Fjallkonan - 19.08.1896, Blaðsíða 3
19. ágúst 1896.
FJALLKONAN.
fiskr var fyrir, og hefði verið mokfíski, ef botnvörpu-
mennirnir hefðu ekki spilt miðunum. Þetta er sam-
hljóða almannarómr allra sjómanna, og þeir vita betr
hvað fram við þá sjálfa kemr, heldr en ,fiskifræðing-
ar’ og þeir, sem rita um þetta inni í stofum sínum,
en koma sjálfir hvergi nærri. Vér þurfum enga
(fiskifræðinga’ til þess að fræða oss um botnvörpurnar
og fiskiveiðarnar, það þekkjum vér allt af reynslunni.
Menn flýja ekki hundruðum saman á burtu að or-
sakalausu; mennirnir flúðu héðan af því öll björg var
frá þeim tekin. Nú er fiskr kominn aftr hér inn í
Faxaflóa, eftir að búið er að friða miðin með þess-
um samningi, sem sumir taka svo nærri sér.
Hvort almúginn á (Suðrnesjum’ er fáfróðari enn
almúginn í ísafjarðarsýslu, mun að sinni verða óút-
kljáð.
Annars er það ódrengskapr einn að brigzla sjó-
mönnum hér syðra um það, að þeir ekki sæki sjó,
enn flýi hann með ástæðulausnm viðbárum, og er þetta
ekki betra en brigzl uin fátækt þeirra, að þeir hafi
einungis opnar ferjur enn ekki þilskip.
Álftnesingr.
Veðrátta er nokkuð óþurkasöm hér um slóðir.
Þó hafa hey enn ekki hrakizt til muna sem til hefir
spurzt, og töður hafa víðast náðst með góðri hirðing.
Aflabrögð hafa verið góð nú um langan tíma,
enn virðast vera að minka.
Botnvörpuskip hafa nú lengi hafst við í öarðssjó,
og fiskað iðulega í landhelgi. Það hefir verið kært
fyrir yfirvöldunum, hver sem árangrinn verðr.
Hafís er fyrir Hornströndum austanverðum, tals-
verð breiða. Komst landseimskipið (Vesta’ þar naum-
lega milli lands og íss á leið sinni hingað síðast.
tVesta’ kom hingað 14. þ. m. með allmarga far-
þega að vestan, og fáeina að norðan, og fór að morgni
16. þ. m. áleiðis til útlanda með fáeina farþega; þar
á meðal var Hannes Þorsteinsson, ritstj. Þjóðólfs, og
Halldór Jónsson bankagjaldkeri.
Eimskipið (Mount Park’ frá Zöllner & Vídalín
fór héðan 17. þ. m. með 700 hesta.
Stærsta brú í heimi. Það er ráðgert að byggja
brú milli bæjanna Detroit og Windsor í Ameríku.
Hún verðr lengst í heimi, 3200 metra á lengd og
mundi kosta 16. milj. króna.
Börn og eldspítur. í sumar brunnu nokkur
hús í Noregi í bæ einum (Kabelvaag) af þeim orsök-
um, að ungt barn hafði verið að leika sér að eidspít-
um. Skaðinn var 30 þús. krónur.
Smérgerðarvél. Hingað til lands eru farnar að
flytjast smérgerðarvólar eða (separatorar’ og er ein
slík vél auglýst í einhverju blaði.
Með því að slíkar vélar eru alt af að verða full-
komnari, viljum vér ráða mönnum til að fara var~
lega í að kaupa vélar af gamalli gerð.
Hin nýjasta vél af þessu tagi, sem vér höfum
heyrt um getið, er eftir sænskan verkfræðing. Það
131 ;•
er lítil vél, sem kemst fyrir á ferfeti, enn jafa&st þó
á við heilt smérgerðarhús. Þessi vél býr smérið til
umsvifaiaust úr mjólkinni, eitis og hún kemr úr kúnni.
Þessi vél vann í sumar verðlaunapening úr guili á
sýningu ensks iandbúnaðarfélags í Leicester og þótti
taka stórum fram öðrum þess kyns véium, sem eru
langtum seinvirkari og erfiðari viðfangs.
Af 70 uppfundningum á sýningunni fengu að eins
2 gullpenings verðlaun.
í vél þessari er smérið altilbúið á 2VS rnínútu
og verðr að gæðum á við bezta Normaudí-smér, sem
er sú tegund smérs, er selst hæsta verði á Englandi.
Druknun. 15. eða 16. þ. m. fórst bátr úr
Reykjavík með tveimr karimönnum og tveimr kven-
mönnum, sem voru við heyskap i Lundey og vóru
að fara heirnleiðis. Karlmennirnir hétu BjarniGunn-
laugsson, giftr maðr frá Q-rímsstaðaholti, og Grísli
Magnússon, ógiftr maðr frá sama heimili, enn kven-
mennirnir Guðrún Magnúsdóttir, vinnukona hjá Sig-
urði íángaverði Jónssyni, og Kristín vinnukona hjá
Sigfúsi bóksala Eymundssyni.
Mannalát. Dáinn er eéra Hannes L. Lorsteinsson prestr
að Fjallaþingum (Víðihðli). Varð bráðkvaddr í verzlunarstaðnum
Vopnafirði. Séra Hannes er fæddr 20. ágúat 1852 í Sauðanes-
sðkn á Langanesi, og voru foreldrar hans Þorsteinn bóndi Jðn-
atansson, sunnlenzkr að ætt, og Kagnheiðr Grímsdðttir bðnda í
Þistilfirði. — Þau bjuggu lengst á Brimnesi á Langanesi og
síðan að Hermundarfelli í Þistilfirði.
Séra Hannes gekk í latinuskólann 1877, og útskrifaðist 1884,
fðr á prestaskðlann sama ár, útskrifaðist þaðan 1886 og vígðist
12. sept. s. á- að Fjallaþingum. Þar var hann prestr síðan, í 10 ár.
Séra Hannes hafði mikla hæfileika til að bera, fjölhæft at-
gervi og listfengi. — Hann ritaði íslenzku manna bezt, enn því
miðr er fátt til eftir hann ritað. — Hann var dugnaðarmaðr
hinn mesti, og áðr enn hanu fór í skðla, stundaði hann sjð og
var lengi formaðr. Hann var kjarkmaðr mikill, enda átti hann
til þess kyn sitt að rekja.
Séra Hannes var ðkvæntr.
Hann var vinsæli af sðknarbörnum sínum og drengr hinn
bezti.
Hinn 22. apríl þ. á. dó ekkjan Margrét Jðnsdðttir í Hjörs-
ey 83 ára, dðttir dbrm. Jðns Sigurðssonar á Álftanesi, og ekkja
eftir Kristján bónda i Vallakoti enn tengdamóðir Andrésar
Fjeldsteðs á Hvítárvöllum. Merkiskona og af merku fðlki komin.
X.
6. júní dó prðfastsekkja Ingibjörg Helgadðttir í Eauðanesi,
78 ára að aldri, ekkja eftir séra Þðr&rin prófast Kristjánsson,
síðast þjðnandi i Vatnsfirði (dáinn 1883). Merkiskona fyrir
margra hluta sakir. Hreinskilin og hjartagóð; höfðinglynd,
trygg og vinföst, þrekmikil kona og skyldurækin. — Hafði átt
11 börn með manni sínum, enn að eins 4 þeirra lifa hana. _________
Síðustu ár æfinnar var hún þrotin að heilsu, enn hélt fullri sjðn
og heyru til hins síðasta.
Nafn hennar á með réttu að setjast meðaí nafna hinna merk-
ustu kvenna lands vors. X.
Barðastrandasýslu (Bíldudal), í júlí: „Fukafli er fremr
gððr nú sem stendr hér yzt í Arnarfirðinum, hefir verið um 800
á skip á sólarhring af stútung og ýsu; enn fremr er fiskrími
mishittr, svo hjá flestum er aflinn ekki nema um 2—300. _________
Sild hefir veiðst hér nægileg til beitu nú í hálfan mánuð, bæði
handa bátum og þilskipum. Þilskipin héðan eru búin að afla
15—20 þúsund, síðan þau iögðu út í miðjum apríi.
Hér er verið að byggja íshús og frystihús, 12 ál. breitt og