Fjallkonan - 16.03.1894, Page 4

44
JTJALLKONAN.
IX ll
ekki þangað; 1861 fekk kann Skagafjarðarsýslu, og
var þar sýslumaðr og bjó á Reynistað þar tii hann
lét af embætti. Þá flutti hann til Reykjavíkr.
Kona Eggerts sýslumanns Briems (f 14. sept. ’90)
var Ingibjörg, dóttir Eiríks sýslumanns Sverrissonar og
systir Sigurðar sýsluraanns í Bæ; þau áttu nítján
börn og lifa ellefu þeirra: Eiríkr prestaskólakennari,
Gunnl. verzlunarstj., Ólafr alþingismaðr á Álfgeirsvöll-
um, Halldór kennari á Möðruvöllum, Páll sýslumaðr
í Árbæ, Elín skólaforstöðukona á Ytriey, Sigurðr kand.
polit., nú í Stykkishólmi, Sigríðr í Reykjavík, Eggert
málaflutningsmaðr, Yilhjálmr prestr að Goðdölum,
Jóhanna kona séra Einars á Hálsi í Fnjóskadal. Af
hinum 8 börnunum, sem dáin eru, komust 2 dætr til
fullorðins ára: Yalgerðr, og Kristín fyrri kona Y. Claes-
sens á Sauðárkrók.
Þörunn Jónsdöttir, húsfrú Þórarins prófasts Böð-
varssonar í Görðum lézt í þ. m. yflr 70 ára. Hún var
í röð fremstu merkiskvenna.
Frú Inqileif Melsteð, ekkja Páls Melsteðs amtmanns,
enn dóttir séra Jóns Bachmanns í Klaustrhólum, lézt
13. þ. m. hér íbænum, 83 ára. Sonr hennar og Páls
amtmanns Melsteðs er Hallgrímr Melsteð landsbóka-
vörðr.
Þóra Eyjólfsdóttir, móðir prófasts Janusar Jóns-
sons.r, lézt á Holti i Önundarfirði 6. febr., 85 ára.
Sveinn Magnússon , Víkingr1, veitingamaðr á Húsa-
vík, lézt 8. febr. úr „iufluenza“.
Dáinn í Khöfn 1. febr. Jón Sveinsson, málfræðingr,
hálfbróðir Hallgríms biskups, 63 ára.
Norðrmúlasýslu (Úthéraði) 13. febr. „Úr influenza
er dáinn Pétr gullsmiðr Guðmundsson bónda að Mýr-
um í Skriðdal, einstakt valmenni og búhöldr góðr.
Einum af þeim bændum, sem nýdánir eru úr sótt
þessari, hafði verið bygt út af landsdrotni, að sögn
eftir fyrirhyggjusömum tillögum hreppsnefndar, svo
að hann yrði ekki sveitlægr, þótt núverandi fardaga-
ár væri einungis hið 7. dvalarár hans í hreppnum. —
Að vísu er eigi lýðum ljóst í hverjum heiðri hlutað-
eigandi höfðingjar eru hjá alheimsstjórnaranum, enn
mikil líkindi til, að hann hafi litið líknar augum á
hiun látna búanda, svo að hann feldi eigi skugga á
fyrirmyndar búskap þeirra. — Yel mælast fyrir af-
skifti þings af byggingu kirkjujarða og annara eigna
þeirra, enda þótt sérhvað það sem þeim til heyrir
þyki færa ómetanlega blessun í bú, sem ljósast sést
á því, að ærkúgildi þeirra eru sumstaðar bygð fyrir
4 lambafóðr, þar sem lambafóðr eru seld á 5 krón-
ur (!) — í vetr hefir tíðarfar verið mjög umhleypinga-
samt, enn nægir hagar fyrir fullorðið fé fram í jan-
úarlok, nema 3 daga fyrir jólin gerði haglaust um
alla Austfjörðu. Um mánaðamót jan. og febr. gerði
haglaust í Fjörðum og á Úthéraði, enn í Upphéraði
eru nokkrir hagar".
Norir-Þingeyjarsýslu 24. jan. „Frá því um vetrarbyrjun til
jóla var tíðarfarið ákaflega óstilt með hríðum og frosti miklu,
mest 19 stig á R., og annað veifið forarbleytuhríðir, t. a. m.
vikuna fyrir jólin, var þá orðið haglaust yfir alt, svo snjótitlingr
fékk ekki í nef sitt, bæði vegna snjódýptar og hörku. Minstr
var snjór á Melrakkasléttu. Hafði þá ótið varað hér í 18 vikur.
— Hafíshioði kom að Sléttu og inn á Axarfjarðarflóa um jóla-
föstukomu, enn hvarflaði frá aftr. — Um sólhvörfin brá til
stillinga, er héldust í mánuð, og komu á því tímabili þýður
nokkrar, svo allgóð jörð kom í sveitum, og lá við að lyftist
brfln á bóndum, þar sem þeim áðr var farinn að standa stuggr
af harðindunun). — Nfl með þorranum er Kári gamli aftr farinn
að kveða úr norðrinu og fylgir fónn og frost. — í dag er loft-
vogin fallin óvenjulega lágt og að líkindum því von á óveðri,
enda er loftfltlit ískyggilegt. —Verzlunarskipið „AIfred“ á Húsa-
vik strandaði í aftaka veðri og sjóróti, rak á land og brotnaði
talsvert, svo vörur skemdust að mun, enn mönnum varð bjargað.
Alt var síðan selt við uppboð og fór ólikt og á flestum ströndum
hér nyðra áðr, að flest fór í geypiverð, bæði skemt og óskemt.
Veikindi fluttust af Húsavík um það leyti hingað norðr í sveit-
irnar. Sögðu læknar það „influenza“, enn hún mun þá í meira
lagi illkynjuð, því margir liggja lengi og eru illa haldnir, enn
mannspell heflr veiki þessi enn ekki gert“.
Skagafjarðarsýslu, 26. febr.: „Út allan Þorrann og það sem
af er Góunni hefir tíð verið stirð og óstöðug og enda hart á jörð
fyrir útigangshross. — Fljótamenn og Slétthlíðingar fóru einn
róður til hákarlaveiða á Þorra og var hæsti hlutr 14 kútar
lifrar“.
„Gamla morðið“ á Bessastöðum(I)
Leiðrétting við ísafold.
Með því að frétUritari „Ísafoldaril lýsir fund á
mannabeinum. þeim er fundust á síðastliðnu hausti á
Bessastöðum í Sæmundarhlíð, á þann hátt, að ókunnug-
um getr orðið það trúlegt, að maðr sá hafi verið
myrtr á síðastliðinni öld, ber nauðsyn til að lýsa
slíku nákvæmar enn þarer gert. Ég sem fann bein
þessi, var að grafa fyrir undirstöðu á fjárhúsvegg í
hól sunnan við gamalt fjárhús, sem lengi hef-
ir staðið þar, svo sem 2 faðma frá fjárhúsinu. Ég
tók glöggt eftir því, að hvitt sandlag, sem hér er
víða i þurri jörð, var alstaðar jafnt, þar sem ég
gróf fyrir undirstöðunni, og eins þar sem beinin vóru
undir; hefir því þessi maðr óefað verið jarðaðr þarna
áðr enn hvíta sandlagið myndaðist. Þessi bein vóru
orðin mjög fúin, engin kjúka fanst, og fátt af rifj-
um; höfuðkúpan dottin í marga parta. Yfir höfuð
bendir alt til þess, að beiu þessi séu orðin mörg
hundruð ára (líkl. frá heiðni), enda hafa engir hér
heyrt þess getið, þótt gamlir séu, að sendimaðr til
Húnavatnssýslu hafi horfið á síðastliðnum mannsöldr-
um; ekki getr Espólín þess heldr í Árbókum sínum,
enn litlu eftir 1830 druknaði Guðmundr nokkur E>or-
steinsson á svokölluðum Hellulandsvöðum í Héraðs-
vötnum, og fanst ekki síðan, og hafði peninga með-
ferðis. Tilgátur þær er „ísafoldu gerir viðvikjandi
mannsbeinum þessum eru rangar.
Framanskrifaðar línur bið ég ritstj. Fjallkonunnar
að taka.
Bessastöðum, 26. febrúarmán. 1894.
____________Páll Jónsson.
Til sjómanna á þilskipum.
Munið eftir, heiðruðu sjómenn, áðr enn þið farið
út á fiskirí, að kaupa ykkr hinn alþekta vatnsstíg-
vélaburð frá Bafni Sigurðssyni.
TT'alsvert af tilbúnum skófatnaði af öllum
stærðum er til hjá Bafni Sigurðssyni.
Útgefandi: Yaldimar Ásmundarson.
Félagsprentsmiðj an.