Fjallkonan - 02.06.1891, Blaðsíða 4

SP3T3 Hverg-i oiixs gott Og ódýrt tóbalt eins Og í verslun Sturlu Jónssonar. ^'Yg\
88
FJALLKONAN.
VIII, 22.
Misprentað í síðasta blaði, bls. 82., samkynja fyrir ósam-
kynja (raddir).
Eltta anilíns liti
fást enn í
versluu Sturlu Jðnssonar
Exportkaffið „Hekla“ er nú álitið bezt.
Exportkaffið „Hekla“ er hreint og ósvikið.
Exportkaffið „Hekla“ er hið ódýrasta exportkaöi.
Exportkaffið „Hekla“ er nú nálega selt í öllum stærri
sölubúðum í Hamborg.
Tll leigll íýrir alþingismenn tvö her-
bergi uppbúin á hentugum stað í bænum, einnig ef
óskast fæði og þjónusta. Kitstj. vísar á.
Samkvæmt nákvæmri rannsókn eru engin skaðleg
efni í Brama-lífs-elixír þeirra Mansfeld-Búllner &
Lassens; í honum eru að eins þau efni, sem styrkja
og fjörga. Hann er því mjög magastyrkjandi meðal,
sem skilyrðislaust má ráða hverjum manni til að
nota.
Berlín Dr. Hess,
lyfjasölumaður í 1 flokki og
eiðsvarinn efnafræðingur.
Einkenni á vorum eina egta Brama-lífs-eliocír eru firma-
merki vor á glasinu og á merkisskildiuum á miðanum sést
blfitt ljón og gullhnni og innsigli vort MB & L í grænu
akki er á tappanum.
Mansfeld-Bídlner & Lassen,
sem einir búa til binn verðlaunaða Brama-lifs-elixir.
Kaupmannahöfn.
Vinnustofa: Nörregade No. 6.
T ,inta.n og guttaperchatau (kragar, öibb-
ar og mansjettur) er best og ódýrast í
verslun Sturlu Jónssonar.
Til sveitamanna.
Hérmeð leyö eg mér, að tilkynna bændum, sem
vilja eiga kaup við mig með fé í haust eins og í
fyrra, að þeír nú í kauptíð geta fengið hjá mér mín-
ar ágætu vefnaðarvörur og öeira, einnig nokkuð af
matvöru, kafö og sykri, með því að borga þetta með
fé í haust.
Þeir sem vilja sinna þessu, snúi sér til herra
Magnúsar Eyjólfssonar á Neistastöðum í Flóa, til
herra Tómasar Gunnarssonar á Apavatni í Grímsnesi
og til herra Þórðar Guðmundssonar á Hálsi í Kjós,
sem láta ávísanir til mín. Öðrum enn þeim sem koma
með ávísanir get ég ekki sint nema ég þekki þá áðr.
Þorlákr Ó. Johnson.
Fataefni
fæst hvergi betra og ódýrara enn í
verslun Sturlu Jónssonar.
Kinalífs-elixír.
Eg undirritaðr heö næstundanfarin 2 ár reynt
„Kína-lífs-elixír“ Waldemars Petersens, sem herra H.
Jónsson og M. S. Blöndahl hafa til sölu, og heö ég
als enga magabittera fundið að vera jafngóða sem
áminstan Kína-bitter Waldemars Petersens, og skal
því af eigin reynslu og sannfæringu ráða íslending-
um til að kaupa og brúka þenna bitter við öllum
magaveikindum og slæmri meltingu (dyspepsia) af
hverri helst orsök sem magaveikindi manna eru
sprottin; því það er sannleiki: að sæld manna, ungra
sem gamlla, er komin undir góðri meltiugu. Enn
ég sem heö reynt marga öeiri svo kallaða magabitt-
era (arkana) tek þenna oft nefnda bitter langt fram
yör þá alla.
Sjónarhól, 18. febr. 1891.
L. Pálsson,
praktíserandi læknir.
* *
*
Kína-lífs-elixírinn fæst á öllum versiunarstöðum á
íslandi. Nýir útsölumenn eru teknir, ef menn snúa
sér beint til undirskrifaðs, er býr til bitterinn.
Waldemar Petersen,
Frederikshavn, Danmark.
Á Reykjavíkr Apóteki fæst:
Sherry ö. 1,50
Portvin hvítt Ö. 2,00
do. rautt ö. 1,65
Rauðvín Ö. 1,25
Malaga ö. 2,00
Madeira ö. 2,00
Rínarvín 2,00. Vindlar:
7,40. Donna Maria 6,50
Öll þessi vín eru
aðöutt beina leið
frá hinu nafn-
fræga verslunar-
félagi Compania
Holandesa áSpáni
Brasil. Flower 100 st.
Havanna Uitschot 7,50.
Nordenskiöld 5,50. Renommé 4,00.
Hollenskt reyktóbak, ýmsar sortir, i st. frá 0,12 — 2,25
Galanteri-vörur, ýmsir fallegir og ódýrir munirfástí
verslun Sturlu Jónssonar.
Útgefandi: Valdimar Asmundarson.
Félagsprentsmiðjan.
Bismarck lagði pípuna á borðið, hristi hönd prinsins og mælti:
„Þér hafið skilið mig — þér“.
Nap. prins sneri heim til Parísar og réð keisaranum til að
senda her inn í Belgíu þann dag, er Prússland segði Austrríki
stríð á hendr. Enn friðarástin, réttlætisástin og þjóðréttrinn,
sem Bismarck á prússnesku og vindlensku kallaði flónsku, varð
ofan á, og vita allir, hvernig síðan fór.
Skr ítlur.
(Þshdr. J. Á.)
Árið 1804 eða 1805 dó gömul kerling í Pnjóskadal, sem Þór-
ný hét. Hún sagði svo frá, að í ungdæmi sinu hefði börnum
þar i sveit ekki verið kent að lesa, og ekki heldr neinn barna-
lærdómr, enn þeim var kend trúarjátningin utan bókar og ein-
hverjar bænir. „Þegar ég var fermd“, sagði hún, „var móðir
min sæla búin að kenna mér þetta, sem hún kunni sjálf reip-
rennandi, fór svo með mig til kirkjunnar á Hálsi og leiddi mig
með sér inn í sæti sitt. Svo kom hann séra Þorgrímr heitinn
út og gekk inn í kórinn og kallaði á mig þangað; ég fór skjálf-
andi á beinunum, enn móðir mín sat eftir. Svo fór prestr að
spyrja mig, enn ég man nú ekkert af þvi nema þegar hann spurði
hver hefði skapað mig, endrleyst og helgað, þá stóð í mér að
svara því. Þá sagði móðir mín frammi i bekknum: „Muna mátt-
irðu þetta, stelpa, þvi búin var ég að segja þér það“. „Ég
veit það, blessuð kerlingin", sagði prestr, og gekk fram á kirkju-
gólfið; móðir mín var þá staðin upp og búin að draga brenni-
vínspela upp úr vasa sínum og laumaði að presti; hann tók við
og þakkaði henni fyrir, enn ég fékk lika sakramentið um daginn“.
— í sókn Bjarna prests á Mælifelli var bóndi einn gamall og
efnaðr, sem úthýsti ferðamönnum. Prestr vandlætti um það við
hann og gerði hann ekki >vð. Eitt sinn er prestr talaði um þetta
við karlinn, spyr prestr, hvort hann mundi vilja, að himnaríkis-
dyrum yrði ekki lokið upp fyrir honum sjálfum. Þá segir karl:
„Ekki verðr í alt séð, séra Bjarni, ég loka samt“.