Fjallkonan


Fjallkonan - 30.06.1903, Síða 4

Fjallkonan - 30.06.1903, Síða 4
104 FJALLKONAN Klæöaverksmiðjan IÐDNN. Klæðaverksmiðjan I Ð D N N, sem verið er að koma á fót hér í Reykja- vfk, mun taka til starfa, að forfallalausu, í októbermánuði næstk., og og tekur þá að sér a ð kemba ull, spinoa og tvinna ; að búa til dúka úr al-ull, og sömuleiðis úr ull og tuskum; a ð þæfa, lóskera og pressa heima-ofið vaðmál; a ð lita vaðmál, band, ull o. fl., fyrir ekki meira verð en nú gerist hjá hinum dönsku og norsku klæðaverk- 8miðjum, sem menn hafa skift við hér á landi. Verðlisti og sýnishorn verður sent umboðsmönnum verksmiðjunnar vfðs vegar um land svo fljótt sem því verður við komið. þeir, sem senda verkefni til verksmiðjunnar, verða að borga flutnings- ko8tnað til Reykjavíkur, en verksmiðjan sendir það, sem unnið er, aftur til hlutaðeigandi umboðsmanns á sinn kostnað. |>ess skal getið, að allar vélarnar verða keyptar af vönduðustu og beztu tegund, og að aðal-verkstjórinn verður útlendur maður, mætavel að sérogmeð fullkominni þekkingu í iðn sinni. Dtanáskrift er: Klæðaverksmiðjan Iðunn. R e y k j a v í k. Reykjavik 27. júní 1903. Stjórnin. Brent | Og malað kaffi fæst í W. Fisdiers verzlun. Drengjaföt ódýr einnig alls konar hálslín og [ alt því tilheyrandi fæst ávalt í Klæðaverzluninni Bankastræti 12 Áskorun til bindindisvina frá drykkjumannakonum, Munið eftir því, að W O. Breið flörð hætti áfengissölunni einung- is fyrir bindindismálið, og kaup- ið því hjá honum það, sem þið fáið þar eins gott og ódýrt og annarstað- ar, sem flest mun vera nú af hans fallegu, miklu og margbreyttu vöru- birgðum. 1 Þingholtsstræti 12 fæst prjón fljótt og vel af hendi leyst. Dauíel Síiuarson Þiiiarholtsstríeli i). Hefir til sölu: Hnakka, söðla, tösk- ur, púða, gjarðir og alls konar ólar, alt ódýrt eftir gæðum. GOTT ísl. smjör fæst í cFisc/iers veiziun. VERZLUN c3/örns oJiristjánss. Iiefir sífelt á boðstólum nægar birgðir af alls konar vefnaðar- v ö r u, svo sem Silkitau, Kvenslifsi, Karimannsfatnað Fatatau o. m. fl. Mikið úrval af sjölum kernur með Botníu 30. þ. m. Godthaab Yerzlunin '5 3 "n ts (D > rO cd cd ja O o verzlunin GODTHAAB er ávnlt byrg af flestum nauðsyn javörum, flest öllu til húsabygginga, báta- og bilskipaútgerðar, sern selst með venjulega lágu verði. Vandaðar vörur. Lágt verð. cTCvcrgi Gctra aó varzla en i verzl. GODTHAAB Q o PL cæ rr p p CD <1 CD N, B uiuiqzjBA qenq^por) Sá er illa blektur, er kaupir sér flösku af K í n a- lífselixír og hún reynist þá vera ekki ekta, heldur slæm eftirstæling. Hið ákaflega mikla gengi, sem mitt viðurkenda, óviðjafnanlega meðal, K í n a 1 í f s e 1 i x í r, hefir hlotið um allan heim, hefir orsakað eftirstæl- ingar og þær svo villandi að útliti, að almenningur á erfitt að greina minn ekta elixir frá því hnupli. Eg hefi komist að því, að síðan tollhækkunin var lögleidd, 1 kr. á glasið, er búinu til á Islandi bitter, sem er að nokkru leyti útbúinn eins og minn viðurkendi, styrkjandi elixír, en hefir þó ekki kosti hans, og fæ eg því ekki nógsamlega brýnt fyrir þaim, sem kaupa hinn ekta Kínalífs-, elixír, að vara sig á þessu, og gefa þess vandlega gætur, að nafu höfund- arins, Waldemar Petersen, Frederikshavn, standi utan á glasinu, og vp’ á tappanum í grænu lakki. Sérhver slíkur tilbúningur, sem hafður er á boðstólum, er ekki annað en slæm eftirstæling, sem getur haft skaðleg áhrif í stað hins gagn- lega og læknandi kraftar, er minna ekta elixír hefir til að bera að dómi bæði lækna og leikmanna. Til þess að evlmenningur geti fengið elixírinn með gamla verði, 1 kr. 50 aura, var á undan tollhækkuninni lagðar fyrir miklar birgðir á íslandi, og þarf ekki að kvíða neinni verðhækkun, meðan þær endast. Sérhverri vitneskju um hærra verð eða eftirstælingu af mínum al- kunna elixír er tekið með þökkum af höfundi hans, Waldemar Petersen, og sendist aðalútsölunni, Köbenhavn V. Nyvej 16. Gefið þess vandlega gætur, að á flöskunni standi vörumerkið: Kín- verji með glas í hendi, og firmanafnið Waldemar Petersen, Frederikshavn, og ofan á tappanum p1 í grænu lakki. Allir aðrir elixírar með eftirstæling þessa einkenna eru falsaðir. Fiskhnífarnir góöu fást ávalt í verzlun cZjörns iJiristjánss. Nærsveitamenn eru beðn- ir að vitja um Fjallkonuna í af- greiðslu hennar (Lækjargötu. 12). Ritstjóri: Ólafur Ó’.afsson. Isafoldarprentsmiðja. 86 ckjótt og hann sá frú í.odegu, þóttist hann full viss þess, að hún kynni frá einhverjum tíðindum að segja. »Hleypið þér engum hingað inn, rneðan eg er að tala við konuna þá arna«, sagði hann við skrifara sinn. Skrifarinn hneigði sig prúðmannlega og fór út. »Já! já! Hvað er nú í fréttum?* sagði Phönix, er þau voru orðin tvö ein. Hún þóttist skilja, að hann ætlaðist til, að hún leysti frá skjóðunni, og tók því til máls. Sagði hún fyrst frá því, sem Allister hafði sagt henni; síðan skýrði hún frá heimsókn sinni hjá hinum tveim konum, sem báðar höfðu verið í þingum við Caldervood, þótt ólíkt stæði á fyrir þeim. Saint dró hún dálitið undan tíund; hún lét þess ekki getið, að ungfrú Wayland þóttist hafa séð Caldervood bráðlifandi. Þótti henni það sú fjarstæða, að það_ væri ekki eftir hafandi. En hún kom ekki að tómum kofunurn hjá Phönix; hon- um var kunnugt um alt, sem hún hafði í fréttum að segja. Páll Delamater var búinn að segja honum frá eftirsókn Caldervoods eftir Eldóradó hinni fögru og ungfrú Salamander hinni auðugu. Þegar frú Lodega hafði lokið sögu sinni, sat Phönix hugsandi stundarkorn. Það var annað en gaman, að ráða fram úr málinu þvf arna. »Eg verð að játa, frú Lodega, að eg botna hreint ekkert í öllu þessu«, sagði hann að lyktum, »Eg hef átt við margt 87 flókið mál um dagana, en þetta kórónar þau öll. Hver er nú annars yðar skoðun á þessu máli?« »E veit það valia sjálf«, sagði trú Lodega. »Eg hef verið að stytta mér stundir með því, að skapa mér ýmsar getgátur um málið að tarna«, sagðiPhönix. Sum- ar þeirra eru ekkert annað en ágizkauir, gripnar úr lausu lofti. Við skulum byrja á þeirri f'yrstu, hún fer líka næst yðar skoðun á málinu. En þær eiga allar sammerkt 1 þvf, að lifsábyrgðarféð verður mergurinn málsins. Við gerum j> i fyrst ráð fvrir því, að einhver þorpara- flokkur festir hendur sfnar í hári Calderwoods; hann var að mörgu leyti hentugur til þess að nota hann til féglæfra; hann var spalciátur maður, ókunnur öllum hér og engum vanda bundinn. Þorpararnir hvetja hann til þess að kaupa sér háa lífsábyrgð og ráða hann síðan af dögura með sterku eitri, sem svo er kænlega blandað, að reyndir og greindir iæknar verða einki; varir og telja víst, að hann hafi dáið náttúrleg- um dauða. Ef nú þessi getgáta er rétt, þá flækjast þeir í málið, Allister, sem var umboðsmaður og önnur hönd Calder- woods, meðan hann lifði, og Marmaduke Calderwood, sem átti að erfa hann. Þessir tveir menn, Marmaduke og Allist- er, hljóta að vera í samvinnu og félagi. Allister er morðing- inn, Marmaduke hirðir aftur reiturnar. Hann gat ekki tekið beinan þátt í morðinu, því hann var í annari heimsálfu. Móti þessari getgátu mælir fyrst og frémst það, að ágætir læknar, sem stunduðu Calderwood í legunni, segja að hann

x

Fjallkonan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fjallkonan
https://timarit.is/publication/122

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.