Fjallkonan - 14.07.1898, Blaðsíða 4

108
FJALLKONAN.
XV 26.
né gaman hafði hafði ég af honum i það sinni, því hann var
og sjálfnr reisuferðugur til alþingis, að standa þar fyrir máli,
er hann átti við þann prest, er hét séra Loftur Rafnkelsson, er
hann hafði dæmt frá kjéli og kalli, og var þess vegna mikíð
ýrður og í öðrum þönkum sem von var. Þar skildi eg við
minn samferða kari; för bann austur í Mýrdalinn, enn ég gaf
mig með hinum kompánunum út á so kallaðan Eyjasand. En þá
við komum út fyrir álana, fréttu þeir og sáu, að sjör var orðinn
6f»r vegna brims út í Vestmanneyjar; skildu þar við mig án
nokkurra orða eða ráða einsamlan, og héldu út á Eyrarbakka.
Nú komst eg i standandi ráðaleysi; var þar í ökendu plássi,
þekti þar engan mann, né neina þeirra háttsemi, hafði aldrei
skip séð né á sjó komið. Þogar ég hafði um stund so sem agn-
dofa verið, hvað af skyldi ráða, bað ég guð um hjálp að grciða
fram úr vandræðum minum, og fæ so strax djörfung og móð að
halda á leið til Eyjanna; kem að einu tjaldi, sem var þar í vegi
á höfðanum; þar var ráðandi sá maður, er heitir Þorsteinn Þor-
steinsson, búandi á Steinsmýri í Meðallandi. Hann spyr mig á
alla vegi um mitt ferðalag, er ég hreint segi honum. Hann
lætur mig fara inn í tjald með sér, gefur mér þar mat að borða
sem ég vildi og 2 álnir tóbaks að skilnaði og segir: „Þessa
þarft þú með; far heim að bæ sem hér er næst, sem er Bakka-
hjáleiga; þar býr maður, sem Hrólfur heitir, frómur maðurjseg
honum af ferð þinni; bið þú hann að taka af þér hesta þina,
meðan þú fer út í Eyjarnar, og það þeim fylgja má, og gef
honum nú hálft tóbak þetta, en hitt síðar, þá þú aftur kemur, ef
ei eru önnur efni þín; bið hann að láta fylgja þér fram í Sand-
inn; þar sér þú tjöld og menn fyrir, sem ætla út í Eyjar, og
kom þér fyrir hjá einhverjum af þeimu. Ég þakka honum fyrir
öll heilræði og velgerðir, fer svo so þaðan og gengur alt eftir
því sem hann sagði og fyrir lagði. Nú síðar gaf guð mér bæði
efni og tækifæri, að launa þessum ærumanni þennan volgerning.
14. Þegar ég kom á Sandinn, og fram að sjónum, sá ég
þar mörg tjöld, smá og stór, og fjölda fólks; vóru þar mikil
drykkjulæti og áílog; gekk þar verst fram Jón Brynjólfsson
Thorlacius, og Jón Sigurðsson, kaupi að nafni; í soddan flokk
vogaði ég ei að gefa mig, hvar soddan ókyrleiki var og flokka-
drættir; tók það til ráðs, að vera utanvert við þennan soll, og
fór því með trúss min undir hlið á einum Eyja teinárhring, sem
þar lá uppi til að bíða þar útferðarinnar nær félli. Enn stúlka,
sem mér fylgdi í Sandinn, fór heim aftur með hestana og reið-
skapinn. Þá ég hafði þar um mig búið, gekk til mín einn mað-
ur, er hét Bótólfur Þorvaldsson, lágur vexti, stuttleitur og harð-
leitur, á lafakjól, vel við öl. Hann spyr mig að nafni, hvaðan
ég sé og hvað ég ætli. Ég svara honum til þess með fæstum
orðum. Hann segir aftur: „Þú skalt nú hér í framandi plázi
njóta foreldra þinna, því þó nokkur ár séu siðan, hefl ég átt
hjá þeim marga góða nótt, þá þau bjuggu á Þverá í Skagafirði.
Var ég þá þénari Skúla fóveta, þá hann fór fyrst norður frá
Bjarnanesi, og viljir þti nti gefa þig á mitt vald, þá vil ég reyn-
ast þér trúr og ráðhollur í því ég megna". Ég þáði hans tilboð
og fór með honum í tjald hans, þar ei sá nú betri kosti; var
þar fyrir annar lagsmaður hans, sem heitir Björn Ingjaldsson,
mikið skikkanlegur og frásnoiddur drykkjusvalli; leið svo af
nóttin í miklum óróa. Daginn eftir kom leiði; kom minn góði
Bótólfur mér i skip með sér; brá mér til sjósóttar, enn þá hann
formerkti það, rak hann mig undir ár með sér og kendi mér
áralagið, takandi upp á sig mitt forsvar í öllu því, sem Vest-
manneyingar vóru að kalla að mér þar um farandi í fyrsta sinni
og á sjó komandi, eftir gamansfullum sjóferðalögum þeirra. Síð-
an kendi ég aldrei sjósóttar.
fFramh.).
Veiklndi mikil hafa gengið nyrðra og ganga enn eink-
um i Skagafjarðar, Eyjafjarðar og Þingeyjar sýslum, þung kvef-
sótt, taugaveiki og barnaveiki. Fyrir þá sök varð ekkert úr
þjóðminningarhátíðarhaldi í Eyjafirði.
Skagafjarðarsýslu, 28. júní. „Útlit fyrir allgóðan
grasvöxt. Skepnuhöld góð, en talsvert borið á fjárkláða á stöku
bæ, enda var fjárböðunum víða ekki skeytt. — Aflabrögð góð
nú komin hér á firðinum og hafsild nokkur. — Þjóðminningar-
dagur verður haldinn 2. júlí í Ási í Hegranesi".
ísafjarðarsýslu, 3. júlí. „Tún verða hér með rýrasta
móti, að undanteknum þeim, sem bætt hafa verið með rækt.
Þerrir hefir verið langan tíma. Aflalaust við út-Djúp; lítill reyt-
ingur við inn-Djúp á skelfisksbeitu. Aflalaust á þilskip; engin
síld komin enn“.
OTTO MÖNSTEDS Margarine
ráðleggjum vér öllum að nota. Það er hið bezta og Ijúffengasta
smjöriíki, sem mögulegt er að búa til
BiðjiS þvi œtíö um
OTTO M0NSTEDS Margarine,
S8m fæst keypt hjá kaupmönnunum.
Ég undir skrifuð hefi í mörg
ár verið sjúk af taugaveiklun, og
og hefi þjáðst bæði á sál og líkama.
Eftir margar árangurelausar
læknatilraunir reyndi ég fyrir 2
árum Kína-lífs-elixir frá hr.
Waldemar Potersen i Fred-
erikshavn, og þá er ég liafði neytt
úr fjórum flöskum, varð ég undir
eins rnikiu hressari. Eu þá hafði
ég ekki föng á að kaupa meira.
Nú er sjúkieikian aftur að á-
gerast, og má sjá af þvi, að bat-
inn var liinum ágæta bitter að
þakka.
Litlu Háeyri
Guðrún Símonardóttir.
Kína-Iífs-elixírinn fæst hjá
flestum kauprnönnum á íslandi.
Til þess að vera viss um, að
fá hinn okta Kíua-lífs-elixír, eru
kaupendr beðnir að líta vel eftir
því, að standi á flöskunum
í grænu lakki, og eins eftir hinu
skrásetta vörumerki á flöskumið-
anum: Kínverji með glas í hendi,
og firmanafnið Valdemar Petersen,
Frederikshavn, Danmark.
Frá 1. jffl er veröiD á
Kraftfóðri (hvalmjöli)
12 kr. fyrir pokann — 200 pd.1
Guano og beininjöli
7 kr. 50 au. fyrir pokann —
200 pd. 1
afhent við skipshlið.
Hans Ellefsen, Lauritz Berg,
Önundarfirði Dýrafirði
*) Var misritað í fyrri angl.: 100 pd.
átti að vera 100 kiló = 200 pd.
Útgetandi: Tald. Ásmundarson.
Félagsprentsmiðjan.