Heimskringla - 22.09.1887, Blaðsíða 4

Heimskringla - 22.09.1887, Blaðsíða 4
1Tn{jlin£Hr, sem vilja sjer til skemmtunar og frófi- leiks safna steinum, jurtum og dvrum, tvennu af hverri tegund, setja á algenga nafnið (enskteða ísl.), senda mjer annað sýnishornið, en geyma hitt, skulu í stað þess fá vísindalega nafnið. þeir, sem safna 100 tegundum (Species), hvort heldur af jurtum, steinum eða dýrum, fá að verðlaunum lítinn sjónauka $2,50 virði. —Um þetta verður síðar ritatS. Frímann B. Anderson. Winnipeg, 6. sept. 1887. Manitoba. Rauðárdalsbrautina áhrærandi er ekkert nýtt að frjetta. I>að veit engin enn hvernig gengur að fá peningana ogNorquay ókomin enn. Járnin fyrir brautina áttu að koma I gær (miðvikudag), um 2000 tons alls og að auk nokkrir flutnings- vagnar fyrir brautina, nýjir úr verk stæðinu. Hijfðu vagnarnir og járn- in farið gegn um Porfl Arthur á mánudaginn var. önnur 1000 tons af járnum hafa síðan verið leyst út í Montreal og eru einnig á ferðinni, svo fengin er helmingur járnsins er parf á brautina. Fyrir næstu helgi verður efalaust byrjað að leggja járnin.—Brownings-málið stendur enn yfir og óvíst hvernig pað fer, í hinni fyrirhuguðu íslenzku nýlendu í Qu’Appelle dalnum eru nú orðnir 8 íslenzkir landnemar; fóru peir flestir út pangað í vikunni sem leið. t>að fór illa fyrir Ný-íslands- póstinum um daginn; hann týndi pósttöskunni frá Icelandic River P. O. í vatnið með öllu sem í var. Hann var á leið upp eptir á báti sinum, og gisti í Breiðuvíkinni einhvers staðar, skildi töskuna eptir í bátnum, sem hann Ijet liggja við stjóra(?) úti fyrir lendingunni. Um nóttina hafði hvesst, og um morguninn var báturinn hálffullur af vatni og allt laust innanstokks pvegið út, og var ófundið pegar síðast frjettist, og l)áturinn sjálfur töluvert skemmdur. Tíðin var rosasöm og köld frá byrjun mánaðarins til síðustu lielg- helgar, og í síðastl. viku opt frost um nætur. Þessa dagana síðan á helgi hefur verið suðvestan vindur og sterkur hiti annað slagið, er mun koma af sljettueldum, pví vindur- inn er heitur pó sólskinslaust sje. t>að er nokkurn veginn áreið- anlegt að í haust verður hin venju- lega fylkissýning-—akuryrkju og kvikfjársýning—ekki haldin, hvern- ig sem á pví stendur. Blöðin minn ast ekki á petta mál, nje heldur akuryrkjustjórnin, sem á að standa fyrir sýningunni. St. Bonifacebúar bafa í höndunum skuldbinding um að sýningin vefði höfð par á hverju ári í 10 ár, en nú eptir 2 sýningar dettur botninn pegjandi úr öllu sam an. Eptir pví, sem uppskera hefur verið mikil og góð í sumar, pá hefði pó verið nauðsyn á sýning- unni fremur nú en í fyrra og hitt iðfyrra, pegar allt gekk öndvert í búnaði. t>að væri pess vegna fróð- legt að frjetta um ástæðurnar fyrir pessum dofinleik, hvort pað stafar af járnbrautastríðinu, að stjórnin hugsi um pað mál svo eindregið, að allt annað gleymist, eða hvert pað er beinn trassaskapur —Á síð- asta fylkispingi var fylkisstjórninni fengin í hendur umráð yfir sýnanga- haldinu, og hennar stjórn í pessu atriði byrjar pannig. Winuipeg'. Borðeyrar-hópur vesturfara af ís- landi kom hingað á föstudagsmorgun- inn var (16. þ. m.) undir umsjón herra B. L. Baldvinssonar frá Quebec. Hing- að komu alls 267 manns, 23 urSu eptir á sóttvarnar-sjúkrahúsinu á Orleans eyj- unni rjett fyrir ncSan Quebec, 2 menn vistuðust í Quebechjá Hudson Bay verzl unarfjelaginu, 5 fóru til Brace Bridge í Ontario, og á ferðinni frá íslaudi dóu alls 3 börn, svo alls hafa farið frá íslandi í þessum hóp 300 manns.—Þessi hópur lætur vel yflr viðurgerning á sjóleiSinni. Nýr ragnhitunarofn. Thomas Mc Crossan, verzlunarmaður hjer í bænum, hefur funditS upp og látið smíða ofn fyr ir járnbrautavagna, er á a'S koma í veg fyrir a*5 vagnarnir brenni upp, þó þeir byltist út af sporinu og brotni. Hann reyndi þennan ofn á iaugardaginn var í viðurvist fjölda manns. Hafði látið byggja 18 feta háan pall á Rauðárbakk- anumjog setti ofninn þar á; kveikti því næst í ofninum, og til að sýna að enginn neisti flýgi út. úr honum, batt liann þurra hefilspæni utan um hann og setti tals- vert af púðri inn undir hann á pallinn. Eptir að mikil glóð var komin í ofninn, hratt hann honum ofan af pallinum og ljet hann byltast ofan brekkuna og kast- ast ájplanka-yddur, er hvervetna voru á leiðinni. Og ekki svo mikið sem einn neisti hraut ur honum, þegar hann varað hrökklast pifan brekkuna, og ytra borS hans kalt, þó hann væri fullur af eldi.— Ofninn er sívalur atS lögun, um 3 feta hár og 2 fet a'5 þvermáli, en náttúrlega má hafa hann svo stóran og lítinn sem þarf. Hinn eiginlegi ofn er fastur innan í þessa hringmynduðu umgerð, sem einlagt er hálfköld, en hitinn er leiddur um vagn- inn eptir pípum, er liggja upp úr honum Og ofnhurðirnar eru læstar þannig, a'!S ómögulegt er a'S hrista þær opnar. Mr. McCrossan hefur fengið einkaleyfi til að smíða þessa ofna. ÚTDRÁTTUR úr fundargerningnum frá 12. þ. m., um hallærismálið áíslandi: Sigtr. Jónasson, er stýrði fundinum, byrjaM með því að skýra frá ástæðunum tii þess að fundur þessi var kallaður (frá þeim ástæðum var skýrt í síðasta blaði Hkr.) og las svo upp kafla úr brjefl úr ísafold, til þess að sýna hvernig alþingi íslands tók í þetta mál, þegar hróp um hjálp kom til þess úr hinum nauðstöddu byggðarlögum. Sjera .T. Bjarnason [flutti langa ræðu um þetta mál. Kvaðst álíta að þessi fund ur gæti ekki staðið sig viiS að segja van- þörf á gjöfum. Áleit þörf á að íslend- ingar hjer prótesteruAu inóti alþingi, móti hinum þjóðkjörnu þingmönnum, sem ættu að vera leiðtogar þjóðarinnar. Það væri nauðsynlegt að neyða menn heima til að viðurkenna þá, sem hingað eru komnir, ogmeð þvímóti koma í veg fyr- ir, eins og nú á sjer stað, að blaðamenn- irnir heima—eins og hinir skandinavisku blaða-bræður þeirra—drepi með þögn- inni öll þau mál, er hjer koma upp. Vinstriblöðin væru dálítið skárri en hægri blöðin, en þó væru þau hvergi nærri góð; þau fetuðu dyggilega í fót- spor Skandinava-blaðanna. Og það væru einmitt frjálslyndu blaðamennirnir á ís- landi, er kæmu illa fram, þeir börmuðu sjer yflr að einhver prestur á íslandi hefði skrifatS stutta frjettagrein til blaðs- ins Christian Life í London á Englandi um hallærið á íslandi. En hann kvaðst geta safnað hrúgu af brjefum frá merkum mönnum, er öll bera vott um neyðarár, svo óvíst væri að annað eins hefði komi'5 siðan í Skaptárgosinu. Einn merkisprest- ur í Þingeyjarsýslu hefði skrifað sjer: „Er nú ekki mögulegt að Ameríkumenn vilji flytja íslendinga út þangað fyrir ekkert. Jeg álít að nærri hver maður á Norður-íslandi mundi þá flytja, enn komast ekki að öðrum kosti”. Þetta væri brennandi spursmá^um alit ísiand, og Fjallkonan viðurkenndi líka, að allir sem vetlingi getrf*faldið vilja fara tii Ameriku. Þetta væri sönnun um neyð. Blöðin vildu ekki láta bera á hallærinu, en það væri himinhrópandi ranglæti og við ættum að andæfa þeim og segja þess- um góðu mönnum í Minneapolis að halda áfram og safna gjöfum. Kvað það hafa vakað fyrir sjer, að æskilegast væri, ef stjórnin gæti sjeð sjer hag í að flytja það fólk út frítt, sem ekki gæti goldið farar eyrir, en um það væri líklega ekki að tala í þetta skipti, svo ekki væri þá um annað að gera, en hjálpa fólkinu svo það geti lifað. Ef menn gengu út frá því, þá væri rjettast að setja skýrsiu frá fundin- um í hjerlend blöð og gefa mönnum tækifæri til að rjetta hjálparhönd. Ef peningum yrði safnað, þá kæmi annað spursmál; hvernig ætti að fara með þá? Það væri „mikill vandi að gæta fengins fjár”. Bjer litist ekki á að senda fjeð neinni grein hinnar íslenzku stjórnar, en litist bezt, ef nýkomnir menn gætu bent á góba menn í hinum nauðstöddu hjeruð um, og senda svo þau nöfn nefndinni í Mi’nneapolis. Það riði mjög mikið á rjettsýnni útbýting fjárins, það væri ekki til að fita einstöku menn, lieldur til að lijálpa fólki svo það ekki deyji úr liarð- rjetti. Teitur Ingimundarson kvaðst hafa farið allvíða um landið í vor er leið og heyrt að á Vestfjörðum hefðu dáið úr harðrjetti um 30 manna og í Skagaflrði hefði einnig eitthvað af fólki dáið af harð rjetti.^ Og eptir útlitinu að dæma, þegar hann fór mundi fólk deyja úr hungri á komanda vetri, ef því ekki kæmi hjálp úr einhverri átt. Hann gat þess, sem dæmi upp á bjargarskortinn í vor er leið a* ,Laura’, sem hann fór með norður um land og svo suður til Reykjavíkur, heftSi hrakið undan ís inn á Hjeðins- fjörð (nálægt Siglufirði). Undir eins og skipið kastaði akkerum, kom um borð bóndi einn og bað um matvæli, sagði að í flrðinnm væri 5 heimili og öll bjargar- lausT* Enga mjólk var að fá og enginn fiskúr"fjekzt~’úr’sjó og fjörðurinn fullur af ís upp í fjöru. Á skipinu voru þeir landshöfðinginn, landlæknir, póstmeist- arinn, Tryggvi’Gunnarsson, Júlíus Hav- steen, auk annara stórmenna er allir lögðu saman og gáfu 300 pund af rúg- mjöli'til þessara 5 heimila!! Einar Hjörleifsson áleit að allir vissu að það væri hallæri á íslandi, ekki ein- ungis nú, heldur einnig að það hefði ein lagt verið síðan 1881. Viðvíkjandi því, hvort senda skyldi væntanlegt gjafafje, þá væri sjálfsagt að senda það sýslunefnd um. Það væru þær, sem ættu að annast um og lijálpa fátæklingum. Vildi að mönn unum í Minneapolis væri sent þakkar- brjef, og um leið bent á sýslunefndirnar á íslandi sem móttökumenn gjafafjár. Sigurbjörn Stefánsson, áleit heppi- legast að útdráttur úr íslenzkum blöð- um og aðrar upplýsingar um harðærið heima væru gefnar nefndinni í Minnea- polis, og stakk uppá að þriggja manna nefnd væri á þessum fundi kosin til að safna öllum fáanlegum upplýsingum málið áhrærandi. Sigurður J. Jóhannesson, studdi uppástunguna og ljet 1 ljósi að rjett væri að þýða áskorunargreinina í Ilkr. orðrjett og senda nefndinni ásamt öðr- uin sönnunum. F. B. Anderson áleit að fengnar væru nægar sannanir fyrir því að hjálp- ai þyr’fti með og lagði það til að rit- gerðir og skýrslur yrðu samdar og settar í hjerlend blöð, svo greiðasömu fólki gæflst kostur á að rjetta hjálpar- hönd. Áleit þörf, ekki einungis að hjálpa því heima, eða til að komast, heldur þegar hjer kæmi. Jón Júlíus gat þess, að bændur hjer sendu opt farseðla heim til Norður- álfu til einhleypra manna, er svo yunu af sjer skuldina þegar hingað væri kom- ið, og áleit ekki ómögulegt að fje- lagið gæti komið því á fyrir hönd fá- tækra íslendinga heima. Hann gerði og þá viðauka uppástungu, að í nefnd- inni, sem Sig. Stefánsson stakk upp á, yrðu 5 menn, og að hún hefði vald til að kaiia saman fund, hið fyrsta. Sigurður Andrjesson, áleit heppi- legast, að því gjafafje, sem kynni að fást, yrði mestmegnis varið til að flytja fólkið út hingað. Það væru flestir, sem vildu fara, og mundu þá lifa á skepnum sínum í vetur ef þeir ættu von á fargjaldi. Hann gat þess og við- víkjandi tillögu J. Júl., að ekki dyggði að senda heim lánsfje til einhleypra manna. því útflutningsstjórana heima mætti sekta um 2,000 kr. ef þeir ljetu fólk fara, sem þannig væri bundið. Páll Jóhannesson sagði að bjargar- skortur hefði orðið mikill í Eyjafjarðar- sýslu í vetur og vor er leið, hefði síldaraflinn ekki verið eins mikill og hann var, og að margur hefði mátt lifa á síld nærri eingöngu. Gat þess og að í Ólafsfirði hefði fjöldi manna flosnað upp og farið á sveitina, og að þar hefði allt fólk sem mögulega gat, legið í rúminu nærri alia daga, til þess að eyða minni mat. Áleit betra að kosta menn út hingað en fæða þá heima, en jafnframt nauðsynlegt að koma í veg fyrir að mikið af rusli og vand- ræða fólki flytjist með. P. 8. Bardal áleit. nægar sannanir fyrir að þörfln á hjálp væri brýn. Hra. B. L. Baldvinson, hefði haft eptir presti heima, að hann í vor hefði jarðsungið 9 menn er allir hefðu dáið úr harð- rjetti. F. B. Auderson stakk upp á að þessi fundur álykti, að samkvæmt þeim upplýsingum, er hanu hefur, sje ástand manna í vissum stöðum íslands þannig, að nauðsyn sje á hjálp. Var þessi uppástunga borin upp og samþykkt í einu hljóði. Þar næst var breytingar-uppástunga Jóns Júlíusar borin upp og fellt. Þá var borin upp og samþykkt að nefndin, sem kosin yrði, skyldi kalla saman fund innan 10 daga frá þessum fundardegi. Eptir nokkrar þráttanir um það hverjir skyldu vera í nefndinni, voru þessir kosnir: sjera Jón Bjarnason, 8igtr. Jónasson og Einar Hjörleifsson. Var svo fundi slitið. A thug;a. Söngfjelagið „Gígja” heldur kjör- fund sinn í húsi „ íslendingafjelagsins” 137 Jemima 8t. hinn 26. sept. yfirstandi kl 8. e. m. og eru allir sem unna söng- listinni og vilja styðja fjelagið með því að gerast fjelagslimir, vinsamlega betSnir at! sækja þann fund. í umboði söngfjel. Erlindur Gíslason. Winnipeg 11. 8ept. 1887 Ö.xford & Nevv (ílasffow Railway. Deildin frd Mingo lioads til Þorpsins Pirtt-u, af Þessari grein Inter Colonial brautarinnar. BOÐ UM BYGGING ÞESSA KAFLA. INNSIGUÐ BOÐ, send undirrituðum og merkt: „Tender for Oxford & New Glasgow Railway ”, verða meðtekin á þessari skrifstofu þangað til á hádegi á mánudaglnn 10. október 1887, um að vinna hið ýmislega verk áhrærandi bygg- ing brautarinnar. Nákvæmir uppdrættir yfir verkið verða til sýnis á skrifstofu yfirjárnbrautafræð- ings stjórnarinnar í Ottawa, einnig á stof- unum tilheyrandi Oxford & New Glasgow brautinni við River John í Pictou County í Nýja Skotlandi, hinn 1. dag október- mánaðar 1887 og frá þeim degi áfram. Þar verða allir skilmálar auglýstir og eyðublöð fyrir boðin vertSa þar fáanleg. Engum bo'Sum verður gefin gaumur nema þau sje á þar til gerðum ey5u- blöðum og samkvæm þeim reglum er verða settar. í umboði stjórnarinnar, A. P. Bradley, skrifari. Department of Railways & Canals, > Ottawa, 9th, September 1887. ) rrilkyiiiiing;. Undirrita'Kur býr til og gerir við skó og stigvjel eins ódýrt og nokkur annar skósmiðurí bænum, og ábyrgist vandað- an og verklegan frágang. Magnús Ó. Sigurðsson 35678 175 Kohs Street. Allai-LiiE. -----o----- Lonungleg post og gufuskipalína. Milli Qiiebec, Halifai, Portlaiá og EVRÓPU. þessi línaer hin bezta og billegasta fyrir innflytjendur frá Nor'Surálfu til Canada. InnflytjendaplássitSá skipum þessarar línu er betra en á nokkrum annara lína skipum. FjelagDS lætur sjer annt um, a'5 farþégjar hafl rúmgóíi herbergi, mikinn og hollan mat. KomiS til mín þegar þjer viljiti senda farbrjef til vina ySar á íslandi; jeg skal hjálpa ySur allt hva« jeg get, G. H. Campbell. General western Agent. 471.......Main St. [oá k.] Winnipeg, Man. Wm. Paulson. P. 8. Ba*dal. Panlson lCo. Yerzla með allskonar nýjan og gamlan húsbúnað og búsáhöld, sjerstak- lega viljum við benda löndum okkar á, að vi1S seljum gamlar og nýjar stór við Uegsta verði, sömuleiðis skiptum nýjum stóm fyrir gamlar. NB. Yið kaupum gamlan húsbúnað fyrir hæsta verð. ls 35 Market St. W....Winnipcg. Cabinet Photos #3,00 tylftÍM -1- Bests mynda-gallery. No. 1 McWilliam St. W. fyrr lioss, Best & Co. P. S. Vjer dbyrgjumst góöar rnyndir og verklegan frágang. Islenzk. tunga töluð í fótógrvf- stofunni. » 30jn. Reflwood Brewery. Preminm I.ager, Extra Porter, og allskonar tegundir af cli bæM í tunnum og í flöskuin. Yort egta 1( Pilsner ”-öl atendur jafnframarlega og hi'5 bezta öl á marka'Snum. Redwood Brewery (Rau'Svi'Xar- bruggaríi*) er eitt hið stærsta og full- komnasta bruggarí í vesturhluta Canada. Meira en 50,000 dollars hefur nú þegar veritS kosta'5 upp á húsakynnin eingöngu, og næsta sumar verða þau stækkuð enn meir. Vjer ábyrgjumst, a'5 allt öl hjer til búi5, er af beztu tegund einungis, þar vjer brúkum ekki annað en beztu teg- undir af bæ5i malti og humli. þetta sumar höfum vjer enn stærri ölkjallara en nokkru sinni áður. Ktl cvaril I Dre\vi-y. NORTII MAIN ST. WINNIPEG, MAN. Strætisvagnar fara hjá verkstæðinu með fárra mín. millibili. t. f. Tke Green Ball Clotlini Hoose! Athnga: Um nœstu 30 daga seljum vjer MEÐ INNKAUPSVEItÐI allan vorn varning, karlmanna og drengja klæðnað, skyrtur, nærfatnað, kraga, hálsbönd, hatta o. s. frv. Komið inn þegar þjer gangið hjá og skoðið karlmannaalklæðnað (dökkan) úr ullardúk, er vjer seljum á «6,00, al- klæðnað úr skozkum dúk á $8,50, og buxur, alullartau, á #1,75. Munið eptir búðinni I Komið inn ! Jöln Spring. 434............Main street. 28ytf Hrs. M. Perret. 415 Main St. ’VUinnlpeg. Sigurverk af öllum tegundum, franskar klukkur, gullstáz, gleraugu og allskonar varningur úr silfri. Æfðir menn til að gera við úr hvert heldur ensk, ameríkönsk eða svissnesk úr. Munið að búðin er skammt fyrir norðan Nýja pósthúsið, 28a20o Carapbell Bros. Heiðruðu íslendingar! Þegar þið þurfið að kaupa matreiðslu stór og hin nauðsynlegu áhöld, þá komið til okkar. Við ábyrgjumst þá beztuprísa, semmögn- legt er að gefa sjer að skaðlausu. Þeir sem vilja eðaþurfageta átt kaup sín við íslendinginn, Ivr. Olson, sem æfin- lega er fús á að afgreiða ykkur og tala ís- lenzka tungu. Látið okkur njóta landsmanna yftkar þfð skulub njóta peirra í viðskiptum. 144á] Cantpbell Itrow. 530................Main St.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.