Skuld - 07.04.1880, Blaðsíða 4

IV., 104.]
S K tl L I).
[1U 1880.
46
47
48
og áðr, heldr fyrir konunginn í Belgíu.
Belgíu-konungr heíir nefnilega hug á
að komast í verzlunarviðskipti við ina
innlendu menn fram með Congofljót-
inu. — I miðjum júlímán. árið, sem
leið, sigldi Stanley frá Gihraltar fyrir
vestrströnd Afríku með eimskipi. Ann-
ar eimhátr hlaðinn með vörum hefir
sendr verið frá Antwerpen og átti að
bíða í Congo, par til Stanley væri
pangað kominn. Með eimbátnum eru
tvær eimferjur, sem taka má í sundr
og setja saman aftr eftir vild. A peim
hugsa peir Stanley að fara upp eftir
Congo-fljótinu; en upp fyrir Gellala-
forsinn verða peir að komast með pví
móti, að taka feijuna í sundr og flytja
partana á landi upp fyrir forsinn.
Belgíukonungr pykir hafahrugðið
vel við og hyggilega, að verða sá fyrsti,
er kemr sér í verzlunarsamband við
innlendu pjóðirnar par syðra.
— Sir Rowland Hill andaðist í
Lundúnum í haust, er leið, 84 ára að
aldri. Hann var merkr maðr af pví,
að hann má heita faðir ins nýja, ódýra
póstfyrirkomulags, sem nú er útbreitt
orðið um alian heim. — Hann var
fæddr 1795; faðir hans var barnakenn-
ari, og pað var hann sjálfr framan af.
Hann sýndi snemma mikið hugvit og
fann ýmis ný vísindaleg verkfæri, og
hafa sum peirra inn leiðzt síðan.
Burðareyrir undir bréf var í pá daga
reiknaðr eftir pví, hvort bréfin voru
ein örk eða meira. Hann stakk upp á
að burðareyrir yrði settr eftir vigt og
að jafnframt yrði lækkað burðargjald-
ið. Sendi hann svo póststjórninni
uppástungur sínar, en peim var enginn
gaumr gefinn, en að eins gjört háð að
uppástungumanni.
Hann tók pá pað til bragðs, að
birta almenningi uppástungur sínar;
honum vanst pað brátt, að verzlunar-
mennirnir féllust á pær og studdu mál
hans, og 1838 var frumvarp samkvæmt
tillögum hans borið upp í parliament-
inu, og varð pað aðlögum 17. ágúst 1839.
Fyrst um sinn var pó burðareyrir
undir einföld bréf settr 4 pence, og
5. desbr. 1839, pegar lögin fengu gildi,
steig bréfatalan í London samdægrs
úr 39 000 upp í 60 000. — 10. janúar
1840varburðareyrir settrniðr í lpenny,
og sama dag fjórfaldaðist bréfatalan
í höfuðborginni. — Hingað til hafði
burðareyrir verið greiddr í peningum,
og pað látið á sjálfs valdi, hvort send-
andi borgaði hann eða viðtakandi. —
En eftir tillögum Rowland Hills voru
nú brátt innleidd frímerki og hætt að
veita viðtöku óundirborguðum bréfum.
Bréfatalan óx enn við petta og tekj-
urnar margfölduðust.
Alt til pessa hafði Rowland Hill
aldrei verið í pjónustu póststjórnar-
innar, en 1846 varð hann sekretéri
yfirpóstmeistarans og 1854 sekretéri
póststjórnarinnar. Hann varði allri
æfi sinni til að endrbæta póstfyrir-
komulagið, og allar tillögur hans hepn-
uðust mæta vel. 1860 var hann aðl-
aðr og gjörðr riddari af Barthorðunni.
1869 fékk hann lausn frá embættis-
störfum og fékk að halda launum sín-
um fullum sem eftirlaunum, en pau
voru 36 000 Kr. um árið. Auk pessa
var honum veitt í heiðrsskyni 216000
Kr. póknun fyrir verðleika sína, er
hann fór frá. Auk pessa fékk hann
fjölda af medalíum, heiðrsávörpum og
heiðrsgjöfum og „orðum“ frá ýmsum
löndum. 1877 var líkneski hans reist
í fæðingarbæ hans. 30. jan. 1878
var hann gjörðr að heiðrsborgara í
Lundúnaborg, og sendi bæjarstjórnin
honum borgarabréf hans í öskjum úr
skíru gulli, er vógu 221 únzu.
— Kristofer Janson er í vetr í
Ameríku. Flestir Islendingar pekkja
Janson að nafni og sumir að sjón,
síðan hann heimsótti ísland á 1000 ára
hátíðinni. — Janson er eitt meðhelztu
skáldum Norðmanna, og að líkindum
ið bezta skáld peirra næst eftir stór-
skáldin Bjprnstjerne Bjprnson og Hen-
rik Ibsen. — Janson ritar alt á ný-
norsku oðr „landsmálinu“. Hann hefir
ritað ýmsar skáldsögur (ina minstu
peirra „Pétr og Bergljót“ pýddi ritstj.
„Skuldar“ á íslenzku og gaf út fyrir
12 árum í Reykjavík), og auk pess
orkt mikið, bæði söguljóð, harmleik og
lýrisk kvæði. — Janson hefir um mörg
ár verið kennari við alpýðuháskólann
í Gausdal. Hann pykir lesa manna
bezt upp sögur, kvæði og ævintýri, og
er pað tilgangr hans að halda pvílíka
upplestra í Ameríku og svo fyrirlestra
nokkra. Hann byrjaði í Chicago; las
hann par upp 3 kvöld og hafði um
500 tilheyrendr hvert kvöld. Oll in
norsku, sænsku og dönsku blöð í Ame-
ríku eru full af lofi um Janson og
fyrirlestra hans. Frá Chicago ætlaði
hann að ferðast um ýmsar af inum
norsku nýbygðum vestr par.
Janson er einn af peim skáldum,
er fá árleg heiðrslaun úr ríkissjóði
Noregs, 3 200Ar. um árið (Sömulaun
fá auk hans Bjórnstjerne Bjprnson,
Henrik Ibsen, A. Munch og, að oss
minnir, Jonas Lie).
_______F R É T T I II.________________
— |>að fréttist með pósti síðasta,
að ið hollenska gufuskip, er kom til
Seyðisfjarðar í haust að sækja síldtil
Norðmanna og var leigt af peim til
að flytja síldina til Noregs (til Man-
dal?), hafði farizt við Noreg í síðari
ferðinni, er pað kom héðan. Skips-
höfnin hafði komizt í tvo báta, var
annar undir forustu skipstjóra og komst
af með peim, er á voru. Hinn bátr-
inn hafði verið undir forustu Magnús-
ar slcipstjóra Eyjúlfssonar (Islendings,
er ættaðr var úr Hjaltastaðapinghá í
Fljótsdalshéraði). Sá bátrinn fórst
með öllum mönnunum (hafði dregizt í
lcaf með skipinu, er pað sökk áðr en
bátrinn varð losaðr frá pví); meðal
peirra, er par fórust, var, auk Magn-
úsar, Abrahamsen inn norski skip-
stjóri, er um mörg ár hafði verið fyrir
síldarveiðum Norðmanna á Seyðisfirði.
Magnús heitinn var kvæntr norskri
konu, og lætr vist eitt eða fleiri börn
eftir sig. Hann var ötull og reglu-
samr maðr og hafði kynt sig vel bæði
hér og í Noregi, par sem hann átti
heimili (í Mandal). Hann var hér á
Eskifirði í fyrra sem timbrspekúlant,
og féll öllum vel við liann. 1 fyrra
sumar kom hann aftr frá Noregi
upp til Seyðisfjarðar með farm fyrir
Norðmenn par og sigldi með farm
paðan aftr. Síðast fór liann sem leið-
sögumaðr með gufuskipi pessu áferð-
um pess hingað upp til lands í fyrra
haust. — Abrahamsen var og mjög
vel kyntr maðr hér í landi öllum, sem
hann átti nokkuð við að sælda.
— Tíðarfarið hór eystra hefir 1 vor
verið ómunablítt, orðið snjólaust að kalla um
alt um páska og tekið að gróa og grænka í
bygðum. Pram um páska voru hitar miklir
af og til (stundum 8 til 9 gr. í forsæln og29
til 26 gr. sólarsinnis) og molluþokur og mistr
með stillingum ýmist eða hægri sunnanátt.
Eftir páskana gerði rosarigningar með austan-
átt og hefir það haldizt til þessa (4. opr.), en
þó er nú tekið að blíkka veðrið og linna rign-
ingin. 3. |i. m. fölvaði litla stund svo grán-
aði ofan fyrir miðjar hljðar, en fór jafnskjótt
að taka upp aftr.
— Á Djúpavog eru „pórdís" (jaktin)
og „Ingólfr“ (galeas) komin fyrir nokkru.
Korn og brennivín, kaffi og sikr kvað hækk-
að í verði talsvert, en oss vantar áreiðanlegar
fregnir um verðlag þar (flestir segja rúg 22
— Frönsk dugga kom núna eftir veðr-
ið inn á Eáskrúðsfjörð, hafði siglt á aðra duggu
í hafinu suðraf þar og brotið hana. Týndíst
sú, en þessi tók raennina alla, 20 tals, og bíða
þeir hér á Eskifirði skipsferðar til útlanda.
— Skonnert „Sopkie44 (til Tuliniusar)
hafnaði sig hér í morgun (6. Apr.); hafði haft
3 vikna ferð frá Höfn. — Verzlunarskip Jóns
Magnússonar átti að fara að hlaða, er hún fór.
Auglýsingar.
Lesið.
Sýslunefnd Suðr-Múlasýslu munráða Jónas
húfræðing til að ferðast um í sumar oghaust
til að leiðbeina mönnum í jarðrækt ef menn
æskja þess hér, eins og annarstaðar; skal eg
því biðja þá menn að láta mig sem fyrst vita,
semnúóskaað fá tilsögn og hjálp hjáhonum,
um hvaða leyti þeir vilja fá hann, helzt einnig
hverjar jarðabætr þeir ætla að nota tilsögn
hans við. fiess skal getið að Jónas líkl. verðr
sjálfs sín maðr um 5 eða 6 vikur um sláttinn.
Tilsögn hans kostar menn ekki annað en að fæða
Jónas meðan hann er og fylgd ef á þarf að
halda; þó munu heimtuð mjög væg daglaun
af þeim sem fá að hafa hann hjá sér lengr en
3 eða 6 daga, eptir því sem tilhagar og sýslu-
nefnd ákveðr með tilliti til beiðni livers ein-
staks. Verði ekki komin til sýslunefndar á
ársfundi hennar, sem líkl. verðr haldinn fyrst
í júní næstkom. beiðni frá mönnurn nokkuð
alment um tilsögn Jónasar, gjöri eg ráð
fyrir að sýslunefndin skoði það sem vott þess
að menn ekki hafi áhuga á að færa sér í nyt
þekkingu búfræðingsins og leiði því hjá sér
að ráða hann.
Skrifstofu Suðr-Múlasýslu, 3. april 1880.
Jón Joluisen.
Eigandi og ritstjóri: JÚn ÓlílfsSO
Prentsmiðja „Skuldar11. Th. Clementz