Fjallkonan - 31.10.1906, Page 3

FJALLKONAN.
219
þar sem þeir bjóða 40 ríkisþÍDgsmönn-
um að heimsækja ísland á komanda
sumri. Að því loknu kváðust báðir for-
setarnir vera þess vísir, að þeir væru í
samræmi við vilja þinganna er þeir
lýstu því yfir, að þeir tækju boðinu
með þökkum og vonuðu að það mætti
hafa hin blessunarríkustu áhrif og
árangur fyrir bæði löndin. Verður
nú leitað samkomulags milli þing-
ílokkanna um það, hverjir fara skuli
för þessa, og eftir því sem „Social-
demokraten“ skýrir frá, eru öll lík-
indi til þess, að það verði 30 þjóð-
þingsmenn og 10 úr landsþinginu, er
að sjálfsögðu verður skipt niður á
flokkana í hlutfalli við mannafla
þeirra hvers um sig.
íslending’ar við Khafnarháskóla.
Sem stendur stunda nám við há-
skóla þennan 66 íslenzkir stúdent-
ar (þeir eru einnig taldir, er um
stundarsakir dvelja heima á íslandi).
Þar af lesa 20 lögfræði, 19 læknis-
fræði, 10 málfræði, 4 guðfræði, 7
7 hagfræði, 1 heimspeki, 1 stærð-
fræði, 1 sögu og 3 verkfræði.
Gullbrúðkanp.
Þ. 30. þ. mán. var á Blönduósi
haldið gullbiúðkaup hjónanna á Akri
í Húnavatnssýslu, Páls Ólafssonar
og Guðrúnar Jónsdóttur, foreldra síra
Bjarna í Steinnesi og Ólafs skrif-
stoðustjóra í Khöfn. Þau eru bæði
74 ára. Um 70 manns voru í veizl-
unni. Gullbrúðhjónunum voru af-
hentar að gjöf nál. 300 kr. frá sveit-
ungum þeirra. Annað félag afhenti
þeim að gjöf 50 kr. klukku.
Niðursett verð
á ýmsum bókum auglýsir Gyldendals
bókaverzlun, einkum um mannkynssögu,
lögfræði og læknisfræði; sömuleiðis á nokk-
urum bundnum bókum, sem eitthvað of-
urlítið hafa skemst. Meðal hinna niður-
settu bóka er útgáfa Þorleifs Jónssonar
af Snorra-Eddu. Hún hefir kostað kr. 4,50,
en kostar nú kr. 1,50.
Lehmann & Stages bókaverzlun auglýsir
líka niðursett verð. Mest er af guðfræði-
bókum á þeirri skrá, og annars fræðibæk-
ur í flestum greinum. Sömuleiðis tölu-
vert af góðum þýddum fagurfræðiritum.
Goodtemplara-tombólan._
Goodtemplarar hér í bæ eru að
stofna til tombólu nú á laugardag og
sunnudag. Það starf, sem þessi lang-
mesti félagsskapur landsins vinnur
að, er svo göfugt, að það verðskuld-
ar stuðning allra góðra manna.
Goodtemplarar hér í bæ hafa ráð-
ist í það þrekvirki að kaupa Hotel
ísland í þeim eina tilgangi að halda
hér uppi veitiugastað án vínveit-
inga. Allir vita, að vínið og drykkju-
skapurinn hafa verið talin aðalskil-
yrði þess, að slík hús geti borið sig
á landi voru. Það er þrekvirki af
Goodtemplurum, að takast á hendur
þá ábyrgð, sem því er samfara að
reka stærsta veitingahús landsins sem
bindindishótel. Fjölda margir Good-
templarar hafa með glöðum huga lagt
á sig miklar byrðar til þess.
Þegar þeir nú mælast til þess, að
menn styðji mál þeirra með því að
gera þessa tombólu sem allra-bezta,
þá má ganga að því vísu, að tilmæl
um þeirra verði tekið greiðlega og
göfugmannlega af bæjarbúum.
Gáfur ÍBlending'a.
Síra Fr. J. Bergmann segir frá
því í tímariti sínu, Breiðabliki, hvern-
ig íslenzkum börnum sé borin sagan
í Winnipeg.
„Og sagan er á þessa leið: Heiztu
kennurum bæjarins ber saman um,
að þau séu yfirleitt gáfuðustu börn,
sem hér ganga í skóla. Þau séu
beztu og sannvizkusömustu nemend-
ur, er þeim sé trúað fyrir.“
Thorefélagið.
Ingi kongur kom hingað 30. þ. m.
frá útlöndum og Austfjörðum. Með
skipinu var sægur af fólki austan að,
einknm kaupafólki.
Auk þeirra farþega með Tryggva
kongi, sem nefndir voru í síðasta
blaði, voru kaupmennirnir G. Zoéga,
Böðvar Þorvaldsson, Akranesi, og
dóttir hans, og Chr. Johnasson; Hal-
vorsen verkfræðingur, Waardahl skip-
st.jóri, Sigfús M. Blöndahl, Tómas
Gíslason og Signrjón Jónsson verzl-
unarmenn, Páll Magnússon járnsmið-
ur og ungfrúrnar Sigríður Sigurðar-
dóttir (próf. í Stykkishólmi), Guðr.
Jóhannsdóttir (próf. Þorkelssonar)
og Sigr. Kjartansdóttir (próf. í Holti).
*>É

1

on.'u
Tflll M
var 1. júlí.
Útgefandi tekur því með mildum þökkum, að áskrifendur
borgi sem fyrst.
Elnn stúdcnt
að eins er nú við heimpekisnám
hér í prestaskólanum, Þórður ödd-
geirsson frá Yestmanneyjum. Eng-
inn hinna stúdentanna frá í vor fór
á prestaskólann né læknaskólann.
SkriMofa og aðalafgreiðsla
Fjallkonuimar
var um síðustu mánaðamót flutt á
Stýrimannastig 6 skamt fyrir
norðan Stýrimannaskólann.
í aðalafgreiðslunni og í
búð Kristins Magnússon
Aðalstræti
verður auglýsingum og borgunum til
blaðsins veitt viðtaka.
Þeir, sem áður hafa vitjað blaðsins
í afgreiðslunni, eru beðnir að vitja
þess eftirleiðis í búð Kristins Magn-
ússonar.
Regnkápur
nýkomiiar til
H. Andersen & Sön.
igœii hálslín
og alt því tilheyrandi hjá
H, AndersenáiSön.
í verzlun
Kristius Magnússonar
fæst hálfbaunir á 11 au. pd.
margarine - 38 — —
ilfa
Margarine
er að eins ekta
með
hjápreiituðu vörumerki.
Niöursoöinn íiskur
hvergi eins ódýr og í verzlun
Kristins Magnússonar.
Steinolíu
14 au. pt. fæst hjá
Kristni Magnússyni.
Olíufatnaöur
vandaður og ódýr fæst hjá
Kristni Magnússyni.
er ódýrasta og frjálslyndasta
lifsábyrgðarfélaglð. Það tek-
ur allskonar tryggingar,, alm. lifsábyrgð-
ellistyrk, fjárábyrgð, barnatryggingar o. fl.
Umboðsm. rétnr /.öpliOiif»Nnon.
íitstjóri Bergstaðastræti 3.
Heima 4—5.
248
er berðust fyrir því málefni, sem honum var hugfólgið; og hann ætl-
aði að láta velgengni sjálfs sín vera undir því komna, hvernig tæk-
ist að koma því málefni áleiðis.
Nú munu menn spyrja, hvort hann hafi þá ekki alt af verið
að hugsa um frk. Saiigneux.
Jú, því var nú miður.
Hafði honum þá ekki tekist að gleyma henni?
Nei, hann hafði reynt það, en honum varð ekkert ágengt.
Unni hanu henni þá alt af jafn-mikið?
Auðvitað var hann að ímynda sér, að honum þætti ekki leng-
ur neitt vænt nm hana.
Hún vakti hjá honum tilfinningar, sem voru svipaðar hatri.
Hann keptist við að steypa skurgoði sínu af stalli. Stöðugt var
hann að reka hana út úr huga sínum; hún væri lítilhjörtuð og
þröngsýn. Og að lokum gerði hann sér í hugarlund, að honum hefði
tekist þetta. Hann reyndi líka að telja sjálfum sér trú um það, að hon-
um hefði missýnst, það væri alls ekki áreiðanlegt, að hún væri
neitt lagleg; fyrsta skilyrði kvenfegurðar væri bjart hár og blá
augu. Þessi hugsun elti hann í öll samkvæmi, sem hann kom í,
og alt af var hann að leita að fríðri stúlku, ljóshærðri, sem hann
gæti fengið ást á. En hver mánuðurinn leið af öðrum, og aldrei
fann hann neina; samt gerði hann sér í hugarlund, að honum væri
batnað.
Einu sinni var hann á gangi í Rivoligötu, ætlaði að sækja heim
einhverja kunningja sína. Þá varð hann þess var, að hann hafði
gleymt hönzkunum sínum. Hann fór inn í glæsilega búð til þess
245
að honum og beðið hann að gera Líónel viðvart um sjúkdóm föð-
ur hans. Líónel var ferðbúinn til Saligneux. Þá kom nýtt sím-
skeyti frá prestinum með þá fregn, að sjúklingurinn væri úr hættu.
Hann hafði komist í mikla geðshræring. Honum var kvöl að þeirri
hugsun, að faðir hans kynni að deyja, án þess að þeir sættust.
Hann réð af að skrifa honum, og láta uppi þá ósk sina að fá að
sjá hann. Niðurlagið á bréfi hans var á þessa leið:
„Eg hefi neitað að verða við óskum þínum um kvonfang, og
það er sennilegt, að eg kvænist aldrei; en hitt er víst, að eg kvæn-
ist ekki án þíns samþykkis. Eg bið þig innilega að fyrirgefa mér
þá sorg, sem eg hefi valdið þér og að láta mig aftur fá að njóta kærleika
þíns. Þú hefir verið veikur, og fólki því, sem hefir hjúkrað þér,
er borgað fyrir verk sitt. En að þú skulir ekki hafa látið sækja
mig! Þykir þér þá ekkert vænt um mig lengur? Lofaðu mér því,
að eftirleiðis skulir þú ekki láta aðra en mig hjúkra þér í sjúk-
dómum.“
Teteról hafði ekki gert svo lítið úr sér að svara þessn bréfi.
Hann fól Crépin það. Og hann skrifaði bréf það, sem hér fer á
eftir:
„Hr. kandidat!
Mér þykir hjartanlega fyrir því, að verða að tilkynna yður,
að eftir þær áköfu deilur, sem orðið hafa með yður og föðuryðar,
vill hann enn um nokkurn tíma ekki, að fundum ykkar beri sam-
an. Þó að hann hafi nú aftur náð heilsn að fullu, hefir læknir
hans mælt svo fyrir, að hann skuli varast allar kvalafullar geðs-