Fjallkonan - 26.04.1900, Blaðsíða 4

4
FJALLKlONjAN.
Sýslunefndarfundur irnesinga var 18.
— 21. apríl. Helztu fundarmál voru:
I. Samg'öngtmál. í þetta sinn var vega-
fé kr. 1797,22; til sknldalúkninga gengu kr.
1476,12, en að eins kr. 321,10 til sýsluvega.
Var það ráð tekið, að heimila hreppum bráð-
nauðsynlegar viðgerðir á sýsluvegum mót end-
urgjaldi að ári. Fjórum hreppum var leyft
að verja hreppavegafé til annara vega. Veg-
Iagningaráætlun Einars Finnssonar upp yfir
Skeiðin, nfl. rúml. 27 þús. kr., þótti ókleif, nema
með því móti, að hlutaðeigandi hreppar legði
menn til vinnunnar, en sýslusjóður verkstjóra
og hesta. Var E. F. beðinn að sundurliða,
hve miklu þetta, hvað fyrir sig, mundi nema.
Var sýslunefndarmönnum falið að leita vinnu-
loforða, en gert ráð fyrii, að áhöld og verk-
færi muni Iandssjóður lána ókeypis er til kæmi,
sem í ár hlyti að frestast. Beðið um, að Grinda-
skarðavegurinn verði bættur. Beðið um að
varðaðir verði þjóðvegir: neðan að Svínahrauni
og báðum megin upp á Mosfellsheiði. Og
komist ekki nýja brúin á Brúará í sumar, þá
að gamla brúin yrði ger fær í bráð. Og enn
að mannvirkjafræðingur skoði brúarstæði á Hvít-
á og Tungufljóti. Synjað var um styrk til
Skollagrófarferju; þótti æskilegra að Hvítá
yrði brúuð á Brúarhlöðum, sem þar eru nokkru
ofar. Lögferja var sett í Reykjanesi í Gríms-
nesi. Undanþága var Þjórsárholtsferju veitt
frá því að hafa stórgripatækan bát, þó því að
eins, að 2 tilnefndir nágrannar, sinn hvoru
megin ár, álíti það óhætt. Ný ferjulög sam-
þykti nefndin fyrir sitt leyti. Gufubátnum
„Reykjavík“ var nú enginn styrkur veittur,
þar eð reynt þótti, að hér yrði hann eigi að
notum. Neitað var að borga skuld fyrir að ná
flutningi úr honum hér í fyrra. Óskað álits
mannvirkjafræðings um að bæta hafnir hér.
Beðið um aukapóst frá Hraungerði að Gaul-
verjabæ. Mælt með beiðni sæluhússvarðar á
Kolviðarhóli um 150kr. styrk úr amtssjóði.
H. Búnaðarmál: Kosnir 3 búfræðingar, og
aðrir 3 til vara, til að skoða jarðabætur bún-
aðarfélaga. Mælt með Sigurði í Langholti og
Guðmundi í Skálholti til verðlauna af sjóði Kr.
9. Endurskoðuð samþykt um kynbætur hesta.
Sett millifundanefnd til að semja reglur um
fjárrekstra. Önnur sett til að semja reglurum
meðferð skóga í Gnúpverjahreppi. Beðið um
að Einar Helgason skoði skógana í sýslunni.
Samþ. að halda fjármarkaði í haust: ákveðnir
9 markaðsstaðir, en 8 markaðadagar; umsjónin
falin næstu hreppanefndum; en maður kosinn
til að 8emja við 1 kaupmann um, að kaupa
það fé, er ekki selst á mörkuðum. Peninga-
kaupfélag haldi áfram: formaður þess Eggert í
Laugardælum, endurkosinn. Neitað beiðni Ölf-
usinga um vikuseinkun fjall-leita þar. Selvogs-
mönnum leyfð íögrétt hjá sér, ef Ölfusmenn
samþykkja. Samþ. að selja úrgang úr 2. Dæla-
rétt, en hætta að setja hann í vöktun. Feld
tillaga um framfærslu laxafriðunartímans. Skoð-
anaskýrslur lýstu fénaði alment vel höldnum.
III. Heilbrigðismál voru fá: Mælt með 2 yf-
irestukonum, en einni burtvikinni synjað um
eftirlaun. Neitað um borgun fyrir útvegun lækn-
isseturs. Hundalækningaskýrslur athugaðar.
Mælt með ósk Grafningsmanna um sameining
við Eyrarbakkahérað, þó svo að efri hlutinn
leggist fyrst um sinn til Kjósar-héraðs. Mælt
með að Krísuvík leggist til Grindavíkur-ljós-
móðurhéraðs. Skorað á yfirvöld, lækna og al-
þýðu alla, að gæta vandlega sóttvarna.
IV. Landsmál og sveitamál. Lagt til að
færa alþingis-kjörfundarstað frá Hraungerði að
Selforsi. Kosin kjörstjórn. Bent á hreppstjóra-
efni í Sandvíkurhreppi. Þingvallahreppi leyft
að taka 400 kr. lán. Útsvarskæra úr Stokks-
eyrarhr. fékk þau úrslit, að hækkað var útsvar
annars af þeim sem kærandi bar sig saman
við.
V. Sérstakt mál var um 27 kr. kostnaðar-
halla af þjóðminningardags haldinu í fyrra. Sá
halli bættur af sýslusjóði.
Hér er slept öllum sjálfsögðum skýrslum og
reikningum, sem ekkert sérlegt er um að
segja.
Enn voru útgjöld sýsiusjóðs meiri en í fyrra,
og varð nú aflur að beiðast niðurjöfnunarleyfis.
í fyrra voru þau kr. 4062,84; nú voru þau kr.
4245,86.
[Ath. skýrsluritarans: Það eru nú einmitt
þessi sívaxandi peningagjöld, bæði í almennar
þarfir, til hjúa, o. fl., sem þyngst af ölluliggja
á bændum. Það er orðin margfalt meiri upp-
hæð en svo, að búið hafi afgangs það sem þarf
til að eignast peninga fyrir þeirri upphæð, þó
þeir væri á boðstólum. Og taki bóndi lán til
að borga í bili, kemur síðan að skuldadögun-
um og — þá er ekkert til.
Hvað er til ráða? Vel sé þeim sem vel svar-
ar.]
Stjórnarlierra-ólæti í Péturshorg í vor
hafa frétst út um alla Norðurálfuna, og hefir
komið fum á alla stjórnarherra og stjórnar-
forka. Svo bar við, að dansleikur var haldinn
við hirðina í Pétursborg, og gekk Vladimir
(Valdimar) stórfursti (o: keisara-efni) til kvensu
nokkurrar þar í meyjahópnum, og bauðst tilað
leiða hana til borðs, því í öllum hefðars&msæt-
um er sá siður, þá er matast skal, að einhver
karlmaður sé borðnautur kvenmanns, ef kon-
ur eru í samsætinu. Hún svaraði og sagði, að
sendiherrann þýzki, Radolin fursti, hefði boðið
sér. Þá segir keisara-efnin hátt: „Það ættuð
þér ekki að þiggja oftar, því þýzkur sendiherra
er sá leiðinlegasti durgur sem hugsast getur“.
Þetta var nú raunar sagt í spaugi, en svo
er mál með vexti, að þetta göfuga hirðfólk og
hefðarkonur eiga ekki hægra með að þegja en
vér hérna, og þannig var þetta að vörmuspori
borið í Radolin fursta, og varð hann fokreiður
út af þessum orðum. Seinna um kveldið hitti
Radolin fursti keisaraefnis-konuna eða drotn-
ingar-efnið, Maríu Pálovnu, og kvartaði yfir
þessum ósköpum, sem hefðu ollið út úr munni
mannsins hennar, en drotningar-efnið tók þetta
óstint upp, og sagðist láta sendiherrann vita,
að hann ætti hér tal við rússneskt drotningar-
efni, en ekki við þýzka furstadóttnr.
Þegar Radolin fursti hafði ekki annað upp
úr þessu en þetta, þá fór hann til Múravieffs
greifa, utanríkisráðgjafans, og kvartaði við hann
yfir þessari meðferð á sér. Ea Múravieff svar-
aði þannig, að hversu þung stygðaryrði sem
kvenmaður segði við karlmann, þá ætti maður
ávalt að biðja fyrirgefningar.
Sendiherrann hneigði sig, og vildi nú fá að
tala við drotningar-efnið. En það svar kom
aftur, að tignarkonan og erfingi Garðaríkis vildi
ekki sjá furstann, og mætti hann fara hvert á
land sem hann vildi, og ekki vill hún koma á
nokkra þá hátíð eða samkvæmi, þar sem von
er á Radolin fursta.
Hann hefir nú kært þetta fyrir Vilhjálmi
Þýzkalandskeisara, og eru nú dyigjur allmikl-
ar út af þessu á milli Rússlands og Þýzkalands,
þótt vonandi sé, að ekki verði styrjöld og
menn látnir drepast niður þúsundum saman út
af ekki meira efni en þetta er.
H.Stfflnsen
MARGARINE
den
eraltid
M'*I-
Fínt
hbbk danskt margarin
B* í staðinn fvrir smiör.
•>
Verzlun Vilhj. Þorvaldssonar
Merki:
Bedste‘
á Akranesi
hefir jafnan birgðir af nauðsynja-
vörum o. fl. o. fl.
Smjör altaf tekið hæsta
verði.
I V JP
-jr-1 standi á flöskunum í grænu
lakki, og eins eftir hinu skrásetta
vörumerki á flöskumiðanum: Kín-
verji með glas í hendi, og firmanafnið
Waldemar Petersen, Nyvej 16, Kjö-
benhavn.
í litlum öskjum, sem kosta ekkert,
10—20 pd. 1 hverri, og eru hentugar til
heimilisþarfa. Betra og ódýrara enann-
aö margarín. Fæst áöur langt líöur í
öllum verzlunum.
H. Steensens Margarinefabrik, Vejle.
1. Paul Llebes Sagradavín og
Maltextrakt með kinín og járni
hefi eg nú haft tækifæri til að reyna með
ágætum árangri. Lyf þessi eru engin leynd-
arlyf (arcana), þurfa þau því ekki að bríik-
ast í blindni, þar sem samsetning þessara
lyfja er ákveðin og vitanleg. Sagradavínið
hefir reynst mér ágætlega við ýmsum maga-
sjúkdómum og taugaveiklun, og er það hið
eina hægðalyf, sem eg þekki, er verkar án
allra ðþæginda, og er lika eitthvað hið ð-
skaðlegasta lyf.
Maltextraktin með kínín og járni er hin
bezta styrkingarlyf, eins og efnin benda á,
hið bezta lyt gegn hvers konar veiklun, sem |
er, sérstaklega taugaveiklun, þreytu og lúa,
afleiðingum af taugaveiki, þrðttleysi magans
o. s. frv. — Lyf þessi hefi eg ráðlagt mörg-
um með bezta árangri og sjálfur hefi eg brúk-
að Sagradavínið til heilsubðta, og er mér
það ómissandi lyf.
Eeykjavík 28. nðv. 1899. L. Pálsson.
Einkasölu á I. Paul Liebes Sag-
radavínl og Maltextrakt með kínín
og járni fyrir ísland hefir undir
skrifaður. Útsölumenn eru vinsam-
lega beðnir að gefa sig fram.
Reykjavík í nóvember 1899.
Björn Kristjánsson.
Y ottor ð.
Ég er svo knúð til þess, að eg get
ekki látið það ógert, að senda yður
þessi meðmæli:
Ég, sem skrifa nafn mitt hér undir,
hefi árum saman verið mjög lasin af
taugasjúkleik, sinateygjum og ýmsum
sjúkdómum, sem þar eru samfara.
Eftir er ég hafði Ieitað ýmsra lækna
og enga bót fengið, fór ég að taka
inn Kína-Lífs-Elixir frá Waldemar
Petersen í Frederikshavn, og get ég
með góðri samvizku vottað, að þetta
lyf hefir batað mig meira enn frá
verði sagt, og ég finn að ég get ekki
án þess verið.
Hafnarfirði, í marz 1896.
Agnes Bjarnadóttir, húsmóðir.
Kína-lífs-elixírinn fæst hjá flest-
um kaupmönnum á íslandi.
Til þess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kína-Iífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir að líta vel eftir því, að
S T Ú L K U R, sem hafa í hyggju
að takast á hendur barnahenslu, geta
hjá undirritaðri fengið leiðbeiningu
viðvíkjandi því starfl frá 14. maí til
1. júlí næstkomandi.
Lækjargötu 6.
Halldóra Bjarnadóttir.
Heima 4—5.
Tækifæri.
j Hvergi fá menn eins ðdýrt og vand-
að saumuð fót sín eins og i
( Saumastofunni í Bankastræti.
Þar fást líka alis konar fataefni
pantað með innkaupaverði og sent
kostnaðarlaust.
5—600 Ijðmandi sýnishorn.
Ou9m. Sifíiirðsson.
kií
I
I
í verzlun Vilhj. Þorvaldssonar
á Akranesi
fæst altaf allskonar
Tóbak með óbreyttu verði.
Kaffi nr. 1 á 55 au. pd.
Útgefandi: Yald. Ásmundarson.
Félagsprentsmiðjan.