Skuld - 13.03.1880, Blaðsíða 2

IV., 101.
4
S K U L 1).
6
[i3/3 1880.
Útfór Jóns Sigurðssonar.
(Eftir ,,Mána“).*
Útförin fór fram 13. desbr. um
hádegi í Garnisons-kyrkju. Var þar
við staddr mikill mannfjöldi. Kon-
ungr vor sendi „Kabinéts-sekretéra”
sinn T r a p til að vera við fyrir sína
bönd; auk peSsa voru við forsetar
beggja deilda ríkispingsins og ýmsir
ríkispingsmenn af vinstra flokki, sömu-
leiðis ráðherra íslands og etazráð
Oddg. Stephensen, ýmsir af kennurum
háskólans, par á ineðal peir landar
vorir prófessor Konráð Gíslason. Dr.
phil. og K. af Dbr., og docent Gísli
Brynjúlfson, og margt fleira stór-
menni. Allir landar í Höfn voru og
viðstaddir. Líkkisturnar voru tvær,
önnur úr zinki, en hin (ytri) úr eik
og öll skreytt blómsveigum. A lok-
inu var silfrhringr ineð skildi frá Is-
lendingum í Höfn, pálmaviðarhringr
frá stúdentum háskólans, lárviðarlauf-
hringr frá bókmentafélagsmönnum og
annar frá pjóðvinafélagsmönnum.
Á silfrskildinum stóðu pessi orð:
JÓN SIGURÐSSON
fæddr 17. júlí 1811
kvongaðist 5. sept. 1845
dó 7. des. 1879.
Óskabarn íslands:
sómi þess, sverð og skjöldr. **)
Við útförhans hélt Schepelern
prestr líkræðu á dönsku, og síðan hélt
Biríkr prófastr Briem frá Steinnesi
aðra ræðu á íslenzku. Síðan vígði
Schepelern prestr líkið til moldar og
var kistan svo hafin af íslenzkum stú-
dentum inn í kapellu kyrkjunnar, en
í vor er ætlazt til að líkið verði heim
flutt til íslands (ásamt líki konu ins
framliðna) og jarðað í Reykjavík. Er
pess vænzt, að landshöfðingi veiti fé
úr landssjóði til útfararinnar (upp á
væntanlegt sampykki alpingís?) og er
pað svo sem sjálfsagt.
|>eir Tryggvi kaupstjóri og Björn
ísafoldar-ritstjóri höfðu bundizt fyrir
að standa fyrir útförinni, oghafðihún
í öllu verið gjör svo virðuleg, sem
kostr var á.
*) Ið litla blaðkrýli „Máni“ hefir sýnt þá
rögg af sér frarn yfir hin blöðin syðra að koma
út undir eins daginn eftir, að póstskip kom,
með fregnina um andlát og útför J. S. —
Póstr var farinn þá norðr, svo þetta 6. blað
(,,Mána“) gat eigi orðið sent til kaupenda al-
merrt, en hefir þó náð til vor (með sendi-
manni á eftir pósti). — Ef vér skyldum hafa
gjört vorum litla bróður rangt til með inni
glensfengnu grein vorri í Skuld III. 38., þá
ber oss því fromr að unna honum sannmælis
fyrir þennan dugnað sinn. Hann ber hér
hvað ötulleik snertir hjálminn yfir bæði hin
blöðin — jafnvel Isafold, sem sjálf á þó prent-
smiðju. Bitstj.
**) Sbr. Minnis-kvæði til J. S. eftir skáldið
liened. Gröndal (yngra):
„pú, sem að kaliar saga sanns
sverðið og skjöldinn Isa!ands“.
Um soi’garliátíð
í minning Jóns Sigurðssonar.
|>að er fágætt hverri pjóð, sem er,
að eignast slíka menn, sem ísland átti
par, sem Jón Sigurðsson var. Sú
brenúandi ást til fóstrjarðarinnar, pað
prek til að fram fylgja alla æfi vel-
ferðarmálum hennar og fórna henni
öllu lífi sínu, sem hann hafði til að
bera, er einstakt og dæma-fátt. Og
enn pá sjaldgæfara er hitt, að frelsi
og frami einnar pjóðar sé svo mjög
einum einstökum maimi að pakka, eins
og hér átti sér stað. En pví fremr
er ástæða til íyrir pjóðina, að votta
sýnilega virðing sína fyrir minning
pessa ágætismanns, sem alt lagði í
sölurnar fyrir ættjörðu sína, og síðast
lífið sjálft — pví pað er engum efa
undirorpið, að in sífelda og mikla á-
reynsla, er in ópreytandi elja hans og
in oft og einatt erfiðu kjör hans knúðu
hann til 'að leggja á sig með starfi
sínu, hafa niðr brotið heilsu hans og
krafta sálar og líkama fyrir tímann.
Yið að heiðra minningu pvílíks
manns opinberlega og alment styrkir
pjóðin sjálfsmeðvitund sina og heiðrar
sjálfa sig og sitt unga sjálfsforræði
um leið og hún heiðrar minning pess
manns, sem öðrum fremr mátti kall-
ast skapari pess.
Með pví að senda staðgöngumann
sinn, til að heiðra útför vorrar fram-
liðnu frelsishetju með návist sinni,
hefir konungr vor sýnt, að liann
metr og hávirðir frelsisviðleitni pjóðar
vorrar, er hann hávirti minning pess
manns, sem svo oft stóð í broddi fylk-
ingar andspænis stjórn hans og neyddi
liana með staðfestu sinni til að viðr-
kenna pjóðréttindi vor.
Landstjórn vor hávirðir minning
merkismannsins, er hún fyrst (kon-
ungr og alping í sameining) veitti hon-
um heiðrslaun af almannafé og nú
lætr annast greftrun hans á landsins
kostnað. J>jóð vor í heild sinni mun
auðvitað sýna lionum virðing sina og
pökk með pví, að reisa honum vegleg-
an minnnisvarða. En — ein króna
úr vasanum snertir svo lauslega sálir
manna. Og minstr partr pjóðarinnar
getr sýnt pá persónulega hluttekning
í að heiðra minningu ins framliðna,
að fylgja honum til moldar; og pó
megum vér fullyrða að fjöldinn allr
pjóðar vorrar finnr til löngunar til,
að hafa tækifæri að votta pessa lilut-
tekning í að heiðra minning hans. Og
pví ætlum vér að pað væri mjög til-
lilýðilegt af landstjörn vorri, að gefa
pjóðinni kost á pessu með pví móti,
að landshöfðinginn skoraði á byskup
landsins að hlutast til um, að haldin
verði almenn sorgarhátíð í
minningu Jóns Sigurðssonar, og virð-
ist hæfilega va’.inn til pess fæðingar-
dagr hans 17. júni. Ef að landstjórn-

inn hlutaðist til um petta, er henni
berst pessi tillaga vor ^(og ef til vill
hefir henni hugsazt pað áðr), pá gætu
boð frá byskupi verið komin til presta 1
út um alt land fyrir pennan dag. 1
Væri hæfilegt að halda guðspjónustu j
í öllum kyrkjum pennan dag; og eins |
væri, ef til vill, gjörlegt að jarðarför
hans væri látinn framfara íBeykjavík I
pennan dag, pví pað er 17 dögum eftir,
að lík hans mun koma pangað, fyrst j
að á að senda pað pangað með maí- j
ferð skipsins.
Yér felum landshöfðingjanum pessa
tillögu til íhugunar, og ef merkum
mönnum í Reykjavík lízt sama um j
petta og oss, pá er vonandi, að peir
leggi sinar tillögur til við landshöíð-
ingjann til að styðja petta mál.
Eskifirði, 14. marz.
Miðsvctrar-póstskip. 16. jan.
lagði póstskipið ,,Ph0nix“ frá Kmhöfn ;
í vetr og kom til Reykjavíkr 4. febr.
Gufuskips-fcrðirnar í ár verða 9
auk pessarar miðsvetrar-ferðar. Slcip- j
in verða tvö „Ph0nix“ og „Arcturus11 1
og fara bæði til samans 5 hringferðir
um landið (Ph.“ 2, „Arct.“ 3) og skul-
um vér í næsta bl. sýna ferðaáætlun
skipanna.
Yöruverð ytra virðist lítið hafa
breyzt, að pví er vér höfum getað orðið i
áskynja, síðan vér gátum um pað í j
liaust. Korn og sykr og kaffi var pá !
stigandi í verði. Ull hefir síðan heldr
stigið í verði, en aðrar ísl. vörurvirð-
ast vera við sama. Kjöt seldist í haust
í Höfn 19—21 Au. pundið. Æðar-
dún 10l/2 Kr. Eiskr var helilr stígandi.
Tíðarfar hafði í Danmörku verið
allkalt i vetr. — í Frakklandi komu
óvanaleg frost, en leysti aftr snögg- .
lega með pýðu. Parísar-blað frá 6.
jan., er vér fengum nú, segir pó, að
pá muni útséð um að meiri tjón muni
vart af hljótast leysingunum, en pá
voru orðin, og höfðu pau orðið vonum
minni.
— 1 Svisslandi prengdi atvinnu-
leysi mjög að verkmönnum í vetr, og
voru purfamenn (er leggja purfti af
sveit) með mesta móti, eiukum í Bern-
fylkinu. Urrnull beiningamanna sótti
til höfnðborgarinnar og gjörði par
pröng á strætuin.
— Félagsstjórn sosíalista i Bel-
giu hefir boðað til almenns fundar í
Briissel 1. febr. p. á., til að starfa að
innleiðslu almenns atkvæðaréttar.
— Tyrkland. Barnakennari einn
Tyrkneskr Ahmed Tewfik að nafn’
hafði verið hjálplegr einum kristniboða
með að yfirfara pýðingu Nýja testa-
mentisins á tyrknesku. Jaetta komst
upp og maðrinn var dæmdr til dauða.