Suðri - 28.06.1884, Síða 2

64
Geta má nærri að ver vorum ekld á-
nægðir með þennan úrskurð, og kröfð-
umst að með málið yrði farið á lög-
legan hátt, sem opinbert lögreglumál,
en hann þverneitaði því í alla staði,
þóttist þó mundi skrifa í amtið um
það, hvort þessi rannsóknarlausi dómur
sinn mundi ekki álítast fullgóðar skaða-
hætur fyrir oss; meira fékkst ekki hjá
honum þessu máli viðvíkjandi. Ekki
er til getandi að hreppstjórinn hafi
viljað gera lítið eða ekkert úr broti
þessu í augum sýslumannsins, þar sem
það er embættisskylda hans að vaka
yfir, að lögum sé hlýtt í hreppi hans,
enda þó margir séu hér svo ósvífnir
að álíta að hann sé ef til vill sjálfur
ekki laus við hrot gegn veiðilagafor-
orðningum.
Úrslit þessa máls eiga því sjálf-
sagt að verða þannig:
Ari, sem miklar líkur eru til að
hafi skotið sefina í landhelgi við Elat-
ey, og almennur grunur er um að
muni áður vera margsekur í þessu
broti, kastar 6 krónum í sýslumanns-
skepnuna, sem fátækrasjóður Flateyj-
hrepps á að fá ásamt andvirði fyrir
ina skotnu seli, en verður ekki fyrir
minnsta tiltali fyrir hrot sitt. |>ar á
móti eigum vér ábúendur Flateyjar
alls engar skaðahætur að fá fyrir
skemmdir þær, sem af því hljótast að
selir eru skotnir í eða nálægt lögnum,
Já, okkur er jafnvel álasað af þessu
yfirvaldi fyrir harðýðgi við inn seka.
J>annig eru nú þessar aðgerðir sfslu-
mannsins í Barðastrandarsýslu, landar
góðir, finnst ykkur vér geta þagað
lengur? finnst ykkur vér hafa gagn
af slíkum sýslumanni? Yér skorum
á hann sjálfan að hera opinberlega af
sér, ef nokkuð er hér ranghermt, því
hann getur skrifað rétta íslenzku, þó
hann eigi talisvoaðvér skiljum hann,
allra sízt til lilýtar. |>að er heldur
ekki í fyrsta sinni sem Fischer hefur
hælt niður og gert að engu kvartanir
vorar í þessa átt, því í fyrra sumar
var sent til hans skriflegt kæruskjal
yfir tvo háseta af vöruskipi Jóns kaup-
manns Guðmundssonar, sem um há-
varp voru að skjóta fugla í eggveri,
og hefur hann ekki, svo vér vitum til,
svo mikið scm talað við skipverja af
þessu skipi, auk heldur að nokkrar
sektir hefðu orðið eða skaðahætur til
vor, sem þó var krafizt í kæruskjalinu
til hans.
Samkvæmt því, sem hér að framan
er ritað, virðist oss ekki eiga illa við,
að skjóta því undir álit almennings,
hvort þess konar aðferð sýslumannsins
sé rétt gagnvart oss, því sé svo, finnst
oss, sem þetta yfirvald, sem vér liing-
að til höfum orðið að sitja nppi með,
neyði oss til að taka rétt vorn sjálfir
á Ara og hans líkum, sem á þennan
hátt fara að ósekju heimildarlaust um
lagnir vorar og látur, því oss finnst
þessi aðferð sýslumannsins vera frem-
ur til að hvetja en letja menn í því
að leita sér atvinnu á þennan hátt.
Eins og oss finnst skylt að gjalda það,
sem oss her, til allra stétta, eins von-
um vér, að landsstjórnin sjái skyldu
sína í því, að sjá um að rétti vorum
sé ekki ólöglega traðkað, sem oss finnst
hér vera gert.
Flatey, 21. júní 1884.
Jóhann Eyjólfsson, 0. Ouömundsson,
S. Olafsson,
(ábúendur á Flatey á Breiðafirði).
* *
*
pangað til greinilegri skýrslur og skil-
ríki sanna oss annað, erum vér þeirrar
slroðunar, að til mestrar og beztrar
frambúðar yrði það fyrir hag Breið-
firðinga, að með öllu yrði afnumið
selaskotabannið og að þar kæmi, að
öllum sel yrði útrýmt á Breiðafírði.
Að því er vér þekkjum til, hefur
reynslan sannað hér á landi, að út-
rýrning sela hefur fiskigöngu í för með
sér og vér erum þess fullvissir, að fiski-
ganga yrði miklu arðmeiri og heilla-
drjúgari fyrir Breiðfirðinga en selur-
inn. En enn sem komið er, eru sela-
skot hönnuð á Breiðafirði (opið bréf
22. marz 1855) og meðan svo er, þá
er shylda manna að hlýða þessam
lögum og sjálfs'ógð skylda yfirvald-
anna að vaka yfir, að þeim se hlýtt
og að fara á löglegan hátt með sér-
hvert hrot aean heim.
Ritstj.
Útlendar íréttir.
Danmörk. Svo fór, sem vér gát-
um til í síðasta hlaði, að lítið mundi
verða um samkomulag milli fólks-
þingsins og stjórnarinnar um verzlun-
arsamninginn við Spán. pinginu var
slitið 31. f. m. og verzlunarsamning-
urinn ekki samþykktur. |>ingið stóð í
7 mánuði, en óvenju-fá voru málin,
sem fram náðu að ganga, og af þess-
um fáu voru nær því öll ómerkileg,
því að allur þingtíminn gekk í árang-
urslaust þjark milli fólksþingsins og
stjórnarinnar. Nú er boðið til nýrra
kosninga, sem áttu að fara frarn 25.
þ. m. og má geta nærri, að þar inuni
margt ónotaorð hrjóta.
Konungur vor og drottning eru
farin snöggva ferð til |>ýzkalands til
að nota böðin í Wiesbaden.
Xoregiir. Ekki fór þing Norð-
manna mjúklega með ina nýju ráð-
herra, sein ekki var heldur við að bú-
ast eptir því sem á stóð. Júngið lét
hverja rokuna af annari skella á þeim,
og þó þeir stæðu allfast fyrir 1 fyrstu
og létust í engu mundu láta sinn hlut,
leið þó eigi á löngu áður sumir þeirra
tóku að gugna, enda var enginn fagn-
aður á ferðum, þar sem þeir máttu
eiga víst að hljóta þungan dóm hjá
ríkisdómnum eins og formenn þeirra,
Selmer og hans félagar. Munu þeir
hafa skýrt konungi frá, að til vand-
ræða liorfði, og nú mundi ekki annað
ráð vænna úr því, sem komið væri,
en fresta að friða meiri hluta þings-
ins með því að láta undan í nokkru.
Konungur brá við og kom til Kristj-
aníu um hvítasunnuleytið hátíð er
til heilla hezt. J>ar leizt honum svo
á, sem ekki mundi tjá annað, en að
breyta nú til að einhverju leyti. Fékk
hann nú Broch prófessor til þess að
koma nýju ráðaneyti saman. Broch
prófessor er talinn hægrimaður, en
frjálslyndur, vitur og réttlátur; hann
var ráðherra 1872 og sagði þá af sér
einmitt af því, að hann fékk því eigi
ráðið, að stjórnin færi að vilja meiri
hluta þingsins. Hann var því eins
og sjálfkjörinn til þess nú að freista að
koma á samkomulagi milli meiri- og
minni hluta þingsins. Konungur kvaddi
og Sverdrup á sinn fund til viðtals,
en mælt er að Sverdrup hafi í engu
verið tilhliðrunarsamur við konung eða
skoðanii' minni hlutans en haldið fast
fram öllum kröfum meiri hlutans. Hvað
sem hæft er í þessu, þá voru allar líkur
til, seinast þegar fréttist, að Broch
mundi fá komið saman nýju ráðaneyti
þar sem inenn af bæði minni og meiri
hluta þingsins fengju sæti í. Yið þetta
situr nú og vonum vér í næstu út-
lendu fréttum að geta sent lesendum
«Suðra» fréttir um úrslit þessa máls.
Frakklaml. Nú er loksins friður
kominn á í Tonkin og friður saminn
við Sínverja út úr því máli. Svo má
að orði kveða eptir friðarsamþykktun-
um, sein Frakkar hafi bæði töglin og
hagldirnar eða með öðrum orðum ráði
öllu í Tonkin og Anam, en Sínverjar
verða að kveðja varðsveitir sínar á
burtu. Til þess að sleppa hjá her-
kostnaðargjaldi til Frakka, kusu þeir
heldur þann kost, að leyfa Norður-
álfumönnum að verzla í þremur syðstu
löndum sínum, Yunnan, Kuang-Si og
Kuang-Tang. Framganga Frakka 1
þessu máli og endalok þess hafa eigi
lítð aukið virðingu fyrir utanríkisstjórn
Frakka. Og þar af leiðir að stjórn-
inni verður langtum hægra um vik