Austri - 03.09.1884, Blaðsíða 3

1. árg.J
AUSTliI.
[nr. 20.
235
ur eins og J. síðungur. Hún var að
drekka og slarka í alla nótt og gæð-
ingar kennar með, svo prestskonan gat
engan dúr sofið. Fyrir bragðið reifst
allt, og prestur flutti og ætlaði að
snúa sér til línunnar. ]pó beld ég
verði ekki af pví. Eg var í dag
við hámessu og nú aptur við kvöld-
messu. Hvorki eru klerkar bér í múk
né messuklæðum og ekki tóna peir
eitt orð. Konsert var úti fyrir glugg-
um okkar núna og leikið á bljóðfæri
til að skemmta vesturförum. Einn bélt
yfir oss tölu.
21. júlí. Eg er nú að bugsa um
stöðu okkar. [>ó ekki merkist annað
en að menn séu oss góðir, finnur mað-
ur pó að bann er mjög ófrjáls í raun-
inni, að minnsta kosti finnur sá til
pess er vanur er að lifa sem frjáls
bóndi á íslandi. J>ó hægt sé farið,
finnur bann pó að hann hefur einungis
að gjöra að blýða eins og hestarnir,
sem ganga bér fyrir vögnunum. En
svona verður pað alla leið. Æ! mér
leiðist pettta líf og a . . . . skröltið
á götunum sem aldrei linnir frá kl.
5 á morgnana til kl. 12 á nóttunni.
Við erum lika í verstu götunni sem
liggur eptir endilaungum bænum með-
fram ánni norðanvert. Skipin liggja
pétt hvert við annað meðfram öllu
bólverkinu, allt 'gufuskip af öllum
stærðum í allskouar myndum, sem dag
og nótt er verið að ferma og afferma.
Gfufulestirnar ganga dag og nótt yfir
pvera ána og gegn um húsin ofarlega
og yfir pverar göturnar. |>aðernokk-
uð geigvænlegt að sjá gufuvagnalest-
irnar pruma yfir böfði sér. — Kl. 8
e. m. Allanlínu agentar komu áðan
til að heimta fargjöld manna og gefa
farbréf. J>á kom upp að ekki voru
allir peningásterkir. H. okkar frá
Dölum vantaði 60 kr. til að komast
alveg til Minnisota, en pangað er dýr-
ara en til Winnipeg. |>að sem vant-
aði gátum við sira J. fengið menn er
fara sömu leið til að lána honum. En
pað er ekki nóg; landleiðina í Ame-
ríku verður maður að fæða sig sjálfur,
en til pess hefur hann engan eyri. 2
úr |>bigeyjarsýslu höfðu ekki nóg í
fargjaldið og urðu að fá lán. p>að
parf áræði til að fara pannig til Ame-
ríku, að pegar pangað er komið sé ekki
einn eyri í eigu manns. Peningum
held ég við f'áum skipt í skrifstofu
Allanlínunnar að sléttu eða án pess
peir verði feldir. Earið er að bera
á innvortisvesöld eða magaveiki í sum-
um, einkum börnum, en „Brama“ er
ótæpt brúkaður, liann fékkst nógur í
Færeyjum, og virðist skána við hann.
Að öðru leyti una allir vesturfarar
allvel hag sínum enn.
22. júlí. Hana nú. Agent kem-
ur og gefur til kynna að kl. 9 á morg-
un eigi að fara á stað með skipi línunn-
ar til Bostou. All tátjá og tundri með að
236
J skipta peningum, kaupa í búðum
og fi.
AÐVÖKLN.
Ekki ætti að purfa að minna menn
á hverri meðferð fólk pað hefur opt
orðið að sæta, er héðan af landi hefur
farið til Yesturheims — parf eigi lengra
að fara en minnast vistar peirrar,
sem vesturfarar höfðu í fyrra á hrossa-
skipinu Craigfort — Sú meðf'erð var
svo léleg, að vart mundi boðin nokk-
urri menntaðri pjóð. Yar pað fylli-
lega yfirvöldum vorum til minnkunar,
að leyfa samvizkulausum gróðamanni
að nota sér pannig pörf íslendinga,
par sem pau pó hafa veð í höndum til
pess að herða að línunum með að halda
orð sín og geta pessvegna neytt pær
að flytja fólk sem m e n n en ekki
sem hesta eða aðrar skynlausar
skepnur.
Nú hefur Allan-línan enn að nýju
haft annað gróðabragð í f'rammi við
vesturfara, sem sjálfsagt ekki varðar
við lög, og sem Vesturf'arar jaf'nframt
mega kenna sjálfum sér.
Allan-línan auglýsir að hún flytji
f'ólk til W i n n i p e g f'yrir 169 kr.
petta pótti kostaboð og stórum betra
en verið hefur — sem eflaust má pakka
keppni Anchor-línunnar — en svo
liugsuðu menn ekki út í pað, að margir
ætluðu aðra leið og pótt skemmri væri
en til Winnipeg, pá var línan eigi
bundin við petta loforð sitt nema peir
færu til pessa bæjar. — Enda reynd-
ist petta svo. Vesturfarar höf'ðu goldið
hér 20 kr. í innskriptargjald. TilEng-
lands urðu peir að fæða sig sjálfirog
borga 36 kr. fyrir misjafna vist á póst-
skipinu danska. Svo er til Englands
kom — fyr hreifði línutetrið pví ekki
— pá urðu peir, sem ekki fórn til
Wiimipeg að bæta 40 krónum við
hinar 113, sem eptir stóðu af hinni
fyrst um sömdu upphæð. Ætli Allan-
línan hafi ekki náð sér parna dálítið
niðri fyrir niðurfærsluna á fargjaldinu?
Sumir kynnu nú að álíta pað
brögð og ginningar af agentum að
nef'na að eins einn bæ og miða við
hann fargjaldið, en setja pegar áleiðis
er komið og línan er búin að klófesta
vesturfara fargjaldið upp að svo mikl-
um mun enda við p á er fara s k e m m r a
en til hins tilteknn bæjar — En nú á
pessum síðustu og verstu timum mun
hver sá bezt staddur sem sjálfur
veit f'ótum aínum f'orráð — Enda haf'a
máske agentar svarað svo langt sem
peir voru spurðir eða vissu — Ég ræð
pví öllum er vestur fara, að peir
heimti skrifiega fiullvissu af' agentum
237
fyrir pví hvað ferðin kostar a 11 a
leið pangað sempeirætla. J>ar eð ég
sé nú líka að Anchor-línan er farin að
miða fargjald sitt við Winnipeg, væri
f'róðlegt að vita hvað pær heiðruðu
línur selja farseðil til höfuðbæja Minni-
sota, Dakota og hinna annara norð-
lægu Bandarikja, pangað, sem svo
margir landar hafa sókt og sækja.
J>essa bendingu vona ég að vest-
urfarar taki til íhugunar áður en peir
skrif'a sig hjá agentum. Með pví er
byggt fyrir að línurnar geti boðið peim
neina afarkosti í ókunnu landi, sem
peir vejrða nauðugir viljugir að ganga
að, ef peir vilja halda fé sínú og
komazt ferða sinna.
(x. S.
FllÉTTIli.
— Útlendar fréttir til júlíloka. p. á.
Mestum tíðindum sætir að kólera
hefur gengið júlímánuð allan i stærztu
borgunum á suður-Frakklandi Mar-
sielle og Toulon og víðar par syðra.
Hefur mikil neyð orðið að sóttinni;
hafa margir lagzt í henni; óttinn fyrir
henni verið afarmildli, og menn hafa
púsundum saman fluttzt burt úr borg-
uuum til að forðast hana. Verkl'öll
hafa orðið mikil, og bágindin af'skap-
leg meðal alpýðu. Hafa hinum nauð-
líðandi víða komið gjafir að frá Frakk-
landi. |>ó hefur sóttin ekki verið mann-
skæð eptir pví sem pess konar veiki
lief'ur að undanförnu verið: dánir úr
henni er síðast fréttist ekki yfir 2000.
En pví veldur hreinlæti og allur
betri aðbúnaður nú en áður að kólera
er nú miklu ómannskæðari. J>ó stend-
ur mönnum svo mikill ótti af' henni
að í einum bæ á suður-Frakklandi,
pangar er veikin var nýkomin, urðu
nokkrir menn æðisgengnir. Víðast
hvar í Norðurálf'unni er mikill viður-
búnaður hafður til að gera hana ó-
hættari ef hún nær að útbreiðast; pó
er mestur viðurbúnaðurinn í Frakklandi
sjálfu og peim löndum er næstliggja.
Veikin var í engri rénun er síðast
fréttist, en liafði pó ekki útbreiðzt
nema um nokkrar borgir sunnarlega
á Frakklandi. Læknum ber ekki sam-
an um, hvaðan kólera pessi hafi fiuttzt
til Nerðurálf'unnar. Ætla sumir pótt
f'ærri séu að hún hafi myndast sem
önnur landfarsótt á Frakklandi áh
pess að berast pangað svo sem f'rá
Egyptalandi eða Tonkin.
I Noregi, par sem vinstri menn
eru komnir að völdum með gainla
Sverdrup, er mesti úlfapytur meðal
hægrimanna, par sem nú skuli í stjórn
pesshlíta rúðum offrelsismanna. Hrópa
peir alla pá er urðu til pess að skipa
hið nýja ráðaneyti með Sverdrup og
segja að, með pví að gefa kost á sér í
ráðýneytið, hafi peir pegjandi sampykkt