Skuld - 26.09.1882, Side 4

92
Frú Torfhildur er ekki gædd neinni ríkri skáld-
skapar-gáfu; en hún lítur hinsvegar út til að
vera gáfuð kona, sem hefir mikinn móttækileik
fyrir því, sem hún hefir lesið fagurt eftir aðra;
þessi móttækileiki hefir vakið henni löngun til,
að leiða í ljós í sjálfstæðura búningi efni, sem
hefir haft áhrif á hana. En til þessa hefir hún
ekki haft til að bera frumlega gáfu. það verð-
ur mörgum, að hafa hausavíxl á því, að taka
tilfinning sína eða móttækileik fyrir skáldlegri
fegurð fyrir skáldskapargáfu. Frú Torfhildur
virðist vera kona allvel ment og vel máli farin
og svo hefir saga hennar orðið það, sem von var
til, læsileg og allskeratileg, en eigi mikils virði
sem skáldskapur. Hún ber alt of miklar menjar
endurminninga úr þeim utlendu rómönum, er höf.
hefir lesið. Málið ber víða talsverðan dönsku-
keim, ekki að orðvali — orðin eru oftast íslenzk
— en að setningaskipun. J>að er oft eins og heilar
setningar sje ekki annað en helzt til orðrjett þýð-
ing úr nfeuilleton“-rómönum Hafnarblaðanna.
En þrátt fyrir þetta : bókin er þó vel læsi-
leg, og furðanlega hefir efnið og aldarhátturinn
náð að verka sumstaðar á höf., svo það gefur
víða köflum í bókinni einkennilegan blæ.
J>að óprýðir bók, sem er aunars svo vönduð
sem þessi að ytrá frágangi, bæði að pappír og
prentun, að prófarkirnar hafa verið lesnar af ein-
hverjum viðvæning, sem hvorki hefir haft hug-
mynd um rjettritun nje um prófarkalestur. Al
þessleiðis villum, sem eingöngu eru syndir próf-
arkalesarans, mun vera á þriðja þúsund í sög-
unni, og er það of mikið eftir stærð hennar að
öðru leyti.
Jónas Hélgason: Siingkenslubók íyrir
börn og byrjendur. Rvík. 1882. 36 bls.í roy.
8. — J>essi litla kenslubók er mjög auðvelt og
skiljanlegt ágrip af aðalreglum söngfræðinnar, og
mun reynast einkar vel sniðin eftir skilningi
þeirra, sem hún er ætluð. 23 bls. eru eiginlegar
söngreglur og 13 bls. verklegar æfingar, þ. e.
auðveld lög til að æfa sig á. Æfingar þessar
eru allar tvíraddaðar. Bók þessi mun eínkar-
vel löguð handa barnaskólum og alþýðuskóluro,
enda er verð hennar svo, að engum mun í aug-
um vaxa; hún koslar 50 aura.
porsteinn S. Egilsson: Fjörutíu tímar
í dönskn. R.vík 1882. 165 + 14 bl. —
Kennsluaðferð sú, er kend er við Ollendorff, hefir
hingað til að eins þekzt hjer á landi af útlend-
um bókuro, mest líklega af «100 tímum» í
ýmsum málum. Allir þeir, sem fengizt hafa
við að kenna mál, vita, að aðferð þessi er in
ágætasta til að kenna lifandi mál. J>essi kennslu-
bók er in fyrsta á voru máli, er samin er eftir
þeirri aðferð. Ætlum vjer að hún sje einhver
in hentugasta, er til er á voru máli, til að
byrja að læra dönsku eftir, einkannlega þar
sem tilgangur kennslunnar á að vera eigi að
eins, að kenna að skilja, heldur og að læra að
tala og rita málið. Inar alkunnustu dönsku
bækur eftir Ollendorffs-aðferðinni eru talsvert
lengri (svo sem Eibes 100 tímar í þýzku, ensku
og frakknesku; Wederkinck-Madsens 100 tímar
í ensku; og Fistaines 100 tímar í ítölsku); er
það aðalgalli slikra bóka, að endurtekning
sömu setninga kemur alt of oft fyrir, svo að
þreytandi verður. J>ví hafa og aðrir reynt að
semja styttri bækur eftir sömu aðferð (Jung:
60 tímar í frakknesku; Rasmussen: 40 æfing-
ar í ensku, og eins í þýsku). Eftir þessum
styttri bókum hefir höf. auðsjáanlega sniðið sjer
stakk að lengd til. — J>að er aðalkostur þess-
arar kenslu-aðferðar (eins og líka Ahn’s kenslu-
aðferðar), að málfræðisnámið er fljettað innan
um lesæfingar, svo að það verður eigi nærri
eins þurt og ella, en reglurnar festast þó miklu
betur í minni, af því að æfingarnar jafnótt
festa þær.
I stuttu máli er það álit vort, að kennslu-
aðferð bókarinnar sje in ágœtasta, og það sem
vjer höfum farið yfir þessa «40 tíma», hefir
sannfært, oss um, að höfundi þeirra hafi tekizt
vel með samninguna yfir höfuð, og því viljum
vjer mæla ið bezta með bókinni.
Höf. hefir í jformála tekið fram, að hann
hafi með vilja slept að tala um fraraburð, at
því, að framburður verði aldrei eftir bókum
lærður. Vjer erum þar á gagnstæðri skoðun;
því að þótt öli framburðarkensla af tómum bók-
um verði ávalt ófullkomin, þá er hvortveggja
að bæði er hún betri en ekkert, ef hún er svo
góð sem kostur er á, og margir hjer á landi
eiga engan kost á neinni annari tilsögn en
þeirri, er hœlmr einar geta veitt þeim; og svo
er líka ágætt að bókin styðji munnlegu kensl-
una, eins um framburð sem annað.
Annað atriði, sem vjer teljum galla á bók-
inni (og þó eigi svo verulegan) er inn úrelti
ritháttur, sem höf. fylgir. Sá ritháttur sjest
nú varla á nýrri danskri bók eða blaði. Virðist oss
höf. hefði gjört miklu rjettara í að fylgja rit-
hætti Sv. Grundvigs, sem nú er kendur í öllum
dönskum skólum.
J>egar bókin verður lögð upp í annað sinn
væri æskilegt að höf. vildi taka þessar tvær
síðustu bendingar (um framburð og rithátt) til
greina.
Vátrygging gegn eldi.
Oss er sönn ánægja að vekja athygli
manna á „The Citg of London Fire Insu-
rance Company“, sem hr. F. A. L'öve kaup-
maður hjer í bænum er fulltrúi fyrir.
J>að má heita kraftaverk, að enginn stór
húsbruni hefir enn átt sjer stað í Reykjavík;
en það er óhugsandi að þetta fari ekki að
koma fyrir, eftir því sem bærinn sí-vex; og
kvikni hjer í fyrir alvöru, þá er hætt við að
margur verði fyrir stórtjóni. J>að er því mesta
skammsýni, að vátryggja ekki eigur sínar. Og
af þeim fjelögum, sem hjer er auðvelt til að
ná, ætlum vjer að ekkert annað taki muni í á-
byrgð með jafn-vægum kostum, sem „city oj
London“ fjelagið. Fjelagið er ungt, en
vel auðugt, og virðist vera meðal þeirra fjelaga,
er tryggilegast og bezt er stjórnað. Ið enska
fjárrnálablað „The Review“ lýkur inu mesta
lofsorði á stjórn fjelagsins og hag þess (Vol.
XIII, Nr. 517., 14. júní 1882), J>ar segir ritstjórn
blaðsins meðal annars: „Fjelag þetta stendur
á venju fremur sterkum fótum . . . . Vjer meg-
um einlœglega játa, að vjer minnumst eigi að
hafa sjeð fjárhagsreikning, sem Ijóslegar sanni
gætilega fjárstjórn, en jafnframt annaðhvort
óvenjulega hagsýni, eður óvenjulega Jieppni ..
Skýrsla sú, sem fyrir oss liggur, sannar svo
ótvírœðlega góðan Jiag og Jiyggilega stjórn
fjelagsins, að það er auðspáð, að það verður
sJijótt eitt af inum Jielztu vátryggis-fjélögum í
álfunum heggja vegna við Atiantshaf“.
|>að ar sagt, að herra lyfsali Kriiger hjer
í bænum, sem brann hjá í sumar, hafi haft
trygging hjá þessu fjelagi fyrir munum, sem
brunnu hjá honum, og hafði fjelagið greitt
honum skjótt og skilvíslega skaðabætur.
|>ess ber að geta, að menn á bæjum upp
í sveit og eins í kauptúnum út um land geta
trygt bæði hús og muni hjá fjelaginu.
— ,,Romny“ og „Camoens“ komu bæði í
fyrra dag. Romny hefir verið 20 daga af
Seyðisfirði hingað. Með henni voru á aunað
hundrað farþegjar. Hún á að fara hjeðan í
kvöld.
— Með Camoens frjettist, að Egiptalands-
styrjöldinni megi nú telja lokið. Englar náðu
Cairo 14.(?) þ. m., tóku Arabí höndum ; 200
fjellu af Englura, en 3000 af Egiptum.
Gufuskips er von frá Englandi hingað 27.
þ. m. með gjafakorn; mun það eiga að fara
hjeðan vestur (og norður?) um land.
Auglýsingar
T H E
,41arll ffölr1
IíOMÐOw*
BRANDFORSIKRINGSSELSKAB I LONDON.
KAPITAL £ 2,000,000 = KR. 86,000,000.
Forsikring overtages mod ILDSVAADE, saa-
vel paa INDBO, VARELAGERE, BYGNIN-
GER, SKIBE i Havn og paa Beding etc, etc.
som paa INDUSTRIELLE ETABLISSEMEN-
TER og FABRIKER. til FASTE, BILLIGE
Præmier, ved Selskabets
GENERAL-AGENTUR FOR DANMARK
Jöh. L. Mailsen. Kontor: Ved Stranden 2, St.
Reprœsenteret ved F. A. LÖVE, Reykjavík.
Nýprentuð I)ók:
Fjörutíu tímar í dönsku eru til sölu hjá
prentara Einari pórðarsyni. Bókin er á stærð
10‘/2 örk og kostar 1 kr. pessarar bókar er
getiðá blaðsíðunni hjer að framan, og sjeztaf þeirri
lýsingu, að bókin er hentug fyrir þá, sem vilja
læra dönsku. Síðari parturinn fæst einnig inn-
heftur sjer á 40 aura.
— I verzlunarskipi J. p. T. Brydes á Brák-
arpolli hefir einhver i sumar gleymt peninga-
buddu með nokkru af peningum i. Sá sem get-
ur sannað, að hann eigi hana, getur vitjað
hennar hjá útgefanda «Skuldar» móti borgun
fyrir auglýsingu þessa.
— A næstliðnum lestum kom hingað mó-
skjótt hryssa á að gizka 4 eða 5 vetra, mark:
blaðstýft aftan vinstra. Rjettur eigandi getur
vitjað hennar, en borga verður hann auglýs-
ingu þessa.
Efri-Sýrlæk í Flóa, 4. sept. 1882.
Friðleifur Jónsson.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
J ú n Ó1 a f s s o n, alþingismaður.
Prentuð hjá Einari þórðarsyni á hans kostnað.