Fjallkonan - 21.09.1906, Blaðsíða 3

FJALLKONAN.
175
Loftskeyta-fréttir.
18. sept.
Frá Rússlandi.
Keisari og drottaing hans eru far-
in á stað með fólk sitt (börn) í
skemtiferð um Kyrjálabotn nokkra
daga, og ern þeir í för með þeim,
heimilisráðgjafinn og herflotamála.
Stúikan, sem skaut til bana Minn
hershöfðingja, var hengd í gær. Þeg-
ar snaran var lögð um hálsinn á
henni, hrópaði hún: Lifi þjóðfélags-
byltingin og landeignafrelsi!
Komin er á aftur kyrð og spekt
í Siedelece á Póllandi. Fólk hefir
forðað sér burt úr bænum þúsundum
saman. óeirðarseggir fluttir til Var-
sjá. Mörg hryðjuverk framin þar.
Yfirmaður yfir aðkomumannadyfliss-
unni myrtur.
20. sept.
Treptoff hershöfðingi andaðist að
Peterhof í gær af slagi. Hann var
gerður að yfirmanni Pétursborgar eftir
sunuudags blóðbaðið mikla. Diedien-
ling, foringi lögregluriddaranna, verð-
ur eftirmaður Trepofís.
Margir flokkar af ruddamennum
hald Odessabúum skelfdum og ræna
Gyðinga.
í Varsjá er búist við nýrri mann-
drápahríð, og bæjarbúar afarhræddir.
Yfirvöldin á Finnlandi hafa náð
miklum birgðum af byssum, sem átti
að flytja inn á landið.
Uppreisnín á Cuba.
Stjórnin í Washington (Bandaríkj.)
er hætt að draga úr því, hve alvar-
legt er ástandið í Cuba. Er mælt,
að (herskipið) Desmoines sé viðbúið
að taka við á skipsfjöl Palma for-
seta, ef nauðsyn ber til. Bryn-
snekkjan Denever frá Bandaríkjum
kom til Havane og hleypti þar á
land hundrað flotaliðsmönnum ; þeir
gengu brátt á skipsfjöl aftur, en
skildu eftir á landi dálítinn sendi-
herra-varðflokk.
Síðari fréttir bera með sér, að óð-
um syrtir að þar á Cuba. Banda-
ríkjaherliðið gengíð á land í Chien-
fuegos, sem er umsetin af uppreisn-
armönnum. Sambandsþingið hefir á
aukaþingi veitt Palma forseta fulla
heimild til þess að reka hernað
(gegn uppreisnarmönnum). Boosevelt
forseti hefir gert stjórninni á Cuba
viðvart um, að eina leiðin til þess
að komast hjá íhlutun Bandaríkja
sé, að koma á aftur reglu innan-
lands og halda uppi friði.
Taft hermálaráðgjafi (Bandar.) og
Bacon undirráðgjafi Ieggja á stað á
morgun áleiðis til Cuba, til þes3 að
rannsaka, hvernig högum horfir þar
og hjálpa til að koma þar á reglu.
Fjórar brynsnekkjur eru á leið til
Cuba í viðbót.
Síðustu fréttir segja, að stjórnar-
höfðingjum á Cuba líki vel íram-
koma Koosevelts forseta. Þeir séu
undir niðri hlyntir íhlutun hans.
Frétt er um harða orustu þar sem
heitir Alcano. Stjórnarmenn eigna
sér sigur þar.
Mikið gengur á fyrir flotastj'órn
Bandaríkja. Höfuðorustuskipin Louis-
iana og Virginia eru látin í haf með
innsigluðum fyrirskipunum. Skips-
höfn og liðsmenn eru um 800 á þeim
hvoru um sig.
20. sept.
Eftir samráði við uppreistarmenD,
sem í fangelsum eru, hefir Cuba-stjórn
gert vopnahlé í því skyni að friða land-
ið áður en Taft kemur eða Bandarík-
in taka í taumana. Samningar eru að
fara fram. Taft og Bacon lögðu af
stað til Cuba í gær.
Síðustu fregnir segja að samning-
um haldi áfram, og að nóg sé af
Bandarikja-herskipum umhverfis Cubu
til þess, að 5000 sjómenn geti geng-
ið þar á land ef á þarf að halda.
Ákafleg sprenging hefir orðið í
Havanna: 6 menn týndu lífi og
margir sárir. Haldið að kveikt hafi
verið í.
Ýmsar fregnir.
Stórkostlegt verkbann með vefur-
um í Belgíu. Nær til 20,000 manna.
Kastalinn Besaucon á Frakklandi
hefir orðið fyrir eldingu og sprungið
í loft upp. Nokkrir hermenn týndu
lífi. Flokkur af alþjóða-peningaföls.
urum hefir verið tekinn fastur í París.
Þeim hafði tekist að koma út fals-
peningum á Frakklandi, sem námu
mörgum þús. Þeir ætluðu bráðlega
að taka til starfa í Cicago.
Falliéres Frakklandsforseti er far-
inn suður í Marseilles. Sérstaklegr-
ar varúðar er gætt á því ferðalagi
hans, fyrir hótanir óstjórnarliða,
Hann er látinn ferðast í brynjuðum
vagni og sprengikúlutraustum.
Frá kvennafuudinum.
Amerísk kona, sem verið hefir á
kvennafundinum í Khöfn í sumar,
og ritar í Bostonblað eitt, lætur mjög
vel af viðkyaning við þær íslenzkar
konur, sem hún kyntist á fundinum.
Sérstaklega þótti henni það „ynd-
islegt“ að heyra íslenzku konurnar
tala í sinn hóp um alþingismennina,
sem komnir væru til Danmerkur,
til þess að láta hella í sig víni og
troða í sig mat og kjassa sig í því
skyni að þeir gæfu upp kröfur ís
lenzkrar þjóðar, andspænis Dönum.
íslenzku konurnar gáfu fyllilega í
skyn, segir höf., að ef konur á ís-
landi hefðu atkvæðisrétt, mundu þær
sumar greiða atkvæ.ði á töluvert ann-
an veg en eiginmenn þeirra og synir.
Einhver gamansamur kvennmaður
íslenzkur hefii' frætt höf. á því, að ís-
lendingar gætu ekki farið til Edin-
borgar né Kaupmannahafnar á vetr-
um, af því að þeim þætti kuldinn
svo svæsinn í þeim borgum.
ískýrslunni frá Canada, semfundin-
um var send, var skríngileg saga
frá St. John í Nýju Brúnsvík. Kona
hafði leyst þar af hendi lögfræði-
próf með hárri einkunn. Hún sótti
um leyfi til þess að taka að sér
málfærslu en hæstiréttur synjaði
og gerði þá grein fyrir synjaninni,
að í lögunum stæði: „persónur skulu
hafa rétt til þess að fást við mál-
færslu“ o. s. frv. En konur væru
ekki „persónur11. Málið var mikið
rætt í blöðunum.
Skömmu síðar var kona tekin föst
fyrir að vera drukkin. Daginn eftir
var hún sektuð. Hún neitaði að
borga, af því að hún væri „ekki per-
sóna, og hefði enga lagaábyrgð."
Dómarinn spurði hana, hver hefði
ráðlagt henni þessa málsvörn. Hún
kvað engan hafa gert það; hún
hefði lesið blöðin, og komist að þess-
ari niðurstöðu sjálf. Dómarinn slepti
henni við sekt. Fylkisþingið sam-
þykti því næst lög, sem gerði konur
að „persónum“, og konan, sem tek-
ið hafði lögfræðiprófið, fekk að taka
að sér málfærslu.
Þilsklpln
er nú öll komin inn. Illa hefir þeim
gengið aflinn ytirleitt. Fæst náð 10
þús., 14000 fékk það er bezt aflaði:
„Seagull41 (eign Bj. kaupm. Guð-
mundss. og Jes kaupm. Zimsens).
Bæjarstjórnin
samþykti á fundi í gærkveldi að fylla
upp aftur góðan helming af því sem
grafið hefir verið upp úr Tjarnar-
götu norðanverðri.
Hannes Hafliðason, bæjarfulltrúi
hefir sagt af sér slökkviliðsstjórn.
Bæjarstjómin hefir enn engan feng-
ið í hans stað, svo H. H. hefir enn
starfið með höndum.
Fjárhagsáætlun fyrir 1907 samþ. í
gærkveldi.
Ejallkonan
kemur tvísvar í næstu viku,
Kunnngt gerist, að eg banna öllum og
sórhverjum að skjóta fugla í Garðakirkju-
landi án heimildar frá mér.
Görðum 18, sept. 1096.
Jens Páisson.
Margar tegundir af
suðrænum aldinum
komnar í búð
Matth. Mattliíassonar.
Ágætur laukur.
fæst í verzlun
IVIatthiasar Matthiassonar.
210 207
una, leitaði að dyrunum og fann þær ekki; loks tókst honum það
samt, fór út úr stofunni, ofan stigann og yfir garðinn. Dyravörð-
urinn varð steinhissa, lauk upp fyrir honum og lagði fyrir hann
nokkrar spurningar. Líonel svaraði engu. Þá hélt hann til veit-
ingahússins, og honum tókst að ná í vagn. Ekki komst hann samt
hjá nýjum spurningum. Hann svaraði þeim engu, en fölvinn og
þögnin voru nægilegt svar. Um miðnætti komst hann á járnbraut-
arstöðvarnar. Þar beið hann tvær stundir eftir lestinni til Parísar.
Hann fór inn í veitingahúsið og fékk sér þar einn bolla af súpu,
enda var þörf á þvi fyrir hann, því að miðdegisverð hafði hann
engan fengið. Því næst bað hann um skriffæri og ritaði eftirfar-
andi bréf:
„Fröken! Eg ætla ekki að endurtaka það, að þegar eg átti
tal við yður í dag, var mér allsendis ókunnugt um þá samninga,
sem gjörst höfðu með föður mínum og hr. de. Saligneux. Eg tek
það ekki upp aftur, sem eg sagði þá, svo að þér ráðið því, hvort
þér trúið mér ekki. Það er undarlegt, að þér skulið ekki bera
skyn á muninn á lygara og vönduðum manni eða á metnaðarríkum
manni og hégómlegum og smásmuglegum manni. En eDginn vandi
er að sjá, hvað þér hafið yður til málsbóta — þér eruð enn ekki
tvítug. Eg hefi tjáð föður mínum það, að eg neiti þessum ráðahag,
sem hégómadýrð hans hefir komið honum til að fara að hugsa um,
án minnar vitundar. Og til frekari tryggingar hefi eg rifið sundur
menn verða fúlir í skapi; aðrir hefna sín. Þú skalt fá að hefna
þín. Jæja, svo yngismærin er með reigingi! Já, auðvitað hefir
gleymst að fræða hana um nokkur atriði, sem koma málinu við
. . . . á morguu verður hún meinlaus eins og lamb. Vertu róleg-
ur; við náum tökum á henni.“
„Náum við tökum á henni? mælti Líónel.“
„Já, eg held nú það — skjölin . . . Faðir hennar hefir víst
ékki minst á skjölin við hana.“
„Hvaða skjöl eru það?“
„Já, það var yfirsjón mín, að eg sýndi þér þau ekki. Eg hefði
átt að láta þig vita, að eg hefi keypt nokkrar gkuldakröfur, og að
eg á nú hjá baróninum dálítið meira en 200 þúsund franka, sem
hann hefir skuldbundið sig til að borga mér, þegar þeirra verður
krafist, svo framarlega sem dóttir hans vill ekkert sinna þér. Menn
verða að reyna að hafa tangarhald á þessum piltum, sem ekki eru
áreiðanlegri en falspeningar.11
„Ög hefir hann skrifað undir þetta Ioforð?“
„Já, heldur en ekki, alt nafnið sitt, eins og það leggur sig.“
„Eg á örðugt með að trúa því,“ sagði Líónel.
„Einmitt það; þú trúir ekki öðru en því, sem þú sér,“ svar-
aði faðir hans og hló klunnalega. Já, þú ert alveg eins og eg; eg
hefi ekki heldur trúað án þess að sjá og taka á. Bíddu við; nú
skal eg sýna þér nokkuð.“
Hann fór út úr stofunni og inn að skrifborði þegs að