Heimskringla - 26.05.1887, Blaðsíða 1
ALMENNAR F8JETTIR,
Frá IJtlöndnm.
ENGLAND. Stjórnarráð Breta
sat lengi fyrra laugardag og ræddi
utanríkismál ríkisins, er um langan
undanfarin tíma hafa eins og gleymst
▼egna hins atkvæðamikla írska máls.
Meðal þeirra mála er ráðið ræddi um
var egypzka málið, og mun megin-
hluta ráðsmannanna hafa komið á-
samt um, að heppilegast yrði að
England tæki Egyptaland undir sinn
verndarvæng til halds og trausts.
Virðist f>ví að reka muni að því er
spáð var fyrir lðngu síðan, að
egypzktamálinu mundi Ijúka þannig
að bæði land og lýður lenti alger-
lega í hendur Englendinga. I>að er
mælt að Sir Henry Drummond Wolff,
ráðherra Breta í Egyptalandi, og
Mouktar Pasha, fulltrfii landstjórans
I Egyptalandi, hafa komið sjer sam-
an um að afhenda Bretum æðstu
ráð landsins 1 hendur, þau hin siimu
ráð, sem nú eru í höndum Tyrkja
Soldáns. Er sagt að Tyrkir sje
tilleiðanlegir ef peim er boðin sæmi-
lag peningaupphæð fyrir, J>vl enn
er búskapur peirra ekki ágóðasam-
ur. Eigandaskiptin yrðu að sögn
stórmikill hagur fyrir Egypta sjálfa,
í peningalegu tilliti. öll peirra
skuldabrjef yrðu pá umsteypt, og
Bretar ábyrgðust ákveðna ávijxtu af
peningunum. Og eigna-tilkall
Frakka áhrærandi er sagt að þeir
mundu fúsir að gefa sitt eptir, ef
peim væri borgað 1 peningum út í
hönd sú upphæð er p>eir segjast eiga
hjá Egyptum. Alpýða Egyptalands
mundi taka skiptunum fagnandi.
Veit að pá J>arf hún ekki að borga
nema hinn ákveðna skatt á hverju
ári, en ekki einlæga auka skatta eins
og Tyrkja Soldán heimtar. Hans
skattheimta [>ar er svo löguð, að
J>ess meir, sem bóndinn framleiðir,
þess meiri skatt má hann borga,
auk hins ákveðna fasteignaskatts.
Með öðrum orðum, bóndinn verður
að gefa Soldáni vissan part af allri
sinni uppskeru, en J>að er allt annað
en hvöt til starfsemi.
Fyrra laugardag (14. p>. m.) opn-
aði Victoria drottning hina svo
nefndu fólks höll (Peoples Palacé) 1
London. Ók hún frá Buckingham
höllinni 8 mílna langan veg hvora
leið gegnum borgina, og á þeirri
leið fylgdu henni 15,000 hermenn
°g 10,000 lögregluþjónar. Á pessari
leið fram og aptur |>urfti hún aC fara
gegnum borgarhliðið, sem nú er
bvergi til, og var J>ar við hliðið
borgargreifinn og afhennti henni
lykilinn að hliðinu, og mætti henni
f>ar aptur, 4 heimleið hennar og tók
við lyklinum. t>á fór hún og inn í
höll borgargreifans (Manison Housé)
og dvaldi J>ar um hríð, en pað er í
fyrstaskipti á æfi hennar, að hún
hefur komið þangað með alla hirð
slna—Á mánudaginn (16. J>. m.)
veitti hún borgargreifanum, embætt-
ismönnum við borgarstjórnina og
mörgum helztu stórbokkunum mót-
töku í Buckingham höllinni og var
[>ar fylgt öllum hinum forna sið, á
14. öld, við samskonar tækifæri. Kl.
8 e. m. settist drottning 1 hásætið
klædd í 14. aldar búning og um-
kringd af bæði körlum og konum
einnig í peirrar aldar búningi.
Samstundis komu inn 2 skýrisdóm-
arar 1 fornbúningiog beiddu hennar
hátign að veita borgargreifanum og
fulltrúum Londonbúa áheyrn. Eptir
fomumeið hugsaði hún sjg Um svariS
svo sem 2 mínútur og sagði svo að
J>eir skyldu leiddir inn. Var ]>á
slegið opnum breiðum dyrum gagn-
vert hásætinu og borgargreifinn á-
samt rúmlega 200 borgarbúum gengu
inn, 30 saman, hlið við hlið, allir
klæddir 1 14. aldar búningi. Las J>á
ritari fulltrúanna upp einhverja bæn-
arskrá að fornri venju, drottningin
lofaði að veita J>að, sem um var beð-
ið. Kraup [>á borgargreifi á knje,
tók aðra hönd drortningar og kyssti.
—Segir sagan að hann hafi fylgt
fomsiðnum svo rækilega, að J>egar
hann kysti hendina heyrðist smellur-
inn um allan salinn, svo drottningu
varð J>að á, að hún brosti. Og J>á
var búið ; J>að hló allur J>ingheimur,
en eptir reglunum mátti engum
stökkva bros.
FRAKKLAND. Ein stjórnar-
ráðsbyltingin <ym átti sjer stað á
Frakklandi hinn 17. J>. m. Orsökin
í J>etta skipti var sú, að andstæðing-
um stjórnarinnar J>ótti fjármálastjóri
Goblets fara ósparlega með fje rík-
isins, sögðu áætlunina fyrir næsta
fjárhagsár vera háa frain úr öllu hófi,
og heimtuðu að útgjöldin í öllum
deildum væru læk"kuð. Fjármála-
stjórinn barðist fyrir sínu málefni
og sagði ómögulegt að lækka út-
gjöldin ineira en búið væri, og á-
ætlunin fyrir komandi fjárhagsár
gæti ekki verið lægri. Eptirnokkr-
ar deilur um J>etta var gengið til
atkvæða í málinu og voru [>á 250
atkv. greidd með fjármálastjóra en
275ámóti. Samstundisgekk Goblet,
formaður stjómarráðsins, úr J>ing-
salnum, ók til húss Grevys forseta
og sagði af sjer.
Freycinet, fyrrum formaður
stjórnarráðsins, er nú aptur tekinn
til að efna upp á nýtt ráð fyrir á-
skorun forsetans. Sjálfsagt er talið
að Boulanger haldi hermálastjórn-
inni hver sem ráðinu stýrir ; J>ykir
[>að eini vegurinn til að halda honum
í skefjum.
BELGÍA. l>ar hefur verið sam-
[>ykkt á ríkisjúnginu, að vinda bráð-
an bug að J>ví a'5 efla allar vígirð-
ingar á landamærunum að sunnan og
austan, og að byggja nýjar víg-
girðingar J>ar sem J>urfi. Belgíu
stjórn óttast sem sje að J>að kunni
að verða gestkvæmt meira en góðu
hófi gegnir á sinni landeign, ef
Djóðverjar og Frakkar skyldu í
annað sinn fara að reyna vopna-
viðskipti, en J>ykir landið fullsetið
eins og er, og ekki á bætandi.
AFGHANISTAN. Þar haldast
einlægt óeirðir. Emlrinn hefur
enn ekki getað bælt niður uppreist-
ina gegu valdi hans, er Rússar að
sögn voru höfundar að. Nú kvað
vera hætt við allar tilraunir að á-
kveða landamæri Rússa og Afghana,
fyrir frekju Rússa 1 j>vl m&li. Er
mælt að Englendingar sje nú að
hugsa um að setja setulið og búsetja
ráðsmenn sína 1 Oandahar, svo J>eir
sje nærri leiksviðinu, ef Rússar fara
af stað með ófriði, eins og búist er
við.
KÍNA. t>ar kvað vera mjög
mikil verzlunardeyfð. Hið lang-
stærsta teverzlunarfjelag á austur-
lönduin, 1 Shanghai, hefur lokað
dyrum sinum, að minnsta kosti
vikutlma, vegna framúrskarandi
lágra prísa & tei.
Hið fyrsta gufuskip, Vancouver
og Hong Kong línunnar, lagfii af
stað frá Hong Kong hinn 17. J>. m.,
16 dögum seinna en ákveðið var.
Bæði fólks ogvöru flutningurbauðst
mikið meiri en skiprúmið leyfði.
t t
Fra Ameriku.
Bandaríkin.
Ekki fjekk Keiley konsúls-em-
bættið í Paris, fJ>ó hann æskti eptir
J>vl, eptir að hafa verið gerður apt-
urreka 1 2 ríkjum Norðurálfu sem
ráðherra Bandarlkja. Cleveland for-
seti tilnefndi Jared L. Rathbone frá
California konsúl Bandaríkja 1 Paris
á Frakklandi, 18. J>. m.
Fjárhagsskýrslur póststjórnar-
deildarinnar voru lagðar fyrir J>ing-
ið 1 Washington 1 vikunni sem leið.
í J>eim gerir póstmálastjórinn ráð
fyrir að útgjöldin við póstflutning
á yfirstandandi fjárhagsári verði ein
ungis 3| milj. doll. meir en tekj-
urnar, 1 stað J>ess sem hann við
byrjun ársins bjózt við að J>au yrðu
6 milj. meiri. Hann fær mikið hrós
úr öllum áttum fyrir sparlega með-
höndlan fjárins í pessari deild, og
er J>ví almennt spáð, að svo muni
verða sem hann hefur einlagt von-
að, að [>rátt fyrir lækkun póstgjald
ins um J>riðjung muni póstmála-
deildin verða sjálfstæð eptirnokkur
ár.
Innanrlkisráðherrann hefur beð
ið forseta um leyfi til að senda her-
mannaflokk vestur 1 Wyoming Ter-
ritory til að rifa niður girðingar, er
hjarðeigendur hafa byggt. t>eim
var 1 síðastl. marzmán. fyrirboðið að
byggja girðingar ogskipað að taka
niður J>ær, er [>á voru byggðar, en
fjelögin neita, og lofa J>ví að nauta
hirðar slnir skuli viðbúnir að mæta
hermönnum, ef [>eir verði sendir til
að rífa girðingar.
Hjarðeigendurnir verja sitt mál
með J>ví, að [>eir hafi keypt stóra
fláka af landi hjer og J>ar, og sjeu
J>ess vegna sjálfráðir, hvort J>eir
byggjagirðingar umhverfis sitt eig-
ið land eða ekki. En J>eir gæta J>ess
ekki, að innan um J>essa fláka, er
[>eir hafa keypt, er ónuinið land, er
stjórnin neitaði að selja J>eim; ætl-
aði J>að innflytjöndum; og umhverf-
is J>að mega J>eir undir engum
kringumstæðum byggja girðingar.
Bandaríkjastjórn hefur 1 bruggi
nýja samninga við Rússa xúðvíkj-
andi framsölu glæpamanna. í J>eim
er tiltekið að morðingjar, vígsekir
menn, stórþjófar og svikarar og aðr-
ir stórglæpainenn, sem flýja kunna
frá Rússlandi til Bandarlkja, skuli
framvegis ekki. hafa J>ar griðland,
ef peir finnastog J>ekkjast. En ekki
verða J>essir samningar alj>ýðlegir í
Bandaríkjum, ef dæmt er eptir at-
ferli New Yorkbúa. I>ar var hald-
in fundur undir beru lopti til að
ræða um samningana hinn 19. J>.
m., og mættu [>ar uin 20,000 manns;
var J>ar 1 einu hljóði sampykkt að
J>essir fyrirhuguðu samningar væru
1 alla staði óllðandi.
í Washington er nú etaddur
fulltrúi ensku og hollensku auð-
mannanna, sem ekki geta fengið
peninga sína frá Virginiu-stjórninni,
1 J>eim tilgangi að sagt er, að knýja
sambandsstjórn Bandarlkja til að
borga skuldina, fyrst Virginiumenn
neita.—Skuld þessi er orðin gömul;
peningarnir voru lánaðir smámsam-
an löngu fyrir innanríkisstrlðið, á
meðan suðurríkin neituðu að ganga 1
sambandið við norðurríkin.
Tværsysturí Montgomery, Penn-
sylvania hafa rjett nýlega höfðað
mál gegn Bandaríkjastjórn, er reis
út af J>vl, að á ineðan innanrlkis-
strlðið stóð yfir lánaði faðir J>eirra
Sunnanmönnum peninga og varn-
ing, en slðan hefur ekkert verið end-
urgolðií, Höfuðstóllinn með áfölln-
um leigum 1 meir en20ár, er nú orð-
inn yfir 4 milj. doll., og J>essa upp-
hæð heimta J>ær af stjórninni.
Það kvað vera 1 ráði að gera
New York að aðal-silfurmark-
aði heimsins; að færa Jmngamið
peirrar verzlunar frá London. Mann-
ing, fyrruin fjármálastjóri, og allir
hinir stærstu bankastjórar í New
York eru forsprakkar J>essa fyrir-
tækis. Þeir sein inest gangast fj-r-
ir [>ví eru ^Manning og Jordan, er
um daginn sagði af sjer fjárhirzlu-
verðinum. Er hugmynd þeirra að
stofna nýjan banka 1 New York,
vestræna pjóðbankann (Wesíern
JSTational PanJc) og leggja á liann
allt óslegið silfur, sem nú er flutt
til London, og gefa svo út ávísanir
á J>að, er gangi 1 peningaverzlan
eins og t. d. ávlsanir frá kornmark-
aðinum 1 New York eru gjaldgeng
ar 1 kornverzlun. En áður en petta
verður framkvæmt, verða forstöðu-
mennirnir a<5 fá bæði samj>ykki og
loforð um samvinnu stjórnarinnar 1
Washington.
James J. Hill, forseti St. Paul
Minneapolis og Manitoba járnbraut-
arinnar, tókst hjerna um daginn að
koma 1 veg fyrir að fyrirhuguð
járnbraut, til að keppa við hans
braut, yrði byggð frá Duluth norð-
vestur um Minnesota. Fjelagið,
sem ætlaði að byggja jbrautina, er
Duluth South Shore & Atlantic-braut
arfjelagið. Þegar Hill varð J>ess
vls að fjelagið ætlaði að byggja,
hepti hann J>að með J>vl að sjá svo
um, að peningar fengjust ekki á
New York-markaðinum, og jafn-
framt fór hann á fund fjelagsstjórn-
arinnar og kvaðst vera tilbúinn að
selja hennar braut í hendur allan
flutning austur frá Duluth, sem
kæmi meS sinni braut, ef fjelagið
lofaði að skerða ekki einveldi sitt
fyrir vestan Duluth. Þessu játti
fjelagið, og er J>annig mynduð ein
Kyrrah.brautin enn, eða verður að
öllum líkindum eptir 2-3 ár. Til
[>ess að fá J>essa braut óslitna aust-
ur ætlar St. P. M. & M. fjelagið að
byggja braut 1 sumar frá Crookston
til Duluth.
Allar Kyrrah.brautirnar 1 Banda-
ríkjum hafa að sögn ákveðið að
hafa framvegis engin viðskipti við
nokkra J>á braut 1 Bandaríkjum, er
flytur vörur frá Canada Kyrrahafs-
brautinni eða til hennar fyrir lægra
gjald tiltölulega en [>ær setja öðr-
uin Kyrrah.brautum fyrir samskon-
ar flutning. Meðal J>eirra brauta
er fyrir J>essari hefnd verða 1 vestur
rlkjunum er: St. P. M. & M. braut-
in, St. Paul & Omaha brautin og
Kansas City & St. Josephs-brautin.
Hraðlest á Missouri, Pacific-
brautinni var stöðvuð að næturlagi
og rænd 18. J>. m., norðarlega 1 Tex-
as-ríkinu. Ræningjarnir voru 15
saman, vel vopnaðir, og með grlmur
fyrir andliti. Tóku J>eir meginhlut
[>ess, er fjemætt var 1 hraðflutnings-
vagninum og svo meginhluta þess,
er farj>egjar höfðu fjemætt, sem,
eins og vant er við svona tækifæri,
sátu agndofa meðan á gripdeildun-
um stóð. Einn af farj>egjum drápu
ræningjarnir og særðu annan hættu-
lega.
Það er mælt að auðug marmara
náma sje fundin 1 Californiu; einnig
hefur J>ar fundizt járnnáma.—Stór-
kostlegir skógaeldar geysa um
Michigan og Wisconsin. Margar
milj. feta af timbri, trjábolir, sem
liggja um skógana og viðmylnurnar,
eru eyðilagðar. Þegar seinast frjett-
ist var J>orp með 4000 ibúum 1 voða;
á allar hliðar umkringt af eldinum.
Northern Pacific-brautarfjelagið
er byrjað á bygging brautarinnar
frá Grand Forks með fram Iíauðá
norður að landamærum.
C :i ii íx íl u
Ekkert markvert gerðist á
sambandspingi 1 vikunni sem leið.
Var mestmegnis rætt um fjárhags-
ræðuna og svo tollinn eða tollbreyt-
ingarnar, sem nýlega voru auglýstar.
Allar þessar breytingar komu Blake
og hans fylgjöndum á óvart., enda
sýndi hann furðu litla mótspyrnu.
Fagnaði yfir J>ví að kolatollurinn
var afnuminn, og viðurkenndi J>örf-
ina á að auka járn-iðnaðinn 1 ríkinu.
—Á miðvikudagskvöldið hinn 18.
var Júngsamkomu frestað J>angað til
á miðvikud. 25. J>. m.
Ekki er járnbrautamálið komið
til umræðu enn, en áður en J>ingi
var frestað 1 vikuimi sem leið var
samj>ykkt, að J>að skyldi tekið til
umræðu fyrst allra mála á fimmtu-
daginn 26. [>. m.~L J>vl máli lýsir
Wattson, framsögumaður málsins,
vantrausti alþýðu á stjórninni fyrir
einræði hennar 1 járnbrautamálinu,
að svo miklu leyti, sem J>að áhræri
Manitoba. Verður því fróðlegt að
heyra hvert Scarth stendur vifi lof-
orð sln með að greiða atkv. gegn
stjórninni 1 J>ví máli. Annars eru
allir Manitoba þingm. skuldbundnir
að greiða atkv. þannig 1 J>ví máli,
en tvo af J>eim mun mega telja svik-
ara nú [>egar, eptir öllum líkum að
dæma, en J>eir eru Joseph Royal og
A. W. Ross.
Fundahöld O'Briens. Skömmu
fyrir hádegið á J>riðjud. 17. J>.m.
kom O’Brien til Toronto og með
honum Dennis Kilbride, einn af leigu
liðunum, er Lansdowne ljet reka frá
húsum og heimili um daginn. Eins
og á var getið 1 vetur fjekkst
enginn salur til að halda fundinn 1,
svo hann var haldinn 1 Queens Park,
og byrjaði kl. 4 e. m. Það var
búist við að róstusamt yrði á J>eim
fundi enda varð [>að líka. t>ar voru
samankomin 15—20,000 manns, karl-
ar og konur, og gerði hver einstakl-
ingur allt sem 1 hans valdi stóð til
[>ess að halda uppi háreysti og bar-
smlði. Kveunfólkið barðist með
sólhllfum sínum og limum af trjám
og karlmenn með hnefunum og hverju
sem handbært var. Óraníumenn
orguðu : u Niður með páfann, ”
Borgaðu landskuldina,” og uHurra
for Lansdowne ” og J>ar fram eptir
götunum, en J>& mæltust þjóðliðar
íratil að J>eir vildu haldasjer saman
og fylgdi hnefahögg hverri áminn-
ingu, til J>ess hún festist betwr 1
minninu. í garðinum voru 150
lögregluþjónar á fæti og gátu litlu
til leiðar komið með að halda fólk-
inu 1 skefjum. Auk [>ess voru 50
ríðandi lögregluþjónar lífvörður
O’Briens, er stóð á ræðupallinum
mitt 1 manngarðinum, og höfðu J>eir
ærinn starfa að aptra hinum tryllta
lýð að vaða upp á pallinn. Svo
stóðu og 2 hersveitir vígbúnar 1
herskálunuin, ef algert upphlaup
ætti sjer stað, en til [>ess kom ekki
að pær yrðu kallaðar út. Fundar-
menn að eins orguðu og börðmst svo
1 smá hópum [>ess á milli. En æðis-
gangur þeirra var nógur til J>ess að
engir heyrðu til O’Briens nema frjett-
aritararnir og [>eir næstu umhverfis
pallinn.—Um kvöldið var honum
haldin veizla mikil ; sátu þar til
borðs nærri 300 manns.—Á miðviku-
dagskvöldið ætlaði O’Brien að ganga
út um borgina sjer til skemtunar,
og fór úr hótelinu kl. rúmlega 8 um
kvöldið og með honum nokkrir menn.
En ekki voru þeir koinnir nema fá
stig frá hótelinu, þegar skríllinn fór
að kalla upp með allskonar óþverra
nöfn. Jókzt þá tala skrílsins, er
fylgdi þeim O’Brien eptir og leið
ekki á löngu áður farið var að kasta
& þá grjóti, leir og hverju því er
(Framhald á fjórSu síðu).