Fjallkonan - 08.11.1906, Blaðsíða 4
228
FJALLKONAN
SCHWEIZER SILKI
er bezt,
sem vét
Biðjid um sýnishorn af okkat prýðisíögru nýjungum,
ábyrgjumat haldgæði á.
Sérstakt fyrittak: Silki-damask fyrir ísl. búning, svart, hvítt og
mef fleiri litum frá 2,15 fyrir meterinD.
Vér seljum beint til einstakra manna og sendum þau silkiefni, sem
menn hafa valið, tolirfítt og burðargjaldsfrítt til heimilanna.
Vörur vorar eru til sýnis hverjum sem vill hjá frú Ingibjörgu Johnsen, Laekj-
argötu 4 í Reykjavík.
Schweizer & Co. Luzern Y 4 (Schweiz).
Silkivarnings-útflytjendur. Kgl. hirðsalar.
Nýir kaupendur
fá blaðið ÓJáLeyipÍS! frá byrjun þessa mánaðar
til ársloka,
Sömuleiðis <í>lS.oyp>ÍSi afbragðs skáldsögu,
„Hefndina",
um 300 bls.,
sem öll verður komin út fyrir næsta nýár,
af alfataefnum, vetrarfrakkaefnum,
sérstökum buxnaefnum hjá
1, Andsrsen & Scn.
löi og fataefni
sel ég sern áður ÓdL^rast
Nýkomið mikið af
nýtízku- efnum,
Hálslíni allsk. og Slaufum
sem er betra og fallegra en nokkru
sinni áður.
skraddari.
Flestallar nauðsynjavörnr í verzl.
Mattliíasar Mattliíassouar.
Regnkápur
nýkomnar til
H. Andersen & Sön.
Et fortræffeligt Middel mod Exem er
K o s m o I.
Virker helbredende, giver en klar,
ren Hud og Hænderne et smuktUd-
seende, er t i 11 i g e et ndmærked Mid-
del mod al Slags daarlig Hud og röde
eller revnede Hænder. Koster 2 Kr.
50 0re + Porto 20 0re pr. Flaske
og forsendes mod Efterkrav eller ved
Indsendelse af Belöbet. (Frimærker
modtages).
Fabrikken „Kosmol,"
Afdeling 9. Köbenhavn.
I Timbur- og Kolaverzluninni
Reykjavik
eru alt af nægar birgðir af t i m b r i
og góðum ofnkolum.
Björn Guðmundsson.
Ritstjóri Einak Hjörleifsson.
Fólagrsprentsmiðjan — 1906.
Til lækna og almennings.
Simonsen og lVeels Efterf. Kaupmannahöfn, sem almennir og herliðs
spítalar fá vörur sínar hjá, hafa falið mér einkasöln á íslandi á öilu
sjúkravatti — sáraumbúðum — hjúkrunargögnum
o. s. frv., o. s. frv. Alt með afar-lágu verði.
Keykjavik, 28. september 1906.
Egill Jacohsen.
Með s|s Vestu kemur
mikið af fallegum og sterkum vetrarfötum frá 22 kr. Sömuleiðis 50
hrokkin sjöl með öllum litum frá 12 kr.
Brauns verzlun Hamborg:
jflLÖalstrætl 9. Telefón 41.
Truseott-mótorar
hafa einir fengið hœstu verðlaun (grand prix) sem veitt hafa verið nokkru
sinni á nókkurri sýningn nokkurs staðar í heimi fyrir mótora, iíka 3 gull
medalíur. Kosta með öllu, sem þarf að fylgja:
Með í cylinder 3 h.a. Kr. 656 þyngd 180 pd
n n n n 5 >5 « 844 260 „
n n n n 7 n n 1070 n 330 „
n n 7) n 9 n n 1312 V 360 „
n 2 n n 10 n n 2156 n 425 „
n n n n 14 n n 2719 n 515 „
n » n n 18 n n 3187 n 635 „
Vandalausir að brúka. Ganga skarkalalaust; hafa vitanlega meir
kraft, en að ofan segir, sé hljóðdrepinn aftekinn. Fáanleg bátsgrind, líka
uppdráttur til að búa til mótor. — Þeir, sem vilja kaupa, snúi sér til
mín, einkasala fyrir ísland, sem gef allar upplýsingar. Kaupendur ættu
að leita upplýsinga áður þeir festa kaup annarstaðar. Þeim ekki lakara,
mér nóg.
Presthólar 20. nóv. 1905
Páll Bjarnarson.
254
þess dýran eið, að bróðurdóttir hennar skuli giftast de Preval, og
hún sér ekki sólina fyrir honum, þó að hún hafi aldrei séð hann;
hún var ekki í París, þegar hann var gerður kunnugur bróður-
dóttur hennar. Hún álasar bróður sínum fyrir það, að hann beiti
ekki nógn mikilli hörku við dóttur sína og kunni ekki að fá vilja
sínum framgengt. Eg heíi óbeit á þessari kerlingu, og gaman þætti
mér að gera henni grikk. Og hugsaðu þér, hvernig hún fer að
ráði sínu. Svei mér sem bún kemur ekki upp til mín einn daginn
og biður mig að koma með greifann til hennar eitthvert kveldið,
sem fyrst. Hún ímyndar sér, að þegar bróðurdóttir hennar standi
frammi fyrir þessnm kappa, þá muni hún verða svo yfirkomin, að
hún þori ekki annað en lofast honum. Eg held, að hún haldi að
eg geri mér það að atvinnu að koma fólki saman í hjúskap. Ann-
ars hefi eg alla mína æfi verið æskunnar og sakleysisins megin og
þess vegna ílýtti eg mér líka að gera frk. de Saligneux viðvart um
það net, sem átti að flækja hana í.“
„Það var rangt af yðnr, hr. Pontal; menn eiga ekki að trúa
í blindni á æsku og sakleysi. Eg er fyrir mitt leyti hjartanlega
sannfærður um, að de Preval er frk. Saligneux ágætlega samboð-
inn. Gerið þér það sem þér getið til þess að þessi ráð takist og
hún verður yður þakklát fyrir.“
„Jæja, en verið hér nú ekki of fljótnr á yður með dómana. Þó
að hún hafi ekki sæmt mig með því að gera mig að trúnaðarmanni
sínum, þá hefi eg grún um, að henni sé eitthvað órótt innanbrjósts,
að hún búi yfir einhverri endurminning, sem henni þykir vænt um,
að henni haíi orðið hlýtt til einhvers, án þess að á hafi borið . . .
255
og nýlega hefir þú sjálfur talað um einhvern Theódór, sem væri í
vinfengi við hana.“
„Já, það er satt — eg var búinn að gleyma Theódór,“ mælti
Líónel. „En lofaðu henni, í öllum lifandi bænum, að giftast Theó-
dór, og það sem fyrst, svo að einhver endir verði á þetta bundinn!
Og nú skulum við tala um verðbréf í kauphöllinni, eins og eg sagði
áður.“
Um leið og hann sagði þetta, tók hann vindilinn út úr sér og
fleygði honum út á götuna, eins og honum fyndist hann rammur
og reykurinn væri honum til óþæginda.
Rétt á eftir nam Pontal stað við dálitla grindahurð. Fyrir
innan hana var aldingarður, ekki mjög margar álnir upp að húsinu.
Húsið var ekki tilkomumikið, tvilyft. í þessum garði og þessu
húsi hafði markíinn látni, frændi frk. de Saligneux, hafst við síð-
ustn 18 árin. En Líónel var ókunnugt um það.
„Hingað var ferðinni heitið,“ mælti skjalaritarinn. „Inn í þetta
hús þarf eg að fara og tala við gamla konu, sem ekki er sérstak-
lega skemtileg. Þú getur gengið hér fram og aftur fyrir utan; eg
skal flýta mér.“
Þá staldraði hann við augnablik, eins og hann væri að hugsa
sig um.
„Eg held samt, að það sé bezt, að þú komir inn með mér.
Það er nokkuð flókið lagaatriði, sem hér er um að tefla, og það
getnr verið, að það komi sér vel fyrir okkur að heyra þitt álit.“
Líónel færðist undan í fyrstn, en Pontal lagði svo fast að hon-