Fjallkonan - 27.07.1888, Blaðsíða 2

86
FJALLKONAN.
27. jfilí 1888.
Bindindisfundr. 22. jfiní héldu bindindisfélög Austfirð-
inga sameiginlegan fund á Nesi í Norðfirði. Mættu þar þessir
fulltrúar fyrir félag Reyðfirðinga: Halldór Árnason á Högu a-
stöðum og Sigurðr Gíslasou á Stekk; Norðfirðinga: Sveinn
Sigfússon á Nesi, Ármann Hermannsson á Barðsnesi og Hávarðr
Guðmundsson á Kirkjubóli: Mjófirðinga: Sveinn Ólafsson á
Asknesi; Seyðfirðinga: Snorri Wiutn. Pundarstjóri kosinn
Sveinn Ólafsson og skrifari Sigurðr Gíslason. í Fáskrfiðsf. og
Loðmundarf. eru einnig bindindisfélög, enn enginn mætti þaðan.
Á fundinum var skýrt frá að í bindindisfélagi Seyðfirðinga
væru 109 manns; 43 karlm. 21 kona 45 börn (innan 15 ára),
sjóður 972 kr. 70 au.; í félagi Mjófirðinga væru H2 (30 karl.,
18 kon., 14 börn), sjóðr 38 kr. 90 au.; í félagi Norðfirðinga
væru 123 (49 karl., 59 kon., 15 börnj, sjóðr 33 kr. 3 au.; í
félagi Reyðfirðinga væru 92 (76 karl., 16 kon.), sjóðr 306 kr.
55 au; í félagi Loðmundarfjarðar 24; i félagi Fáskrúðsfjarðar
50 (nánari skýrslur frá þeim félögum vantaði). Fél.ig Loðm.fj.
var stofnað í vetr af ntanni, er félag Seyðfirðinga gerði fit
þangað í þeim erindum.
Samþ. var að hin einstöku félög ákveði í lögum sínum að
þau sendi 1—2 fulltrfia hvert á sameiginlegan fund á hverju
ári og að þessir fundir verði á víxl haldnir á Bskifirði og
Seyðisfirði. Skorað var og á hin einst. félög að reyna að koma
á bindindisfélögum í öðrum nærsveitum.
Fulltrúar Mjófirðinga og Seyðfirðinga skýrðu frá skeinti-
fundum, er félögin þar hefðu liaft í vetr og liefðu átt góðan
þátt í fjölgun félagsmanna.
Talað var og uut stofnun sparisjóðs og um hlutafélag til
þilskipakaupa, og var þeim málum skotið til firslita á félaga-
fundum.
Dalasýslu, í jfiní. Vegrinu yfir Laxárdalsheiði er lagðr
svo ráðlauslega og með svo miklum kostnaði sem auðið virðist.
Hann er gerðr uut enska mílu lengri enn hann þarf að vera, og
þar að auki er sueitt hjá liæðum og iiryggjum, svo hann verðr
eigi notaðr á vetrum að eða frá verslunarstaðnum Borðeyri
enda er ekki vetrarleið nálægt þeim vegi. Kostnaðr landsjóðs
til vegagerðar á Laxárdalsheiði yrði eigi samtals meiri, þó hætt
væri við þennan veg og önnur beinui stefna tekin; má viða fá
hæðir og hryggi, sem liggja í áttina til Borðeyrar og þar að
auki mætti þann veg fara jafnt á vetrum og sumrum, þvi
vorður raætti setja með honum“.
Siimu sýslu, íl. jfilí. „Stjórnmálafundr var haldinn í
Hvamtni eftir áskoruu þingmanus Dalamauna; mættu þar kjör-
menn úr ölluni hreppum sýslunuar nema einum. Var það sam-
huga álit fundarins að stjórnarskrármálinu bæri fram að fylgja
með ráði og dáð. Pétri Eggerz, er kosinn ' var á Þingvalla-
fundinn, ætlaðar 100 kr. fyrir ferðina. Menu vilja þannig vinna
til að leggja á sig nýja skatta, ef þá væri fremr von um
að fá stjórnina inu í landiö. — Tíðarfar er nú hlýrra enn verið
hefir, sífeldir þurkar, enn frost margar uætr. Grasspretta lítil,
enda fáir farnir að slá. — Krankfelt er ltér af lunguabólgu og
liltu kóleru“.
Blööin. ÍSAFOLD, 31. tbl.. 4. jfilí. Stjóruarskrármálið
eftir Þðr. Böðv. — 32., 11. jfili. Sama ritg. — 33., 18. jfilí.
Sama ritg. — 34., 25. jfili engin ritgjörð.
ÞJÓÐÓLFR, 31. tbl., 6. jfilí. íslendingar og Danir. Um
embættislaun og meiningamun (niðrl.). — 32., 13. jfilí. Islend-
ingar og Danir II. — 33., 20. jölí Próf. Þórariun Böðvarssou
og stjóruarskrármálið. — 34., 24. jfilí, engiu ritgjörð.
Sýningin í Kaupmannahöfn.
--H-SGf-
III.
Kostaboð gufuskipafélagsins og íueðalganga
Tr. Ounitarssonar.
Það ílaug um alt eius og eldr í sitiu, þegar
hið sameinaða gufuskipafelag, eöa agent þess,
Tryggvi Gunnarsson, auglýsti á næstliðnu vori, að
félagið ætlaði að sýna 20 íslendingiun það göfug-
lyndi, að veita þeim far fil sýningarinnar í Khöfn
fyrir 100 kr. hverjum, að fæði meðtöldu. Menn
gátu varla trúað því, að slikt tilboð hefði kotnið
frá gufuskipafélaginu án annara milligöngu, og
þökkuðu það Tr. G., enda mundi hann ekki hafa
slegið hendinni á móti þeirri virðingu.
Handiðnamenn, er þóttust ekki sist eiga erindi
á sýninguna, og ýmsir aðrir, bjuggust nú til ferðar.
Enn þá kemr annað hljóð í „Isafold“. Hún flytr
auglýsing um að gufnskipafélagið veiti ivilnun þessa
að eins efnalitlum sjómönnum og bændum.
Þeim sem höfðu ætlað á sýninguna hnykti
mjög við þessa fregn, og þóttust þó sumir í ein-
feldni sinni skilja, að þetta rausnarlega tilboð gufu-
skipafélagsins gæti ekki náð til allra, eða annara
enn þeirra, er líkur væri til, að ættu ekki fyrir
fargjaldinu.
Aftr hafa aðrir reynt að gera sér grein fyr-
ir, hve mikið gufuskipafélagið eða agentinn hafi
ætlað að leggja í sölurnar fyrir Islendinga með
þessu kostaboði.
Og hversu mikið fé mundi það vera?
Ekki eyrisvirði.
Setjum t. d. að þau sex farbréf, sem útbýta
átti í ítej^kjavík, hefði gengið út, þá hefði félagið
fengið fyrir flutning og fæði þessara 6 manna í 26
daga samtals 600 kr. Enn hvað greiðir gufuskipa-
félagið fyrir fæðið handa þessum 6 mönnum? Að
eins 1 kr. 20 au. á dag, eins og handa skipshöfn-
inni, eða samtals 187 kr. 20 au. Fær þannig fé-
lagið sjálft c. 412 kr. i sinn eiginn sjóð, og eru
það alveg fundnir peningar. því að þeim einum er
boðið farið, sem fyllsta vissa er fyrir að ekki hefðu
annars keypt það. Og hefðu þessir 20 allir farið
úr Rvík, hefði félagið grætt á þeim c. 1376 kr.
Gufuskipafélagið og agentinn hefir því ekki
lagt fé í sölurnar með tilboði sínu. Gagnið og
gæðin eru þá Hklega hin visdómsfulla ritbýting á
þessum ódýru farbréfum. Og hvernig er hún?
Það er boðið 20 fátæklingum frá sjó og úr sveit.
Agentinum ætti að vera það kunnugt, að fátækir
sjómenn og fátækir bændr hafa sjaldnast átt kost
á þeirri mentun er þarf til þess að geta fært sér
slíkt tilboð í nyt, hafa ekki lært svo útlend mál,
að þeir geti skilið það eða gert sig vel skiljan-
lega, og þetta eru þó höfuðskilyrðin fyrir því,
að geta gert sér og öðrum gagn á sýningunni.
Þetta eina atriði ætti að vera nóg, fyrir utan að
dvölin í Khöfn átti að eins að vera sex (!!) dagar,
til að sýna og sanna það, að þeim einum hefir verið
boðið. sem berlega gátu hvorki gert sér né landinu
gagn. Heldr agentinn, að það sé nóg að koma
i svip á sýninguna og sjá þar urmul af hlutuin af
öllu tagi? Nei, bóndinn sér góðan ost og vel
verkað smjör; hann hefir aldrei séð anuað eins;
enn hann getr ekki komist eftir því, hvernig það
er til búið eða hvernig á því stendr að neinu
leyti. Sjómaðrinn sér björgunaráhöld, sýnishorn
af kræklingsklaki, fiskinet o. s. frv., enn hann getr
engar upplýsingar fengið um það, hvernig björg-
unaráhöldin eru notuð, hvernig farið er með krækl-
inesklakið o. s. frv.
o
Hr. Tr. G. þykist víst hafa gert það í góðu
skyni og af einskærri föðrlandsást, að vera milli-
göngumaðr við gufuskipafélagið til að fá þetta kosta-
boð Islendingum til handa.