Suðri - 05.12.1884, Blaðsíða 1

Af Suðra koma 3 blöð út
á mániiði. Uppsögn með
3 mán. fyrirvara frá ára-
mótum.
Árgangurinn 34 blöð kostar
3 kr. (erlemiis 4 kr.), sem
borgist fyrir ágústlok ár
bvert.
2.
árg.
Reykjavík 5. desember 1884.
82. bl að.
Vegurmn yfir Kópavogsháls.
Finnirðu að, pá gerðu
það með skynsemi.
í 30. bl. Suðra þ. á. stendur grein
með yfirskript: «Vegurinn yíir Kópa-
vogsliáls». Eg verð helzt að ímynda
mer, að höfundurinn haíi annað tveggja
ekki verið heima eða pá sifjaður, peg-
ar hann var að seinja pessa grein, og
pví gleymt nokkru af peirri skynsemi,
sem hann liefur nóg af og jafnaðar-
lega með ser.
Mér dettur eltki í hug að rýra
pann sóma, sem Chr. Zimsen og aðrir
Hafnfirðingar eiga fyrir veginn yfir
Garðaliraun, en eg er viss um, að
pessi ágætismaður treystist ekki til, og
ekld einu sinni læknirinn sjálfur, að
skapa annan eins grundvöll undir veg
í Fossvogi og er undir veginum í
Garðahrauni. |>að sannast ekki síður
á pví er gera sltal veg, en á öðru,
að pað er annað að byggja á bjargi
en saudi. }>að getur liverjum manni
skilizt, að sá vegur geti verið betri,
sem meira fé er til lagt, og sömuleiðis
sá, sem fullgerður er, en sá, sem ekki
er nema hálfgerður. Mér kemur ekki
beinlínis við að svara fyrir vegagerð-
ina yíir hálsinn, pví pegar eg kom í
sýslunefndina, var búið að leggja veg-
inn yfir liálsinn og urðina norðan í
hálsinum; en hér liggur næst að segja;
Maður, líttu pér nær,
liggur í götunni steinn.
|>essi herra er pó víst kunnugnr öskju-
hlíðarveginum og getur séð af honum,
hvað vatnið eyðileggur árlega, já, livað
einn hríðardagur skemmir; sá vegur
liggur pó ekki í halla sunnan í móti,
er gamall, troðinn og margendurbætt-
ur (árlega) með pví bezta ofaníburðar-
efni, sem til er. Nú sem stendur er
hann pó svo hættulegur, ineð mörgum
götum, sem geta drepið mann og liest
á einu augnabliki, og efamál hvort
nokkur kafli jafnstuttur er eins hættu-
legur úr Reykjavík suður á Reykjanes.
|>ó getur læknirinn ekki skilið, að veg-
ur, sem liggur í skörpum halla sunn-
an í móti, nýlagður (3—4 ára) og ekki
neitt endurbættur, hafi getað spillzt.
Hér er svo læknisráðið, að «sýslu-
nefndin eigi að fyrirverða sig». Góð
væri gamla brúin í Fossvogi, ef liún
ekki væri hlykkjóttari, og pví hefur
hann ekki sagt pað sama við bæjar-
stjórnina í Reykjavík? Ef petta er
boðlegt sýslunefndinni, pá er það líka
boðlegt bæjarstjórninni, pað er að segja,
undir jöfnum kringumstæðum, pörf á
eina lilið og féskorti á hina. Hvað
bleytuna áhrærir, var pessi brú engu
betri en vegurinn norðan í hálsinum í
haust á sumum stöðum og er enn-
«l>að er opt sætur matur á sjálfs búi»’
pað lítur út fyrjr að-blóðið hnfi runnið
lækninum til skyldunnar, pví pegar
hann kemur að Fossvogslæk, lætur
hann bókina aptur og hættir að lesa.
— Um pann part af veginum, sem
mér kemur beinlínis við, er pað að
segja, að hann var ekki hálfgerður,
pað varð ekki veitt fé til hans — pað
var ekki til —. Eg lýsi pað ósatt, að
ekki neitt hafi verið í veginn látið
annað en «mold og mýrarleðja»; pað
verður sannað með vitnisburðum peirra
manna, er að því unnu, að pað var
mörgum dagsverkum varið til að aka
og bera ofan í hann möl og sand,
enda var hann góður fram á haust,
þangað til ótíðin og umferðin skemmdi
hann svona hálfgerðan. Ofaníburður-
inn segir hann sé við hendina; pað
parf að flytja hann 150—200 faðma.
Um stefnuna hefur hann eitthvað
viljað segja, en pað verður ekki annað
en að hún sé ajieit; par verður hon-
um erfitt til sóknar, ef rétt er á haldið.
l>á er pað, að eptir liafi verið skilinn
stubbur, 2—3 faðmar (jafn nákvæmt og
sumt fleira; pað er mikið meira, um
12 faðmar); ef vér hefðum nóg fé og
létum allt ógert, sem gera parf, pá
hefði verið rétt að skrifa eins og herra
læknirinn hefur gert. l>að lítur út
fyrir að hann ekki hafi kynnt sér,
hvað mikið vegafé sýslunefndin hefur
til umráða; í petta sinn voru pað
1000 kr. og undanfarin ár 1400—1600
kr. l>að er óhætt að fullyrða, að pó
vegurinn úr Hafnarfirði inn í Fossvog
væri settur í stand, mundi ekki veita
af 500 kr. árlega til að halda honum
við, og gæti samt skeð, að sýslunefndin
fengi einhverjar slettur úr Reykjavík;
hún er nú orðin peim alvön. — Að
pví til mín kemur, pigg eg ekki það
ráð hans, að fyrirverða mig, og parf
ekki heldur læknisráð sem stendur, en
ætla að brúka mína litlu skynsemi til
peirrar yfirvegunar, að borga ekki í
petta sinn; en gjaldið er á reiðum
höndum, ef síðar verður hart á hurð
knúið; býð honum að endingu að koma
fram ábyrgð á hendur mér ef hann
— treystir sér.
Hvammkoti, ’/«* 1884.
p. Ouðmundsson.
% %
l>ér hafið, herra ritstjóri, gefið mér
kost á að svara þessari grein herra
Jorláks alpingismanns. Svar mitt get-
ur verið stutt; hver sem vill líta á
veginn yfir Kópavogshálsinn getur
skorið úr því, hvort eg segi satt eða
ekki. Eg held pví fast fram, að þeim
peningum er fleygt í sjóinn, sem varið
er til að búa til annan eins veg og er
yfir Kópavogshálsinn, pví hanu er
handarskömm. Séu ekki peningar til,
er alveg meiningarlaust að leggja lengri
vegspotta en efnin leyfa, en sá spotti,
sem lagður er, ætti að vera vandlega
lagður; til hvers er að vera að streyt-
ast við að komast sem lengst og bera
svo úr bítum alveg ófarandi veg. Að
pví er snertir Fossvogsbrúna, pá er
liún sami óvegurinn bæði í bleytu og
í liörzli eins og óvegurinn yfir Ivópa-
vogshálsinn og hefurekkert verið end-
urbætt í mörg ár; aptur á móti er
pað gífurlega orðum aukið, sem herra
1>. segir um Öskjuhlíðarveginn; á hon-
um eru einstöku smáholur, sem sjálf-
sagt ætti að fylla í, væri nokkurt eptir-
lit haft með slíku, en pað er pví miður
lítið.
*/n 84. J. Jónassen Dr.
Hérmeð er úttalað um petta m&l í „Suðra“.
Ritstj.
Reykjavík 4. desbr. 1884.
Ný liif?. 3. oltt. p. á. hefur kon-
ungur staðfest lög um egtirlaun prests-
ekkna frá seinasta þingi, sem sjálfsagt
eigi hafa verið staðfest fyr af þeirri
ástæðu, að beðið hefur verið eptir hinu
nýja brauðamati.
Aðalfyrirmæli prestsekkn a-eptir-
launalaga þessara frá 3. okt. eru, að
prestsekkjur fái í eptirlaun */io liluta
af tekjum brauðanna, minnst 100 kr.,
úr landssjóði ef tekjur brauðanna eru
121