Suðri - 01.12.1883, Page 2

86
meðal annara skáldið Tennjson. Glað-
stone yar boðinn til miðdegisverðar
bjá konungi á Fredensborg. En aptur
snæddu peir keisari, konungarnir,
prinsarnir og ðnnur stórmenni, svo og
drottningarnar, morgunverð hjá Glað-
stone á skipi hans. Eptir máltíð
skemmti Tennyson drottningunuin og
prinsessunum með pví að lesa upp
fyrir peirn kvæði sín.
|>að er lesendum «Suðra» kunn-
ugt, að í fyrra sumar, 18. júlí, lagði
danskur sjóliðsforingi, Hovgaard að
nafni af stað á norðarfararskipi til
norðurheimskautsins. Síðan hafa Danir
opt verið hræddir um skip petta, en
er síðast fréttist var pað komið til
Noregs á heimleið; aldrei hafði pað
komizt svo langt norður sem pað æt-
laði sér. I næstu útlendu fréttum
munum vér geta skýrt nákvæmara frá
árangri ferðarinnar.
Af látnum mönnum má nefna
skáldið Carl Andersen, fósturson
J>órðar sál. Jónassonar, háyíirdómara.
Hann var útskrifaður úr Reykjavíkur-
skóla 1848. Hann var mesti íslands
og íslendinga vinur alla æíi, gáfu-
maður, sm'rtimaður mikill og mesti
öðlingur í umgengni. Sumar af skáld-
sögum hans gerast á íslandi; helzt
peirra er «Over skjær og brænding»
(«yfir brim og boða»), sem kom út
skömmu aður en hann dó.
pýzkaland. |>ar hefur einnig
verið gestkvæmt af göfugmennum.
Konungarnir frá Serbíu og Rumeníu
hafa heimsótt keisara og fengið beztu
viðtökur, eins og nærri má geta; áður
höfðu peir sótt Austurríkiskeisara heim.
Er petta skilið svo, sem pessir pjóð-
höfðingar á Balkanskaga vilji fremur
hænast að stórveldunum í Mið-Evrópu
Austurríkismönnum og |>jóðverjum en
Rússum, sem standa peim næst að
pjóðerni og máli. J>að var pví engin
furða pó blöð Rússa létu sér finnast
fátt um för Balkankonunganna til
pjóðverjalands, og létu pá heyra pað,
að frelsi Balkanpjóðanna og konung-
dómur peirra sjálfra væri allt keypt,
með blóði rússneskra liermanna og
væri pað vel launað að laumast úr
landi og krjúpa að fótskör höfuðfjand-
ans, en pá sneið átti |>jóðverjakeisar-
inn. Síðar í sumar kom Alfons Spán-
arkonungur til |>jóðverjalands. Eór
hann fyrst til Austurríkis og sat par
all-langa hríð hjá keisara í bezta yfir-
læti, enda er drottning konungs prin-
sessa frá Austurríki, bróðurdóttir keis-
arans. Síðan fór hann að sækja Yil-
hjám keisara heim og var við hersýn-
ingar hans í haust og fannst mikið
um, enda tók keisari honum með mestu
blíðu og gerðí hann að foringja í ridd-
araliði sínu í virðingarskyni. Eptir
allar dýrðarviðtökurnar á J>jóðverja-
landi fór Alfons konungur til Frakk-
lands og kom til Parisarborgar, en par
urðu viðtökurnar nokkuð á annan hátt.
J>angað höfðu borist fregnirnar um öll
kærleiksatlot Vilhjálms keisara við
konung og sæmdarviðtökurnar. J>ótti
Parísarmönnum Alfons konungur hafa
sýnt í pessu lítinn drengskap, að taka
móti tign í liði Vilhjálms keisara, sem
svo sárt hefur leikið Erakka. J>ví svo
stendur á, að í æsku var Alfons kon-
ungur útlægur af Spáni með foreldrum
sinum og ólst svo upp í Parísarborg
og féll par einkarvel, svo sem ungum
og göfugum mönnum er títt. Varpað
almannaómur, að fátt væri pað af
unaðsemdum og skemmtunum í inni
miklu heimsborg, sem Spánarkonungur
hefði eigi kynnt sér til hlýtar á æsku-
árunum. J>óttust pví Parísarmenn
mega ganga að pví vísu, að par sæti
full vinur Frakka, er hann væri, en
pegar svona mikil ástsemd varð með
honum og pjóðverjakeisara, og einkum
er hann tók móti foringjanafni í liði
hans, pá póttust peir skilja, að annað
mundi undir búa en vinátta við Frakka.
J>egar Alfons konungur svo kom til
Parísar tók skrýllinn honum með ópi,
óhljóðum og steinkasti, öskraði á eptir
honum «burt með riddara foringjann
pjóðverska» og annað pess háttar og
ein kerling var svo nærgöngul kon-
ungi, að hún braut regnhlíf sína á
vagni hans og æpti ógurlega um leið.
Konungur tók öllu með mestu ró og
stillingu, en var venju fremur fölur á
svipinn. Sagt er að Grévy, pjóðveldis-
forsetinn, hafi beðið konung að afsaka
viðtökurnar og sagt honum, að skrýll-
inn í Parísarborg væri eigi in frakk-
neska pjóð í heild sinni. Konungur
lét sér pað lika að smni fyrir kurteisis-
sakir, en Spánverjar urðu æfir og
óðir, er peir spurðu hvílíkar viðtökur
konungur peirra hefði fengið í Parísar-
borg. Völdu peir Frökkum ýms háðu-
leg orð og fögnuðu konungi sem bezt
peir gátu, pegar hann kom heim.
Frakkland. Ekki hefur enn gengið
saman með Frökkum og Kínverjum
Tonkin-málið og eru ýmsar spár um
hvernig pað muni fara. Sendiboði
Kínverja situr í Parísurborg og er
alltaf að semja við stjórnarherra utan-
ríkismála Frakka, en enginn endir er
kominn á pann samning. — Thibaudin
hermálaráðherra hefur orðið að fara
frá, en við hermálum hefur Campenon
hershöfðingi tekið; hann var hérmála-
ráðherra hjá Gambetta forðum. Ferry,
forsætisráðherra og lians sessunautar
sýnast annars fastari í sessi en nokkru
sinni fyr, enda eiga Frakkar nú tæp-
lega völ á einbeittari manni en Ferry er.
Spáicn. J>ar urðu ráðgjafaskipti
skömmu eptir að konungur kom lieim
úr utanferð sinni. Fór Sagasta frá, en
sú tók við er Herrera heitir.
Innlendar fréttir.
Skaptafellssýslu, 7. nóvember 1883:
Sumarið varð hér um bil í meðallagi,
til fjalla með betra móti, en hér á
sléttlendi naumast í meðallagi, ollu
pví vatnsfyllingar, en yfir höfuð varð
haustið heldur votviðrasamt og síðan
áleið hafa úrkomur verið heldur stór-
felldur, hrekur slíkt hold af fénaði,
einkum hrossum á sléttlendi, en til
fjalla ber mikið mínna á pví. Tvo
næstliðna daga hafa verið norðan-
stormur með frosti, ekki samt grimmu,
og pann dag í dag fjúk með litlu
frosti úr norðaustri, um hádegisbil gekk
fram í austur og létti til frostlaust.
J>ó ekki sé hér langt milli fjalls og
5'öru, getur tíðin verið misjöfn; pann-
ig pykir pað góð tíð um slátt, pó
rigningar gangi, ef perrar ganga á
milli; aptur er tíðin haganlegust á
sléttlendinu, að ávallt séu perrar, pví
flóar og ógöngur fyllast í rigningum
og næst pví ekki gras. Heilsufar
manna hefur mátt heita í bezta lagi.
Enginn nafnkenndur dáið. Sagt er að
fjallfé sé í betra lagi til skurðar. Yfir
höfuð er hér happa- og slysalaust.
Hvað velmegun manna yfir höfuð
snertir, pá er víða bjargarskortur
manna á meðal, og pað svo, að hér
uin bil helmingur eða fleiri kemst ekki
af hjálparlaust, einkanlega ef ekki
kemur björg af sjó, pagar fram á
kemur. Hér í sýslu er opt megn
bjargarskortur; ollir pví meðfram efna-
leysi að svo er erfitt með að ná til
kaupstaðar vegna vegalengdar, að menn
geta ekki opt og tíðum komizt til
peirra, pó í peim sé björg að fá, svo
og hins, að liér er nálega ávallt brim
fyrir ströndum landsins, svo aldrei
verður á sjó komizt, enda ganga hér
jarðir ávallt úr sér, svo kýr eru færri
og gjöra miklu minna gagn en pær
gjörðu fyrir hér um bil 40 til 50 ár-
um; líka er pað einn ókosturinn, að
hér getur ekki fengizt vinna, eins og
víða fæst í öðrum sýslum landsins.
Ekki er heldur liægt hér að hafa gagn
af gufuskipunum, pó pau séu sífellt á
ferð. J>að er næsta pungbært fyrir
pessa sýslu, að leggja að sínum hlut
fé til ferða peirra, en hafa ekki önn-
ur not peirra, en sjá reykinn pegar pau
skríða hér um fyrir utan strendurnar
og finna eyminn af honum, pegar svo
hagar vindi. — Matjurtagarðar heppn-
uðust í góðu meðallagi par sem ekki
brást útsæði, en pað var víða, pví
kartöflur voru óvíða til útsæðis. J>ar
að auki var hvergi íslenzkt kálfræ að
fá, menn urðu pví að leita til kaup-
staðar, en peir, sem fengu pað frá
Reykjavík, urðu fyrir pvi óhappi að
fá villifræ. J>að varð pví allur helm-
ingur búenda hér, sem ekki höfðu
annað en villikálið, sem var með öllu
ónýtt, og óhafandi til manneldis. J>etta
gjörir ekki lítið harðrétti hér 1 sýslu.
fincjeyjarsýslu, 10. október 1883:
Hér hefur tíð verið in bezta og góður
afii. Síldararafli á Eyjafirði góður nú
í haust.
Skagafjarðarsýslu, 30. okt. 1883:
Fiskiafli á Skagafirði næstliðið vor og
etns í haust var góður og fuglaaflivið
Drangey sæmilegur. Yerzlun. Sumai'-
verzlun var heldur inntektalítil fyrir
landbúnaðinn; hvít ull 70 a. pd. (og