Austri - 04.01.1884, Síða 4

A L ST ÍM

1. árg.]
22
og vondu veðri, optara um langan
veg og optast yfir brattar og erfiðar
heiðar.
Sjaldan ber nokkur nauðsyn til
pessara ferða. Sjaldnast er pað nauð-
synjavara, sem menn sækja í kaup-
staðina á baki sér á vetrum. Ef svo
er, mun pað alloptast stafa af fyrir-
hyggjuleysi bænda að byrgja sig á
sumrum að nauðsynjum fyrir veturinn.
Flestir bændur geta á sumrum fengið
hjá kaupmönnum og flutt á hestum,
allt sem peir purfa til ársins. J>ess-
ar ferðir koma pá af fyrirhyggjuleysi
eða pá af ósið einum. Og í pessum
ósið gera bæði húsbændur og vinnu-
menn sig seka. Til eru peir hús-
bændur, sem pykir gott að geta liaft
vinnumenn sína til pessara vetrarferða,
sem pykjast spara með pví hesta sína,
og hugsa svo að vinnumenn peirra létti
pó af, meðan peir eru burtu, eða að
fæði peirra kosti pó minna. Til eru
líka peir vinnumenn, sem orðnir eru
svo vanir ósið pessum, að efhúsbóndi
peirra sendir pá ekki sjálfur í pessum
erindum, pá bjóðast peir til pess að
bera fyrir aðra.
I fleiru tilliti er ósiður pessi
skaðlegur.
Eyrst og fremst er peim tíma
nær pví til. ónýtis eytt, sem gengur
til pessara almennu vetrarferða. Miklu
parfara væri pví húsbændum að hafa
vinnumeun sína stöðugt heima, og láta
pá betur stunda heimilisstörf, hirða
um fé og aðra gripi í húsi og liaga,
drýgja áburð og eldivið, aka á tún,
draga hey og tað til húsa heim, vinna
að allskonar ullarvinnu með konum,
starfa að smíðum, ef peir eru til pess
færir. og yfir höfuð ljiika af öllum
verkum sem vinna má að vetrinum,
að pau tefðu ekki fyrir, pegar atvinnu-
timi byrjar á vorin. Éngan tima parf
maður iðjulaus að vera, pótt að vetri
sé. Iðjumaðurinn hefur ætíð nóg að
vinna. Sá vinnutíini, sem niður er
sleppt með vetrarferðunum. mundi pví
talsvert af sér gefa, ef honum væri
rétt varið.
Enn fremur auka pessar vetrar-
ferðir skuldir manna að mikluni inun.
J>á er sókt í kaupstaðinn mest af
munaðarvöru, sem.bændur geta lcomist
af án. þá er sá skuldahnútur riðinn,
sem sumir eiga orfitt með að leysa á
sumrum, pegar peir ætla að taka út
nauðsynjar sínar. Á ferðunum sjálfum
lærist lika sumum óregla, og hins parf
ekki að geta, að stundum hlýzt illt af,
pegar kúturinn er opnaður heima.
Að endingu svipta pessar ferðir
suma heilsu og stytta jafnvel líf peirra.
J>ví má nærri geta, hversu skaðlegur
baggaburður er fyrir alla og pó eink-
um fyrir unglinga í uppvexti. Eg hef
líka pekkt fleiri menn, sem eg veit
með vissu að pessar vetrarferðir eptir
pungum böggum hafa kippt úr vexti
og proska. Maðurinn er ekki skapað-
ur til pess að bera byrðar, og pví
verður aldrei álitið annað en óhæfu,
að brúka mennina til pess, sem for-
sjónin hefur beinlinis ætlað hestana til.
Austfirðingar ættu pví að hætta
peim ósið, að brúka sig sem á burð-
arklára. Jpótt svipaðir ósiðir séu ann-
arstaðar á landinu t. d. í lieykjavík,
par sem konur liafa til skamms tíma
verið hafðar til pess, að bera vörur
af bryggjum upp í vöruhús og úr peim
fram á bryggjur. í stað pes að hafa
til pess vagna eins og nú á sér stað
23
í allflestum kaupstöðum á Norður- og
Austurlandinu, pá er pessi bagga-
burður eigi betri fyrir pað. Manns-
aflið er talið 6 til 7 sinnum dýrara
en hestaflið. |>essvegna ættn menn
að nota hestana til alls pess, sem
hægt er með peim að vinna, og al-
drei leggja á sjftlfa sig pungar byrð-
ar nema brýn nauðsyn bæri til.
Ávítull.
MANNALÁT.
— Slisför. Stúlka vaxin, Guðrún
Ólafsdóttir að nafni, frá Hánefsstöð-
um liér í sveit drukknaði í á. Hafði
hún verið geðveik í seinni tíð.
F11É T T 111.
— Tíðarfarið. Sama öndvegistíðin.
Eevndar gjörði hret um Jólaleytið, en
milli Jóla og Nýárs hlánaði með hita
vestan vindi og blíðu; varð öríst með
sjó fram. Má telja víst að allstaðar
séu nú nægir hagar hér austanlands.
— Afli er hér á Seyðisfirði lítíll
eða enginn, en sagt er að í austur-
fjörðunum muni vera afli, efbeitaværi
og til gæfi — Síldarvart varð íMjóa-
firði fyrir Jólin, fékk einn maður 400
í lagnet.
— Póstur enn ókominn. Hvað skyldi
verða ártalið, pegar póstarnir á Islandi
koma á réttum degi?
* SMÁYEftJS.
— „Hvað munduð þér gjöra“ spurði kenn-
ari læknisefni „ef maður springi í lopt upp
af púðri?“ Ég biði þangað til hann kæmi
niður aptur“ svaraði læknisefnið.
— Eínhverju sinni kom Hinrik 4. Frakka-
konungur til bæjar eins, og ætluðu þá þorps-
búar, sem venja er til, að flytja konnngi fagn-
aðar tölu; en um leið og ráðherrann, er flj-tja
átti töluna , byrjaði, tók asni að rymja svo
hátt að eigi hayrðist til ræðumannsins;
ráðherrann hvessti róminn, en asninn gjörði
slikt hið sama og rumdi æ því meir oggekk
svo um stund að hvor kepptist við annan;
þá mælti konungur,: xGóðir hálsar, tali eigi
nema eimj i einu, svo ég heyri hyað þið
segið“.
— Eitt sinn var fundið að því við bónda
nokkurn að hann hefði ekki tekið ofan i kyrkj-
unni, er presturiim blessaði söfnuðinn. Bónd-
inn svaraði: „Hafi nokkurt lið verið í bless-
uninni, hefur hún vist komizt gegnum hattinn1*
— Einn af gæðingum Filippuss konungs í
Makedóníu réð honum að reka mann nokk-
urn í útlegð, er talað hafði iilt um hann
„pað væri faliegt11 mælti konungur, „svo hann
gæti farið um viða veröld og talað illt um
mig“.
Spikfeitur vinsali sagði eitt sinn við
drykkjumann, sem var vauagestur hjá honum;
[nr. 1.
_
„Hefðir þú aldrei drukkið vín, þá hefðir þú
getað verir stórbóndi11. „Og hefðír þú aldrei
selt vín, þá hefðir þú líklega verið fjósakarl
hjá mér“, svaraði hinn.
Auglýsingar.
Nýir karlmannssöðlar (hnakkar),
— að öllu leyti vel vandaðir — eru
til sölu hjá
Sigurði faktor Jónssyní
á Yestdaiseyri.
Hér með gefst til vitundar, við-
skiptavinum herra kaupmanns H. E.
Thomsens, ásamt peim, sem kynnu að
hafa í hyggju að verzla við hann næst-
komandi sumar, að nægar byrgðir
verða hér við verzlan hans í vetur af
matvöru, svo sem: Eúg, Bánkabyggi
og Hrísgrjónum, sömuleiðis töluvert
af borftvið, mest allan í ’núsi geymd-
ann yel purrann, og svo nokkuð af
fiestum öðrum vörum.
Vestdalseyri, 28. des. 1883.
fyrir hönd H. E. Thomsens.
Bjarni Siggoirsson.
______________1 Kr. 50 Au
Hjá undirskrifnðnm fást pessar
bækur: Alpingistíðiudi fyrir p. á. á
3,00. Kvæði úr æfintýri 0,20. Hom'
öopapieh liekningípbók 4.00. HjÚkr-
unarfræði 1,00. Agrip af mannkyns-
sögunni (ágætt handa barnaskólum)
0,50. Eáðgjafasögur 0,70. Stalrófs-
kver Jóns Ólafssonar 0,50. Svanhvít
1,50. Forskriptir Gröndals 0,50. Sæ-
mundur fróði 1,50. Hjálmars kvæði 1,00.
Eæða eptir dómkyrkjuprestinn 0,20.
Eæða eptir séra M. Ándrésson 0,25.
forlákskver 2,00. Sagan af G. Orms-
tungu 0.70. Sagan af Droplaugarsonum
0,50. -Sagan af Gull-J>órir 0,70. Hinar 2
ágætu forn-indversku sögur: Sakuntala
0,70 og Sawitri 0,55. Lear konungur
1,00. Hamlet 1,60. Machbeth 1,00.
Vestdalseyri, 20. des. ’83.
Sigí'ús Magnússon.
1 Kr.
Fundizt hefur hér nálægt Yest-
dalseyri lítið hulstur; í pví var gull-
hringur og hárlokkur af kvennmanni.
Sá, sejn getur sannað eignarrétt sinn
á pessu, með pví að lýsa rétt hulstr-
inu, stöfum tveimur, sem grafnir eru
á innanverðan hringinn og lit á hár-
lokknum getur vitjað pess hjá undir-
skrifuðum mót sanngjörnum fundar-
launum og borgun fyrirpessa augl.
Vestdalseyri, 21. des. 1881.
Björn Halldórsson.
1 Kr. 25 Au.
Afgreiðsla „Austra41 er li.já Sig.
í'aktor Jónssyni á Vestdalseyri.
Ábyrgðarmaður: P. Vigfússon cand. phil.
Prentari: Guðin. Sigurðarson.