Fjallkonan - 18.03.1888, Blaðsíða 1

Tíemr útþrisvar á mán-
nði, 36 blöö um áriö.
Árg. kostar 2 krönur.
Borgist fyrir júlílok.
FJALLKONAN.
Valdimar A smundti rson
ritstjóri tiýT 1 Þing-
holtastræti op er&í hitta
kl. 1—2 og 3—4 e. m.
8. BLAÐ.
REYK.TAVÍK, 18. MAR.S
1888.
Lausn frá prestskap var sr. Finni Þorsteinssyni
á Klyppstað veitt 25. febr., enn brauðinu er skift milli
Desjamýrar og Dvergasteins.
Eimskipið Tliaea kom til Seyðisfjarðar 15. febr.
með vörur frá Englandi til pöntunarfélaganna. Hafði
hrept voðaveðr í hafi, svo að sjór gekk í skipið. Varð
Jví skipstjóri að selja töluvert af farminum á Seyð-
isfirði. Fór til Húsavíkr með vörur til kaupfélags
Þingeyinga og þaðan til Akreyrar, 29. febr., með vör-
ur til pöntunarféiags í Eyjafirði.
Slysfarir. í norðanhríðinni 9. febr. urðu feðg-
ar tveir úti á Skaga skamt frá bæ sinum, Guðmundr
Einarsson frá Mallandi, roskinn maðr, og Baldvin
sonr hans um tvítugt. Um sama leyti varð úti (á
Vatnsdalsháisi?) Guðmundr Helgason frá Háagerði á
Skagaströnd; var á suðrleið til sjóróðra. — í vetr
druknaði maðr í Héraðsvötnunum í Skagafirði, er
Aron hét. 26. febr. druknaði vinnumaðr frá Hnaus-
um í Þingi, Davíð Bjarnason, í tjörn skamt frábæn-
um ; hafði ætlað að ríða yfir, enn is var leystr frá
landi og stakst því hestrinn í kaf. — 1 hríðarkastinu
9.—10. f. m. varð og úti á Laxárdalsheiði Jón bóndi
Jónsson frá Þrándarkoti í Laxárdal vestra á heimleið
frá Borðeyrarverzlunarstað.
Tíðarfar má kalla gott víðast um land. Harð-
astr hefir vetrinn verið á Austrlandi og í Þingeyjar-
sýslu. Hajís-hroði hefir verið á hrakningi fyrir Norðr-
landi; ekkert sást til íss er síðast fréttist, snemma í
þ. m., enn talið víst, að hann væri skamt undan landi.
Bréfkaflar þeir, er fara liér á eftir, segja glöggar frá
veðráttufari, bjargræði fólks o. s. frv.
Norðr-Þingeyjarsýslu, 30. jan. „Vetr hefir verið
hér harðr, snjófall mikið og hagleysur, frost mikil
til sólhvarfa, síðan vægara. Hafís fylti hér allar víkr
um nýárið; vóru drepnir á honum 3 hvítbirnir á
Sléttu. Margir illa staddir með hey, og sjálfsagðr
horfellir, ef hart verðr fram á sumar. Víðaerþröngt
í búi. Vestrfarar hugr er í mörgum. enn ekki geta
aðrir farið enn þeir efnaðri ; flestir blásnauðir og kom-
ast hvergi, enda peningaekla hin mesta. Það er bæði
að harðindi og almenn bágindi sýnast munu verða
hér óþolandi, enn þó flýja menn mest úr laridi hér
um slóðir vegna óánægju með landstjórnina“.
Vestr-SkaftafelIssýslu, 4. febr. „Hér er ekki beð-
ið um hallærislán þó eitthvað kreppi að. í þessum
hreppi eru 45 sem tíunda; lausafjárhndr. 237 og mun
vel talið fram ; sveitarómagar 26; enginn býr á sjálfs-
eign; allar jarðir eru hér þjóðeign og flestar undir
þeim áföllum, að engu síðr er þörf á að meta þær
upp enn jarðir á Rangárvöllum, og veitti ekki af að
gera eina jörð úr 2—4, til að framfæra smáheimili.
Sveitarútsvör vóru hér í haust 3121 al.-fl24 kr. og
hrökkva ekki. Sumir eru þegar orðnir bjargþrota,
og mjög fáir munu geta bjargast fram yfir sumar-
mál“. ,
Arnessýslu, 18. febrúar. „Öndvegis tíð frá ný-
ári til þessa. Dálítið norðankast um miðþorra-leytið,
enn tók þó aldrei tyrir haga. Ekki tíðræddara um
annað enn fádæma vatnavextina eftir nýárið, einkum
flóðið í Ölfusá; enn því hafa blöðin nægilega lýst.
j Að eins má vekja athygli á því, að flóð þetta kom
! heppilega fram, þar eð það sýndi í tœkan tíma hve
há ólfusár-bríiin þarf að vera. Þó raunar só liklegt
að þess hefði orðið gætt hvort sem var, þá er þetta
alvarleg aðvörun til áherslu í því efni. Vert er og
að geta þess, að það er engin ný bóla, þótt Ölfusá
j geri skráveifur í Kaldaðarnesshverfinu; liún er frá ó-
munatíð alvön að hlaupa þar yfir á vetrum, og gera
meiri og minni óskunda í kotunum sem lægst standa,
renna inn í hús, spýtast upp um gólf o. s. frv. Enn
heimabænum Kaldaðarnesi, eða hinu gamla prestsetri
Kálthaga, hefir árflóð aldrei náð, og þetta flóð ekki
j heldr; er þó sagt að það liafi verið miklu meira enn
menn muna dæmi til. Heyrst hetír að Eyrarbakka-
menn vilji nú bjarga þaðan kirkjunni — livað sem
1 fólkinu líðr — áðr enn næsta stórflóð kcmr, og færa
lmna til sín, náttúrlega með drjúgri hoimanfylgju úr
landssjóði. Enn hvað ætli alþingi segi um það?
Sumir segja raunar, að sóknin vilji ekki taka upp á
| sig mikinn örðugleika, enn muni heldr kjósa að skipt-
ast milli Langardæla og Arnarbælis, ef þar að skyldi
j reka, að hún yrði að missa kirkju sína. — Verið er
að stofna hér pöntunarfélag; enn það mun þó eiga
, að hafa lántöku-aðferðina, eins og hin, nfl. fá vörur
að vori og borga þær með sauðum að lmusti. Meiri
ágóði yrði að því. að senda sauðina út haustið fyrir,
j láta andvirði þeirra ávaxtast i banka til vorsins, og
í fá þá vörurnar skuldlaustog að öllum likindum með
j betra verði. Þetta yrði ekki örðugra nema fyrsta
árið“.
Suðr-Þingeyjarsýslu, 26. febr. „Eftir hriðarnar
1 9.—10. þ. m. birti með grimmu frosti og rak þá haf-
ís undir land; 19. gerði þíðu og eru síðan komnir
nægir liagar, hiti 5—6°R. og hafísinn horfinn í bráð-
j ina. Hvergi kvartað um heyskort hér um slóðir, enda
I hefir vetr verið í meðallagi eða betri“.
Akreyri, 1. mars. „Vetr til þessa góðr og bestu
þíður á milli. Fiskafli lítill, enn reytingr annað veif-
ið út í firðinum. Hart manna á milli, einkum þó í
Þingeyjarsýslu, jiar sem menn búa mest að jtöntun-
um sínum, enn nú rætist úr því. — Margir einráðn-
ir að fara til Ameríku, og allir, ef ókeypis fengist
far“.
Vestr-Skaftafellssýslu, 2. mars. „Tíðin hefir ver-
ið æskileg. Um miðjan þorra setti niðr mikinn snjó
til fjalla; nú eru komnir aftr nógir hagar, nema í
Meðallandi, þar sem Kúðafljót flæðir yfir. — Ekki
fiskvart enn í Meðallandi, enn í Mýrdal kominn reyt-
ingr“.
Húnavatnssýshi, 6. mars. „Tíðarfar ágætt hér
í vetr; 26. f. m. leysti allan snjó, enn nú er liann
kominn á norðan með frosti, 8°R. Hafís er skamt
undan landi. — Margir hyggja hér á Ameríkufarir, og
komast færri enn vilja; margir hafa sagt jörðum sín-
um lausum í vetr í því skyni, enn sumir hafa neyðst
til að taka þær aftr, því enginn getrkeypt. — Harð-
indin, og stjórnarfyrirkomulagið eícki síst, eiga allan
þátt í þessum vestrfarabyltingum. — Sýslunefndar-
fundr Húnvetninga var haldinn fyrir skömmu; afréði
nefndin að taka 7950 kr. lán handa nokkrum hrepp-
um sýslunnar af hallærisláni því, er þingið veitti
henni (10,000 kr.), og mun það vera hið minnsta, er
komast má af með. Engin von er til, að sumir