Fjallkonan - 08.05.1887, Blaðsíða 2

50
FJALLKONAN.
meira enn 80 au., enda þj'kjast kaupmenn í Reykja-
vík standa við að selja lóðið á 8 aura. Virðist þá
sem garðyrkjufélagið mundi geta selt fræ með líku
verði. Enn það er að vísu skammsýni, að fást um
fárra aura eða jafnvel tvöfaldan verðmun á fræinu ;
mest er undir því komið, hvernig það reynist. Fræ
garðyrkjufélagsins á nú að vera það lang-bezta fyr-
ir íslenzka jörð og loftslag, at því það er frá Þránd-
heimi, er liggr álíka norðarlega og ísland. Enn
hefir þá félagið vissu fyrir, að fræið sé aflað i Þránd-
heimi ? Eða er það fullreynt að það sé áreiðanlegra
enn fræ frá öðrum stöðum? Það ætlar forstöðumaðr
garðyrkjufélagsins; enn af því að þess eru dæini, að
öðrum helir reynzt hið gagnstæða, ætti að veita því
nákvæma eptirtekt, hvaða fræ bezt reynist, og sá
því fleiri tegundum í sama reit og með sömu aðferð.
Að sá í kassa snemma á vorin og setja svo plönt-
urnar í beðin, þegar jörð er orðin þíð, eins og hr.
Schierbeck benti á í vetr í ísafold, má álíta mjög
ráðlegt.
Ef félaginu væri veittr styrkr af landsfé til fræ-
kaupa, ætti að hafa það í skilyrði, að fél. útbýtti
fræinu ókeypis. Ella ætti engan styrk að veita fé-
laginu.
Því miðr er fátt kunnugt um framkvæmdir þessa
félags, enn líklegt er, að þær séu þó aðrar og meiri
enn að okra með fræ.
Qaröar.
Útlendar fréttir.
Danmörk. Það fór að vonum í þetta skifti sem ,
venja hefir verið til, að ekki fengust regluleg fjár-
hagslög. Hefir því ráðaneytið eftir vanda, auk þeirra |
fjárveitinga er báðum deildum kom saman um, tekið i
8 miljónir samkvæmt allrahæstu heimildarveiting; af
þeirri upphæð ganga 7 miljónir til hernaðarlegra
ráðstafana. Ymislegr fréttasveimr hefir verið um það, j
að ekki væri óvænlegt til sátta með flokkunum, hægri
og vinstri, meira að segja, að hægri menn væri ekki ;
ótilleiðanlegir að láta ráðaneytið fara f'rá, enn á slíku }
er ekki að lienda reiður. Mörgum þótti kynlegt, að
Berg sagði af sér forsetastarfinu í fólksþinginu, enn
það ætla menn hafi verið orsökin, að atkvæðagreiðsla
í ýmsum áríðandi málum hafði gengið honurn ámóti,
og eins var eitthvert kvis um það, að lionum hefði
mislíkað samdráttr vinstri manna (Hörups og Boje-
sens) við hægri menn (Nellemann), enn það er alt ó-
víst og stendr heldr ekki á miklu, því að í raun
réttri mun alt- sitja við sama í „landi Gorms“: veðr-
staðan austræn, golan rússnesk og andar kalt „sem
yfir lík liðið liafi — Monrad biskup (f. 1811) and-
aðist 28. marz; hann var meðal helztu merkismanna
lijá Dönum, og átti mikinn þátt í því er Danir fengu
stjórnarbótina 1848. Hann var gáfumaðr og lær-
dómsmaðr mikill, enu misvitr var hann í pólitík-
inni, eins' og Dönum hættir við; það sannaðist í stríð-
inu við Þjóðverja 1864, er hann var forsætisráðherra,
enda var honum mest um kent að úrslitin urðu eins
ill og þau urðu. Þá fór liann sjálfviljugr í útlegð
til Nýja Sjálands, enn misti þar aleigu sína og kom
aftr til Danmerkr og varð biskup í annað sinn á
Lálandi og Falstri. Síðustu ár ævi sinnar fylgdi M.
vinstri mönnum, enn hevrði upphaflega til flokki þjóð-
frelsismanna (nationalliberale), er kallaðr var, sem
nú mætti fremr heita flokkr ófrelsismanna.
Svíþjóð. Þar hafa verið deilur síðan í fyrra milli
tollverndarmanna og tollfrelsismanna, sem njóta fylg-
is stjórnarforsetans, og hinna ráðherranna. Dró deila
þessi til þingrofs í vetr, og fóru nýjar kosningar
fram í f. m. Báru tollfrelsismenn þar hærra hlut.
Frakkland. Hér mæna nú allra augu upp á her-
málaráðherrann Boulanger og vænía sér mikils af
honum ef til ófriðar skyldi koma. Þar er og alment
álitið, að honum hafi tekizt að útbúa Frakkland svo
vel í hernaðarlegu tilliti, að meiri sé sigrvon enn
áðr ef til kæmi. Lesseps, stórvirkjameistarinn mikli,
var sendr til Berlínar til afmælishátíðar Vilhjálms
keisara (22. marz), og átti að flytja friðarorð af hendi
Frakka. Var honum tekið með mestu vinsemd og
virktum, eins og slíkum gesti var samboðið, og skorti
ekki fögur vinmæli og friðar-fullyrði af hendi keis-
arans, Bismarcks og fleiri. Ekki eru samt allar við-
sjár úti enn, því að eftir síðustu fréttum frá 23. f.
m. var aftr hlaupin á snurða. Þjóðverjar höfðu mis-
boðið Frökkum ineð þeim hætti, að þeir gintu fransk-
an lögreglustjóra, Sclmaebell að uafni, yfir landa-
mærin, og réðust þar á liann t-veir menn, sem vóru
sendir af lögreglunui þýzku; tóku þeir hann fastan,
settu í járn og fluttu til Metz. Frakkar þurfa minna
til enn þetta, og Paris komst í uppnám. Heflr
Frakkastjórn krafizt skýrslu um þetta af hendi Þjóð-
verja, og má vera að rnálið jafnist ef Þjóðverjar
gera afsökun fyrir, enn jafnt við hinu búið, að til
meira dragi. (Niðrl. næst).
Leó páfi hinn þrettándi,
er nú sitr á páfastóli, er fæddr 2. marz 1810. Hann
heitir skírnarnafni Gioacchino Pecci. Hann er maðr
lærðr vel, og fékk brátt orð á sig sem góðr klerkr
Le6 páfi 13.
og vandlætingasamr. Varð hann mjög vinsæll af
alþýðu manna sakir mannúðar og mikillar röggsemi,
er hann sýndi í því, að eyða ósiðum og ránskap í
ýmsum héruðum. 1837 gerði Gregor páfi 16. hann