Heimskringla - 04.11.1886, Blaðsíða 2

..Heirastrinila ”
kernur út (að forfallalausu) á hverji
flmmtudegi.
Skrifatofa og préntsmiíVja:
35 og 37 King St. Winnipeg, Man.
Kigandi og ábyrgSarmaður :
Frimann ií. Anderson.
DýraveiSi er nóg í skóg ínurn
|o<T fisk má fá frá Manitobavatni
frá (5- IS inílur í lmrtu. Iludson-
(Tóa-brautin gerir ,|>aS a« verkum
afl auSvelt vertiur atS ná til mark-
afiar.
Ritstjórn : Frímann B. Anderson.
Einar Hjörleifsson,
Eggert Jóhannsson,
BlaðiS kostar: einn árgangur $2,00
hálfur árgangur $1.25; og um 3 mánutii j yrkju í sameiningu.
75 cents. Borgist fyrirfram.
Næt pvi allt lancliÖ fyrir nor«-
an 17 er opiö og [>aiS er vel fall-
iÖ til, kvikfjárræktar eirigöngu og
og eins til kvikfjárræktar og akur-
Auglýsingar i blífSinu kosta :
einn dálkur um 12 mánuði..........$2001 ar voru
________________6 ........ ....... 120
_______________- 3.................. 15
dálkur um 12 mánu'Si........... 120
ío
401
Iljer koma á eptir athugasemd-
ir um pessi township, sein skrifaö-
upp, meftan viö vorum á
ferflinni.
Range III.
ToicMwip 18. Flatt og öklu-
r.^ úr dálki um 12 mánuöí........... 75 myndafl, skógland og grassljetta,
________________ö ......... ........ 40
30
| jarövegurinn dökkleitur leir 6-8-10
Minni auglýsingar kosta: fyrir 1 pL I í>uml,» undirjarövegur malarkennd-
um 1 mánuð $2,00, um 3 mánuðl $5,00, ur eöa sendinn leir, afrennsli gott,
lögö 6 mílur frá. Townshipið er
ágætlega faliið til kvikfjárræktar,
dágott til akuryrkju ; allt enn opið
fyrir innflytjendur.
R. V.
Township 19. Flatt og öldu-
myndað, líkt 19, IV ; heldur er par
meira af skógi, jarðvegurinn líkur,
nóg af við, heyi og vatni. Fisk
tná fá úr Manitobavatni 4 mílur frá.
Járnbrautin veiður lögð rjett við.
Townshipið er vel fallið til akur-
yrkju og kvikfjárræktar í samein-
ingu. Mest allt autt.
Tovmship 20. öldumyndað og
flatt; líkt 19. townshipinu, en
um 6 mánuði
$15,00.
$9,00, um 12 mánuði
austurhelmingurinn, sem nær út að
Auglýsingar, sem standa r blaðinu Shoal Lako «r %ur «g par eru
skemmri tíma en mánuð, kosta: 10 cents fögur engi ; skógur er af town-
,ma“ f'kipti, og o < ent> í ann.ið heyjaland nálega helming-
Auglýsingar standa í blaðinu, pang- urin'b hitt er pur grassljetta vel
að til skipað er að taka pœr burtu, fallin til akuryrkju. Iludsonflóa-
nema samið sje um vissan trma fyir brautin vergur ly„g fram hjá suí5.
fram. 1 ° J
Allar auglýsingar, sem birtast eiga
vesturhorninu. Meir en hálft towrr-
í nœsta blaði, verða að vera komnar t.il shipið er entt opið fyrir nýbyggara,
ritstjórnarinnar fyrir kl. 4 e. m. á laugar
dögum.
'Toicnship 19.
Sbrifstofa blaðsins verður opin alla shippinu. Flatt,
Líkt 18 toicn-
grassljetta og
virka daga frá kl. 10 til kl. 11,30 f. h. og skóglendi, góðar encrjar, nómjr
frá kl. 1 til kl. 3 e. h. nema á miðviku-1 b
skógur, jarðvegur heldur betri. en í
18, afrennsli eins: ljómandi fall-
egt vatn 2—3 mílna stórt í suð-
vesturhorninu ; járnbrautin að eins
4—10 mílur í burt; vel fallið til
1. Hver maður, sem tekur reglulega I, ., ... , , , , .
kvikfjárræktar ocr akurvrkiu í sam-
Pon r,An4biínímii (iknndnia í n_ I * f-* * "
dögum.
LAQAÁKVARÐANIR VIÐVÍK.JANDI
FRJETTABLÖÐUM.
engjameira ; er líkt 20, IV.; runnar,
engjar, ílóar og smátjarnir eru par
hvað innair um annað. .Tarðvegur-
inn sendinn leir. Landið er dásam-
lega fagurt áliturn, en lreldur lágt;
vatninu iná veita út í Manitbbavatn,
sem er 6 inilur í burtu. Járnbraut*
in verður lögð um townshipið.
Landið er gott til kvikfjárræktar.
Allt autt.
Township 21. Flatt og öldu-
myndað; helmingurinn er skógur
og helmingur engjar jarðvegur-
inn sendinn leir 10—12 puml. djúp-
ur ; undirjarðvegurinn sendinn leir;
skógar skiptast á við engjar; tjarn-
ir hjer og par; nóg af veiðidýr-
unr ; townshipið er framúrskarandi
gott fyrir kvikfjárrækt. pað er allt
opið fyrir nýbyggendur.
því, sem lrinum heiðraða höf. hefur
gleymzt að taka til greina.
pað verður því tilgangur minn með
þessum fáu línum, að sýna fram á,
hvernig þessu er varið. Einnig skal jeg
sýna fram á, að ísl. hafi hagnýtt sjer
alla atvinnu, en ekki alla, síðan þeir
komu til Vesturheims. En til þess að
það geti orðið bæði greinilegt og skiljan-
legt fyrir lesendur „Ueimskringlu",’ verð
jeg nð tala fáein orð um það sem liðið er,
áður en jeg minnist á lrinn yfirstandandi
tíma. /
það er eflaust öllum kunnugt, lrvað
mikill munur er á íslandi og Ameríku,
einnig livað mikill munur er á að lifa og
framfleyta sjer þar eða hjer. ísland er
ekki annað en eyðisker, sem engir ættu
aðbúaá, en Ameríka er aptur á móti
móti blaði frá pósthúsinu, stendur i t
byrgð fyrir borguninni. hvort sem hans j oiiungu ; allt autt.
nafn eða annars er skrifað utan á blaðið,
og hvort sem hann er áskrifandi eða
ekki.
2. Ef einhver segir blaðinu upp,
verður hann að borga allt, sem hann
skuldar fyrir það; annars getur útgef-
andinn haldið áfram að senda honum
blaðið, þangað til hann hefur borgað
allt, og útgefandinn á heimting á borg
un fyrir allt, sem liann hefur sent, hvort
sem hinn. hefur tekið blöðin af pósthús
inu eða ekki.
ENN UM ATVINNUMÁL
Í8LENDINGA í AMERÍKU.
[Aðsent].
3. pegar mál koma upp út af blaða
kaupum, má höfða málið á þeim stað,
sem blaðið er gefið út á, hvað langt
burtu sein heimili áskrifandans er.
4. Dómstólamir hafa úrskurðað, að
það að neita að taka móti frjettablöðum
eða tímaritum frá pósthúsinu, eða flytja
burt og spyrjk ekki eptir þeim, meðan
þau eru óborguð, sje tilraun til svika
(prima facie of intentional fraud).
LANÐALEIT.
Það gengu fimm dagar til
ferðarinnar, frá 21.—25. október,
og á peim tíma fóruin við um 70
mílur norður á við og 36 mílur
vestur á við, eða til og frá hjer um
bil 225—250 mílur. H Yardley
var fylgdarmaður okkar, og með hon-
um rannsökuðum við átta townships
austur af Manitobavatni og par
fram með, sem Hudson-flóa brautin
á að hggja, Ranges III—V.
Landið er yfir höfuð flatt og
ljómandi fagurt á að líta, lítil runna
og skógarbelti skiptast á við gras-
sljettu-breiður og engjar; hjer og
par eru tjarnir og smávötn.
Jarðvegurinn er yfir höfuð
dökkur leir, 8—12 puml. djúpur;
undir jarðveginum er sendinn leir-
sandur enn mismunandi á hæðunum-
og batnar eptir pví sem norðar
dregur. Landið er fremur lágt, en
vatni rná veita af pví út í Mani-
tobavatn ; vatnið er yfir höfuð gott
og laust við alkali, nema á ein-
staka stað. .
Þar er gnægð viðar, bæði til
eldsneytis, girðinga og húsagerðar,
og næstuin pví ótæmandi ógrynni
af heyi, einkum í norftuT-towmhip
unum.
Toicnship 20. Öldumyndað í ö*ru og þriðja nr. Jleimskriuglu
skóglendi og grassljetta, líkt hinum stendur greinarstúfur um „atvinnumál”,
fyrrnefndu ; jarðvegurinn dýpri og sem allir hljóta a* viðurkenna að sje
frjóvsamari ; nóg af heyi og skógi ;jnau5synleg ritgjörð, að svo miklu
vatn í tjörnum ; townshipið er vel lpyti’ sem hún nær tUKangi síuum. Til-
gangur tjeðrar ritgjárSar vir-sist vern sú,
fallið til kvikfjárræktar.
R. W,
Township 18. Flatt og
myndað skóglendi og grassljetta;
skógurinn lágur; jarðvegurinn leir
og sendinn á ásunum ; nóg hey og
gott vatn.
Township 19. Öldumyndaðar
sljettur og skógar til skiptis. Jarð-
að vekja atliygli manna á þessu nauð-
synjamáli. En það vantar til, aS allt sje
öldu-1 tekið nákvœmlega tii greina, eins og
hefði átt að vera, þegar um jafnmikið
nauðsynjamál þjóðar vorrar er að ræða, J vorra fátœku landa þegar hingað er kom
með auðugri löndum. ísl. eru því bæði
fátæk og afskekkt þjóð, svo fátæk, að
varla nokkur menntuð þjóð er eins. þar
af súpa þeir líka, og þar af leiða flest
vandræði þeirra þegar hingað kemur.
ísl., sem hingað hafa flutt frá íslandi, og
lijer er verið að tala um, hafa margir
Iiverjir verið svo fátækir, að |>eir gátu
ekki, nema með naumindum, kostað sig
og familíu sína til VesturlieimS, og sum-
ir hafa jafnvei neyð/.t til að taka lán tii
ferðarinnar eða veriS kostaðir af opin-
beru fje. Svo þegar liingað hefur komið,
eru þeir allslausir, péningalausir, mál-
lausir, hælislausir iiálf-ráðalausir og vit-
lausir ; þeir- vita livorki upp nje niður,
þekkja varla suðrið frá norðinu, með öðr-
um orðum, það mætti vel segjaum marga
að þeir væri eins og þeir liefðu sjirottið
''PP úr jörðinni eða lirapað ofan úr tungl-
Inu rjetta í sömu nndránni, er þeir stigu
fyrst á land í Vesturheimi. petta kann
nú máske að þykja vel í lagt, og væri það
líka, ef jeg meiuti alla, án undantekn-
ingar, en það er nú ekki svo. Jeg hlýt að
hafa lieiðarlegar undantekningar, ekki
síður en höf., þegar hann undan skilur
alla, sem hafa numið lönd og stunda bú-
skap, jafnvel þó þeir sjeu í hengjandi
skuldum, og búskapur þeirra sje >eim
meira til skapraunar—jeg vil ekki segja
skammar—en ánægju og heiðurs. Svona
koma nú ísl. í þenna nýja heim. Svona
er nú ástand meira hlutans, þegar til
VeHturheimH er komi s. r'a‘5 er því enffin
furða, þó víða finnist snurða, og að margt
gangi öðruvísi en menn gætu helzt óskað
sjer.
Svona, segi jeg enn, eru nú kjör
Ef þetta er nú að hagnýta sjer at-
vinnu, þá veit jeg ekki hvað það er. Ef
það getur kallnst ÖIl iiagnýtíng á at-
vinnu, þá má kalla flest allt! það
mætti þá einnig segja, að það væri a 111,
aö lifa hjer í Ameríku, allt, að vera'
einusinni til, ef það getur álitizt, að
svona bláfátækir menn, eins og flestir
ísl. eru, skuli þó hafa komið ár sinni
svona vei fyrir borð í framandi landi
iija framandi þjóð, öreigar og fákunn-
andi eins og börn. Nei, jeg segi að þeir
hað bagnýtt sjer alla hjer fáanlega at-
vinnu eptir ýtrustu kröptum, og verið
miklu heppVri með að fá vinnu opt og
tíðum, heldur en að nokkrar vonir hafa
til staðið. *
En þó kaflar hafi komið fyrir af ár-
inu, sem ísl. hafa hlotið að vera án at-
vinnu, getur víst enginn kennt ódugnaði
þeirra um það, frekar en hjá öðrum þjóð-
flokkum, því það er eitt af hinu algenga
hjer i landi, að fjöldi verkamanna er at-
vinnulaus að vetrarlaginu, þó þeir hafi
haft góða vinnu yfir sumartímann. En
auðvitað er, að ísl., eins og aðrir, fara
nusjafnt með það, sem þeim berzt undir
hendur. þeir sóiunda opt sumarkaupi
8inu f-vrir óþarfa, og er slíku engin bót
mælandi.
Mð er alls ekki meining mín heldur,
að ástand ísl. hefði ekki mátt vera betra;
en að það geti verið betra, þegar litið er
til kriugumstæðanna yfir höfuS, leiði jeg
í efa.
J tl,liti ti! Mss, sem höf. talar um,
að 1*1. sjeu hugsunarlausir, og vilji held-
ur moka, grafa, bera o. s. frv., en að
leita sjer ljettbærari atvinnu, vil jeg geta
þess, að það er ekki hugsunarleysi ein-
göngu, sem þeim baggar, heldur er það
tfckifærisleysi, því þeir eru mjög fáir,
sem hafa haft því láni að hrósa, að vinna
að verzlun, vera á skrifstofum, og jafn-
vel læra handverk. Já, ðrfáir eru þeir
í samanburði við þá, sem hefðu helzt
kosið sjerþessa atvinnuvegi, efþeir hefðu
átt kost á því. Jeg þekki sjálfur inarga
persónulega, sem hafa verið að synda út
fyrir svona lagað tækifæri, svo árum
skipti, en aldrei náð tilgangi sínum,
ýmsra orsaka vegua.
eins og atvinnumál eru.
Jeg fyrir mitt leyti er höfundinum
samdóma, ekki sízt í því, að vekja máls
á þessu, en um það, að ísl. hafi hagnýtt
sjer a 11 a atvinnu síðan þeir komu til
vegurinn dökkleitur leir 9—10 pml. Vesturheims, get jeg ekki orðið honum
Undirjarövegurinn malarkendur á I samdóma í. Höf. leggur mikla áherzlu
, „ tj • i j i • t -t 1 á það, að ísl. hafi hagnýtt sjer alla at
asunum. Heyjaland hier um bil 4; , h J J
4 ' vinnu hjer í landi, en eptir mínum
íógur vigur til eldsneytis og girg-
skilningi á þessu máli og þeirri þekking,
mga ; 12 mílur frá Manitobavatm. I sem jeg hef haft af atvinnu ísl. hjer
Járnbrautin vergur lögð um town- yfir höfuð, síðan jeg kom fyrst til Vest
shipig. Þetta township er vel fallið urheims, hlýt jeg að játa, að allur þorri
til kvikfjárræktar og akuryrkju í
sameiningu. Noröurhelmingurinn
allur auður.
Township 20. Likt 19., flöt
og öldumynduð grassljetta og engi j þessa lands
skiptast á við skógarbelti. Minna
ið. Svona eru nú ísl. þegar þeir bj-rja
fyrst að leita sjer atvinnu meðal framandi
þjóða. Enginn er öðrum meiri í efnalegu
tilliti. Enginn hefur svo mikið afgangs
ferðakostnaði sínum, að hann geti keypt
jörð, stofnað verzlun, eða tekið sjer
nokkurn nytsaman starfa fyrir hendur,
annan en hina svokölluðu daglaunavinnu.
fáir kunna enska tungu, enginn hefur
minnsta inngrip í, hvernig vinnuvjelum
er stýrt, eða með livað margvíslegu og mis
jöfnu móti að menn afla sjer fjár og
frama; fáir kunna handverk, sízt svo
að það geti komið að nokkru verulegu
gangi lijer ; enginn veit livað til þess út-
heimtist, að geta verið skrifstofuþjónn,
eða gegna opinberum embættum. Allir
eru jafnir í þessu, líkt og börn, en mis-
jöfn er auðskilið framför þeirra. pað
eina, sem ísl. geta undir svona löguðum
pað þarf meira að segja, en að ísl. j kringumstæðum er, að vinna alla óvönd-
? a‘S stafi af þronnu,
og vankunnattu, því
þetta sogí jP
fátækt, inálleysi
þó nú t. m. as margir af fsl. hafi stafað
sig áfram í hinu daglega máli, vantar
mikið til að þeir geti lesið og skrifað
ensku að nokkrum mun> sem j,ú er
höfuð skilyrðið.
Væru fleiri ísl. í þeim efuum að
geta haldið verzlanir, eða staðið í stór-
um fjelögum iíkt og aðrir, mundi betur
þá mundu fleiri ungir og efnilegir
fá atvinnu við skrifstofustörf og
mundu ekki ísl. vilja unna
fara.
h
«. Eða
ísl. hefur hagnýtt sjer alla atvinnu, sem
peir hafa átt kost á að fá, pað er að
skilja, þegar litið er til kringumstæðna
þeirra allra yfir höfuð og þess ástands,
sem þeir voru í við hingað komu sína til
lotið að atvinnu, en það hefur höf. ekki i
gert. Hann segir bara að ísl. hafi hag-
ur en nokkur líkindi hafa staðið til.
Mjer finnst því óliætt að þakka það
pví eru belti af ösp og eik, og svo
grassljettur á milli ; sugurhelming-
urinn er ein stór engjabreiða, og hjer
og par Ijómandi falleg stöguvijtn.
Jarðvegurinn er dökkleitur leir, und-
irjargvegurinn sendinn leir og mal-
arkendur ; grassljetta einn sjötti;
engjar | ; skógur 1 ; fisk iná fá, frá
Manitobavatni 15 mílur í burtu ; nóg
af veiðidýrum. Járnbrautin vergur
nýtt sjer alla atvinnu, án þess að hann dugnagi K,irrUi ástundun og sívakandi
hafi minnsta tillit tii kringumstæðnanna árvekni, hvað þeir hafa þó spilað sig
numinn norgur, en suðurparturinn; hafi hagnýtt sjer aila atvinnu. pað þarf u«Ustu vinnu, sem fáanleg er, allt
skógar hjer um bil pur sljetta 4-; a5 fœra lil giMandi ástæður, og taka þeim er mögulegt yfir að komast. pað
hjer og par stöðuvötn ; nóg er paraf | 111 ^rc lna’ smatt °K stúrt’ sem ®ctur | hafa þeir líka gert, og heppnast það bet
veigidýrum, svo sem kanínum, rá-
dýrum o. s. frv. ; fisk n(á fá frá
Manitobavatni. Járnbraut vergur
lögS um townshipig. Þag er framúr-
skarandi vel fallig til kvikfjárræktar
og vel fallig til landbúnagar yfir
höfuö ag tala—og er allt opig.
Towtiship 21. Líkt 20. town-
shipinu, en jargvegurinn er feitari,
og meira af engjuin. Norgarlega í
hjá
þeirra,
vel-flestum Isl. við hingaðkomu áfram ÚT hyldýpi fátæktarog fákunnáttu
bæði í peningalegu, máls og j,vi ómögulegt er annað að segja, en að
menntunarlegu tilliti. Höf. álítur, að (,ats sje gtór munur á ástandi þcirra í
vjer ísl. höfum eins mikinrjett eins samanbUrði við það, sem var, þe£ar þeir
og aðrir til að gegna verzlunarstörfum, Uomu fyrst til ve8turheims. þá voru
vera á skrifstofum og læra ýmsar hand- .diir fátækir, já, áttu alls ekki neitt,
iðnir o. s. frv. petta segir hann satt. nema konur og börn, skildu ekkert,
Vjer höfum jafnrjetti við allamenn hjer kunnu ekkert o. s. frv. En nú eiga flest-
í landi, en það er ekki þar með sagt, ir nokkuð og sumir talsvert. Margir
að ísl. geti undir núverandi kringum- (.eim,, sem lifa í bæjum, eru nú bdnir'að
stæðum náð pessum jafnrjetti. pví hefðu eignast lieimili, pað er, hús, bæjarlóðir,
þeir getað það með eins hægu móti og og búshluti, einnig dátítið af skepnum,
höf. hefur gengið að rita um það, þá svo sem, hestum, kúm, svínum, og ali
fuglum, en hafa þó aldrei unnið annað en
daglaunavinnu. Margir komast því mik-
ið vel af með sig og sína, án þess að
vera upp á aðra komnir; kunna nú tölu-
vert í ensku, og skilja nú hvernig að vel
flestri vinnu er háttað, og allt útlit fyrir,
að þeir sjeu á góðum framfaravegi.
þykir mjer ijósast að allur þorri þeirra
hefði gengt þessum iðnaðarstörfum, því
það er óhætt að fullyrSa, að ekki vantar
ísl. vilja til að bjarga sjer á ljettan hátt,
ef þeir bara hafa tœkifæri til þess. En
það er nú einmitt það, sem flestum bagg-
að einmitt meiningin málsins, og eitt af
löndum sínum þess tækifæris frekar en
oðmm, ef þeir væru þvi vaxnir að geta
gegnt vandasömum störfum, Jú, það sjer
hver heilvita maður, og hlýtur að
viðurkenna. En nú er ekki þessu máli
a5 gegna, á meðal ísl. íslendingar eru
smámenni en þá í öllu, sem stórt er, í
augum Ameríkumanna,—sem er „ auður
og fjöldi ”. peir þurfa allt eða vel flest
a« sækja til nnnara, en sinna eigin
landsmanna, en af þvíleiðir að þeir hljóta
að vera eins og nokkurskonar eptir-
hátar meðbræðra sinna, en það er von-
andi að tíminn breyti því, 0g að hin
islenzka kynslóð standi með tíð og tíma
jafnfætis öðrum þjóðflokkum, sem búa
> þessu landi, en eru þó eins og ísl.
framandi.
Vjer vitum allir livað mikill fjöldi,
hefur flutt sig og flytur árlega til hinnar
fögru og ríku Ameríku frá ýmsum lönd-
um Norðurálfunnar. Af þeim eru marg-
ir fátækir og mállausir líkt og ísl.
En það korna ætíð með í bland stór-
ríkir menn, sem undireins byrja að vinna
að einhverju stórkostlegu, og gefa svo
löndum sínum atvinnu. frekar öðrum
eins og eðlilegt er. pví vanti einhvern
þessara auðmanna skariian mann, til að
vinna á skrifstofu, eða við verzlun sína,
hverju nafni sem nefnist. Mundi hann
ekki frekar láta bróður sinn, frænda
sinn, vin sinn, eða þá sínn eigin landa
sitja fyrir tækifairinu, fyrr en liann
tæki fátækann og fákunnandi ísl. ? Jú,
vissulega. )’iið gera allir ærlegir menn
þeir hugsa um sinnar eigin þjóðar
hagsmuni, eins vel og sína eigin.
Svona hefur injer virzt það ganga
hjer meðal meðbræðra vorra. A þetta