Austri - 10.06.1887, Blaðsíða 4

32
uninni í, pví pað væri sannarlega að
raisbjóða lesendunum.
Eg ætla fyrst að svara spurningu
höf. um pað, hvort pað séu betri eða
lakari bændurnir, sem hafa sömu skoð-
un og eg um Eyðaskólann.
J>að eru allir bændur hér eystra,
sem nokkuð hugsa um skólann, og
ekki eru blindir af hlutdrægni við
skólastjórann. — Höf. hefur, sem von
var, ekkert getað sagt skólanum til
afsökunar, og pví hefur hann tekið pað
ráð að reyna að telja mönnum trú um
að petta væri ódrengileg persónuleg
áreitni við Guttorm, frá minni hendi.
En pað vita víst allir nema pessi höf. að
nú eru liðnir peir tímar, pegar stjórn-
endur og umsjónarmenn almennra
stofnana, póttust hafnir yfir pað að
fundið væri að gjörðum sínum, og á-
litu pað sama og ærumeiðing ef talað
var um slíkt opinberlega. J>að vita
víst líka allir nema pessi höf. að ef fund-
ið er að stjórn á stofnun sem ef al-
mennings eign, og sem er að stranda
á pví blindskeri að sá sem á að stjórna
henni hefur ekki hæfileika til pess,
pá er ekki hægt að finna svo að, að
ekki sé talað um manninn sem stjórn-
ina hefur á hendi. Af pessari ástæðu
,hefi eg beinst að skólastjóranum á
Eyðum, en alls ekki af pví eg vildi
lýta hann persónulega. Eg ann hon-
um alls sannmælis, og virði hann sem
góðan dreng, en með góðum búmönn-
um get eg ekki talið hann. Mér datt
ekki í hug að segja pað í háði um
hann, að hann væri hvers manns hug-
ljúfi pví pað er eins alkunnugt hér
eystra og víðar, eins og pað að hann
er ekki búmaður. En höf. hæð-
ir Guttorm sjálfur svo meinlega og
ódrengilega er hann segir pað um
hann á prenti að hann sé með betri
búmönnum, á sama tíma sem pað er
orðið héraðsfleygt að féð á skólabúinu
só komið að pví að horfalla, eða enda
farið til pess. |>að parf meira en
meðal óskammfeilni til að segja pað
„logið last“ að slarkarabúskapur sé
á Eyðum, pegar svona er par ástatt
og pað bendir til pess, að höf. sé pví
ekki óvanur að kasta ryki í augu al-
pýðunnar til að hylja lýti sin og skjól-
stæðinga sinna. Eg gæti nefnt til
marga bændur í sveitunum kringum
Guttorm, sem eg „verð að ætla“ að
séu honum miklu fremri sem búmenn,
og eg vil leyfa mér að spyrja penna
nafnlausa höfund að pvi, hvaða erfið-
leikar pað séu, sem Guttormur hefur
átt við að stríða fremur en aðrir bænd-
ur? Má ske höf. telji pað með erfið-
leikum að (Tuttormi hefur verið lagt
allt upp í hendur-nar, og allur bygg-
ingakostnaður á Eyðum, og enda fræ-
ið í sáðgarðana, verið borgao úr sýslu-
sjóði?
J>að er góð kenning fyrir hirðu-
leysingja og ráðleysismenn, sem hafa j
almanna fé undir höndum að ekki sé '
ástæða til að tala um Guttorm frem-
ur en aðra bændur, sem búa við sitt
eigið fé, pví pá er heldur ekki ástæða
til að tala um meðferð embættismanna
á fé landsins fremur en pað væri
peirra eigið fé.
Höf. bregður mér um að eg hafi
ekki getið pess að Guttormur væri
afbragðs kennari. Grein min var
aldrei skrifuð til að lýsa Guttormi,
nema að pví leyti sem snerti stjórn
hans á skólabúinu, og i peirri grein,
sem er mjög verulegur páttur í bún-
aðarkennslunni, álít eg hann ekki af-
bragðs kennara. Hann getur vel ver-
ið góður kennari i pví bóklega. Eg
pekki ekkert til pess og dæmi pví
ekkert um pað.
Eg hef áður sagt pað væri slark-
arabúskapur á Eyðum. |>að segi eg
enn, og bæti pvi við, að pað sézt æ
betur með hverju ári, sem yfir skól-
ann og Guttorm færist. Eg hef áður
sagt að Guttormur væri hvers manns
hugljúfi. |>ad segi eg enn í fullri al-
vöru, og bæti pví við, að eg ætla hann
svo góðan dreng og samvizkusaman
að hann mundi hafa stjórnað betur
skólabúinu hefði hann haft lag á pvi.
Og pað er góðmennsku hans og mann-
kostum að pakka að hvorki skóla-
stjórnin, sýslunefndirnar, eða alpýða
hefur hingað til fundið að stjórn hans
á skólabúinu, pví allir hafa viljað lifa
sem lengst í voninni um, að svo góður
drengur gæti tekið framförum. Höf.
getur rétt til, að eg áliti pað einn
hinn bezta og fegursta kost hvers eins
að vera hvers manns hugljúfi. Eg
hef pá skoðun, hvort sem eg er að
„forfatta“ (sem höf. kallar) eða ekki,
en eg álít ekki pann, sem er hvers
manns hugljúfi, hafinn yfir pað að sagt
sé satt og rétt um hann pegar hann
gjörir pað sem vítavert er1.
Höf endar grein sina með pess-
um drembilegu orðum: „Ef mér auðn-
ast að sjá aptur línur um petta mál
ættaðar úr Húsey, skal eg svara svo
lítið greinilegar“. Höf. gjörði vel í
að efna petta sjálfs síns vegna, pví
honum er sannarlega full pröf á að
skrifa greinilegar en petta sem enn
hefur sést frá honum. En ef hann
á við pað að hann skuli beinast meira
að mér p’ersónulega næst er hann
skrifar, pá ætla eg að segja honum
pað íyrirfram, að eg óttast pað alls
ekki, og pað verður ekki bjartarayfir
Eyðaskólanum fyrir pað pó slíkir pilt-
ar sem pessi höf. kasti á mig sorpi.
En eg skora á höf. ef hann- skrifar
aptur, að auglýsa nafn sitt ef honum
pykir ekki skömm að setja pað við
pað sem hann skrifar.
. Eg óska Guttormi á Eyðum pess,
1) Eg vil minna höf. á orð Jóns Ólafsson-
ar um þetta efni: „pá fyrst verða ágætis-
menn að bölvun sinnar þjóðar þegar sannleik-
anum er fórnað á altari dýrðar þeirra“.
ef einhver verður til að kasta fyrir
i hann orði, að pað tækist pá betur en
fyrir pessum höf., pví Guttormur hef-
ur sannarlega ástæðu til að biðja guð
að varðveita sig fyrir slíkum vinum.
Húsey 20. raaí 1887.
Jón Jóusson.
I n n 1 e u d ar f r é 11 i r.
Hornafirði 17. maí 1887.
Tiðin var mjög köld frá 19. april
og fram í penna mánuð. Sífeldir
norðan stormar og grimmdarfrost. {>að
kuldakast hafði miög vond áhrif á
skepnur, og á stöku bæjum hafa drep-
ist strjálkindur. En stórfelli er ekki
orðinn enn, og eg íinynda mér að
verði ekki héðan af, ef tíðin verður
polanleg. Síðan 3. maí hefur verið
allgóð tíð, en pó heldur purviðrasöm
til pess að gróðri geti farið fram að
nokkrum mun. Samt er uú að eins
kominn grænkulitur á tún.
Slys varð í Suðursveitinni p. 9.
p. m. |>ann dag rak hval inn um
svo kallaðan Hálsaós par og drukkn-
uðu 4 menn, sem ætluðu að fara að
skera hvalinn. Einn af peim var
Bjarni Gíslason bóndi á Uppsölum.
Hinir 3 voru vinnumenn frá Sævar-
hólum, Smirlabjörgum og Hestgerði.
Suiávegis.
Húsmóðirin: ,,{>að eru ósköp hve
margir gipta sig nú í ár; pað er sagt
pað boði stríð“.
Húsbóndinn: Ójá, pað er að scgja
innbyrðis“.
Malari nokkur sofnaði í mylnu
sinni og datt áfram sofandi, svo að
hár hans festist í mylnuhjólinu og
talsverð visk af pví rifnaði af höfðinu.
Hann vaknaði sem eðlilegt var og
hrópaði íofboði: „Hver fjandinn kona,
hvað er nú að“.
Auglýsingar.
§)ig§í“ Hjá aígreiðslumanni „Austra“
á Vestdalseyri jíást nokkur eintök af
2. árg. blaðsins keypt fyrir 1 kr. 50 a.
og af 3. árg. fyrir 2 kr.
Nýir kaupendur að pessum (4.)
árg. geta fengið báða hina árg. fyrir
3 kr. ef peir senda borgun um leið
og peir panta blaðið.
Til að flýta fyrir útsendingu
„Austra“ eru kaupendur Iians, sem
eiga leiö á Seyðisfjörð, beðnir að
vitja lians í prentsiniðjunni.
Abyrgðarm.: SigurðrJónsson.
Pr e n t a r i: Baldvin M. Stephánsson.