Fjallkonan - 31.05.1901, Qupperneq 4

4
FJ'ALLROiNAN.
Björn Símonarson,
gullsmiður
Vallarstrœti 4,
selur alls konar gullsmíöi og silfursmiöi,
einkar vandað og ódýrt. Þar geta menn fengið og pantað alls konar
gripi úr gulli og silfri, og alt liVeHSÍlflir, sem
heyrir til íslenzka kvenbúninginum.
Ennfremur tek eg að mér að gylla og forsilfra.
Aögerölr ét úriim leystar fljótt og vel af
hendi og nvergi eins ód^rt.
Gramalt silfur
og fleiri gamla muni kaupir háu verði.
Björn Síinonarson.
Saltfiskur
velverkaður, stór og smár og ísa verður keyptur hæsta
verðiíverzl. „Edinborgtt í Reykjavík, Keflavík, Stokks-
eyri og Akranesi; sömuleiðis á öllum viðkomustöð-
um strandbátanna.
Ásgeir Sigurösson.
4
i
i
i
i
i
i
4
4
4
4
V erzlun
J. P. T. Brydes >
Yín, vindlar og reyktóbak
frá
Kjær & Sommerfeldt.
Nýjar víntegundir komnar svo sem:
Graacher hv. vín
Messuvín á % fl.
Marsala (Madeira).
Rheinewine (Ehinskvin musserende).
Genever p/4 pt.
Bodenheimer hv. vín.
Madeira dark rich.
Ætíö nægar birgöir, og hvergi fá
menn ódýrara vín eftir gæöum.
►
►
►
►
►
►
►
►
Sundmaga borgar enginn betur en
Ásgeir Sigurösson.
G 0 t U kaupir hæsta verði
Ásgeir Sigurösson.
Sundmaga
kaupir liæstu verði fyrir peninga
Verzlun Gunnars Þorbjörnssonar
Undirrit&ður óskar að fá sem fljót-
ast upplýsingar um hvar herra
Þorsteinn E. Jósepsson, f. 4. októbr.
1874, síðast liflið haust háseti á
gufuskipinu „SkjoId“ frá Stavanger,
er fœddur.
Reykjayík, 15. mai 1901.
Hannes Thorsteinson.
Til auglýsenda. Þeir sem aug-
lýsa í „Fjallk." verða að tiltaka það
nm ieið og þeir auglýsa, hve oft
auglýsingiu 4 að standa í blaðinu.
tieri þeir það ekki, verður hún látia
standa á þeirra kostnað þar til þeir
segja til.
BanliaTDy'gg,
rúgmjöl, l5.am,
exp Ortliam,
toaölyf
sel ég nú með övanalega lágu
verði. Aðrar nauðiynja vörur fæ ég
um Jónsmessu. Hvergi betri né
ódýrari vefnaöar-
vörur, slió-
fatnaöur tiibúinn
fatnaöur, l©ö-
ur og sltinn.
Björn Kristjánsson.
Hús til sölu
á góðum stað í bænum. Óvaiialega
góðir borgunarskilmálar. Yísað á
seljanda,_________________
Gömul blöð og tímarit.
Þessi blöð og tímarit kiupir
útgefandi Fjallk. háu verði:
Minnisverð tíðindi, öll (þrjú b.).
Evangelisk smárit (einst. númer).
Ármann á alþingi, allur (fjórir árg.).
Fjölnir, sjötta ár.
Norðurfari, annað ár.
Búnaðarrit suðuramts bún. fól 3. ár.
Hirðir, allur (fjórir árg.).
Gangleri 1. ár.
Grönguhrólfur allur.
Gefn 2. ár 1. h. og 3. ár o. s. frv.
eða öll.
Ameríka 1. árg.
Akureyrarpósturinn.
Jón rauði.
Islendingur Páls Eyjólfssonar.
Máni, annað ár.
g - - — - - -p
r
Samúel Olafsson
Laug-areg1 63, Reykjayík.
paatar liafnstiinpla af alls-
konar gerð. Þeir sem vilja
gerast útsölumenn skrifi mér.
Varði þeim þá send sýaishorn
af 8timplunum.
g—■■■_——r^.rr^r............. E
34
eg held að frúin sé ekki eins leiðitöm eins og þú og faðir hennar
heldur.
Majórinn lauk aftur upp skúffunni, lét falska seðilinn niður
og tók aftur upp peningaböggul og rétti bróðursyni sínum.
„Þarna hefirðu þúsund rikisdali. Þeir ættu að nægja þér
þangað til kvonfangið er komið í kring. En mundu nú eftir því,
að þetta eru síðustu skildingarnir, sem þú fær hjá mér lifandi. Af
eifðaskrá minni geturðu séð, þegar þar að kemur, hve mikinn hlut
eigna minna eg hefi ætlað þér eftir minn dag. Eg hefi fyrir löngu
gengið frá henni að öllu leyti og geymi hana vandlega. Enginn
fær að vita eitt orð úr henni meðan eg er á lífi, því eg hefi not-
að mér þann löglega rétt, að láta vottana skrifa undir áu þess
þeir hafi lesið. Farðu nú, eg hirði ekki um þakklæti þitt, eu
mundu alt af eftir því, að Damokles sverðið hangir yfir höfði þér,
og fellur hvenær sem þú víkur af vegi dygðarinnar“.
Undirforinginn flýtti sér út, og var beygður og sundurknosað-
ur, en þó frá sér numinn af gleði yfir þessum óvæntu viðtökum.
Majórinn hallaði sér aftur á bak í stólinn, og var bæði hrygg-
ur og gramur.
„Eg get ekki látið þennan þorpara eiga sig, ef eg á að halda
ættarnafni mínu í heiðri. Þegar eg er dauður, getur hann farið
með það hvernig sem hann viil“.
í íorstofunni mætti hann vinnumanni majórsins.
„Komdu sæll, Linder, hvernig líður þér?“
„Þakk yður, eftir hætti“.
„Og þú ert ánægður með vi8tina?tt
35
„Hvað annað, eg hefi nú verið hérna í tíu ár. Majórinn er sá
bezti húebóndi sem á verður kosið, og ungfrúin er engill“.
„Nú, það er gott, og gott var líka að hitta þig. Þú verður
að finna mig svo fljótt sem þú getur í veitingahúsinu í Homdöl-
um; þar á eg nú heima. Eg á áríðandi erindi við þig“.
„Það get eg með engu móti“. —„Geturðu það ekki? Við
skulum nú sjá það. Þú veizt hvað eg get gert ef þú gegnir mér
ekki“.
„Það er satt“, sagði Linder. „Eg er neyddur til þess. Eg
skal koma“.
Þeir skildu, og i sama bili heyrðist hófdynur, og Eiisensköld
ungi reið úr Hringnesi.
5. í vcitingahúsinu.
Veitingahúsið í Homdölum var stórt og fallegt hús, og að öllu
leyti sem slík hús eiga að vera.
Gestgjafinn var þéttur á velli og þéttur í lund, og mátti sjá
á yfirbragði hans, að þó hann væri ekki þorstlátastur allra þeirra
sem þar ólu manninn, mundi hann ekki kasta hendinni á móti
því sem hann sjálfur hafði að bjóða almenningi.
Eilaensköld undírforingi bjó í tveimur gaflherbergjum í þessu
húsi, og var nú í miklum metum hjá húsbóndanum, af því hann
hafði fyrir skömmu borgað honum akuld sína.
í öðru þessu herbergi sat undirforinginn í ruggustól. Hanu