Suðri - 06.08.1884, Blaðsíða 2

80
ekki eins mikill meðal borgarbúa. En
ofan á petta bafa svo bætzt önnur
vandræði. Flestallir peir, sem efnaðir
eru, hafa flúið burt úr borgunum, en
skilið fátæklingana eptir. Yerksmiðjun-
um hefur verið lokað, öll verzlun hefur
hætt. Menn hafa ekki porað að flytja
matvöru inn í borgirnar, af pví menn
hafa haldið, að peir mundu flytja kó-
leruna út aptur. Menn geta ef til vill
getið sér til, hver vandræði af pessu
leiða í stórum borgum. |>að er eins
og nýr sjúkdómur bætist við. fað er
sulturinn. |>að er haft eptir peim
borgarbúum par syðra, að peir geti
vanið sig við kóleruna og pann ótta
sem hún hefur 1 för ineð sér; en að
kveljast jafnframt úr sulti, pað sé
ópolandi. J>að virðist svo, sem kóleran
breiðist ekkert til muna út um Frakk-
la-nd enn, en aptur á móti er sagt hún
sé farin að stinga sér niður á Rúss-
landi og Ungverjalandi. J>að er haft
eptir I)r. Kock, einhverjum mesta kó-
lerulækni í heimi, að hún muni breið-
ast út um allt meginland Evrópu.
Belgía. í fyrra mánuði fóru fram
pingkosningar, og lauk peim svo, að
frjálslyndi flokkurinn beið fullan ósigur,
svo stjórnin varð að segja af sér og
klerkasinnar (klerikale) komust til
valda. Nú hafa kosningar til öldunga-
ráðsins farið fram, og lauk peim svo>
að nýja stjórnin liefur 17 mönnum
fleira en hinir í öldungadeildinni. Eptir
kosningarnar urðu óspektir bæði í
Brííssel og Gent og urðu menn að
hafa hervörð um kirkjur og kapellur,
til pess að borgarmúgurinn ekki réðist
á pær. Hin nýja stjórn liefur breitt
allri slrólastjórn. Kennsluna í skólan-
um annast nefnd manna, og er hún
kosin bæði af feðrum og mæðrum
barnanna. Kvennfólkið hefur pannig
fengið meiri réttindi en áður. Prest-
arnir vita, hve mikið peir eiga kvenn-
fólkinu að «pakka», segja menn.
Rússland. J>aðan er helzt að frétta,
að rammari skorður hafa verið reistar
við svikum embættismanna, en áður
hafa verið. Ef mikil svik sannast upp
á einhvern embættismann, getur pað
jafnvel varðað Síberíuvist. Hætt er pó
við, ef að vanda lætur, að ekki verði
gott að framfylgja lögunum meira en
miðlungi vel. Sagt er að eitthvert
sundurlyndi sé milli nihilista, og sumir
vilji fara hægra og gætilegra, en hvað
af pví kann að leiða, er enn ekki séð.
Noregur og Svipjóð. J>ar gengur
allt með bezta friði og spekt. Hægri
menn og vinstri menn liafa skipt verk-
um í Noregi. Vinstri menn hafa tekið
við stjórninni og færa nú konungi
pakkir sínar og hamingjuóskir, en
hægrimenn bregða honum um, að hann
hafi sleppt af peim hendinni nauðugur.
Nýlega var reist líkneski Sverdrups
ráðherraforseta í fundasal stórpings-
manna og gramdist hægrimönnum pað
mjög. Hann er sá fyrsti maður, sem
Norðmenn haia sýnt pann heiður í
lifanda lífi.
Daninörk. Konungur vor er nýlega
kominn heim úr baðferð sinni. Estrup
situr enn, en pað er eins og liægri
blöðin sum sé farið að gruna, að hann
muni vera búinn að lifa pað fegursta
af stjórnarárum sínum, og eru farin
að gefa 1 skin, að pað sé bezt hann
fari frá. En um hitt kemur peim ekki
saman, hvort sú næsta stjórn eigi að
vera moderat hægrimenn eða vinstri-
menn. En flest af peim halda pó, að
pað muni ráðlegast, að fela vinstri-
mönnum stjórnina á hendur úr pví
að sé komið sem komið er.
Nýdáinn er hér professor Holmer,
læknir góður.
Bandafylldn. Nú hafa bæði «repu-
blikanar» og «demokratar» valið pá
menn, er peir ætla að lialda fram til
forsetakosninga í haust. « Republikanar»
halda fram manni peim, er Blaine
heitir, til forsetakosninga, en varafor-
setaefni peirra heitir Logan. «Demo-
kratar» hafa valið mann pann, er Cleve-
land heitir, til forseta, en sá, er peir
vilja hafa til varaforseta, heitir Hen-
dricks. Allar líkur eru til að demo-
kratar vinni í petta sinn. Cleveland
hefur bezta orð á sér fyrir mannkosta
sakir, en Blaine er lítt pokkaður,
jafnvel meðal flokksmanna sinna, og
eru allar líkur til, að allmargir af
peim skerist úr liði hans og gefi Cleve-
land atkvæði sitt.
(Aðsent),
J>ó að margt sé rætt og ritað í
hinum sunnlenzku blöðum, er pó fátt
1 peim, sem lítur að landbúnaði, petta
er bændum sjálfum að kenna, til eru
pó peir bændur, sem hafa bæði greind
og pekkingu, og gætu pess vegna sent
blöðunum nytsamar ritgjörðir, er snertu
landbúnað, par með yrðu blöðin skemti-
legri og fróðlegri fyrir almenning, ef
ýmsum uppástungum á nýjum fyrir-
tækjum væri hreift í peim; ég vil nú
með línum pessum vekja máls á pví,
er að mínu áliti er nauðsynlegt, að
bændur stofnuðu lífsábyrgðarsjóð fyrir
kýrnar; allir sjá, hvað nauðsynlegar pær
eru og flestum mun pykja tilfinnan-
legur skaði að missa kú, og pað svo,
að fátæklingar geta ekki keypt aptur í
skarðið, en pað er pó á sumum bæjum
aðalbjargræðið á veturnar, sem kýrnar
gefa af sér. Nú vil eg taka til dæmis að
bændur í einum hrepp, sem hefðu 100
kýr, vildu stofna ábyrgðarsjóð fyrir pær
og legðu í sjóðinn 1 pund af smjöri,
eða meðalverð pess, eptir peirrar sýslu
verðlagsskrá sem hreppurinn er í, pá gæti
fljótt komið styrkur af honum, ef goldið
væri af hverri mjólkandi kú; að vísu
mundi verða að taka á höfuðstólnum, ef
skaðann bæri að á fyrsta ári; pó mundi
verða afgangur, pví kúna sem fellur(
á sjóðurinn, sem annaðhvort væri virt
eða seld. Aptur koma ár, sem engin
kýr fellur, og færi pá fyrirtækið að ná
tilgangi sínum. J>ví fleiri sem kýrnar
eru í hreppnum, pví kraptmeira væri
fyrirtækið; enginn getur hér barið við
fátækt sinni, að leggja til petta litla
gjald, pví ef rétt er skoðað, er pað ekki
annað, en að fá lífgað kúna sína aptur,
pegar hann missir hana. Bændur ættu
að kjósa nefnd, til að semja reglugjörð
fyrir félagið, setja vissan gjalddaga,
kjósa féhirði o. s. fr. Og enda svo
línur pessar með peirri ósk, að fleiri
vildu rita í blöðin uin uppástungu pessa.
Um heyhlöður.
í 12. tölublaði J>jóðólfs stendur
grein ein, sem lýsir nýrri aðferð um
hirðingu á heyi; gæti nú sú aðferð
komizt á, og heppnaðist hér á landý
væri landsmönnum ómetanlegur hagur
að pví, að geta hirt heyið eptir hend-
inni, hverjusem viðrar; að vísu verður
aðflutningur á blautu heyi seinlegri>
'einkum á löngum engjavegi, en hins
vegar eyðir maður miklum tíma við
purkun á heyi, og pað heilum dögum
í óperritíð, og á endanum hirt lítt nýtt
og jafnvel ónýtt fýrir skepnurnar, og
mundu pví heyföng manna verða meiri
bæði að vöxtum og gæðum. En eitt er
pað sem pessari aðferð fylgir, pað eru
heylilöðurnar, pað eru pær, sem mörg-
um bændum er ofvaxið að geta byggt.
pað er auðvitað margir, sem geta pað
efnanna vegna, en hinir eru fleiri; sem
ekki geta pað fyrir fátækt; peir geta
að sönnu komið upp tóftinni með pví,
að sameina vinnukraptana hjá einum
petta árið og öðrum hitt, og par við
mættu peir láta sitja; pá væru engin ráð
fyrir liendi önnur, en að flýja til lands-
drottins og fá styrk hjá honum til
framkvæmdanna upp á pað, að hey-
hlaðan sé gjörð að leiguhúsi, sem leigu-
liði viðhaldi, og gjaldi rentu af peninga
uppliæð peirri, sem landsdrottinn leggur
til. Að mínu áliti ættu hlöðurnar að
vera fleiri og smærri, bæði væri hægara,
að halda peiin við, og líka til pess, að
sem mest væri hirt 1 hlöðuna í einu,
svo ekki pyrfti að handfjatla fang ið