Fjallkonan - 17.12.1901, Side 4
4
FJALLKONAN
r
p r
Kjallaradeildin.
Vínföng — «1 — gosdrykkir.
Þíð er viðurkent nm allui heim,
að vínfong þnrfi nð geymast í góð-
um kjallara. Því lengur sem þ.n
era geymd í góðum kjaiiara með
jöfuum lofthita, því betri verði þau,
en ófært hreint að geyma þsu ofan-
jarðar í misjöfnum húsiky n'ara.
Vinföngm úr hiu
um garala kjaliara í Thomsensbúð
hafa œfinlega þött fyrirtak, og kem-
ur það sumpart ; f því, aö þau eru
keypt fiú vöndaðum og góðam stöð-
um og sumpatt af meðhöadlaninni
og hús.ikynnunum.
eiu eftir því ódýr-A
hvergi hægt að fá jsfngóð vín fyrir
sama verð og i Thomsens kjaliara.
Meiri birgðir og fjöibreyttars. úrval
en nokkarnstaðar annarsst&ðir her
á kudi.
Brennivínið alþekta fyrir 60 aur.
á flöskuna. Whisky og Cognac ódýr-
ara og betra en annarsstaðar.
Ölið er æfinlega bezt hjá Thomsen.
Gosdrykkir svö vandaðir sem frekast
má vera.
Vatnið vélasíað, nýjuslu véiar,
beztu saftir, og mesta hreinlæti við
tilbúninginn.
Grleymið ekki að koma við í
Thomsens kjallara og kaupa þar
þau drykkjarföng, sem þið
þuriið til jólanna.
Sæmilegri jólagjafir
fyrir karimenn eru ekkí tiJ, en hin-
ar alþektu góðu reykjarpipur
i ví-rzlun Ban. S. Þórarinssonar.
Ýmisiegt 'af HÚSGÖGNUM selar
verzlun Ben. S. ÞórHrinssonar, sem
ern sæmileg fyrir jólagjafir.
Jólabazar.
í verzinn Bon. S. Þóraiinsso&r á
Langavegi 7 or jóiabazar mjög
snotur, margir faliegir fyrir fullorna
og börn. Hvergi ódýr^ra en þsrtil
jóbnna.
SPIL.
Verzlu.'i Ben. S. Pórarinssonar
solur ágæt Lhombcr-spil og spil
með lægra voröi
en aðrir.
EPLIN
i verzlun Ben. S. Þör-
ariassonsr exu ágæt
og kosta að eins °/25 pundið.
V e r z 1 u n
Jóns Helpsonar
12 Laugaveg 12
seltr flestar nauðsyiijavörur.
Fataefni, ágætt fyrir yngri og
eldri.
Smálegt, af ýmsu tagi fyi ir börn,
sem hvergi fæst annarsstaðar —
Þar á meðal Raketter, Fyrtraad,
etc. — Ágæta Jólavindla og Eeyk
tóbak af rrörgrm sortum. — Beztu
tegundir af Eplum og Apelsínum.
— Enn freir ur ágœtur Laukur að
allra dðmi. — Chocolade, Confect,
Brjóstsykur, Skumfigurer, Citronolía,
Gerpulver, Kardim., Hveiti prima
,so:t. — Saft aj öllum sortum.
lerzkar vörur sem borgua, eink
um Smjör, Hangikjöt, Kœfu og
Haustull sem hvergi er betur gefið
fyrir, en í verzluninrd á
Laugaveg ±3.
Jólakort — Jólakort
mjög falleg x>ýkorain stórt úrv&l —
einnig hffi eg rnikið af áteiknsðu
angola og klæði.
Skólayörðustíg' 5.
Svanl. Benediktsdóttir.
T 7TAT selnr engin veizbn
V liN hér í benu ibðtri ei
veizluu Beu. S. ÞórarinsRonsr, og
brennivínið er alþekt hið
bezta.
I íuörg ár þjáðist eg af tauga
veikiun, höfuðsvima og hjirt-
slætti; vsr ég orðinn svo veik-
nr, að ég iá í xúmiuu sam-
fleytt 22 vikur. Ég leitaði
ýmsra xáða, sem komu mér að
litlum notam. Ég reyndi Kína
og Brams, sem ekkert bættn
mig. Ég fékk mér því eftir
læknis ráði nokknr glös af
J. Paul Liehies Maltcxtrakt
með kinin og járni, sem kaupœ.
Björn Kristjánsson íReykjavík
aelur og biúkaði þau f röð.
Upp úr því för mér dagbatn-
andi. Ég vil því xáða mönnnm
til að nota þetta lyf, seœ þjást
af Jíkxi veiklunog þjáð hefir
mig.
Móakoti í Reykjavík, '29 des. 1900.
Jóhannes Sigurðsson.
Eg undirrituð hefi í mörg ár
þjáðst af móðursýki, hjartaveiklnn
og þar af leiðnndi tangabilun. Eg
hefi leitað margra lækna, en «!t ár-
angurslsust. Loksins korn ώr til
hugar að reyna Kín i lífs-elixirinn
frá Yaldemar Pctersen í Fiiðriks
höfn og þegar eg hatði lokið sð eins
úr 2 glösum fann eg bráðan bata.
Þverá í Ölfusi.
ólafía Guðmundsdóttir.
Kína-lífs elixírinn fæst bjá flast-
um kaupmönnum á íslandi, án nokk-
urrar toilhækkunar, svo að verðið er
ekki ræraa eins og áður, 1 kr. 50 au.
flaskan.
Til þe3s að vera viss um, sð fá
hinn ekta Kína-lífs-elixír, eru kaup-
endur beðnir &ð iíta vel eítir því, að
vfT‘ staudi á tíöskuiiua í gra-nu
lakki, og eias eftir hinu skiásetta
vörumerki á flöskumiðauum: Kíuverji
með ghs í headi, og fitmanafnið
W Jderu.ar Petersoa, F. edexikshavn,
skrifstofa og birgðahús, Nyvej 16,
Kjöbesbavn.
Til jólanna
fæst í yerzlun
Jóns Þórðarsonar:
Kindakjöt,
kvigukjöt,
reykt kjöt,
saltað kjöt,
rullupylsur,
kæfa,
smjör (ðsúrt)
ísl. ostur,
reyktur lax,
harðflskur,
steinbítsrikliug'ur
saltfiskur
nýr mör o. fl.
Þessar vörur verða allar sýndar f
kjötsöluhúsinu (iungangurinn úr Ing-
úlfsstræti.
Ben. S. Þórarinsson kaupm.
selur NÝMJÓLK úr VIÐEY,
pottinn á 15 aur.
Nú alt af nóg mjólk.
lljálpræðislierinn
Eius og undanfarin ár ætlar
Hjálpræðisherinn að halda jólasam-
sæti fyrir 150 — 200 af hinum
fátæknstu börnnm hér í íteykjavík.
Einnig ætlum vér að bjóða um
100 fátækum gamalmennum til
jó!tré:samsætÍ3, ef oss veitist nógur
styrkur.
Reykjavík í des. 1901.
Hans Chr. Bojesen.
Gasolíu-etoélarnar
nýkomnar. Reyusia fengin fyrir að
þær spara mjög eldivið, eru hand-
hægar, fljótar að hita, þurfa engan
reykháf.
Gasolíulamparnir
bxeana helraingi minna en stainolíu-
iampar, og bera helmingi meiri birtu
eða meiri.
Björn Kristjánsson
Reykjavík.
Ótgefaudi: Vald. Ásmuudsson.
FélafRprnntsm i ðis n.
138
ar Wilner nefndi það við þig í morgnn, að h'ann iangaði til sð
tala við þig einslega, grunaði mig hvað til stæði og eg gerði því
Eramu orð að fiana mig. Þið getið séð að eg hefi firið nærri um
þetta, ef þið komið œeð mér þarna ina í herbergið, þar sem hann
Rii-ieasköld utidirforingi gexði œér þann heiður að faðma raig að
sér — en b&nn kysti mig samt ekki — þar steudur borðið dúkað
með vini og kökum, avo við getum undir eins drukkið skál hjóaa-
efnaana".
19. Hellstedt og Laggi.
Þess hefir áður verið getið, að skottuprédikari sá, sem fiakk-
að hafði um sveitirnar þar í kring sam þessi saga gerðist, hafði
nú sezt &ð i Homdöium.
Húsið. átti sveitaskraddari, og var hann sjaldnast heima, heid-
ur sat hann við s&uma hér og hvar; og kona hans var oft í vinnu
anu&rstaðar, svo &ð húsið var löngum í eyði, nema það eina her-
bergi, sem Laggi bjó í.
Það var heldur fátæklega búið; þar var inni borð og fáeiair
stólar og vel upp búið rúm.
Prédikarinn sat við borðið og var að lesa í bók. Hann var
nngur maður, tæplega þrítugur, búlduleitur og rauður í andliti
með skegghýung á vöngum. Enginn sá hann nokkurn tíma leggja
sér annað til rnunns en brauð og smjör og ávexti, og svo dr&kk
haun vatnsBopa með, því maðuriun var strangasti goodtemplar.
139
En liefði einhverjum orðið litið í matarskápinn hans, gat verið
að þar hefði verið eitthv&ð að sjá, sem menn hefði furðað á.
Laggix hafði náð bærilegu stúdenísprófi, og svo hafði hann
álitið það ábyrgðaxminst að verða prestur. Það var komið fast
að því, að hann tæki vígslu; en þá komust prófessórarnir að því,
að haun hneigðist að kenningum baptista. Hann gat því ekki fengið
vígsluaa. Hann gekk þá í þjónustu baptista, prédikaði af alefli,
og skírði hverja kerlinguua á fætur annari. En brátt sá hinn, að
baptistar nutu ekki þeirrar hylli hjá alþýðu, að honum þætti vert
að leggja við þi lag sit,t; ssgði hann því skilið við þá, en pré-
dikaði eftir sera áður. Hanu bjóst nú við að þjóðkirkjan mundi
taka hann aftur í sátt og gexa hann að presti.
Hann fór sveit úr sveit og prédikaði. Víða varð honum tals-
vert ágengt; en einkum tókst honum að ná í kvenfólkið og börn-
in. Hann vakti því víða sundrung og ófrið á heimilunum. Hann
dró börnin frá foreldrunum undir áhrif kenninga sinna, lét sem
sér þætti svo vænt um biessuð börnin; konnrnar gerði hann af-
huga heimilinn, en verst lék hann þó ungu stúlknrnar; sumar
urðu brjálaðar, sumar fyrirfóru sér, og margu þeirra urðu spill-
ingunni að bráð.
Þegar hér var komið sögunni sat prédikarinn og !as í nýja
testameatinu. Hann sagði ekkert guðsorð vera til nema það. Þá
var barið að dyrnm, og Heilstedt apótekari kom inn.
Hellstedt horfði á hann, rak upp stór augu, og sagði:
„Er það ekki minu gamli viuur og skólabróðir Jeremías
Laggi. Hvernig líður þér núna?“ Mér er ánægja að sjá þig, og