Fjallkonan - 01.05.1901, Blaðsíða 3

fj:allko;nan.
3
Aldainót á Akranesi o. £L. 100 kr. voru
þar veittar af hreppssjóði til hátíðarhaldains, sem var
einkum til að skreyta kirkjuna ljðBum, en lýsingin úti
við fórst fyrir vegna óveðurs. En Good-Templarar höfðu
samkomu i sínu húsi um kveldið. Hún hófst kl. 9, og
voru sungin fyrir og eftir kvseði eftir kennara Þorstein
Jðnsson. Þar var og fluttur fyrirlestur um framfarir
sveitarinnar eftir verzlunarstjðra Sveín Guðmundsson.
Nokkrum utanfélagsmönnum var boðið, svo sem dbr.
Hallgr. Jðnssyni, Óiafl Finsen lækni og Einari Ingjalds-
syni bónda á Bakka o. fl. Vegna veðurs var ljósa-
skrautið eigi sýnt fyrr en á þrettándadagskveld; hafði
það verið útbúið undir umsjðn Guðm. Guðmundssonar
verzlunarmanns og var mjög smekklega af hendi leyst.
Kom þar allmikið fjölmenni saman og voru sungin
nokkur þjððleg kvæði.
Það sem gerði hátíðarhald þetta minnistæðast voru
hinar snjöllu ræður Jóns prófasts Sveinssonar, er fluttar
vðru á gamlársdag og nýársdag og hyggjum vér að
einkum hin BÍðarnefnda skipi flokk hinna fullkomnustu,
sem við það tækifæri hafa haldnar verið.
í nokkuru sambandi við aldamötin voru sérstaklega
fyrir frammistöðu organista Ármanns Þórðarsonar og
kaupm. Böðvars Þorvaldssonar gorð samskot, til að
kaupa nýtt harmoníum í kirkjuna; munu þau hafa num-
ið 200 kr., og líkindi til að bætt verði við, með því
ætlast er 'til að hljððfærið verði nokkuð fullkomið. Einn-
ig er byrjað á að taka uppdrátt af Skaganum til að
geta sýnt útlit hans og áhöfn, eins og hann er á þess-
um aldamótum. Verður verkið framkvæmt af Ólafi Jóns-
syni fyrv. búnaðarskólastjóra.
Skagabúi.
Smávegis.
Gömul ekkjufrú í Kaupmannahöfn átti gamlan páfa-
gauk, sem varð eftir þvi fljótari að læra sem hann eltist
meira. En vinnukonan var ekki alveg eins námfús.
Hún talaði oft við sjálfa sig og var þá vön að bann-
syngja frúna ofan fyrir allar hellur. Einu sinni heyrði
páfagaukurinn að hún sagði við sjálfa sig: „Betur að
kerlingarskassið dræpist sem fyrst“. Skömmu seinna var
frúin eitthvað að tala við páfagaukinn og varð alveg
forviða þegar hún heyrði hann segja: „Betur að karling-
arskassið dræpist sem fyrst“.
Prúin flýtti sér nú að leita ráða hjá prestinum sín-
um. „Ja, því er nú var og miður, að eg get ekki betr-
að hngarfar pátagauksins yðar, þö eg færi að prédika
fyrir honum, en eg á guðhræddan páfagauk og það gæti
verið, að hann kynni að hafa góð áhrif á hann“, sagði
presturinn.
Svo fékk frúin lánaðan páfagaukinn prestsins.
Morguninn eftir tók gamli páfagaukurinn móti
frúnni með sömu ðskinni og hann var vanur: „Betur að
kerlingarskassið dræpist sem fyrst“, en páfagaukurinn
prestins leit augum sínum upp til himins og tðk undir
með háum og skrækum róm: „Herra heyr vora bæn“.
Danskir leikendur. Prú Louise Phister, ein-
hver helzta leikkona Dana á sinni tið, er nú meir enn
hálfníræð að aldri og fyrir löngu hætt að leika. Hún
lék að gamni sínu í vor í Holbergsleiknum „Den for-
vandlede Brudgom", sem hún hafði áður orðið fræg fyrir,
og fðr henni það eins og hún væri á bezta aldri. Kon-
ungur var það kveld í leikhúsinu („Kasino") og hirðin
öll.
Emil Wulff, sem var hér á Iandi með Jensen leikara og
konn hans, og þótti hér leika vel, er nú orginn frægur
fyrir leiklist sína í leik eftir Gustav Wied, en áður
hafði ekkert þótt til hans koma.
Vtíur Ariktoríu drotningar kostaði um 700
þús. krúnur. Þ;r af eru 300 þúk krónur ferða-
kostnaður. Yeitingar til konungborinna manna
útleudra 170 þús. og 15 þús. til útlendra sendi-
hr-rra. «
Kaupendur Fjallkonunuar í Reykjavík,
sem ekki hafa borgað andvirði blaðsins fyrir árið
1900, eða önnur undanfarin ár, mega búast við lög-
sókn, ef þeir hafa ekki greitt það að fullu fyrir 16. þ. m.
Sundmaga
kaupir liæstu verði fyrir peninga
Verzlun Gunnars Þorbjörnssonar
Til verzlunar Th. Thorsteinssons
kom nú með •/, „Lauru“ & BThyra“ alhkouar vörur.
Matrara: þar á meðal, smá sago — kartöflumjöl —flourmjöl —
thekex — „strau“-sykur — Högginn melís — sardínur — ansjósur--
hummer — pylsa m. m.
Mjög1 ödýrt fóöurmjöl.
Allskonar emaileruð áhöld mjög ódýr.
Margskonar alliavara, svo sem 2 tegundir enskt vaðmál (nýiar
tegundir) ljómandi íalleg og góð tvisttau — sirz — stumpasirz m. m.
Með sjs „Laura“ komu stórar birgðir af
„Príma“ farfayöru
fiá „D. F. Malermesteres Farve Möllei“
svo sem: Zink- og blýlivíta, einnig allir aðrir litir, olíurifnir og
þurrir, fernis, þurkandi, tcrpentína o. fl. Er sú eina farfavara sern
málarar bœjarins gefa mecfmœli.
Einnig mikið af
Lossins Stettiner Port-lands“ Cementi,
sem er viðurkennt það bezta Gement, sem hingað flyzt, af steinsmiðum
hér í bænum.
Fæ3t að eins hjá
Th. Thorsteinsson.
Allskonar prjónles
Mikið úrval af sumarsjölum og herðasjölum o. m. fl.
Ný sniö af allskonar kvenfatnaöi 0g barnafatnaði eftir allra nýj- ustu tízku fást nú hjá mór, eins og stöðugt að undan- fórnu, og kosta frá 40—80 aura. Bríet Bjarnhéðinsdóttir. útbúian tii fiskiveiða, með ölln til- heyrandi; skipið liggnrí Yestmanna- höfn á Færeyjum. Nánari upplýsingar gefur Th. Thorsteinsson.
Til auglýsenda. Þeir sera aug- iýsa í „Fjallk.“ verða að tiltaka það um ieið og þeir auglýsa, hve oft auglýsingin á að standa í blaðinu. Geri þeir það ekki, verður húu látin standa á þeirra kostnað þar til þeir segja til.
Þilskip til sölu. Kutter „Svanuru, stærð 54 tons,
24
ekki áfella reig, ef þér vissnð hvernig á stendur. En ég ásaka
ekki Guð, heidur eru það mennirnir, sem hafa b&kað mér ógæfa“.
„Mér koma yðar hagir ekkert við, en ég leýfi. mér þó að
spyrja, hyort þér getið synjað fyrir, að þér hafið ekki sjálfur bak-
að yður ógæfuna að neinu leyti?“.
Það var eins og beiningamanninum hnykti við þessa spurn-
ingu, og hann svaraði með iágri rödd: „Ég get að vísu ekki al-
veg synjað fyrir það, að ég hafi átt nokkurn þátt í því, ef sök
er gefandi á ungæðislegri léttúð. En það get ég sagt með sanni,
að ég átti ekki með vilja þátt í þeirri yfirsjón, sem gerð var að
glæp og ég var sakaður fyrir. Ég verð að svara bótum fyrir
það, að ég tók óviljandi þátt í þessum glæp, en sá sem sannur
er að sök er hafðnr í hávegum og situr í háu embætti. Nú
getið þér skilið, að ég muni hyggja á hefnd, ekki ákafa eða blóð-
uga hefnd, heldar því öruggari sem hún fer hægara að. Og nú hefi
eg sagt yður það 6em ég hefi ekki sagt nokkurum manni öðrum,
og það kemur af því, að ég verð einstöku sinnum að létta á hjarta
mínu, ef það á ekki að springa“.
„Get ég gert yður nokkurn greiða? Hvað hsfið þér fyrir stafni
og á hverju lifið þér?“.
„Hvað ég hefi fyrir stafni? Ég er einn af þeim velgerða-
mönnnm mannkynsine, sem vilja að bræður vorir öðlist sáluhjáipina
fyrir miskunnarverk sín. Með öðrum orðum: Eg er beininga-
maður“.
„Og þér getið lifað á því?“
„Eg geri mig ánægðan með lítið; og get minkað og aukið
21
Frá æskuárum hans og uppeldi kunnum vér ekki annað að
segja, en að hann var látinn vinna öll heimilisverk hjá kjörföður
sínum, og varð svo hneigður tii búskaparins, að hann ásetti sér
að verða böndi. Wiliner þótti líka vænst um það, og hagaði upp-
eldi hans eftir því. Þegar hanu var tvítugur hafði hann Iokið
skólanámi sínu raeð bezta vitnisburði.
Þá var það einu sinni, að fóstri hans sagði við hann: „Kæri
Páll minn, eins og þú hefir tekið eftir erum við konan mín bæði
sænsk, og því er altaf töluð sænska hérna í húsinu. Eg komst í
kynni við íöðar þinn áður en eg fór til Englands, og við urðum
góðir viuir. Því fól hann mér á hendur uppeldi þitt. Því er nú
iokið, -og eg voaa að þú gefir mér þaun vitnisbúrð, að eg hafi
reynt &ð ganga þér í föður stað svo vei sem mér var nnt. Ekki
þarftu þó að ímynda þér, að þú sért í skuid við mig; það er alt
borgað að fuiiu fyrir fram. Nú á eg ekki annað eftir en að láta
þig vita, að þsð er vilji föður þíns, að þú íarir heim tii Svíþjóðar
svo fljótt sem þú getur og leitir þér þar atvinnu. Þú þarft ekki
að kvíða því, að þú getir ekki haft ofan af fyrir þér, þó eitthvað
blási á móti í fyrstu; þú þarít heldur ekki að kvíða íjárskorti,
því faðir þinn er fjáður vel“.
„En get eg þá ekki fundið föður minn eða fengið að vita
hvar hann er“?
„Nei, drengurinn minn, hann hefir bannað mér það harðlega
og eg hefi svarið honum að segja ekki frá því. Spurðu mig ekki
að því; getnr verið þú fáir að vita það einhvern tíma, sem eg
Sk&g&ra&ðorinn.