Heimskringla - 22.12.1887, Síða 3

YANKEE NOTION STORE!
VJKIÍ HOFII (EKZIiMIR VORAK A» 287 00517 MAM STREET.
þar sem þjer getið íengið
Þetta ern eru liinar einu búðir í borginni
▼erulega ódýr leikföng.
leikfíingum á 5, ÍO, 15, 20, 25,
Tjer höfum stórmikið af allkonar
og 50 cents 8TYKKIÐ.
Atlmga, að vjer höfum ekki eínungis allskonar leiklöng, og Hovelties,
keldur einnig mjög mikið af gagnlegum, skrautlegum munum.
GNÆGÐ AF YANKEK -LKIKFONKIIIII.
IGKKI YORT KR:
BANOARIKJAFAYINY.
287 0^517
Main Street.
MÁNITOBÁ & NORTHWESTEIRT Co.
AKURLAND
í hinu „frjóva belti” Norðvesturlandsins
TRJÓYSAMUR .IAUÐVEGUR,—GÓÐUR 8KÓGUR,--GOTT VATN
—OG—
160 KKRUR AF KAYBIYV FYRIR $10,00.
Islendinga byggðin, „ Þingvallanýlendan ” er i grend við þessa braut, einar 3
■flur frá þorpinu Txingenburg.
Lað ern nú þegar 35 íslenzkar familíur seztar ats í nýlendnnni, sem «r einkar
■wl fallin til kvikfjárræktar, þar engi er yfirfljótanlegt.
Kaupið farbrjefin ykkar alla leið til Langenburj.
Tsskari applýeingar fást hjá
A. F. EDEN,
Land Commissioner, Jf. A N. W. Ry.,
t$í»2 Main St. WJNNIPEG, MAN.
í jværdag var lialdin fundur ft
Víðivöllum i Árnesbyggð í f>eim
tilgangi að tilnefna menn í sveitar-
stjórn fyrir næsta ftr. Fundurinn
var ekki vel sóttur, enda eru fæst-
ir jif alþýðu svo rel að sjer að
þeir skilji ensku til hlýtar. Dessir
voru tilnefndir: til oddvita Jóhann
Briem, Icelandic Rirer P. O., og
Jóhannes Magnússon, Árnes P. O.
Meðráðendur í fyrstu deild Jóhann-
es Hannesson, í annari deild, Gísli
Jónsson, í þriðju deild, Jón Pjet-
ursson og í fjórðu deild Jóhannes
Helgason (endurkosinn).
HURRÁ! HUHRA!!
Vjer höfum náð viðskiptum megin hluta íslendinga í borginni ein-
mitt vegna þess, að vjer seljum með svo LÁGU VERÐI OG AFGREIÐ-
I>1 BVO FIJÓTT.
Rnginn i borginni selur heldur með því líku reröi og vjer gerum.
hvert heldurer BLANKETTI, FLANNELS, KJÓLATAU, ULI.ARDÚKA,
FÓTABÚNAÐ. ýmsan KAULMANNABÚNAÐ, KVENNIIAITA,
LOÐSKINNAHÚFUR, HANDVÆHUR (Jfufs) og YFIRHAFNIR,
8TÍGVJEL og annan SKÓFATNAÐ, LEIKFÖNG o. fl. o. fl.
Vop ver/.lnn er hin MtœrHta i vestnr-Canada og vjer er
æfinlega tilbúnir að talta á móti fjöldanum, er að sækir.
CALGAITY, ALBERTA, 11, des. 1887.
Síðan jeg skrifaði hjeðan síðast
liðið sumar hefur hjer verið yfir
hiifuð betri tíð til alls konar úti
vinnu en jeg fiekki til ft sama árs-
tíma I Dakota, ]>au 9 ár, sem jeg
dvaldi J>ar; tímum saman logn og
blíður og sjerstaklega þurkasóm tið.
22. október gerði hjer talsvert
kuldakast, er stóð yfir 3 daga, J>á
kom aptur bezta líð, sro jörð f>iðn-
aði; hafði að eins frosið 2-3 puml.
Eptir frjettuin frá Winnipeg
hafði petta kuldakast koniiðpar um
sama leyti og frostið orðið nokkuð
meira en hjer og líka staðið yfir
fáum dögum lengur; 48. nr. i(Heims-
kringlu” getur pess, að Rauðá hafi
lagt í annað sínn 19. nórember.
Dann dag var hjer blíðviðri, höfðu
atS eins komið nokkur næturfrost, en
22. s. m. fór hjer aptur að kólna
fyrir alvöru. 26. varð frostið hjer
langmest, um 20 stig fyrir neðan
zero. Síðan hefur frostið orðið um
10 stig mest, en pó alloptast um
zero að morgni til. Hinn 7. og 8.
p- m. var hjer píða (8 stiga hiti í
forsælu) svo snjór piðnaði, sem pó
er hjer mjög lítill, svo víða er jarð-
arlitur til að sjá. Hinn 9. var aptur
allmikið frost (um zero), 10. milt
veður oglítið frost, í dag (11.) bllð-
viðri, pykkt lopt og 5 stiga hiti.
Ó. G.
9 þykír vænt nm að sjá þig sem optast, jafnrel þó þú kaupir ekkert
MUNDU EPTIR STAÐNUM, NÆRRI PÓSTHÚSlNU,
THE BA
AAH
5, 7, og í> MeDERMOT St.
ISfEf þú ert ókunnugur; þá spurðu hvar the Bazaar er.
CLEARING SÁLE! '
|r knúður til að selja út ALGERLEGA til að losast við flutning úr
CÖmlti búðinni því hún er of lítil, og jeg ætla að koma upp nýrri BYGGING.
ÞYKKA FLANNELIÐ GRÁA Á 20 cts. yril.
KVENN-.TAKKAR FRÁ «5,00 til «35,00.
BLANKETTI, 8 l'OPIT'EPPI OG YFIRTEPPI.
GRÁ OG 11VÍT UEREPT.
ALLT MEÐ NIÐURSETTU VERÐI.
288 MAffl STREET, CORNER OF GBAIAM.
» iii. 13 E I . I..
jy Þe38Í verzlan hefur staðið síðan 1879.
Cabinet Photos
12,00 tylíiin
-i-
Bests mynda-gallery.
No. 1 McWiUiam St. W.
fyrr ltoss, Best & Co.
P. 8. Vjer dbyrgjumst góðar myndir
•t verklegan frágang.
Islenzk tunga töluð t fótégraf-
Xofurmi. 30jn.
Christian Jacobsen,
157 Jemima St. Winnipeg. Bindur
bækúr fyrir lægra ver'R en nokkur anuar
bókbindari í bænum og ábyrgist að gera
það eins vel og hver annar.
TIl Ttiorarensen.
gerir við alls konar pjáturáhöld og býr
til ný. Allt verður gert fljótt, billega og
vel.
Nr. 60 Vicloria St., Winnipeg.
RaiMiMiiH©.
[Iiitstjórnin dbyrgist ekki meiningar
þær, er fram koma í „ röddum almen-
ings ”].
Gangift ekJci til baJca, heldur áfram.
Mjer finnst pað pví miður
hörmulega til baka gengið, að
kirkjufjelagslög og frumvörp til
safnaðarlaga íslendinga I Vestur
heimi eru í ýmsum greinum mjög
ófrjálsleg, par sem hin eldri kirkju-
lög og safnaðarlög voru svo miklu
frjálslegri og máttu í mörgu tilliti
kallast ágæt.
Leysið böndin. Takið hin eldri
lög upp ‘aptur.
Wilno, Lincoln County, Minnesota,
5. desember 1887.
Jóhannes Magnússon.
Kafli úr brjefi frá sjera Matthíasi
Jochumsyni til J. M.:
(lSýnið að pið sjeuð frjálsir.
og að pið metið ekki móti smámun-
um lífsins einasta gull og gimstein
sem er: frjáls og lifandi Jcristin-
dómur og yðar sanna framtíð og
hamingja”.
(Meint til íslendinga í Ameríku).
J. M.
sinnum 75000, duglegra manna, geta
fengið þar góðar bújarðir og yrði þó
naumast hálfbyggt.
Það er alkunnugt að þessir norrænu
menn eru bæði fjörugir og iöjusamir;
krennfólkið er almennt vel að sjer í
hannerðum, svo sem, aö spinna, refa og
prjóna o. s. frv. Vissulega væri slíkt
fólk vei kjörið til að byggja Alberta-
hjerað, sem liggur svo langt frá tóskap-
ar verksmiðjum.
Jeg hef kynnst allmörgum Islend-
ingum við járnbrautarvinnu, eldiviðar-
högg, sögunarvinnu, vegagerð o. fl., og
ætíð reynst þeir dugandi og áreiðanlegir
og fljótir að taka tilsögu og æfa sig i
nýjum verkum.
Á íslandi, þar sem þeir einkum
stunda griparækt og fjárrækt, verða þeir
opt að vatla snjó yfir fjöll og heiðar I
septembermán. til að færa pening sinn
til markaðar. Vort hjerað vantar þetta
fólk, og þetta fólk vantar þau heimkynni
sem lijer er kostur á að fá.
Ef innbúar íslands flyttu allir burtu
af fósturjörðu sinni þyrftu þeir að hafa
meö sjer fjenaö sinn og verkfæri og á-
höld sín, þar sem engir þá yrSu eptir til
atS kaupa slikt af þeim, en gæti hjer kom-
ið þeim að góðu gagni.
Allmargt af íslendingum hefur um
undanfario ár flutt til Manitoba og sum-
ir því miöur verið settir niður á ljeleg-
stöðum, þar sem þeir hafa litSið
harðindi og hefur það haft slæm áhrif
á vini þeirra heima á Fróni. En yfir
höfutS hefur þeim þó farnast allvel í
Manitoba og þeir því orðið fylkinu til
mikillar uppbyggingar. Og hafi sú orö-
if! reyndin þar, hve miklu fremur mundi
þeim búnast hjer vel í Alberta, þar sem
fjenaður þeirra gæti gengitS stálfala á
sama árstíma, sem þarf að gefa gripum í
Manitoba. »
r
Sannarlega er Alberta betur lagað til
búskapar fyrir íslendinga en nokkur ann
ar landshluti i Canada, og er óþarfi að
fara um það fleiri orfSum; kostir hjeraðs
ins eru alkunnir. En það, sem hjer er
mest þörf á, eru fljótar aðgjörðir, óflug-
ar og drífandi aðgjiirisir, til að fá þetta
fólk, ásamt annara þjóða fólki, til að
flytja hingatS og taka sjer hjer bólfestu,
sjálfu sjerog hjeraðinutil uppbyggingar
Þess hefur verið getið I blöðum
afS herra John Carling, ráðherra opin-
berra starfa, mundi um þetta leyti fertS
ast urn Norðvesturlandið og þá sjálf
sagt einnig koma hingað til Calgary
Þegar hann kemur hjer, eru þeir, sem
sníkja eptir embættum og aðrir slíkir,
vanirað umkringja hann. Enhverra hlut
verk mun það vera aö finna hann og taln
viðhann um það, hvað gert verði i því að
vort ágæta hjerað byggist? Vjer liöfum
alls ekki fengið vorn hluta tiltölulega
af þeim innflytjanda fjölda, sem flutt
hefur til Canada þetta ár. Og eins og
það hefur gengið mun það ganga fram
vegis, nema duglega sje tekið i streng-
inn með að leiða innflytjendur hingað.
4 ötSium 8töðum vaka menn yfir þvl að
fá innflytjendur til að setjast þar að
Skeð getur að stjórnarherrann leggi stór
mannleg og göfug ráð til að leiðbeina
innflytjöndum hingað framvegis, og fyll
hjeraðið með dugandi þegnum.
Ó. G.
milLKIIK-mAK!
FÍNT IIAFRAMJEL OG MJEL-
ÚRSIGTI er hið ódýrasta og bezta fóður
fyrir mjólkur kýr, og fæst ódýrast við
\iiirns llaframjels mylnu
lligninis iHtreet,
«ða i mylnufjelagsbúðinni VIÐ CITY
IIALL TORGIÐ, NæSTU dyr VIÐ
HARRIS & S0N8.
Svo og Bran. hæggvi'5 fóður og alls-
konar fóðurtegundir.
PRIVATE
BOARDINGHOUSE.
PÁLL MAGNÚ8S0N leyflr sjer að
tilkynna íslendingum að liann hefur
opnað prívat-fæðisöluhús að líí Mc-
Nlickcn St. (í Colemans l'erraec).
Fæði verður selt eins ódýrt og þar
sem það er ódýrast annarsstaðar í bæn-
um.
Þýtt úr blaðinu The Calgary llerald.
Dags. 28. nóvember 1887.
(Eptir W. F. Orr).
Æskilegir innjlytjcndur til Alberta.
Jeg hef tekið eptir að því hefur
verið hreyft, að innbúar íslands, sem
nú teljast að vera um 75,000, yrðu allir
fluttir frá þeirra óbyggilega landi hingað
til Canada. Landsmenn hafa á siðastl
árum flutt þa'San svo ört sem þeir hafa
átt kost á, sem ekki er furða, þar sem
land þeirra má rjett nefnast fangalieim
kynni.
Greindur maður, ættaður þaðan, er
síðastl. ár lieimsótti fósturjörðu sína
hefur sagtmjer, aðlandsmenu þar vildu
gjarnan yfirgefa sín hörðu heimkynni og
leita þangað, sem þeir fengju betra tíð
arfar og meiri arð af viimu siuni.
Vjer vitum allir, að Alþerta-hjerað
hefur þá landskosti að geyma að tíu
On
to Rlchmond.
Eptir A. E. Orant.
(Eggeeri Jóhannsson Týddi).
(Framhald).
,Var dauður! dauður í stólnum í
bókasalnum, og í brjósti hans stóð sting-
hnífur morðingjans. yið húsið var her-
mannaflokkur, nýkomiim þangað, . er
hafði sjeð mann vera að læðast burtu
frá húsinu, og sem sló einn hermann-
inn og hljóp út í myrkrið, þegar honum
var skipað að stauza’.
,Var það morðingiun? spurði lækn
irinn’.
,Jeg veit það ekki, en maðurinn var
hinn nafnfrægi spæjari Norðanmanna,
Tracy Dupout, að þeir sögðu’.
Grenville varð sýuilega bilt við þessi
tíðindi.
,Jeg þarf að fá þig til a« koma með
mjer’ hjelt hún áfram. ,Jeg hef leitað
að þjer í allan dag, og lofa guð fyrir að
hafa fundið þig um síðir. Segðu ekki
nei, herra læknir! Þú varst vinur föð-
ur míus, og vi5 systur lítum nú til þín
sem vinar okkar, þar eð búiðter að taka
hann frá okkur’.
,Jeg er hjer á mínu verkstæði, Lára’,
sagtSi Grenville, (og jeg þori ekki að
fara fyr en einhver er fenginn í minn
stað'.
.Doktor Grenvílle! annað hvort nú
eða aldrei verðurðu að sýna vinskap þinn’
sagði Lára, biðjandi. ,Þú inátt til að
koma með mjer'.
,Til Foihalls-hússins V
.Já’.
,Það fór eins og hrollur um Gren-
ville og hann kippti sjer aptur á bak.
,Fyrst má jeg til að fá leyfi hershðfð-
ingjans’.
,Þú hefur leyfið hjer’, sagði Lára, og
dró fram pappírsmiða undan beiti sínu.
En Grenville tók við honum og laa:
Til Orenville lccknis!
,Ef þú ert ekki vant við kominn,
þegar brjefberinn finnur þig, þá gerðu
eins og hún æskir, og hlýddu boðum
hennar, þar til henni þóknast að sleppa
þjer’.
Hill.
Grenville sagði ekkert, þegar hann
leit upp, en augu hans lýstu undrun.
.Ætiarðu þá að koma með mjer’
spurði Lára.
,Já\
Fimm minútum síðar voru þau bæði
velríðandi á harKri ferð gegnum skóg-
inn áleiðis til Foxhalls-hússins. Fyrir
aptan sig heyrðu þau skot og skot á
stangli frá útvörflunum, og stökusinn-
um hinn deyfandi drun fallstykkjanna.
Norðanmenn voru sem sje ekki ánægðir
með orustu aiian daginn, heldur reyndu
þeir að lengja hann með því að leggja
til part af kvöldinu, þó myrkt væri.
Grant var nú fyrir alvöru byrjaður á or-
ustu-kriðunni, er leiða skyldi styrjöld-
ina til lykta.
Grenville var fáorður á leiðinni til
heimilis Láru , er verið hafði, því eptir
að þau komu út úr skóginum riðu þau
mjög geyst alla leiðina. En augu hans
hvörfluðu líti5 frá andliti meyjarinnar,
er reið við hlið hans. Hann gat ekki
annað en horft á hana, og aldrei hafði
honum fyiri sýnst hún eins fögur. Hann
að hún var fallegri en Fanny, eldri
systirin, þó hún einnig væri falleg stúlka-
björt atS yfirlit og með glóbjart hár.
,Þá ernú hinga5 komið’ sagði Lára
þegar þau stöðvuðu hestana við hliðið.
Þetta er hin önnur nóttin, og Funny
veit ekkert um þennan sorgaratburð enn'
Þau stigu af hestunum við dyrapall-
inn' og Lára gekk meS hægð að dyrun-
um á bókasalnum. ,Jeg sagKi liermönn-
unum að skilja liann hjer eptir, þar til
jegkæmi aptur’, sagSi hún lágt, umleið
og hún opnaði dyrnar. ,Og jeg sje að
ljósið lifir enn. Það er líklega Ilugo að
þakka’. Hún gekk að borfiinu, og skrúf-
aði upp lampakveikinn, svo liósið lýsti
út í hvert horn á herberginu.
,Hann er ekk7 hjerl’ hrópaði hún,
og leit til Grenville, föl eins og nár.
.Hermennirnir hafa ekki staðiS við lof-
orð sín. Ó! herra læknir. Nú er jeg
brjóstumkennanleg! Vorkenntu mjer
nú ofurlítið augnablik! Og hún hneig
niður í hægindastólinn, huldi andlitið 5
höndum sínum og grjet beisklega.
Grenville treysti sjer ekki til aö
horfa á þetta, sneri sjer því aó borðinu
sem var þakið i pappír og blötium. En
hvers vegna kipptist hann við rjett ein*
og hann hefði rekiðsig á hníf morðingj
ans? Af því aS rjett hjá lampanum lá
miði ogáhann varritað inoð stóru, skýrn
letri, ieinalinu:
.Dóttir mín má ekki giptast mannin-
um sem rjeði mjer bana!’
Það var engin furða, þó Grenviile
yr5i hverft við, því þessi orð voru með
handarlagi hins liðna. Lára hafði ekkl
sjeðmiðann, þegar hún tendraði ljósið*
og Grenville var í þann veginn a5 taka
hann af borðinu og fela fyrir henni, þeg-
ar hún seildist fram yfir öxl hans og
þreif miðan af honum. ,Ix>fa5u mjer að
sjá hvað er á miðanum’, sagði hún, og
laut um leið áfram og las það. ,Guð
komi til! Jeg má ekki giptast bana-
miumi föður míns. Þn5 vil jeg víst held-
ur ekki, en því skrifaði hann ekki nafn
hans? Ó, Grenville, Grenville! Þú ver5-
ur að hjálpa mjer til að finna þennan
mann, því annars getur skeð að jeg elski
hann einhvern tíma, ef jeg elska nokk-
urn nokkurn tíma framar.
Kraptar hennar voru þrotnir. Ilún
fjell á bak aptur meðvitundarlaus, og
hefði dottið á gólfið, ef liann hefði ekkl
náð í hanaítíma. Hann reyndi að ná
miðanum úr hendi hennar, enfingur henn
ar voru eins og stirnaðar utan um hann,
svo hann náði að einp litlu horni af
honum.
Grenville þóttu nú kriugnmstæður
sínar óþægar, að vera þarna aleinn og
allslaus me‘5 meðvitundarlausa stúlku að
sjá um.
(Framhald síðarý