Fróði - 04.12.1880, Síða 4

27, bl.
F R Ó D |.
322
323
324
1880.
og aliir voru rciðir skcggi Nikulásar
eg skelltu allri skuldinni á það. fcgar
enn þá var votviðri fjórða daginn,
sáu þorpsbúar, að svo búið niátti eigi
lengur standa, og fóiu að taka saman
ráð sin um það, hvernig þeir skyldu
afstýra þessum vandræðum. Um kveld-
ið ginntu nokkrir .þeirra hjólsmiðinn
inn í veitingabúsið og töfðu þar fyrir
lionnin með skrafi þangað til diinmt
var orðið. fegar hann síðan gekk
heim til sín í myrkrinu, rjeðust á hann
10 eða 12 menn, bundu hann á hönd-
uin og fótum og fóru með hann inn í
citthvert hús. IJar settu þeir hann á
stól og hjeldu honum svo inargir sem
komust að, en einn klippti vandlega af
honum allt skeggið. Síðan var þetta
ókeillaskegg, sem hafði valdið regn-
inu, hátíðlega brennt á eldi og reyk-
elsi kastað á glóðina. Hjólsmiður-
inn hefir nú ákært þá sein sýndu hon-
um þetta ofríki; en sagan getur þess
eigi, Jivort regninu hafi slotað. Lík-
lega hefir það þó orðið og mennirnir
þakkað það afreksverki sínu.
— I lerðavagni einum í Belgfu
varð nýlega allmikil deila, sem tvær
gamlar konur áttu þátt í, en deiluefniö
var það, hvort opna skvldi gluggann
á vagninum eöur eigi. Önnur konan
stóð á því fastara enn fótunum, aö
það yrði sinn bani, ef glugganum væri
lokiö upp, svo súg leggði inn um hann.
Ilin konan var höið á því, að það
yrði sjcr að fjöilesti, ef glugginn væri
eigi tekinn opinn þegar í stað. Báð-
ar kerlingarnar báru sig upp um þetta |
við vagnstjórann, en hann koinst í!
standandi vandræði og vissi ekki hvað !
gera skyldi, því hvorugri vildi hann!
sálga Samferðamaður, sem einnig!
var í vagninum, fann loksins veg til !
að ráða írain úi þessum vanda. #Ljúk- í
ið þjer upp glugganum, vagnstjóri!
góður“, sagði hann, „og þá deyr önn- |
ur, lokið honuin síðan aptur, svo hin i
lari sömu leið, því þá fæst loksins j
friður“.
— Skóladrengnr í fylkinu lowa var
svo gáskafuliur, að kennarinn baröi hann
daglega fyrir það. Fiun morgun lætur
drengur Cayenuepipar aptan á treyjuna
sina, svo mikið sem mögulega gat loðað
f lónrii á henni, og fer siðan í skólann.
Kú fór seni optar, að Kennarinn sló í
bakið á dreng, en rjett á eptir gaf hann
öiiiim börnunum lausn úr skólanúm þanu
dag og flýtti sjer í lyfjabúðina til að iá
sjer augnasmyrsli. Eptir þetta barði
kennarinn aldrei dreng, enda varð dreng-
úr þá \onum bráðara stilltur og iðinn,
fiegar úaun sá, að engin uýbreytni
fjekkst upp úr því að láta gapalega.
— í sumar sem leið var gert fjáruám
hjá fálækum hjónuin f Berlíri. f.ljón þessi
höf'ðu áður verið vel efuuð, en áttu nú
ekki eptir í eigu sinni nema fáein hús-
gögn. Daginn sem fjárnámið var gert
urðu þau að flytja sig burt úr leiguher-
bergjum þeim, er þau höfðu búið i, og
ætluðu nú að koma sjer niður til bráða-
byrgða hvort í sínum stað hjá ættingjum
sínum. Við fluttninginn á farangri þeirra
vildi það slys til, að spegiil brotnaði, sem
konan hafði fyrir nokkrum árum fengið
eptir föðnr sinn, er orðið hafði bráð-
kvaddur. þegar nú spegilbrotin voru
tíud upp, fundust allmargir bankaseðlar,
sem verið liöfðu bak við glerið, að verð-
hæð lijer um bil 4700 kr. þessi íundur
bætti, sem nærri má geta, úr bágindum
bjónanna.
Gulltennur- í Jiandafylkjunum i
Ameríku eru 12000 tanntæknar. Til að
smíða tennur í menti og gera við gallað-
ar tennurer á ári hverju varið svo miklu
af gulli, sem svarar hálfri milión amerískra
dala, og þó' miklu meira að vöxtunum af
sillri og öðrum málmum. þrjár miliónír
tanna eru smíðaöar á ári í iandinu, og
einn auðfræðingurinn hefir reiknað, að á
300 árum verðí búið að grala niður í
kirkjugarðana svo mikið af gulltðnuum,
sem svarar öllum þeim gullpeningum,
sem nú er í veltunni manna í milli í öllum
Bandafylkjunum.
Hæsta fjall á jðrðnnni Úefir að undan
förnu verið talið Mont Kverest í Ilimalaya-
fjallgarðinum í Asíu. Nú er nýlega fund-
ið miklu hærra fjall á ey þeirri, sem
kölluð er Nýja-Guinea, og sein liggur íyr-
ir norðan meginland Australiu, eða Nýja-
Holland. þelta nýlundna fjall hefir verið
skírt «Herkúles», og er sagt að vera
32,786 fet á hæð, en iMont Everest er
ekki nema 29,000 fet. Lawson kapteinn,
sem fann þetta nýja fjall, komst 25,314
feta hátt upp eptir því, en varð að hverfa
þar aplur fyrir loptleysi. Blóðið tók að
renna úr nösum og eyrum á lionum og
fylgdarmanni lians, og þeiin hjelt við
köfnun
Til marks nin það, hvje mjög Eng-
lendingar eru gefiiir t'yrir skeinmtisiglingar,
má geta þess, að á Euglandi eru uin 30
i skemmtisiglingafjelög og heyra þeiin til
[ full 1800 skemmtiskútur á ymsri stærð
I frá 5 lil 700 smálesta að rúmmáli
Á 15 selreiðaskip, sem Norðmenn
gerðu út í vor og sumar er ieið, veidd-
ust allt að 100,000 selir. Auk skinn-
! atina feugust af þessari veiði urn 24,500
I tunnur lýsis.
j Ý þann 27. f. m. andaðist lijer í
! bænum apothekari Oddur Tliorarensen,
í 83 ára gamall; baim var síðast lifandi
i liinna mörgu sona Stefáns amtmanns.
j Hann var fæddur 2. september 1797. 1813
j sigldi hann til pess að nema apothekara-
j fræði, en varð sökum ófriðarins, er þá
j var milli Dana og Englendinga að
j dvelja vetrárlangt í Edinborg; kom hann
til Kaupmannaliafnar 1814. Fjekk að
afloknu prófi í apotbekarafræði 1819
kgl. leyfi til að stofna apothek á Akureyri
; og gerði það 1820. Aiið 1823 var lionum
! yeitt hið kgl. apothek í Kesi, og stýrði!
hann pví þangað til hann flutti með það
til Keykjavíkur 1834, en fyrir Reykjavík-
ur-apotheki stóð hann í tvö ár. 1840
endurreisti hann aptur apothekið á Akur-
eyri — sem ekki hafði verið veitt forstaða
frá 1823 — og hjelt því þangað til árið
1857, að hann afhenti það Jóhanni syui
sínum. Oddur Thorarensen var tvíkvænt-
ur; fyrri kona hans var Solveig Boga-
dóttir frá Staðarfelli og átti hann með
henni 8 böm, og lifðu 6 þeirra móður-
ina, er dó í Reykjavík 1835, en þrjú eru
síðan dauð, svo nú lifa föðurinn að eins 3
börn, þau Stefán sýslumaður, frúBagnheið-
ur, ekkja Magnúsar Blöndals og Jóhann
apothekari í Melbourne í Australiu.
Seinni kona herra Odds var Magdalena
Sophia (dóttir Friðriks Möllers, fyrrum
verzlunarmanns á Akurevri), er lifir hann;
mcð lienni átti hann 2 sonu, er báðir
eru dauðir. (Norðl.)
Auglýsiugar.
— Hús það á Oddeyri er Sigurður
Jónsson veitingamaður á Siglufirði á er
til sölu. Sá sem kynni að vilja kaupa það
er beðinn að snúa sjer til verzlunarstjóra
J. V. Havsteens á Oddeyri, er lieiir nm-
boð til að selja húsið.
— Kvennsilfur, beltispör, belti, koífur
o. fl., af tireina silfri með ymsri gerð,
sömuleiðis óekta með gyllingu, verður
smíðað fljótt og selt við góðu verði, eí
það er pantað hjá Hallgrími gullsmið
Kristjánssyui á Akureyri.
— 5. þ. m. er seld eptir mati hvit-
liyrnt ær tvævetur, mark: hvatt hægra,
stúfrifað vinstra; óauðkermd Markið á
Ingibjörg Jónatansdóttir á Hljeskógum
bjer í lirepp, eu kveðst ekki eiga kindina.
llvammi i Grýtubakkahrepp, 8. nov. 1880.
J ón L op t s so n.
— Vasabók ineð nafni Valdimars
Ásinundarsonar hefir týnst í inilli Bakkasels
og Silfrastaða. Finnandi er beðinn að
skiia henni til B. Jónssonar prentara.
Eikarskíði úr vöuduðu efni á
3 kr. 50 aura til 4. kr. jmrið fást á Ak-
ureyri bjá verzlunarstjóra E. Laxdal.
V eð r á 11 a. Síðasti þriðjungur aí
j næsiliðnuin mánuði var eigi eins kald-
j ur og hinir fyrri; frost var optast
lítið eða ekki, og snjófall eigi mikið,
enda var komin meata íannfergja áður.
Fyrstu 3 dagana í þessum mánuði va;
| kuldinn aptur 8— 12° R., en í dag ei
milt veöur. llestar iiafa jiirð bjer í firð-
inum ennþ í og sauðfjc ef til vill sum-
staöar. en í Bingeyjarsýslu mun víðast
jarðlaust bæði lyrir sauðfje og besta,
og liefir verið það á sumurn stöðum síð-
an um veturnætur. — Að uudanförnu
hefir opt orðið vart við jarðskjálita. eu
allir liaía þeir verið smáir.
Útgefandi ug prentari: 1! j ö r u J ú h s s u u