Fjallkonan - 18.05.1898, Blaðsíða 3

18. maí 1898.
FJALLKON AN.
79
Fénaðarh’dld eru yfirleitt í góðu lagi; sauðfé gengr
mæta vel undan og bcti enn í fyrra víðast.
Aflabr'ögð. Yetrarvertíðin er nú liðin og hefir hfin verið
mjög rýr. Fiskilaust á innmiðum Faxafióa þar til nfi rétt fyrir
norðanveðrið, að Guðmundr Jóhannesson o. fl. hafa orðið vel varir
í fáeinum róðrum. — Nokkur afli hafði verið á Austfjörðum,
enn aðeins lítill er síðast fréttist. — Við ísafjarðardjfip hefir
verið mokafli síðan á páskum, jafnt innarlega sem utarlega, enn
áðr í vetr var þar fiskilaust í innri veiðistöðunum. — Nfi hefir
aftr dregið fir aflanum þar, og er það kent fiskigufuskipi, sem
liggr þar á miðunum. — Við Eyjafjörð hefir verið fiskilaust
síðan í haust; fyrst aðeins fiskvart um 20. april, enn um 26.
kominn góðr afli við Böggvisstaðasand (Svarfaðardal). Síld í lag-
net hafði aflazt þar síðast í apríl að nokkrum mun, enn á Akr-
eyri er ekkert íshús eða frystihfis. Hákarlaskipin eyfiizku
lögðu út 14. apríl, og eftir rúma viku kom „Vonin“ á Siglu-
fjörð með 202 tunnur lifrar og 27. apríl kom „Brfinn“, skip-
Btjóri Kr. Þórðarson (eigandi kaupstjóri Chr. Havsteen) með 90
tunnur lifrar.
Hafís hefir legið úti fyrir ísafjarðardjúpi til skamms tíma,
og 2—3 sinnum rekið inn á fiskimið, enn horfið aftr. Segja
hákarlamenn hann skamt undan Vestrlandi. Enn norðlenzk há-
karlaskip hafa ekki orðið vör við ís fyrir Norðrlandi.
Þilskip fórst 16. apríl, fiskiskip frá Ásgeirssons-verzlun á
ísafirði, „Lilja“, með þeim hætti, að það rakst á hafísjaka og
brotnaði og sökk eftir fáar mínútur. Mönnum varð bjargað af
öðru fiskiskipi (Fönix).
Skipstr’ónd. Tvö fiskiskip af Akreyri strönduðu 17. apríl
í Smiðjuvík á Ströndum, „Akreyri“ og „Felix“. Mönnum bjargað.
Ný þiískip tvö vorn bygð við Eyjafjörð í vetr; annað á
Oddeyri fyrir Höepfners-verzlun af Bjarna stórskipasmið Einars-
syni, „Flink“ (skipstj. Oddr Sigurðsson á Steindyrum); hitt
bygði Jón bóndi Antonsson í Arnarnesi handa sjálfum sér.
Dánir í apríl-mánuði: frfi Lára Sveinbjörnsdóttir í Mjóafirði,
Hjálmar Hermannsson dbrm. á Brekku í Mjóafirði, Jón Sigffisson
óðalsbóndi á Espihóli í Eyjafirði, ungfrú Jóhanna Einarsdóttir á
Sandfellshaga í Axarfirði, Tómas Þorsteinsson í Höfnum á Skaga,
Sigvaldi Jónsson á Syðri-Ey á Skagaströnd og Stefán Friðbjörns-
son á Þórarinsstaðaeyrum í Seyðisfirði eystra.
Elzti prestr landsins og elztr „lœrðra“ manna á Norðr-
löndwm, séra Þórarinn Erlendsson á Hofi í Álftafirði, lézt 28_
apríl á 99. ári, fæddr 10. febrfiar 1800, eða nærfelt ári fyrir
BÍðustu aldamót. Hann var fitskrifaðr fir heimaskóla af séra
Árna Helgasyni (þá i Breiðholti) 1822, vígðr 1826 að Bjaraa -
nesi, fekk Hof 1844 og var þar prestr til 1882, er hann lét af
prestsskap eftir 56 ára þjónustu; prófastr var hann 1829—1844.
At börnum hans 12 lifa 3: Þorsteinn prófastr í Heydölum, frfi
Guðrún, kona konsfils Tuliniuss á Eskifirði og Þrfiðr kona Har-
alds Briems í Bfilandsnesi. — Séra Þórarinn var fjörmaðr mik-
ill á yngri árum og ern fram á síðustu ár, og svo var hann
minnugr, að hann mundi eftir sér á 3. árinu (1802). Hann
var sæmdarmaðr í öllum greinum.
Úti varð rétt fyrir pálmasunnudaginn maðr frá Uppsölum
í Seyðisfirði vestra, er hét Guðmundr Bjarnason; fanst ekki að
kveldi, enn lá örendr hjá tfingarði um morguninn.
Druknun. Fyrir skömmu druknaði í Langá á Mýrum ungr
verzlunarmaðr fir Borgarnesi, Jakob Þorsteinsson, Einarssonar,
veitingamanns i Borgarnesi; hefir ætlað að sundríða ána, enn af
einhverjum atvikum losnað við hestinn. „Hann var lipr maðr
og vel iátinn af öllum".
Hjúskapr. 28. apríl giftust á Akreyri séra Theodór Jóns-
son að Bægisá og frk. Jóhanna Gunnarsdóttir.
Rangárvállasýslu (Vestr-Eyjafjallahr.), 21. apríl. Hinn nýaf-
staðni vetr telst með hinum alira hörðustu vetrum, sem menn
muna. Hann var umhleypingasamr og hroðafenginn, og því í
meira lagi gjaffeldr, en þó snjóa lítillalt fram að Þorra komu; þá
gekk hann í snjókomur og jarðbönn, sem héldust jafnt og þétt
til Góu loka; þá kom góðr veðrabati um vikutíma, svo jörð kom
að nokkru leyti upp, helzt við fjalllendi; þar á eftir kólnaði aftr
og snjóaði nokkuð fram til páska; úr þvi létti af harðindunum
alfarið. — Þegar batinn kom alfarið upp fir páskunum, munn
fénaðarhöid hafa verið hér yfirleitt fremr góð, en af því margr
var orðinn tæpstaddr með hey, er hætt við, að sumir hafa slept
of fljótt hendi sinni af ám sínum, sérílagi á landléttum jörðum.
Heyskorti er þannig háttað hér í hreppi, að margir verða tæp-
staddir fyrir kýr BÍnar áðr lýkr, og sumir heyþrota, því menn
eyddu frá þeim fyrir skör fram handa fitifénaði, meðan harðindin
stóðu, enn þó mun það fara svo, að alt bjargist þolanlega yfir-
leitt, með þeirri hjálp, sem einstökn menn í hreppnum geta látið
af hendi rakna, einkum ef vel vorar.
Ekki varð aí þvi að menn skæru hér af sér til muna í
harðindunum. Einn bóndi skar eina kfi og um 40 gemlinga, annar
eina nautkind og þriðji 10 gemlinga.
Aflalítið hefir verið á þessum umliðna vetri hér með öllum
Bangársandi, helst vegna ógæfta. Hæstr hluti rfimt 100.
Mynd heíir ekki getað komizt í þetta
blað vegna rúmleysis.
Góö vín
fást
f vezlun Ben. S. Þórarinssonar,
svo sem: Whisky, Banko,
Sherry, Portvín, hið alþekta
gæða - hrennivín. í sömu
verzlun fæst einnig allskonar
reylitónali,
Vindlar.
og
munntótoals.,
alt með góðu verði.
Vepzlun
Ben.S. Þórarinssonar
hefir að bjóða 3 tegundir af
Zínk-hvítu, íernis, blýhvítu,
terpentínu, törrelse, kvistlakk,
kinrok, grænt dupt, blátt
dupt, lím, gult og rautt
okker. Allar þessar tegundir bæði
góðar og ódýrar.
® góðr matarskápr,
^ lítið brúkaðr yfirfrakki og
~ 2 vasaúr*.
Selt óskilatryppi. 1 vetr seldi und-
ritaðr mertryppi dökkgrátt, vetrgamalt;
mark: blaðstýft og fjöðr fr. h. Béttr
eígandi gefi sig fram fyrir 20. jfilí þ. á.
Oddstöðum í Lundareykjad. 19. marz 1898.
Arni Sveinhjarnarson.
Jónsbók, lögbókina, prentaða á
Hólum, kaupir fitgefenda „Fjallk.“ mjög
háu verði.