á Akreyri á nýársdag og meira fram til
dala; enda var hafísiun þá hvervetna fyrir
landi, og ísrek jafnvel vestr á Húnaflóa.
— ■}• 18. febr. á Akreyri yngismær G u ö -
björg K. Kr. Lúðvíksdóttir, Finnboga-
sonar, verzlunarm. á Yopnaf. [„Nf.“J
— Hér á Efð. er nú hvoki sykr,
kaffi né sieinolíu að fá, en ærnar
kornbyrgðir eru hér og verða vafa-
laust fram úr til sumars.
— Hér ganga sömu umhleyping-
arnir enn eystra. Sunnudag 9. p. m.
gekk í bráðofsa-norðanveðr með grimd-
ar frosti (14—15°ígær); er pað mik-
ið almætti, ef engir ferðamenn á fjöll-
um uppi hafa tjón af heðið, svo hast-
arlega sem veðrið skall á.
— „Norðanfari11 kemr síðan nýár út á
hrákaskænis-pappír, jafnvel lélegri, en „Norð-
lings“.
— N,ývei11 prestakall. pingvellir
við Öxará aðstoðarpresti að Amarbæli séra
Jens Pálssyni. Auk hans sóttu: séra por-
valdr Ásgeirsson á Hofteigi (v. 1862), séra
Sveinn Skúlason á Staðarbakka (v. 1868), séra
Oddgeir Guðmundsen á Eelli (v. 1876) og kand.
theol. Magnús Andrésson 1 Reykjavík.
óveitt eru: Hallormsstaðr í Suðr-
Múlasýslu (822,92 Kr.) Reynistaðaþing í Skaga-
firði (518 Kr. 28 Aw.)
Frá Nýja íslandi.
í bréfi dags. 28. sept. í haust
frá séra JóniBjarnasynitil „Nf.“ (bls.
18. p. á.) segir hann, að pá hafi verið
von á séraPáli porlákssyni alkomn-
um til Nýja íslands í haust til að
pjóna par söfnuðum peim, er hans
kreddur hafa aðhylzt. — |>á mun úti
friðr sá, er „J>jóðólfr“ fagnar yfir í
1. bl. p. á.
M i k i ö g e n g r n ú á — suðr
í Reykjavík, eða gekk á í byrjun árs-
ins. Hvað bar til ? Bitstjóri „Isa-
foldar“ segir svo frá, að J ó n ritari
hafi pá „steypt undan einum peim
merkasta fugli, sem í 25 ár hefir orp-
ið í bæjarstjórninni“. Með öðrum orð'
um: par var kjörfundr haldinn í borg-
inni, |svo [fjölsóttr, að vart mundu
dæmi til slíks í inni áhugainiklu höf-
uðborg, pví mann skyldi í „býráðið“
kjósa í stað Haldórs K. Friðriksson-
ar og annara, er úr gengu. En sá
hefir verið vandinn til pessa, að Hal-
dór er ætíð endrkosinn, nær sem hann
á úr að ganga. Hafði stórmenni bæj-
arins ætlazt til, að svo skyldi enn
vera. En bogalistin brást, og Jón
ritari, sem pessir menn vildu fyrir
hvern mun frá bægja, var kosinn með
miklum atkvæðamun.
Öllum atganginum við pettatæki-
færi er meinlega kýmilega lýst í rit-
inu: „Asses sorarnir í öngum
sínum“; og sé pað satt, sem par er
frá sagt, pá gefr pað einkennilegt
sýnishorn af einni hlið á lífx „höfðingj-
anna“ í liöfuðborginni.
En pó búningrinn sé kýmilegr, pá
hefir óbeinlínis útgáfa pessa litla rits
bersýnilega alvarlegan tilgang, nl.
pann, að leiða athygli manna að
pví, hve nauðsýnlegt pað sé, að vanda
sem bezt kosningar í nefndir pær, er
tekið hafa við völdunum af alveldinu,
og hve ósæmilegt og afleitt pað sé,
að láta persónulega óvild gegn ein-
stökum manni ráða kosningunni, og
koma sér til að beita mútum, ofbeldi
og skömmum gegn peim, er hafa aðra
skoðun um almenn málefni.
Af bréfi að sunnan frá merkum manni,
sem er als óviðriðinn alla Reykjavíkr bæjar-
pólitik, sjáum vér, að nokkrir embættismenn
og kaupmenn hafa gjört tilraun til að fá
landshöfðingjann til að blanda sér íþetta
bæjarþref og setja Jóni lífsreglur fyrir í bæjar-
stjórnar-störfum hans. peir kváðujafnvel hafa
sent tólf-mannna-nefnd á fund landshöfðingja
í þessum erindum. — En eigi hefir frézt, að
þeir hafi áunnið neitt með förinni; enda mun
óhætt að treysta því, að landshöfðinginn er
langt yfir það hafinn, að blanda sér í persónu-
legan krit einstakra manna, sem or embættis-
störfum þeirra og hans óviðkomandi.
En a ð f e r ð i n þessi verðskuldar a 1-
varlega eftirtekt. pví tilhversmundi
það leiða, ef landshöfðíngi fori að skipta sér
af þeirri hlutdeild, er embættismenn landsins
taka í opinberum málum fyrir utan em-
bættis-verkalirifig sinn? — Auðsjáanlega
miðaði það til, að svipta embættismenn öllu
persónulegu sjálfstæði og gjöra þá að leik-
brúðum yfirboðara síns; og er það víst og
satt, að slíkt er háskatilræði við frelsi lands-
ins. par með yrði hver embættismaðr sviptr
öllu almennings-trausti og áliti (því það getr
enginn ósjálfstæðr og ófrjáls maðr hafi), og
væri landið þar með svipt miklum góðum
kröftum.
En „það er svo margt, sem þarf að þvo“,
og fieiri landhreinsanir, sem gjöra þarf, en í
bæjarstjórn Rvíkr. paðan er nú varpfuglinum
útbygt; en er enginn „óþrifagimbill11 í lærða
skólanum, sem þyrfti að rýma þaðan? — pað
hafa svo margar og ótvíræðar raddir eignað
rógburðar-spörðin í „Morgunblaðs“-bréfunum
einum kennara þessa skóla, að það væri hæfilegt
að fara að rannsaka, hvað satt er í því máli.
pau spörð voru þó sízt þokkalegri, en fúlegg-
in fuglsins, sem orpið kvað hafa i bæjarstjórn-
inni.
En hvað Jón landritara snertir, þá verð-
um vér að benda á það, að hann er als ekki
prívat-ritari landshöfðingja, heldr konunglegr
embættismaðr í konungsins og landsins þjón-
ustu, og stendr eigi undir landshöfðingjanum
á annan hátt, en sem embættismaðr, að
sínu leyti eins og amtmenn, sýslumenn o. s. frv.
Meistari Eiríkr er að fylla Saur-
blaðið með svari til vor um Bókm.fél. pað
er meinlegt að meistaranum í því, sem enn er
út komið, bregzt svo málstaðr, að hann hefir
ekki annað fyrir sig að bera en ósannindi og
rangfærslu bæði á vorum orðum og sínum
oigin, og er svar hans auðsjáanlega eigi ritað
fyrir ]>á, sem lesið hafa „Skuld“. — Bæði fyrir
þessa sök, og svo hvort sem væri, meðan meist-
arinn er í því niðrlægingarástandi að hann eigi
dirfist að leita sér rúms eða getr eigi fengið það
í neinu heiðvirðu og alment lesnu blaði,
getum vér eigi átt orðastað við hann.
Auglýsingar.
— Auglýsing a-verð (hvert letr sem er):
heill dálkr kostar 5 Kr.; hver 1 þuml. af
lengd dálks: 50 Au. Minst auglýsing: 25Au.
Askorun. Ég undirskrifaðr, sem
hér í hreppi held „Norðling11 til sveitarþarfa,
skora á útg. að hafa pappírinn í honum, þó
þunnr sé, svo seigan, að hann haldi (að minsta
kosti tvöfaldr) „til síns brúks“.
Náðhúsum, í hreinsunar-mánuði.
pórir punnlífr.
„f»j6dvinafélagið“.
f>eir, sem ganga í f>jóðvinafélagi3
og borga 2 Kr., fá, auk annara fé-
lagskóka, ókeypis
Almanak f»jóðvinafélagsins 1879.
Assessorarnir í öngum sínum
eða
„i ii t e 11 i g e n t s i n“ gegn „d ó n u n u in“.
Píslarsaga í bréfum frá N. N. til vina sinna.
3. útgáfa aukin og endrbætt. (1. útgáfa útseld á 3 klukkustundum).
(Prentað í ísafoldar-prentsm. 1879).
Ivostar 12 Au.
Fæst hjá Ritstjór a „S k u 1 d a r“.
Eigandi og ritstjóri: JÓll ÓlaíSSOU. Prentsmiðja „Skuldar11. Th. Clementzen.