Austri - 21.02.1885, Blaðsíða 1

1 8 85.
2. ár:
Seyftisflrði. laugardag 21. febrúar.
Nr. 3
Útlendar fréttir.
(Að mestu leyti eptir „Suðra** eptir
fréttaritara haus í Kaupmannahöfn 8.
nóvember 1884)
— Eugland. |>ingið var sett 23.
okt. svo nú er mannfundum lokið um
hríð. Efst á blaði sem ágreinings-
efni milli hinna pólitísku flokka eru
kosningarlögin, sem staðið hafa fullt
ár á dagskránni. |>að er talið víst,
að neðri málstofan muni sampykkja
kosningarlögin innan skamms, en hvað
lávarðarnir gera og hvað um páverð-
ur framvegis, er óljóst. Foringjar
peirra og hinir mestu andvígismenn
hins núverandi ráðaneytis eru peir
Salisbury lávarður og Northcote og
hefur einkum pótt kveða að fram-
göngu hins fyrnefnda á hinum póli-
tísku ferðum hans í sumar um landið
og pykir pví líklegra að hann verði for-
maður Torymanna, ef peir ná völdum
bráðlega. Talað er um að auka sjóher
Engla. Að sönnu liafa peir meiri
sjóher en nokkur önnur pjóð í heimi,
enda purfa peir mest af öllum pjóð-
um á honum að halda; Frakkar ganga
peim næstir. Blaðið Times flutti hér
um daginn grein um Slésvík og ósk-
aði pess, að þjóðverjar gæfu Dönum
aptur Norður-Slésvík. Greinin fékk
pungar viðtökur á jðýzkalandi. Frá
TILEÆÖlfl.
(Lauslega snúið.)
(Framhald.)'
Majórinn tók að bifast af rök-
senidum yfirdómaraus. Að vísu var
hann allt af sannfærður um að gest-
ur hans væri enginn annar en Hermann
Edlich, en að hinu leytinu bar svo
margt undarlegt við á vorum dögum,
og af pví að myndin var svo lik hon-
um, gat . . . en honum datt ráð
ráð í hug.
„Hafið pér, herra yfirdómari, rann-
sakað farangur hans?“
„Eg var að pvi, er pér komuð“.
„Haldið pér áfram; maður getur
ef til rill orðið margs vísari af pví“.
Egyptalandi er ekkert greinilegt að
frétta. Stundum er sagt að Gordon
liði allvel, og er pað sennilegast, og
á milli að hann hafi gefizt upp og
Madhíinn hafi tekið Khartum. Allar
líkur eru til pess að Stewart ófursti,
sem var með Gordon par syðra, hafi
verið drepinn með svikum. Wolseley
hershöfðingi var kominn suður til
Dongola.
— f ýzkaland. Bismarck hefur boðið
stórveldunum til fnndar í Berlín, til
pess að ræða um Yestur-Afríku og
mál hennar og líður líklega eigi á
löngu pangað til hann kemur saman.
19. okt. dó Vilhjálmur hertogi í Brúns-
vík um 78 ára gamall. Látinn er og
landgreifinn af Hessen, bróðir Dana-
drottuingar.
— Rússlaiul. Nýlega voru 14 bylt-
ingamenn fvrir dómi í Pétursborg,
fyrir að hafa tekið pátt í ýmsum hryðju-
verkum byltingamanna á Rússlandi;
8 dæmdir til hengingar og 6 í fangelsi.
Eins og kunugt er hafa stúdentarnir
á Ilússlandi tekið mikinn pátt í um-
brotunum par hin síðustu 10 ár. Við
nálega alla háskóla á Rússlandi er
stúdentum bannað að halda fundi eins
og tíðkast í öðrum löndum, og eins
og við er að búast hefur mótpróalöng-
un peirra vaxið að pví skapi, sem að
peim er kreppt. Nú hefur pessi mót-
prói brotizt út við tvo háskóla. Ann-
„Öldungis ekki“ svaraði vfirdóm-
arinn. „í>að virðist að vísu sem Ed-
lich hafi átt petta koffort. Nobiling
hefur náð pví á einhvern hátt. svo
hann ætti pví hægra með að kalla sig
Edlich“.
„En hvar er pá Edlich?“ spurði
majórinn í hreinustu vandræðum.
„Máske myrtur“ svaraði yfirdóm-
arinn ofur rólega, „en pér verðið að
afsaka mig um stund, réttarhaldið
byrjar von bráðar; ég skal láta vður
vita seinna í dag, komi eittbvað fyrir
sem ég get ímyndað mér að pérviljið
sérstaklega fá að vita“.
Majórinn skildi við Heinert í
skrítnu skapi. Honum fannst hann
stöðugt fullviss um að yfirdómaran-
um skjátlaði, og pó var hann í efa.
Myndin líktist Edlich og var pó mynd
af Nobiling. Hvernig liggur í pessu?
sagði kar.n við sj 'Tfan sig; hann var
ar peirra. háskóla er háskólinn í Kiew.
Stúdentarnir gerou upppot, af hverj-
um ástæðum er ekki getið, og afleið-
ingin varð sú, að 1500 stúdentar voru
reknir frá háskólanum; háskólanunx
var siðan algjörlega lokað og peir, er
reknir voru, fá ekki að halda frain
námi sínu við nokkurn annan háskóla
í Rússlandi. J>ó Rússland hafi eigi
átt góðu að venjast, pá hefur pó ann-
að eins ekki komið fyrir í langan ald-
ur. Hinn háskólinn er háskólinn í
Moskow. Stúdentarnir ætluðu að
halda fundi í háskólagarðinum, um
hvað vissu menn ekki; enpegarpang-
að kom er peim vísað á burt og bann-
að að halda fundinn. Af pessu risu
óp og hávaði. Háskólakennararnir,
sem við voru, reyndu til að sefa stú-
dentana, en peir svöruðu peim með
óhljóðum og héldu síðan burt. Flokk-
urinn nam staðar við prentsmiðju há-
skólans og kastaði grjóti á gluggana.
Lögregluliðið kom til og vildi sefa ó-
spektirnar, en pað tókst pó ekki fyrr
sjálfur lögreglustjórinn kom til. 110
manns voru teknir fastir og par á
meðal allmargar konur, er iðkuðu nám
við háskólann. f>að virðist vera ná-
lega samhljóða dómur í Norðurálf-
unni, að stjórnarsnið pað. sem nú er
á Rússlandi, sé óhafandi og að sögu
hafi aldrei verið önnur eins umbrot i
hugum manna á Rússlandi eins og
ógnarlega eymdarlegur á svipinn, peg-
ar hann borðaði. svo kona hans spurði
hann hvort honum væri illt.
Hann sagði nú frá viðtali peirra
Heinerts. Kona hans hélt fast með
yfirdómaranum, en Anna á móti,
og sagði hann færi að ekis og asni.
Majórinn var ýmist með konu sinni,
ýmist með Önnu, og loks réð hann
af að finna föðursvstur Edlichs. Konu
hans datt pá fyrst í hug að hún hafði
lofað Edlich að senda hraðboða til
hennar; en nú purfti pess pá eigi.
]j>egar staðið var upp frá borðum
fór majórinn af stað, kona hans tók
sér miðdegis-dúr og Anna fór of'an í
garð til að lesa, en hafði pá einhvern-
veginn enga lund til pess. Hún byrj-
aði að vísu, en hugur hennar hvarfl-
aði allt af til Edlichs. J>að var að
nokkru leyti henni að keuna að Edlich
poldi öll pessi ópægindi. Hefði húu