Austri - 26.07.1886, Qupperneq 4

Austri - 26.07.1886, Qupperneq 4
76 ur til ríkiserfða en hann var vitstola og liafði verið svo lengi og engin von um að hann fengi vitið aptur; hann var pví ekki álitlegur konungur og mun verri en Loðvík. Föðurbróðir Loðvíks heitir Luitpold. Hann var pá næstur til að erfa hann. Hann er 65 ára gamall. Nærri pví fyr en nokkurn varði kernur frá honum aug- lýsing með nöfnum allra ráðgjafanna á, um að konungurinn sé vitstola og hann taki pess vegna að sér stjórnar- störfin. |>jóðin tók pví með pögn og polinmæði. Menn voru gjörðir á fund Loðvíks konungs til pess að segja hon- um tíðindin, en hann hjóst til varnar og lét taka formann sendiferðarinnar fastann. Ekki verður betur séð en að hann hafi verið algjörlega með fullu viti um pær mundir. Svo voru her- menn sendir til hallarinnar og kon- ungur handsamaður og fluttur til hall- ar peirrar er Berg heitir við Starn- bergervatnið. Nú var konungur með fullu viti. Hann sá að völdin voru af honum tekin með valdi og hann mundi aldrei ná peim aptur og réði pað pví af að ráða sér bana. Hann gjörði ýmsar tilraunir til pess, en menn grunuðu hann um hvað honum byggi í brjósti og gættu hans hvar sem hann fór. Gfeðveikinda-læknir Gudden að nafni fór með konungi hvar sem hann fór, en auk pess voru gæzlusveinar í hverju horni. Gudden pessi hafði verið formaður í nefnd einni er í voru tómir geðveikinda lækn- ar, og hafði hún lýst pví yfir að kon- ungur væri vitstola. |>að er pví skilj- anlegt að konungi væri ekki hlýtt í huga til hans. Á hvítasunnukvöldið 13. júní höfðu peir konungur og Gudden farið út að ganga meðfram Starnbergervatninu. Eptir ósk konungs voru ekki fleiri menn með. J>egar langur tími var liðinn fór menn mjög að lengja eptir peim og var páHarið að leita. Eptir nokkurn tíma fundust peir í vatninu báðir örendir. ]>að er að sönnu eng- inn til frásagna um hvernig viðskipti peirra hafi verið', en af sárum peim sem voru á líki Guddens pykjast menn geta ráðið að konungur hafi grandað honum í vatninu og siðan drekkt sér á eptir. Líf pessa kontlngs er eins og æfintýri frá upphafi til enda. jpegar konungurinn var látinn og pað svo sviplega, mæltizt víða illa fyr- ir pví að völdin voru af honum tekin, en einkum fyrir pað, hvað hart hann hafi verið leikinn. |>ó hefur pað auð- sjáanlega engar sögulegar afleiðingar. Nú var Otto konungsbróðir, vit- lausi maðurinn orðinn konungur; prins Luitpold hefur náttúrlega stjórnina á hendi. Sennilegt er að pvíverðikom- ið svo fyrir að Otto segi af sér völd- unurn og prins Luitpold verði kon- ungur í Bayern áður en langt um líð- ur. Luitpold prins hefur haft orð á ' sér fyrir að draga taum kapólska flokksins í Bayern. Sakir hinna miklu æsinga í verk- mannaflokknum í Bandaríkjunum og óeyrðum peim, er brytt hefur á í Chikago hefur stjórnin í Washington ákvarðað, að beita skuli lögum peim viðvíkjandi útflutningum, sem fyrir skömmu eru sampykkt ogfylgja peim stranglega fram. Af pessu leiðir, að hér eptir verður erfiðleikum bundið að fiytja til Bandaríkjanna. I ástæðun- um fyrir lögum pessum er pað tekið fram, að Bandaríkin séu orðin nægi- lega skipuð af fólki, svo að allurinn- flutningur, einkum iðnaðarmanna og peirra, er jarðrækt stunda, sé eigi ein- ungis óparfur heldur beinlínis skað- legur fyrir landið. Bandaríkin hafi nægan mannafla til að yrkja landið og í sérhverri iðnaðargrein sé nógur vinnukraptur, nógur dugnaður og kunn- átta. Ipróttamenn og vísindamenn eiga jafnan að hafa frjálsan aðgang að landinu. |>að er skírt fram tekið í lögum pessum, að hver sá úr Banda- ríkjunum, er stuðlar að innflutningi iðnaðarmanna og jarðyrkjumanna frá öðrum löndum skuli sæta hegningu, hvort sem pað eru félög, skipstjórar, útflutningsstjórar eða bændur. Fyrir brot gegn lögum pessum er ákveðin sekt frá 500 til 1000 dollars (pað er hér um bil 1875—3750 kr.); og til pess að enginn geti afsakað sig með pví, að hann pekki eigi lögin, eru pau send út svo púsundum skiptir víðs- vegar um allt landið. Ein undanpága er í lögum pessum fyrir pá innflytj- endur, er skyldmenni eiga í Banda- ríkjunum, sem vilja taka pá á sína vegu er peir koma pangað. (Bergensposten). S m á v e g i s. 4. Hampræktin. Neumann Spallart telur til, að lönd pau sem talin eru upp hér á ept- ir gefi af sér af hampi: Rússland . . . . 240 milj. punda Ítalía . 180 — — Ungverjaland . . 86 — — Frakkland . . . 84 — — Austurríki . . . 36 — — |>ýzkaland . . . 34 — — I öðrum löndum Norðurálfunnar, afraksturinn lítilfjörlegur. En i öðr- um heimsálfum gefa Philippieyjar í Austur-Indíum mikið af sér; pað er nefndur „Manila-hampur“. Eigi er hampur til útflutnings að mun hér í álfu nema í Rússlandi og á Ítalíu. Mest er keypt af hampi í Englandi. I þýzkalandi er mikið innflutt af hampi og pó eigi alllítið út líka. 5. Jute-jurtin. I Norðurálfu vefa menn úr henni sumpart óblandaðri sumpart blandaðri við baðmull, lín og silki, ábreiður, gluggatjöld, húsbúnað ýmsan o. fl. 1882—83 fluttist af pessari jurt frá Austur-Indlandi (p. e. Bengal, sem er sá eini staður í heimi, sem svo mikið af jurtinni vex á að húp er tiutt út) meir en 10 milj. vætta. Er pað geysimikið í samanburði við pað, sem áður var. En árið 1828 voru alls 364 vættir af óunninni Jute fluttar út (62. punda sterlings virði = 1116 kr.). En meðan á Krímstríðinu stóð, pá hindraðist hampútflutningur frá Rúss- landi. |>á fór jute fyrst að fá nokkra pýðingu fyrir Norðurálfubúa. pó liðu enn nokkur ár áður en vara pessi ruddi sér algjörlega til rúms. en eigi flytzt öll Jute frá Indlandi til annara landa, allmikið er unnið í land- inu sjálfu og spillir jafnvel fyrir hin- um enska varningi af sama tagi. Eink- um eru orðnir algengir um allt sekk- ir indverskir, er búnir eru til úr Jute. Ameríkumenn staðhæfa, að í suður- fylkjunum, sé skilyrði pau öll, er purfi til að jute-jurtin geti prifist par, eins og í Bengal. Samt hafa menn eigi nema að eins reynt pað par enn. Maður nokkur kapólskur hafði vegna heilsu sinnar fengið leyfi til pess, að mega borða kjöt flm föstuna. Páfinn, sem komst á snoðir um petta, gjörði honum áminningu fyrir pað að rækja eigi föstuna. Maðurinn svar- aði: „Eg fullvissa yður um pað, hei- lagi faðir, að hjarta mitt er alveg kapólskt, en eg verð að játa, að eg hef lúterskan maga. — Einu sinni spurði prestur ein- falda stúlku að pví í kirkjunni, hvaða laun hún ætti skilið fyrir syndir sin- ar. „Eg á engin laun skilið fyrir pær svaraði stúlkan; „hingað til hef eg syndgað fyrir ekkert og heimta heldur ekkert fyrir pað“. Prestur nokkur spurði unga stúlku meðal annars: „Hvar í manninum heldurðu að vitið sé Imba mín? — Prestur spurði aptur: heldurð’ að pað sé í höfðinu á mér?“ Stúlkan anz- aði: „Ekki veit eg hvarpaðer ípeim, sem spyrja svona heimskulega“. — Prestur nokkur spurði börnin: „Getið pið sagt mér hvað pað pýðir að vera heilagur“. Piltur sem var ungur og tötralega búinn svaraði: „|>að er að vera hreinn innan“. — ]>egar ferðamaður einn sá ána Kín í fyrsta sinn, æpti hann hástöfum af fögnuði og sagði: „Hamingjunni sé lof, að eg hefi nú fengið pá ánægju að sjá pað vatn, sem hið ágæta Rín- arvín er búið til úr. Abyrgðarm.: S i g u r ð r J ó n s s o n. Pr e n t a r i: Baldvin M. Stephánsson.

x

Austri

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Austri
https://timarit.is/publication/120

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.